Najczęstsze rodzaje urazów w koszykówce

Większość urazów w koszykówce ma miejsce w nogach i nie ma dużej różnicy między urazami odniesionymi podczas treningu i zawodów, z wyjątkiem ciężkości urazów (poważniejsze urazy są zwykle odnotowywane podczas zawodów).

W tym artykule przedstawimy najczęstsze rodzaje urazów koszykarskich, jak im zapobiegać i jak stosować terapię PRICE jako formę pierwszej pomocy. Jest to kompletny przewodnik po wszystkim, co musisz o nich wiedzieć.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów w koszykówce?

Dzisiejsza koszykówka jest bardziej intensywnym sportem, wymagającym szybkości i siły mięśni, więc kontuzje są dość powszechne, a ponad 40% z nich dotyczy kolan i kostek.

Urazy dłoni i nadgarstków

Dłonie i nadgarstki to obszar, w którym odnotowuje się ponad 30% urazów związanych z koszykówką. Większość z nich jest niewielka i nie wymaga od profesjonalistów zaprzestania aktywności fizycznej, ale po doznaniu urazu zawsze należy skonsultować się z lekarzem.

• Urazy palców: często występują w stawach palców najbliżej kostek, głównie z powodu otrzymania złego podania od kolegi z drużyny lub przechwycenia podania przeciwnika ręką w niewłaściwej pozycji. Urazy obejmują zarówno uszkodzenia więzadeł i zapalenie ścięgien, jak i niewielkie złamania, które wymagają całkowitego zaprzestania aktywności fizycznej. Urazy palców stanowią 16% wszystkich urazów odniesionych przez koszykarzy.
• Złamanie kciuka: podstawa śródręcza może pęknąć (złamanie) i może dojść do uszkodzenia więzadła pobocznego łokciowego. Jest to spowodowane złym prowadzeniem piłki. Ręka zawodnika powinna zostać poddana treningowi, który ją wzmocni i zapobiegnie jej uszkodzeniu podczas uprawiania sportu.
• Uszkodzenia dłoni: prawdopodobieństwo upadku w koszykówce jest wysokie, więc nie jest wykluczone, że dojdzie do uszkodzenia skóry na dłoniach z powodu silnego kontaktu z podłogą lub jakąkolwiek twardą powierzchnią. W zależności od rodzaju uszkodzenia, ścięgna, naczynia krwionośne i nerwy palców mogą zostać poważnie uszkodzone.
• Zapalenie ścięgna nadgarstka: ścięgno mięśnia prostownika nadgarstka zostaje uszkodzone przez powtarzające się ruchy nadgarstka podczas trzymania piłki. Może wystąpić stan zapalny tego ścięgna i ból skoncentrowany na grzbiecie dłoni. Chociaż zwykle nie jest to czynnik powodujący wypadnięcie z gry, ogranicza ruch ręki, a tym samym wydajność sportowca.

Urazy kolana

Kolano jest niezbędnym stawem dla każdego sportowca, szczególnie dla koszykarzy, którzy potrzebują go zarówno do poruszania się, jak i do skakania podczas zdobywania punktów.

• Zerwane więzadła: Jest to powtarzające się schorzenie w sportach, w których dochodzi do ciągłego ruszania i zatrzymywania się zawodników. W przypadku koszykówki, przypadkowe zderzenie z innym graczem lub skręcenie podczas upadku po wyskoku to główne przyczyny zerwania więzadeł kolanowych. Więzadła te to: więzadło poboczne przyśrodkowe wewnętrzne, więzadło poboczne zewnętrzne, więzadło krzyżowe przednie i więzadło krzyżowe tylne. Prawie zawsze konieczna będzie interwencja chirurgiczna.
• Zerwanie łąkotki: Ten stan jest powiązany z poprzednim, ponieważ gdy kolano jest pozostawione bez siły ścięgien, bez ochrony przez stabilizatory, struktura amortyzatorów, takich jak łąkotki, ulega uszkodzeniu. Ponieważ nie funkcjonują one prawidłowo, uszkodzeniu ulega nawet chrząstka stawowa. Im dalej postępuje uraz, tym bardziej skomplikowany będzie powrót do aktywności fizycznej w krótkim czasie.
• Zapalenie ścięgna rzepki: Funkcją ścięgna rzepki jest przymocowanie mięśnia łydki do kości. W przypadku przeciążenia może dojść do zapalenia ścięgna. Ból jest odczuwalny nawet w kości piszczelowej i nasila się w wyniku nieprawidłowych ruchów lub braku natychmiastowej pierwszej pomocy przy użyciu terapii PRICE. Jest to wynik skumulowanego zużycia podczas skakania, dlatego kontuzja ta znana jest również jako "kolano skoczka".
• Naderwanie ścięgna podkolanowego: Ścięgna podkolanowe znajdują się z tyłu uda i ułatwiają ruch nogi. Zmiany tempa gry i treningu w koszykówce powodują zużycie mięśni i naderwanie ścięgna podkolanowego. W miarę możliwości unika się interwencji chirurgicznej i wybiera się nieinwazyjne metody leczenia, ale decyzja ta zawsze będzie podejmowana przez specjalistę.
• Skręcenie kolana: Jeśli kolano znajduje się w złej pozycji podczas wykonywania wykopu lub podczas powrotu na ziemię po wyskoku w celu zablokowania strzału lub zdobycia bramki, nienaturalny ruch może spowodować nadmierne rozciągnięcie więzadeł kolana, prowadząc do skręcenia. Skręcenia mogą mieć różny stopień nasilenia, od zwykłego skręcenia z obrzękiem do całkowitego zerwania więzadeł w stawie.

Urazy kostki, stopy i nogi

Podobnie jak kolana, stopy i kostki stanowią jedne z najbardziej kontuzjogennych obszarów w koszykówce, dlatego też konieczne jest ich dokładne przygotowanie, aby je wzmocnić.

• Skręcenie stawu skokowego: Zły upadek podczas skoku po piłkę jest wystarczającym powodem do skręcenia stawu skokowego. Jest to bardziej powszechne niż się wydaje, gdy gracz jest niedoświadczony. Prawie 30% urazów w koszykówce to skręcenia kolan i kostek. Ponieważ skręcenia mogą nawracać, więzadła przyśrodkowe lub boczne mogą być bardziej uszkodzone i wymagać fizjoterapii lub, w najgorszym przypadku, operacji.
• Zapalenie ścięgna Achillesa: Dotyczy tylnej i dolnej części łydki, gdzie noga łączy się ze stopą. Jest spowodowane nadmiernym obciążeniem tego obszaru ciała. Gdy ścięgno jest nadmiernie rozciągnięte, generuje silny ból i stan zapalny, który powoduje konieczność natychmiastowego zaprzestania aktywności fizycznej. Jest to wynik ciągłego obracania się i hamowania, które gracze wykonują na boisku podczas meczu.
• Zapalenie powięzi podeszwowej: Stopy absorbują wstrząsy związane z upadkiem zawodnika. Podczas meczów zawodnicy wielokrotnie podskakują w poszukiwaniu piłki i w celu oddania strzałów. Pozostawiają jednak znaczne zużycie powięzi, tkanki biegnącej wzdłuż podeszwy stopy, która ulega zapaleniu, powodując ostry ból.
• Zespół ciasnoty podbarkowej w nogach: Jest to problem z krążeniem krwi w nogach, który ostatecznie prowadzi do uszkodzenia mięśni i nerwów. Jest on spowodowany urazami i poważnymi skręceniami i nadwyrężeniami, które nie były odpowiednio leczone. W konsekwencji dochodzi do silnego ucisku wewnątrz mięśni, co sprawia, że stają się one znacznie bardziej kruche i wrażliwe na urazy.

Najlepsze produkty do regeneracji po kontuzji w koszykówce

Bestseller

Jak zapobiegać kontuzjom podczas gry w koszykówkę?

Koszykarz może doznać kontuzji średnio co tysiąc godzin. Wielu urazom można zapobiec podczas treningu i stosując alternatywne metody leczenia

• Dobra rozgrzewka: najlepsza rozgrzewka dla koszykarza zawsze będzie progresywna. Na przykład, powinna istnieć faza ogólna, w której naprzemienny jogging aktywuje układ sercowo-oddechowy. Podczas joggingu unieś kolana tak wysoko, jak to możliwe, a następnie unieś pięty tak wysoko, jak to możliwe. Powinno to trwać tylko kilka minut, ponieważ przygotowujemy się do konkretnego treningu. Stopniowo obracaj biodrami i poruszaj ramionami, aby je rozciągnąć.
• Trening należy zakończyć ćwiczeniami rozluźniającymi: są to lekkie ćwiczenia, które pozwalają ciału stopniowo powrócić do stanu spoczynku. Tętno i krążenie krwi są w ten sposób regulowane bez generowania negatywnych skutków. Schłodzenie zapobiega również zawrotom głowy spowodowanym gromadzeniem się krwi w kończynach dolnych. Ponieważ żyły są pogrubione przez aktywność sportową, powinny powrócić do swojego naturalnego rozmiaru. Chodzenie przez około 20 minut jest doskonałe, ponieważ zapewnia mobilność wszystkim mięśniom.
• Dobre odżywianie i nawodnienie: ponieważ koszykarze muszą być szybcy, silni i odporni, dieta musi obejmować wszystkie te aspekty. Dlatego też strategia jest zaprojektowana tak, aby jeść co najmniej pięć razy dziennie, w małych ilościach, ponieważ więcej składników odżywczych musi zostać wchłoniętych przez organizm, a najlepiej to osiągnąć, jedząc więcej razy dziennie. Dobra dieta zawiera wystarczającą ilość węglowodanów i elektrolitów, lepiej jest, aby podczas sesji treningowych dieta była bardziej rygorystycznie przestrzegana, ponieważ przed meczem organizm powinien już mieć potrzebne składniki odżywcze. Spożycie tłuszczów i smażonych potraw powinno być niskie, ponieważ są one trawione powoli i powodują uczucie ciężkości.
• Popraw swoją kondycję fizyczną: nie chodzi o wzrost, ale o wytrzymałość, im jesteś wyższy, tym trudniej jest ciału pozostać stabilnym, więc duża część treningu powinna koncentrować się na wytrzymałości zawodników. Ponadto należy trenować siłę mięśni, aby wykonywać te wybuchowe, krótkie zrywy, które są tak charakterystyczne dla koszykówki po kradzieży.
• Masaż sportowy: w koszykówce istnieją masaże przed zawodami i masaże po kontuzji. Jak wskazują ich nazwy, ten pierwszy wykonywany jest w celu przygotowania ciała do gry. Dzięki niemu stymulujemy mięśnie i związany z nimi układ nerwowy, zwiększamy napięcie mięśniowe i przepływ krwi. Jaki jest jego ostateczny cel? Wyeliminowanie zmęczenia mięśni i zapobieganie kontuzjom. Z drugiej strony, masaże regeneracyjne są stosowane w celu jak najszybszego powrotu na boisko i rozwoju sportowego. Masaże te promują fizyczną i psychiczną regenerację sportowca.
• Stosowanie terapii ciepłem i zimnem: stosowanie tych terapii powinno być tymczasowe, aby przygotować ciało przed treningiem lub złagodzić ból po kontuzji. Zimno służy do zwężenia naczyń włosowatych. Pożądane jest, aby mniej krwi docierało do stawów, na które nakładany jest zimny kompres. Działa również jako środek przeciwzapalny. Stosowanie ciepła może odbywać się za pomocą worków, toreb lub koców elektrycznych, które utrzymują ciało w formie do dalszego treningu. Długotrwałe stosowanie pozostawia również negatywne konsekwencje, z którymi musimy sobie poradzić.
• Stosowanie odzieży kompresyjnej: Dobrym celem odzieży kompresyjnej jest utrzymanie aktywności mięśni i aktywowanie krążenia krwi. W połowie lat 90. odzież ta była stosowana jako leczenie pourazowe ze względu na jej zdolność do zmniejszania bólu i obrzęku.
• Stosowanie terapii akupresurowych: Jak w każdym sporcie, akupresura ma na celu wyeliminowanie napięć w stawach i mięśniach, w których wykryto uraz. Technika ta zapewnia o 61% lepszy powrót do zdrowia, pod warunkiem, że zaleci ją lekarz sportowy. Nie wszystkie kontuzje można leczyć w ten sam sposób. Na rynku dostępne są maty i inne produkty, które oferują doświadczenie akupresury, ale najlepiej jest, aby fizjoterapeuta zastosował tę technikę palcami i dłońmi. W przeciwieństwie do akupunktury, akupresura nie wykorzystuje igieł, chociaż zasady i lokalizacje punktów są takie same.
• Stosowanie termoterapii i krioterapii: w odróżnieniu od terapii zimnem i ciepłem, które zwykle stosujemy powierzchownie, w termoterapii i krioterapii stosuje się określone materiały i technologie w zależności od leczonej części ciała. Ponadto stosuje się inne czasy, kilka sesji rozłożonych na jeden lub dwa tygodnie. Kolejną dużą różnicą jest to, że oczekuje się długoterminowych rezultatów, nie jest to tylko kwestia zmniejszenia stanu zapalnego lub złagodzenia określonego bólu. W krioterapii wystawiamy ciało na działanie środowiska o temperaturze około -110°C i -140°C. Czas zabiegu nie przekracza trzech minut. Czas zabiegu nie przekracza trzech minut i pozwala organizmowi odzyskać siły po przewlekłych urazach i leczyć stany zapalne, które trwały dłużej niż oczekiwano.
• Stosowanie odpowiedniego sprzętu: Nie wystarczy, by ubranie było luźne i lekkie, musi mieć oddychającą tkaninę, która sprzyja odprowadzaniu potu, by zawodnik nie czuł dyskomfortu. Koszulki są bez rękawów, chociaż gracze wolą już nosić odzież kompresyjną, która symuluje flanele z długimi rękawami. Spodenki są krótkie, powyżej kolan, aby nie ograniczać eksplozywnych ruchów i rotacji na czopie. Podobnie jak koszulki, kiedyś były wykonane z bawełny, ale teraz widzimy je wykonane z materiału syntetycznego.

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów pierwszej pomocy w koszykówce?

Ponieważ największy odsetek urazów występuje w nogach i ramionach, cała terapia powinna koncentrować się na pierwszej pomocy w tych obszarach ciała.

• Ochrona: opiera się na unieruchomieniu dotkniętego obszaru za pomocą bandaży, ortez i szyn. Ochrona ta służy stabilizacji i poprawie funkcjonalnych aspektów stawu.
• Odpoczynek: natychmiast po urazie należy przerwać aktywność mięśni, a pacjent musi odczekać kilka dni, zgodnie z zaleceniami lekarza, aby dowiedzieć się, jak powrócić do ruchu. Czasami ponowny uraz jest spowodowany brakiem odpowiedniego odpoczynku.
• Lód: staraj się nie dopuścić do bezpośredniego kontaktu lodu ze skórą, ponieważ może to spowodować oparzenia. Stosowanie okładów z lodu minimalizuje również krwawienie. Stosuj lód przez 10 do 20 minut, w zależności od wyników i natychmiastowej reakcji urazu.
• Kompresja:poprzez lekki ucisk na ranę odcinamy dopływ krwi. Zaleca się stosowanie bandaży, które są ciasne, ale bez zbyt dużego nacisku. Bandaże te można również wykorzystać do unieruchomienia drobnego urazu.
• Uniesienie: uniesienie chorej kończyny jest odwieczną receptą na zmniejszenie bólu, ciśnienia krwi i stanu zapalnego. Wykorzystuje siłę grawitacji na swoją korzyść. Jeśli jesteś w domu, użyj poduszek lub miękkiej powierzchni, na której możesz położyć stopę lub rękę.

Referencje

1. Harmer, P. A. (2005). Urazy w koszykówce. Epidemiologia urazów sportowych u dzieci: Team sports, 49, 31-61. https://www.karger.com/Article/Abstract/85341
2. Newman, J. S., & Newberg, A. H. (2010). Urazy w koszykówce. Radiologic Clinics, 48(6), 1095-1111. https://www.radiologic.theclinics.com/article/S0033-8389(10)00121-1/fulltext
3. Trojian, T. H., Cracco, A., Hall, M., Mascaro, M., Aerni, G., & Ragle, R. (2013). Urazy w koszykówce: opieka nad drużyną koszykówki. Current sports medicine reports, 12(5), 321-328. https://journals.lww.com/acsm-csmr/Fulltext/2013/09000/Basketball_Injuries___Caring_for_a_Basketball.13.aspx
4. Borowski, L. A., Yard, E. E., Fields, S. K., & Comstock, R. D. (2008). The epidemiology of US high school basketball injuries, 2005-2007. The American journal of sports medicine, 36(12), 2328-2335. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546508322893.
5. Zelisko, J. A., Noble, H. B., & Porter, M. (1982). Porównanie urazów w zawodowej koszykówce kobiet i mężczyzn. The American journal of sports medicine, 10(5), 297-299. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354658201000507
6. Dick, R., Hertel, J., Agel, J., Grossman, J., & Marshall, S. W. (2007). Opisowa epidemiologia urazów w koszykówce mężczyzn: National Collegiate Athletic Association Injury Surveillance System, 1988-1989 do 2003-2004. Journal of athletic training, 42(2), 194. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1941286/
7. Bolotin, A., & Bakayev, V. (2016). Skuteczność stosowania ćwiczeń izometrycznych w zapobieganiu urazom w koszykówce. Journal of Physical Education and Sport, 16(4), 1177. http://efsupit.ro/images/stories/nr4.2016/art188.pdf
8. Padua, E., D'Amico, A. G., Alashram, A., Campoli, F., Romagnoli, C., Lombardo, M., ... & Annino, G. (2019). Skuteczność rutynowej rozgrzewki w zapobieganiu urazom kostki u młodych zawodniczek koszykówki: randomizowane badanie kontrolowane. Medicina, 55(10), 690. https://www.mdpi.com/1648-9144/55/10/690
9. Sonzogni Jr, J. J., & Gross, M. L. (1993). Ocena i leczenie urazów w koszykówce. Clinics in sports medicine, 12(2), 221-237. https://europepmc.org/article/med/8481963
10. McKay, G. D., Goldie, P. A., Payne, W. R., Oakes, B. W., & Watson, L. F. (2001). Prospektywne badanie urazów w koszykówce: ogólny profil i porównanie według płci i standardu rywalizacji. Journal of Science and Medicine in Sport, 4(2), 196-211. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S144024400180030X.