Leczenie urazów tenisowych

Nagłe zmiany ruchu i prędkości, skoki, hamowanie i potężne ciągłe podania są przyczyną urazów sportowych w tenisie. Są one bardzo częste, zwłaszcza jeśli nasze ciało nie jest przygotowane na wytrzymanie tych nagłych zmian siły. Są one wywoływane głównie przez powtarzanie niewłaściwych technik i praktyk, czyli kontuzje przeciążeniowe.

Na szczęście w przypadku wystąpienia kontuzji podczas treningu tenisowego można zastosować różne metody leczenia. Poniżej opowiemy o typowych kontuzjach w tenisie oraz o tym, jakie zabiegi można zastosować w przypadku poważnych i przewlekłych urazów. Przyjdź i przekonaj się sam!

Jakie są najczęstsze rodzaje kontuzji podczas gry w tenisa?

Większość urazów występujących podczas uprawiania tenisa jest spowodowana słabą techniką. Kiedy występują, są spowodowane bardzo wymuszonymi gestami i czynnościami, które są powtarzane przez długi czas podczas uprawiania sportu.

Dlatego też istnieją specyficzne urazy związane z określonymi ruchami:

• Zapalenie ścięgna barku: Jest to stan zapalny kaletki pokrywającej ścięgna tworzące mankiet rotatorów. Jego główną przyczyną muszą być powtarzające się i wymuszone ruchy nad głową. Powoduje to silny ból, trudności w wykonywaniu ruchów rzucania i brak siły.
• Zwichnięcie barku: Ta kontuzja jest spowodowana nieprawidłowymi ruchami z bardzo wymuszonymi pozycjami podczas wykonywania backhandów i spike'ów. W tym przypadku dochodzi do wyjścia głowy kości ramiennej z jamy glenoidalnej łopatki. Występuje głównie w przypadku braku odpowiedniego treningu i techniki, a rzadziej z powodu upadków i bezpośrednich urazów.
• Podwichnięcia barku: W tym przypadku głowa kości ramiennej nie wychodzi całkowicie z jamy panewki. Występuje z powodu powtarzających się wymuszonych ruchów, które z biegiem lat powodują rozluźnienie więzadeł otaczających torebkę stawową. Występuje uczucie wychodzenia kości ze spontaniczną regresją, generując dyskomfort, ból i uczucie martwego ramienia.
• Uszkodzenie SLAP: Jest to zmiana, która powstaje w obrąbku włóknisto-chrzęstnym, który znajduje się wokół jamy glenoidalnej. Nazwa pochodzi od akronimu "Anterior to Posterior Labral Lesion". Powstaje w wyniku powtarzających się ruchów podczas rzucania lub upadków z wyciągniętym ramieniem, powodując niestabilność, osłabienie, sztywność i trzaski.
• Łokieć tenisisty: Jest to najczęstsza patologia u tenisistów, która jest spowodowana mikro naderwaniami mięśni prostowników ramienia. Jest to spowodowane przeciążeniem stawu i ćwiczeniem tenisa z nieodpowiednimi technikami. Powoduje ból, pieczenie i osłabienie chwytu po zewnętrznej stronie łokcia, które pogarsza się przy wyciąganiu, obracaniu lub trzymaniu rakiety.
• Zapalenie ścięgna nadgarstka: Nadgarstek również często cierpi z powodu przeciążenia generowanego przez słabą technikę i brak przygotowania w tenisie. Wpływ powtarzających się ruchów i uderzeń rakietą w piłki powoduje zapalenie ścięgien tworzących nadgarstek. Powoduje to silny ból, obrzęk, trzaskanie, osłabienie i trzaskanie przy ruchach obrotowych, zginających i rozciągających.
• Zapalenie torebki stawowej: Urazy mogą również wystąpić na palcach, które powodują silny ból. Występują one w wyniku uderzenia rakietą o piłki, upadków i bezpośrednich urazów, które powodują zapalenie i przerwanie torebki stawowej. Generuje to silny ból, zwiększoną objętość i dużą niemożność poruszania palcami.
• Lumbago spowodowane przepukliną dysku: Są one generowane przez bardzo nagłe ruchy impulsowe, rotacyjne i wysiłkowe. Te powtarzające się ruchy generują uderzenie na poziomie kręgosłupa, co powoduje kompresję dysków i nerwów kręgowych. Urazy te generują silny ból zazwyczaj w okolicy lędźwiowej i mogą promieniować do pośladków i nóg z utratą wrażliwości.
• Uszkodzone łąkotki: Złe techniki i nieodpowiednie praktyki u tenisistów również wpływają na kolana, a zwłaszcza na łąkotki. Łąkotki cierpią z powodu nagłych skrętów, wyprostu kolan i upadków na stopy z wyprostowanymi nogami. Powoduje to łzy lub pęknięcia, które generują silny ból, zwiększoną objętość i trudności w poruszaniu nogą do wyprostu.
• Uraz więzadła krzyżowego przedniego: Jest to spowodowane przez skoki, upadki na nogi, nagłe zatrzymania i bardzo nagłe zmiany kierunku. Na poziomie więzadła dochodzi do rozciągnięcia, rozerwania lub całkowitego zerwania, które generuje silny trzask. Powoduje to również silny ból, zwiększenie objętości, niestabilność i ograniczenie ruchu kolana.
• Zapalenie ścięgna rzepki: Uraz ten jest spowodowany zapaleniem ścięgna rzepki między rzepką a kością piszczelową. Powstaje w wyniku uderzeń podczas skoków, biegania z nagłymi zmianami kierunku i przeciążenia stawu. Powoduje intensywny ból podczas wykonywania ruchów, takich jak zginanie, siadanie, rozciąganie nogi i skakanie.
• Uraz ścięgien podkolanowych: Mięśnie te mogą ulec kontuzji podczas wykonywania ruchów, takich jak bardzo szybki bieg z szybkimi i bardzo gwałtownymi zatrzymaniami. Powoduje to nadmierne rozciąganie i późniejsze napięcie, które prowadzi do całkowitego naderwania lub zerwania. Objawia się to intensywnym i nagłym bólem z uczuciem rozerwania, zasinieniem, zwiększeniem objętości i niemożnością poruszania nogą.
• Skręcenie kostki: Staw skokowy często cierpi z powodu złej techniki, nadmiernego obciążenia lub skręcenia podczas treningu tenisowego. Skręcenia są spowodowane rozciągnięciem lub rozerwaniem więzadeł podtrzymujących kostkę. Powodują ból podczas ruchu, siniaki, niestabilność kostki, chrupanie i zwiększenie objętości.
• Zapalenie ścięgna Achillesa: Ścięgno Achillesa ulega uszkodzeniu, gdy tenisiści zwiększają lub zmniejszają intensywność swoich biegów. Powoduje to stan zapalny na poziomie tego włóknistego pasma, który generuje niewielki ból w tylnej części kostki i nogi. Znacznie częściej występuje sztywność rano.
• Zapalenie powięzi podeszwowej: Zapalenie powięzi podeszwowej jest spowodowane nadmiernym rozciąganiem i napinaniem podczas skakania lub biegania bez odpowiedniego przygotowania. Może być również spowodowane noszeniem nieodpowiednich butów do tenisa lub deformacjami łuku podeszwowego. Powoduje ból podczas stawiania stopy, chodzenia boso i nadwrażliwość łuku podeszwowego.
• Złamanie kości: Chociaż złamania kości w tenisie nie są zbyt częste, mogą się zdarzyć. Są one generowane przez uderzenia, upadki lub bezpośrednie urazy barku, łokcia, dłoni, kostek i stóp. Powodują silny ból, zwiększenie objętości, pękanie i niemożność poruszania złamanym obszarem.

Najlepsze produkty do regeneracji po kontuzji w tenisie

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów u tenisistów w ramach pierwszej pomocy?

W przypadku urazów w tenisie można zastosować bardzo proste techniki, które pozwolą na szybki powrót do zdrowia. Bardzo praktycznym i prostym protokołem jest RICE, który został teraz zaktualizowany do terapii PRICE. Oznacza on ochronę, odpoczynek, lód, ucisk i uniesienie i powinien być stosowany od 24 do 72 godzin po urazie:

• Ochrona: Pierwszym krokiem jest ochrona kontuzjowanego obszaru, aby zapobiec pogorszeniu się ramy lub powiązaniu innych urazów. Ochronę można wykonać za pomocą podpór stawowych lub ortezy, aby uniknąć dalszego stanu zapalnego i bólu.
• Odpoczynek: Następnie należy przeprowadzić częściowe zaprzestanie aktywności dotkniętego obszaru. Można to połączyć z funkcjonalnym bandażem, aby uniknąć forsowania obszaru, ale bez zatrzymywania go, a tym samym uniknięcia sztywności. Odpoczynek nie może trwać dłużej niż 48 godzin.
• Lód: Następnie należy jak najszybciej zastosować lód. Lód jest silnym środkiem przeciwzapalnym i przeciwbólowym spowodowanym zwężeniem naczyń krwionośnych. Aby zadziałał, musi być stosowany przez maksymalnie 20 minut od 6 do 8 razy dziennie.
• Kompresja: Ważne jest wykonanie bandaża uciskowego w celu poprawy ciśnienia krwi i uniknięcia powstawania obrzęków. Bandaż musi być elastyczny, aby umożliwić lepsze mocowanie tkanek i zapewnić większą stabilność podczas wykonywania ruchów.
• Uniesienie: Aby uzupełnić wszystkie te techniki, należy je połączyć z uniesieniem dotkniętego obszaru. Utrzymywanie dotkniętego obszaru uniesionego powyżej poziomu serca zmniejsza przepływ krwi. Pozwala to na lepszy powrót żylny i pomaga zmniejszyć ból.

Zabiegi chirurgiczne w leczeniu poważnych lub przewlekłych urazów u tenisistów

Gdy zabiegi fizjoterapeutyczne nie przynoszą poprawy w zakresie urazów, zaleca się wybranie leczenia chirurgicznego. Operacja jest zawsze uważana za ostatnią opcję, ale w przypadku znacznie poważniejszych urazów należy wybrać rozwiązanie chirurgiczne. Z tego powodu konieczna jest konsultacja z chirurgiem ortopedą, który jest specjalistą zdolnym do naprawy stawów, uszkodzonych tkanek i ustawienia kości:

Urazy barku

Typowe urazy na poziomie barku często występują na poziomie więzadeł z powodu stanu zapalnego, łez i pęknięć. Najczęstsze urazy w tenisie to zwichnięcia barku, mikrostabilność, impingement, uraz SLAP i ucisk nerwu nadłopatkowego.

• Artroskopia barku: Techniką terapeutyczną pozwalającą na wizualizację wszystkich struktur stawu barkowego jest artroskopia. Dzięki niej możliwa jest naprawa więzadeł, ścięgien, torebki, kości i chrząstek. Również za pomocą artroskopu można umieścić nowe implanty bez konieczności przeprowadzania otwartej operacji. Jest to opcja chirurgiczna, która pozwala na prostą operację i gwarantuje szybszy powrót do zdrowia.

Urazy łokcia

Najbardziej typowa kontuzja tenisistów, łokieć tenisisty, występuje na poziomie łokcia. Naprawa tego urazu odbywa się w trybie ambulatoryjnym, co oznacza, że dana osoba nie będzie hospitalizowana.

• Otwarta operacja łokcia: Obecnie nie jest to najczęściej stosowana metoda naprawy łokcia tenisisty. W tej operacji wykonuje się nacięcie, lokalizuje uszkodzone ścięgno, a następnie zeskrobuje je i naprawia za pomocą szwów kotwiczących.
• Artroskopia łokcia: Dzięki tej interwencji znacznie łatwiej jest naprawić naderwane lub zerwane ścięgna. Nacięcie jest niewielkie i wykorzystuje kamerę ze światłem do wizualizacji uszkodzonych struktur. Cały zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym.

Urazy dłoni i nadgarstka

Patologie dłoni i nadgarstka obejmują szeroki zakres chorób. Patologie obejmują stany zapalne, rozerwanie lub zerwanie ścięgien, więzadeł i torebek stawowych, a także złamania kości dłoni i palców. Zabiegi chirurgiczne, które są zwykle praktykowane to

• Operacja uwolnienia lub operacja Quervaina: Operacja ta ma na celu umożliwienie ścięgnom ponownego normalnego ruchu. Wykonuje się nacięcie w celu usunięcia całej tkanki objętej stanem zapalnym, aby zapobiec jej reprodukcji.
• Operacja syntezy kości: W przypadku złamań na poziomie kości ręki, w wielu przypadkach konieczne jest umieszczenie drutów. Chodzi o to, aby wygenerować fuzję kości dłoni, które są tak małe, że trudniej je naprawić.

Urazy kręgosłupa

Kręgosłup jest strukturą ludzkiego ciała, która w sportach takich jak tenis cierpi z powodu wymuszonych ruchów. Kręgosłup lędźwiowy jest najbardziej dotkniętym obszarem, a u dużego odsetka osób występują przepukliny dysków. Leczenie chirurgiczne jest czasami najlepszą opcją, aby uniknąć niepełnosprawności u sportowców:

• Laminektomia: Jest to zabieg chirurgiczny mający na celu dekompresję dysku i nerwów. Wiąże się ona z wieloma zagrożeniami, ponieważ może mieć wpływ na nerwy i istnieje ryzyko ponownego wystąpienia dolegliwości w przyszłości.
• Disektomia: Operacja ta ma na celu usunięcie uszkodzonego dysku i naprawienie uszkodzenia kręgosłupa. Podobnie jak laminektomia, wiąże się z ryzykiem uszkodzenia naczyń krwionośnych, nerwów, infekcji i krwawienia.
• Dekompresja laserowa dysków: Jest to mniej inwazyjna i bezpieczniejsza alternatywa dla dekompresji kręgów kręgosłupa. Zapewnia szybszy powrót do zdrowia, a sportowcy mogą szybciej wrócić do swoich aktywności.
• Kifoplastyka: Jest to kolejna nowatorska technika, która ma na celu zmniejszenie bólu spowodowanego złamaniem kręgów. Przywraca złamanie i wysokość utraconą w wyniku kompresji złamania.

Urazy kolana

Urazy kolana dotyczą zarówno tkanek miękkich, jak i kości i często powodują duży dyskomfort. Jak wspomniano powyżej, są one często spowodowane przeciążeniem stawu. Wśród zabiegów chirurgicznych, które można wykonać w celu naprawy urazów są

• Artroskopia stawu kolanowego: Za pomocą artroskopii można naprawić zerwanie więzadeł krzyżowych przednich i zewnętrznych, ścięgna rzepki oraz uszkodzenie łąkotek. Jest to jedna z najbardziej opłacalnych opcji, ponieważ pozwala uniknąć otwartej operacji i umożliwia szybszy powrót do zdrowia.
• Otwarta operacja rekonstrukcyjna kolana: Jest przydatna do wykonywania rekonstrukcji zerwanych lub uszkodzonych więzadeł poprzez zastąpienie uszkodzonych tkanek. Jest również przydatna w przypadku urazów łąkotki. Wiąże się jednak z wolniejszym powrotem do zdrowia i ryzykiem infekcji, krwawienia i innych.

Urazy kostki i stopy

Gdy więzadła stawu skokowego nie są całkowicie zregenerowane, należy zastosować techniki chirurgiczne w celu ich dostosowania i wzmocnienia. Do najczęstszych urazów kostki w tenisie należą skręcenia kostki i tendinopatia Achillesa. Skręcenie III stopnia zawsze ustępuje po operacji, podobnie jak powtarzające się skręcenia.

W przypadku stóp zwykle występuje zapalenie powięzi podeszwowej. Bardzo rzadko wymaga to rozwiązania chirurgicznego, ale może być konieczne. Są to najczęstsze zabiegi:

• Artroskopia stawu skokowego: Ta procedura jest bardzo prosta i jest uważana za minimalnie inwazyjną w kostce. Wykonuje się małe nacięcie na skórze i wprowadza artroskop, który pozwala zobaczyć więzadła, ścięgna, kości i chrząstki. Chirurg naprawia również uszkodzone tkanki za pomocą tego narzędzia chirurgicznego.
• Przezskórna operacja otwarta: Ta operacja jest zwykle stosowana do naprawy skomplikowanych urazów ścięgna Achillesa. Zwykle wiąże się jednak z większą agresją i bólem.
• Operacja uwolnienia powięzi podeszwowej: Operacja ta polega na przecięciu więzadła powięzi podeszwowej w celu złagodzenia napięcia i stanu zapalnego powięzi podeszwowej. Wykonuje się ją poprzez bezpośrednie przecięcie powięzi podeszwowej, a sportowcy zwykle odczuwają po niej mniejszy ból.

Referencje

1. Kibler, W. B., & Safran, M. (2005). Urazy tenisowe. Epidemiology of Pediatric Sports Injuries: Individual Sports, 48, 120-137. https://www.karger.com/Article/Abstract/84285
2. Pluim, B. M., Staal, J. B., Windler, G. E., & Jayanthi, N. (2006). Urazy w tenisie: występowanie, etiologia i zapobieganie. British journal of sports medicine, 40(5), 415-423. https://bjsm.bmj.com/content/40/5/415.short.
3. Dines, J. S., Bedi, A., Williams, P. N., Dodson, C. C., Ellenbecker, T. S., Altchek, D. W., ... & Dines, D. M. (2015). Urazy tenisowe: epidemiologia, patofizjologia i leczenie. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 23(3), 181-189. https://journals.lww.com/jaaos/Fulltext/2015/03000/Tennis_Injuries__Epidemiology,_Pathophysiology,.6.aspx.
4. Nigg, B. M., & Segesser, B. (1988). The influence of playing surfaces on the load on the locomotor system and on football and tennis injuries. Sports medicine, 5, 375-385. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-198805060-00003
5. Bylak, J., & Hutchinson, M. R. (1998). Typowe urazy sportowe u młodych tenisistów. Sports medicine, 26, 119-132. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199826020-00005
6. Abrams, G. D., Renstrom, P. A., & Safran, M. R. (2012). Epidemiologia urazów układu mięśniowo-szkieletowego u tenisistów. British Journal of Sports Medicine, 46(7), 492-498. https://bjsm.bmj.com/content/46/7/492.short.
7. Chandler, T. J. (1995). Trening wysiłkowy w tenisie. Clinics in sports medicine, 14(1), 33-46. https://europepmc.org/article/med/7712556
8. Nirschl, R. P. (1988). Zapobieganie i leczenie urazów łokcia i barku u tenisistów. Clinics in Sports Medicine, 7(2), 289-308. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0278591920309364
9. Eygendaal, D., Rahussen, F. T. G., & Diercks, R. L. (2007). Biomechanika stawu łokciowego u tenisistów i związek z patologią. British journal of sports medicine, 41(11), 820-823. https://bjsm.bmj.com/content/41/11/820.short.
10. Perkins, R. H., & Davis, D. (2006). Urazy mięśniowo-szkieletowe w tenisie. Physical Medicine and Rehabilitation Clinics, 17(3), 609-631. https://www.pmr.theclinics.com/article/S1047-9651(06)00031-3/fulltext