Knees

De knie is een gewricht in het midden van het been. Het dijbeen komt er samen met het scheenbeen, wat helpt om buig- en strekbewegingen uit te voeren. Deze acties leiden ertoe dat het patellair gebied een van de meest blessuregevoelige gebieden is.

Daarom laten we je zien wat de meest voorkomende aandoeningen aan de knieschijf zijn. Hiervoor is het nodig dat je de anatomie goed kent en weet welke niet-invasieve aanvullende therapieën tegenwoordig kunnen worden toegepast. Je vindt al deze informatie hieronder - neem een kijkje!

Onderdelen en anatomie van de knie

De anatomische delen die bij de knie horen zijn:

Botten en gewrichten

De botten in de knie zijn als volgt:

• Dijbeen: Het is het langste bot in het menselijk lichaam. Het is verbonden (aan de onderkant) door middel van de condyl medialis en condyl lateralis met de glenoïdholte van de tibia dankzij de kruisbanden en collaterale ligamenten. Hij ligt posterieur van de knieschijf en hecht aan de knieschijf bij de femorale trochlea.
• Patella: Deze bevindt zich meestal in het midden van de knie en in het voorste gebied van de femorale trochlea. Hij is verbonden met de quadriceps femoris pees en, inferieur, met het mediale collaterale ligament. Het is een afgeplat en afgerond bot dat bijdraagt aan de gewrichtsbewegingen.
• Tibia: De glenoïdholtes aan de bovenkant van de tibia komen samen met de femorale condylen om de knie te vormen. Daartussen zitten de menisci die schokken tussen de botten opvangen. Het zit met pezen en ligamenten vast aan het bovenbeen en de knieschijf.

De gewrichten in de knieën worden hieronder genoemd:

• Lateraal femorotibiaal gewricht: Dit gewricht bevindt zich aan de laterale condyl van het femur en de glenoïdkom van het scheenbeen en is verantwoordelijk voor strekbewegingen van de knie.
• Mediaal femorotibiaal: Net als het vorige gewricht geeft dit specifieke orgaan beweging aan het femur, vanaf de mediale condyl tot aan het platte oppervlak van de tibia.
• Patellofemoraal: Het articulaire aspect van de knieschijf is via dit gewricht verbonden met de trochlea van het bovenbeen. Het staat in contact met de patellaire ligamenten en de pezen van de quadriceps femoris.

Spieren

De volgende spieren zijn te vinden in de knie:

• Rectus femoris: Dit weefsel loopt van de iliacale wervelkolom aan de binnenkant en van het ilium naar de pees die is afgeleid van de quadriceps femoris en maakt deel uit van deze spiergroep. Knie-extensie en heupflexie zijn acties die uit deze spier voortkomen.
• Vastus medialis: Bevindt zich aan de achterkant van het been en maakt ook deel uit van de quadriceps. Hij kan vastus internus worden genoemd vanwege de weg die hij aflegt, van de trochanter van het dijbeen naar de kniepees. Hij maakt extensie van de knie mogelijk.
• Vastus intermedius: Deze rectusspier ontspringt aan de voorkant van het dijbeen, in het laterale gebied. Hij sluit aan op de kniepees, waardoor hij als strekspier van het been kan werken.
• Vastus lateralis: De laatste spier die de quadriceps femoris groep vormt, wordt ook wel vastus externus genoemd. Deze spier strekt de knie en houdt de knie in evenwicht. Hij loopt van het fibreuze membraan naar de trochanter van het dijbeen.
• Popliteus: Dit weefsel bevindt zich in het posterieure gebied van de knie en maakt flexie en rotatie van de knie mogelijk. Het komt voort uit de externe condyl van het femur en voegt in in de glenoïdkomhalzen.
• Gastrocnemius: Ook wel kuitspieren genoemd. Deze spieren aan de achterkant van de knie komen voort uit de condylen van het dijbeen naar het hielbeen van de voet. Hun taak is plantairflexie.
• Plantair: Dit is een dunne spier aan de achterkant van de knie die boven de gastrocnemius loopt. Hij komt voort uit de externe condyl van het dijbeen en sluit aan op de achillespees, die buiging van de voetzool mogelijk maakt.
• De gracilis of interne rectus: Deze ontwikkelt zich vanuit het zitbeen en het schaambeen naar drie verschillende gebieden (symphysis pubis, mediale condyl van het femur en mediale condyl van het scheenbeen). De functie is interne rotatie, flexie en adductie van de heup.
• Sartorius: De oorsprong ligt in het voorste deel van de dij, in de iliacale hoek. Hij sluit aan op de bovenkant van de tibia en is daarmee de langste spier in het lichaam. Behalve dat hij de heupbuigspier is, zorgt hij ook voor flexie en extensie van de knie.
• Biceps cruralis of femoris: Deze spier ontspringt aan de tuberositeit van het zitbeen en de laterale lip van het dijbeen aan de bovenkant van het kuitbeen. Hierdoor is het een buiger van het been. Hij vormt de ischiosurale spiergroep.
• Semitendinosus: Dit weefsel genereert de flexie van het been en werkt als een heupverlenger. Het loopt van de tuberositeit van het zitbeen naar het bovenste uiteinde van het scheenbeen. Hij behoort samen met de semimembranosus tot de ischiosurale spieren.
• Semimembranosus: De interne rotatie van de knie wordt opgewekt door de actie van deze spier, die ook een heupverlenger is. Hij komt voort uit de tuberositas ischialis en voegt in op de condyl medialis van de tibia.
• Tensor van de fascia lata: Deze komt voort uit de wervelkolom van het ilium (anterosuperior) en ontwikkelt zich naar de iliotibiale peesstructuur (in de laterale tuberkel). Zijn werking veroorzaakt abductie, rotatie en flexie van de heup. Het is ook een tensor van de fascia lata.

Ligamenten en menisci

Het bindweefsel in de knie dat dit gewricht samenbindt zijn:

• Achterste kruisbanden: Dit bindweefsel voorkomt slippen van het scheenbeen met het bovenbeen. Het loopt van de laterale meniscus naar het scheenbeen in het intercondylaire gebied. Chirurgie is een van de meest effectieve behandelingen voor reparatie.
• Voorste kruisband: Nog een van de belangrijkste ligamenten van de knie, waarvan de functie is om verplaatsing van het femur en de tibia te voorkomen. Hij loopt van het laterale deel van het dijbeen naar het mediale deel van het scheenbeen.
• Tibiale collateraal: Ook wel intern lateraal collateraal ligament (LLI) genoemd vanwege het verloop. Het komt voort uit de interne condyl van het femur en voegt in aan de binnenkant van de tibia. Mediaal collateraal is een andere naam.
• Lateraal extern of lateraal collateraal (LLE): Het femur is door middel van dit bindweefsel aan de kop van de fibula bevestigd. De werking is erg belangrijk, omdat het laterale verplaatsing van de knie voorkomt.
• Patellair: Het is verantwoordelijk voor het verbinden van het onderste deel van de knieschijf met de voorste tuberositeit van de tibia. Dankzij dit weefsel wordt het been op een evenwichtige manier gestrekt.
• Dwarsligging: Ook wel bekend als het jugal ligament omdat het voorkomt dat de meniscus naar binnen beweegt.
• Posterior meniscofemoraal: zorgt ervoor dat de voorste meniscus aan de interne condyl van het femur vast komt te zitten.
• Anterior meniscofemoraal: Sommigen noemen het Humphrey's ligament naar de ontdekker en geleerde. Dit bindweefsel verbindt de interne condyl van het femur met de externe meniscus, maar loopt voor de posterieure meniscofemorale meniscus langs.
• Popliteus obliquus: De condylus externis van het femur is met dit ligament verbonden aan de semimembranosus.
• Popliteus arcuate: De externe condyl van het femur geeft ook aanleiding tot dit ligament tot aan de kop van de fibula, waardoor balans in kniebewegingen ontstaat.
• Interne patellaire meniscus: De werking van dit ligament is om de verbinding van de interne meniscus met de patella mogelijk te maken.
• Externe patella meniscus: De knieschijf en de externe meniscus worden verbonden door dit ligament.
• Interne patella meniscus: Het is mogelijk om de interne condyl van het femur samen te houden met de patella dankzij de functie die deze band vervult.
• Externe patella alaire: De externe condyl van het femur en de patella, in het alaire deel, zijn verbonden door dit weefsel.

De menisci zijn kraakbenige weefsels die tussen het dijbeen en het scheenbeen liggen. We laten ze hieronder allemaal zien:

• Inwendig: De vorm is C-vormig, de functie is om de klappen tussen de botten van de knie op te vangen en een perfecte verbinding tussen beide benige weefsels te veroorzaken. Dit komt door de lage concaviteit van de glenoidholtes en de grotere convexiteit van de femurcondylen.
• Uitwendig: Is in dit geval O-vormig en is ook vrij van zenuw- en bloedvatuiteinden. Het interne deel blijft los om de impact van bewegingen tussen de botten te verminderen.

Beste producten voor verlichting van knie- en beenpijn

Bestseller

Biomechanica van de knie

De knie kan de volgende biomechanische bewegingen uitvoeren:

• Flexie: Bij deze actie wordt de hiel zo dicht mogelijk bij het gluteale gebied geplaatst en kan een openingshoek van 130° tot 170° hebben dankzij het werk van de hamstrings, de sartorius en de popliteus.
• Extensie: Deze beweging is het tegenovergestelde van flexie en wordt uitgevoerd wanneer de tibia en fibula zich in een rechte lijn met het femur bevinden. Het is een rustbeweging waarbij de opening 0° is.
• Interne rotatie: Dit bestaat uit het draaien van de voet naar de binnenkant van het lichaam, met de tibia als as. De opening kan tot 40° of 50° zijn, de kruisbanden werken om verschuiving van het scheenbeen te voorkomen.
• Uitwendige rotatie: Dit is een biomechanische actie die door de knie wordt uitgevoerd wanneer de tibia als as wordt genomen en de voet naar de collaterale zijde wordt gedraaid. De knieband, meniscus en kruisbanden zijn belangrijk voor deze taak.

Meest voorkomende knieblessures

Er zijn verschillende aandoeningen die in de knie voorkomen, daarom leggen we hieronder uit welke de meest voorkomende zijn.

Soorten knieblessures

De meest voorkomende soorten knieblessures zijn:

• Knieartrose: Dit is een degeneratieve ziekte die slijtage veroorzaakt aan het kraakbeen van de patellofemorale en patellofemorale gewrichten. Hierdoor raken de botten elkaar tijdens het bewegen, wat leidt tot ernstige pijn, zwelling en stijfheid van het gewricht. De oorzaken zijn uiteenlopend, maar leeftijd en veeleisende handelingen zijn de meest voorkomende. Het wordt ook wel gonartrose genoemd.
• Slijmbeursontsteking van de knie: Er zijn verschillende sereuze slijmbeurzen in de knie die synoviale vloeistof bevatten voor een betere demping tijdens gewrichtsbewegingen. Wanneer deze slijmbeurzen ontstoken raken door onder andere een klap of overmatige belasting, wordt dit "kniebursitis" genoemd. De meest voorkomende is patellaire slijmbeursontsteking.
• Verstuikte knie: Het is mogelijk om verschillende gradaties van deze blessures te vinden die optreden wanneer, door een slechte beweging of trauma, de gewrichtsbanden (vooral de vier belangrijkste) gedeeltelijk of volledig gescheurd zijn. Dit veroorzaakt een afname in beweging en instabiliteit tijdens het lopen.
• Chondromalacia patellae: Het gewrichtsoppervlak van de knieschijf is aangetast door dit syndroom dat pijn veroorzaakt wanneer de knie wordt gebruikt. Het is een van de belangrijkste letsels van dit gewricht, veroorzaakt door slijtage van het kraakbeen bij veeleisende activiteiten of het dragen van te veel gewicht.
• Patellapeesontsteking van de knie: Ontsteking in de kniepees kan om verschillende redenen optreden, de meest voorkomende zijn sportactiviteiten en gevorderde leeftijd. Veel voorkomende symptomen zijn pijn achter de knieschijf en roodheid.
• Kniegewrichtsdislocatie: Is het loskomen van het onderste deel van het dijbeen, de condylen, van het bovenste deel van het scheenbeen, de glenoïdkom. Deze scheiding van de botten kan volledig of gedeeltelijk zijn, de laatste wordt kniesubluxatie genoemd.
• Knieschijf dislocatie: De knieschijf bevindt zich meestal bijna in het midden van de knie en wordt aan het voorste superieure deel ondersteund door de quadriceps femoris pees en aan het andere uiteinde door het patella ligament. De laterale en mediale ligamenten leveren op hun beurt de kracht die nodig is om dit platte bot in zijn natuurlijke positie te houden.

Sportblessures aan de knieën

De meest voorkomende aandoeningen aan de knie bij het beoefenen van verschillende sporten zijn

• Knieblessures bij badminton: Knieblessures zijn de meest voorkomende blessures bij badmintonatleten. Repetitieve en impactvolle bewegingen veroorzaken blessures aan de kruisbanden en laterale ligamenten, evenals patellapeesontsteking en chondromalacie.
• Knieblessures bij basketbal: Patellaire dislocatie, meniscusslijtage, verrekking van de kruis- en kruisbanden, patellapeesontsteking en ontsteking in de quadricepspees zijn veel voorkomende aandoeningen bij deze sporters. In sommige gevallen kan artrose van de knie optreden.
• Knie- en beenblessures bij wielrennen Kniekneuzingen bij wielrenners komen vaak voor door de hoge belasting van de knieschijfpees, de biceps cruris, de tensor fascia lata en de popliteus. Daarom komen patellapeesontstekingen, tendopathieën en spiercontracturen vaak voor in deze delen.
• Knieblessures bij Crossfit: Slijtage van de meniscus, erosie van het gewrichtskraakbeen, ontsteking van de patellaire synoviale slijmbeurs en de quadricepspees zijn de meest voorkomende blessures bij deze activiteit. Gewrichtsbandletsels kunnen ook voorkomen.
• Knieblessures bij klimmen: Bij klimmen wordt het bindweefsel van de knie het meest belast, dus verstuikingen komen vaak voor. Knieflexie kan ook leiden tot ontsteking van de patella en gastrocnemiuscontracturen.
• Knieblessures bij voetbal: De kruis- en collaterale ligamenten zijn de ligamentaire weefsels die het meest te lijden hebben. Ook meniscusscheuren, hamstring- en kuitcontracturen, patellapeursitis en slijtage van het kraakbeen van de condylus femoralis komen vaak voor.
• Knieblessures bij golf: De laterale collaterale, mediale collaterale en kruisbanden zijn de bindweefsels die de meeste blessures oplopen. Aan de andere kant heeft het gewrichtskraakbeen te lijden onder aanzienlijke slijtage, wat kan leiden tot artrose. De quadricepspees is ook gevoelig voor blessures.
• Knieblessures bij gewichtheffen: Door deze activiteit moet de knie een buitensporige hoeveelheid gewicht dragen, waardoor patellapeesontsteking, ontsteking van de pezen en scheuring van kruisbanden vaak voorkomen. Ook ontwrichtingen komen vaak voor bij deze sport.
• Knieblessures bij voetbal: Scheuren van kruisbanden, ontsteking van de hamstring en bursitis patellaris zijn de drie meest voorkomende soorten blessures bij american football. Patellabreuken, peesontstekingen en spiercontracturen zijn ook mogelijk.
• Knieblessures bij hardlopen: De laterale en collaterale ligamenten zijn de weefsels die het meest te lijden hebben bij deze activiteit om te voorkomen dat het scheenbeen glijdt ten opzichte van het dijbeen. Het is mogelijk om atleten te vinden met chondromalacia patellae, kuit-, hamstring- en quadriceps femoriscontracturen.
• Knieblessures bij tennis: De bewegingen die bij deze sport worden beoefend, veroorzaken blessures aan beide menisci, ontsteking in de kniepees, chondropathie patellofemoraal, contracties in de quadriceps en ontwrichtingen van de hamstring.

Ziekten en aandoeningen aan de knieën

Er zijn nog andere soorten aandoeningen die in de knieën kunnen voorkomen, namelijk:

Osteochondrose

Dit staat ook bekend als de ziekte van Osgood-Schlatter. Dit is het verschijnen van een knobbel in het voorste deel van de knie, die ontsteking en pijn veroorzaakt. Het komt vooral voor tijdens de botgroei, waardoor kinderen en jongeren de meest kwetsbare leeftijdsgroep zijn.

Lupus erythematosus

Lupus erythematosus is een ziekte veroorzaakt door het lichaamseigen immuunsysteem dat slijtage veroorzaakt aan het gewrichtskraakbeen van de knie. Dit leidt tot ontstekingen en bewegingsstijfheid in dit deel van het lichaam.

Het syndroom van Hoffa

De pijn en zwelling in de knie wordt veroorzaakt door een zwelling in het diepe gebied op de overgang van de knieschijf en de kniepees. Dit vettige gebied raakt vaak geblesseerd bij jonge mensen en atleten door de veeleisende activiteiten die het gewricht ondergaat.

Bakerse cyste

Deze knieaandoening wordt veroorzaakt door overmatige ophoping van synoviale vloeistof, waardoor een cyste wordt gevormd die op de achterkant van het gewricht drukt. Dit veroorzaakt ernstige pijn en gewrichtsimmobiliteit bij de patiënt.

Hyperextensie van de knie

Deze aandoening staat bekend als Genu Recurvatum en bestaat uit het meer dan 10° gestrekt houden van de knie door een slechte werking van de kruisbanden. Het kan ook worden veroorzaakt door rachitis of poliomyelitis.

Hoe kunnen we kniepijn verlichten met complementaire en niet-invasieve therapieën?

Bekijk de volgende complementaire en niet-invasieve therapieën om de symptomen van kniepijn te helpen verbeteren:

Warmte- en koudetherapie

Bij deze niet-invasieve therapie worden gels, warmtepakkingen, warm water of ijspakkingen aangebracht die warmte en koude produceren op het getroffen gebied. Op deze manier worden pijn en ontsteking veel sneller verminderd. Hiervoor is het nodig om beide temperaturen elk 5 minuten toe te passen, maar houd er rekening mee dat de sessie niet langer dan 15 tot 20 minuten mag duren. Je moet beginnen en eindigen met warmte voor de beste resultaten.

Compressietherapie

Het is mogelijk om deze therapie op de knie toe te passen om verder letsel te voorkomen en om gasuitwisseling tussen het bloed en de weefsels te bewerkstelligen. Om de ziekte zo snel mogelijk in remissie te krijgen, is het gebruik van compressiesportkleding, patellapeestentape en compressiesportkniebraces noodzakelijk. Deze artikelen verbeteren de bloedcirculatie en verminderen de pijn effectiever.

Massagetherapie

Massagerollers en massagepistolen zijn nuttige hulpmiddelen die gebruikt kunnen worden bij deze niet-invasieve aanvullende therapie om de symptomen van kniepijn en zwelling te verminderen. Het is noodzakelijk om van tevoren uw arts te raadplegen zodat u het meest geschikte voorwerp kunt kiezen, aangezien de stimulatie van het bloed voor elk geval anders is.

Acupressuurtherapie

Acupressuur is een oude techniek die zeer effectief is bij het elimineren van de symptomen van pijn in de knieholte door het masseren van strategische gebieden. Dit bevordert de verwijding van de capillaire wanden, waardoor het niveau van toxische moleculen in de vezels kan worden verlaagd. Deze niet-invasieve therapie kan worden uitgevoerd met behulp van verschillende producten, zoals harde of zachte massageballen, acupunctuurhaken en voetmasseurs.

Thermotherapie

Er zijn verschillende technieken die helpen om pijn in de knieën te verminderen, een van de meest efficiënte is thermotherapie. Dit komt door de voordelen van warmte die direct op het getroffen gebied wordt toegepast. Daarom is het raadzaam om een arts te raadplegen voordat je voor deze niet-invasieve behandeling kiest en om warmtekussentjes te kunnen gebruiken die de verwijding van de capillaire wanden verbeteren.

Cryotherapie

Cryotherapie kan worden gebruikt voor pijn en ontsteking veroorzaakt door patellapeesontsteking en andere blessures. Hiervoor moet twee tot drie keer per dag koude direct op het getroffen gebied worden gebruikt, afhankelijk van het oordeel van de behandelend arts. Het is mogelijk om ijsgelpacks te gebruiken om een aangename en efficiënte temperatuur te verkrijgen.

Elektrische spierstimulatie (EMS)

Spierelektrostimulatie, of EMS, is een therapie die bestaat uit het stimuleren van spiersamentrekkingen door het gebruik van elektriciteit, om zo een effect van activiteit en hypertrofie te bereiken zoals in de sportschool, maar zonder dat je naar een sportcentrum hoeft te gaan. Dit betekent dat je je spieren aan het werk kunt zetten zonder dat je van huis hoeft.

Elektrotherapie

Dit is een techniek waarbij verlichting wordt gezocht bij pijn en sommige lichamelijke kwalen door onder andere elektrische en elektromagnetische energie via de huid aan te brengen met behulp van geleidende elektroden. Het is een zeer veilige vorm van therapie en moet worden toegepast door een fysiotherapeut die gespecialiseerd is in het manipuleren van elektriciteit om sommige soorten kwalen te behandelen.

Myofasciale ontkoppelingstherapie

Deze therapie, ook bekend als myofasciale inductie, bestaat uit de toepassing van manuele massage om de verkorting en spanning te behandelen die ontstaan in het myofasciale weefsel dat de spieren verbindt met de botten en zenuwen. Hiervoor worden verschillende massagetechnieken gebruikt die zich richten op de zogenaamde triggerpoints.

Percussiemassagetherapie

Trillingen of percussiemassages zijn precieze, ritmische en energetische strijkbewegingen op het lichaam om verlichting te krijgen van sommige vervelende symptomen wanneer spiervezels zijn aangespannen, vaak door een hoge belasting op hen en die triggerpoints in de spiervezels heeft achtergelaten.

R.I.C.E Therapie

De R.I.C.E.-therapie is de eerste en eenvoudigste van de behandelprotocollen voor kleine blessures. Het verschijnt in de sportwereld om ongelukken met acute verwondingen te behandelen. Het wordt al jaren beschouwd als het meest geschikte middel vanwege de snelheid en de resultaten.

Triggerpointtherapie

Myofasciale pijnpunten of triggerpoints zijn knopen die ontstaan in de diepere spierweefsels en intense pijn veroorzaken. De pijn manifesteert zich niet altijd direct in het gebied waar het punt zich ontwikkelt, maar deze pijn wordt eerder doorverwezen naar nabijgelegen gebieden die ogenschijnlijk geen verband met elkaar lijken te hebben. Er wordt zelfs geschat dat meer dan 80% van de pijn die ze veroorzaken zich in andere delen van het lichaam manifesteert.

Andere effectieve alternatieve therapieën

Het is ook mogelijk om kniepijn te behandelen met andere niet-invasieve therapieën, die hieronder worden genoemd:

• Natuurlijke remedies met behulp van planten: Planten creëren kalmerende effecten en stimuleren de bloedtoevoer om de pijn te verminderen. Daarom wordt fytotherapie gebruikt bij knieblessures. Het kan worden toegediend door infusies of baden van citroenmelisse, boldo of lindebloesem.
• Acupunctuur: Kniepijn kan worden verminderd door middel van deze oosterse geneeskunde, die bestaat uit het stimuleren van het zenuwstelsel zodat de patiënt minder pijn voelt.
• Kinesiotherapie: Dit is een aanvullende therapie die de kniebewegingen probeert te verbeteren door middel van specifieke oefeningen die kort en repetitief zijn. Het is raadzaam om vooraf een arts te raadplegen om toekomstige blessures te voorkomen.
• Aromatherapie: Het gebruik van geconcentreerde vloeistoffen met aroma's van citroen, boldo, linde en gember helpt de patiënt om zijn ziekte of kniekwaal beter te beheersen. Dit is een van de minst invasieve technieken om pijn in de knie te bestrijden.

Referenties

1. Blackburn, T. A., & Craig, E. (1980). Anatomie van de knie: een kort overzicht. Fysiotherapie, 60(12), 1556-1560. https://academic.oup.com/ptj/article-abstract/60/12/1556/2727156?login=false
2. Abulhasan, J. F., & Grey, M. J. (2017). Anatomie en fysiologie van kniestabiliteit. Tijdschrift voor functionele morfologie en kinesiologie, 2(4), 34. https://www.mdpi.com/2411-5142/2/4/34
3. Flandry, F., & Hommel, G. (2011). Normale anatomie en biomechanica van de knie. Sports medicine and arthroscopy review, 19(2), 82-92. https://journals.lww.com/sportsmedarthro/Abstract/2011/06000/Normal_Anatomy_and_Biomechanics_of_the_Knee.2.aspx
4. Fulkerson, J. P., & Gossling, H. R. (1980). Anatomie van het laterale retinaculum van het kniegewricht. Clin Orthop Relat Res, 153, 183-188. https://www.researchgate.net/profile/John-Fulkerson/publication/246367558_Insertion_orientation_of_terminal_vastus_lateralis_obliquus_and_vastus_medialis_obliquus_muscle_fibers_in_human_knees/links/5ce13498a6fdccc9ddbc7cc9/Insertion-orientation-of-terminal-vastus-lateralis-obliquus-and-vastus-medialis-obliquus-muscle-fibers-in-human-knees.pdf
5. Roos, E. M. (2005). Gewrichtsletsel veroorzaakt knieartrose bij jongvolwassenen. Current opinion in reumatology, 17(2), 195-200. https://journals.lww.com/co-rheumatology/Abstract/2005/03000/Joint_injury_causes_knee_osteoarthritis_in_young.16.aspx
6. Smillie, I. S. (1946). Verwondingen van het kniegewricht. Bijlage Proefschrift Digitaliseringsproject 2019 Blok 22. https://era.ed.ac.uk/handle/1842/33992
7. Abbott, L. C., John, B., Saunders, M., Bost, F. C., & Anderson, C. E. (1944). Verwondingen aan de ligamenten van het kniegewricht. JBJS, 26(3), 503-521. https://journals.lww.com/jbjsjournal/Abstract/1944/26030/INJURIES_TO_THE_LIGAMENTS_OF_THE_KNEE_JOINT.11.aspx
8. Gelber, A. C., Hochberg, M. C., Mead, L. A., Wang, N. Y., Wigley, F. M., & Klag, M. J. (2000). Gewrichtsletsel bij jongvolwassenen en risico op latere knie- en heupartrose. Annals of internal medicine, 133(5), 321-328. https://www.acpjournals.org/doi/abs/10.7326/0003-4819-133-5-200009050-00007
9. Arden, N. K., Crozier, S., Smith, H., Anderson, F., Edwards, C., Raphael, H., & Cooper, C. (2006). Kniepijn, knieartrose en het risico op fracturen. Artritis Zorg & Onderzoek: Official Journal of the American College of Rheumatology, 55(4), 610-615. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/art.22088
10. Barrack, R. L., Schrader, T., Bertot, A. J., Wolfe, M. W., & Myers, L. (2001). Componentrotatie en anterieure kniepijn na totale knieartroplastiek. Clinical Orthopaedics and Related Research (1976-2007), 392, 46-55. https://journals.lww.com/corr/Abstract/2001/11000/Component_Rotation_and_Anterior_Knee_Pain_After.6.aspx