Behandeling van volleybalblessures

Sportblessures zijn onvermijdelijk bij de meeste sporten en volleybal is daar geen uitzondering op. Gelukkig zijn er zeer goede behandelingen voor sportblessures bij volleybal. Een goed herstel en het behoud van sportprestaties bij sporters zijn daarvan afhankelijk.

Een van de beste therapeutische methoden die zijn ontwikkeld voor de tijdige behandeling van blessures is de RICE-therapie. In het geval van ernstige blessures zijn er ook nieuwe chirurgische behandelingen. Als je een professionele of amateur volleybalspeler bent, moet je ze grondig kennen en in dit artikel vertellen we je er meer over.

Wat zijn de meest voorkomende soorten blessures bij volleybal?

Volleybal is een sport waarbij er geen direct contact is met de tegenstander en daarom zijn blessures meestal klein. Maar hoewel het een teamsport is, ontkomen de spelers er niet aan. Sportblessures bij volleybal ontstaan door de fysieke belasting van deze sport.

Bij volleybal zijn er veel plotselinge bewegingen die constant herhaald worden. Volleybal vereist intensieve training en belastingen die een negatieve invloed op hen hebben als ze niet goed getraind zijn.

Hier zijn enkele van de meest voorkomende blessures:

• Rotator cuff tendinitis: Rotator cuff blessures worden veroorzaakt door bewegingen boven het hoofd. Dit zijn herhalende bewegingen met kracht om te blokkeren en te serveren met de bal die gedeeltelijke of volledige scheuren in deze pezen veroorzaken. Dit veroorzaakt ontstekingen, diepe pijn, onvermogen om de arm op te heffen en veel zwakte.
• SLAP-scheur: Dit is het resultaat van een onvolledige of volledige scheur ter hoogte van het Labrum fibrocartilage. Bij volleybal wordt het veroorzaakt door vallen met de arm gestrekt in abductie en met lichte flexie. Het wordt ook veroorzaakt door herhaalde werpbewegingen met een inadequate techniek. Dit type blessure veroorzaakt intense en aspecifieke pijn in de schouder, vooral als je hem boven het hoofd probeert te heffen, en veel stijfheid.
• Schouder impingement: Dit is een blessure die knelling veroorzaakt in de zachte weefsels van de schouder door compressie ter hoogte van het schoudergewricht. Het kan worden veroorzaakt door botverkalkingen, kapselvorming en zwakte van de rotator cuff. Symptomen zijn onder andere hevige pijn bij het heffen van de armen en stijfheid.
• Verstuikte pols: Deze blessure staat bekend als "open pols" en wordt veroorzaakt door een verrekking, scheur of breuk van de ligamenten in dit gewricht. Het is het gevolg van een hoog trainingsniveau, overbelasting van het gewricht of ongelukken, zoals vallen of trauma tijdens de training. Dit resulteert in het onvermogen om het gewricht te bewegen, ernstige pijn en zwelling.
• Breuken, ontwrichtingen en verstuikingen in de vingers: Dit gebied heeft vaak te lijden onder de impact van de bal of de bal die de vingertoppen raakt. Dit komt door de kwetsbare structuur van de vingerkootjes tijdens het slaan, serveren en blokkeren. Bij dit type blessure zijn de symptomen hevige pijn, vervorming en vergroting die gepaard gaan met het onvermogen om ze te bewegen.
• Patellapeesontsteking: Dit is een ontsteking als gevolg van microscheurtjes of microscheurtjes in de kniepees, die het scheenbeen met de knieschijf verbindt. Deze ontstaan door de bewegingen van duiken, spikes en blokken als reactie van het organisme om het ontstane letsel te herstellen. Dit veroorzaakt hevige pijn boven en onder de knieschijf en verminderde kracht in het bovenbeen.
• Voorste kruisbandletsel: Dit is een van de ernstigste blessures die volleybalspelers vaak oplopen. Het wordt veroorzaakt door harde sprongen en onhandige valpartijen op gestrekte voeten die resulteren in het scheuren of scheuren van deze gewrichtsband. Het veroorzaakt meestal een hard knappend geluid in de knie, hevige pijn, zwelling en moeite met knielen, buigen of zitten.
• Enkelverstuiking: Dit is een van de meest voorkomende volleybalblessures. Het wordt meestal veroorzaakt door een verrekking, gedeeltelijke of volledige scheur van de gewrichtsbanden die dit gewricht vormen door een val of evenwichtsverlies. Het heeft verschillende vormen van presentatie afhankelijk van de graad. Graad I veroorzaakt verrekking van de gewrichtsbanden, graad II veroorzaakt een gedeeltelijke scheur en graad II veroorzaakt een totale scheur.
• Achillespeesontsteking: Dit is de ontsteking van de achillespees die wordt veroorzaakt door overbelasting van de kuiten. Het is te wijten aan intensieve sportbeoefening, maar met een lange afstand in termen van herhaling. Dit veroorzaakt microscheurtjes ter hoogte van deze structuur die veel pijn ter hoogte van de achterkant van het been en stijfheid veroorzaken.
• Fasciitis plantaris: Dit is een ontsteking ter hoogte van de fascia plantaris veroorzaakt door bewegingen zoals herhaaldelijke sprongen of het gebruik van ongeschikt schoeisel. Dit genereert overmatige spanning op de fascia die ook gedeeltelijke of volledige scheuren kan veroorzaken. Over het algemeen veroorzaakt het een ochtendpijn in de hiel en voetzool die gepaard gaat met een branderig gevoel en verergert bij inspanning.
• Lage rugpijn: Dit wordt veroorzaakt door contracturen in de spieren en ligamenten van de onderrug. Ook ontsteking van de zenuwen en wervelschijven veroorzaakt door snelle verdraaiing en hyperextensie van de wervelkolom. Sporters voelen hevige pijn in de onderrug die zich kan uitbreiden naar de benen.
• Spiercontracturen en -scheuren: Deze blessures kunnen in elke spier van het lichaam voorkomen, vooral in de bovenste ledematen, onderste ledematen en rug. Er kunnen meerdere oorzaken zijn, maar over het algemeen worden ze veroorzaakt door trauma, overbelasting van de spieren, verminderde doorbloeding of een onevenwichtige water-elektrolytbalans. Het wordt gekenmerkt door spierverkorting, intense pijn en een knobbel in de aangetaste spier.

Beste producten voor herstel van volleybalblessures

Bestseller

.

Hoe de RICE-therapie toepassen om eerste hulp blessures bij volleybal te behandelen?

Sportblessures hebben specifieke eerstehulptechnieken, waarvan de bekendste de RICE-therapie is. Tegenwoordig zijn deze technieken bijgewerkt en vormen ze de PRICE-therapie, maar RICE is veel bekender. De naam is afgeleid van het acroniem voor de volgende woorden: Protection, Rest, Ice, Compression en Elevation.

• Bescherming: De eerste stap in deze methode is bescherming van het geblesseerde gebied om verder letsel of complicaties te voorkomen. Dit wordt gedaan met orthesen, gewrichtssteunen of elastisch verband.
• Rust: Bescherming moet worden gecombineerd met rust om ervoor te zorgen dat de bloedstroom naar het letselgebied wordt verminderd. Dit voorkomt verdere zwelling en pijn, dus het wordt alleen aanbevolen om het de eerste 48 uur te gebruiken. Rust moet relatief zijn om overmatige stijfheid in het getroffen gebied te voorkomen.
• IJs: Het toepassen van ijs is zeer heilzaam bij blessures in de volleybalsport. Het heeft ontstekingsremmende en pijnstillende eigenschappen en moet de eerste 72 uur gedurende 15 minuten 6 tot 8 keer per dag worden gebruikt. Het is erg nuttig om het toe te passen met behulp van koude kompressen of met gel gevulde zakjes.
• Compressie: Vervolgens moet een drukverband worden aangelegd om de zwelling te verminderen en betere ondersteuning te bieden. Het verband moet met voldoende druk worden aangelegd om de volumetoename veroorzaakt door het overtollige vocht op te vangen. Voldoende compressie zorgt er ook voor dat de zachte weefsels worden vastgezet, zodat het getroffen gebied goed kan worden bewogen.
• Elevatie: Ten slotte is het belangrijk om het getroffen gebied te liften om pijn en zwelling te voorkomen. Het ledemaat of het getroffen gebied moet 30 cm boven het niveau van het hart worden opgetild om de bloeddruk te verlagen. Met deze techniek kunnen we ook de veneuze afvoer verhogen om pijn en oedeem te verminderen.

Chirurgische behandelingen voor ernstige of chronische blessures bij volleybalspelers

Sommige meer ernstige of chronische blessures worden meestal niet opgelost met de PRICE-methode. Deze hebben een chirurgische behandeling nodig om de mobiliteit en prestaties van volleybalspelers te herstellen. De meeste operaties zijn echter meestal heel eenvoudig en garanderen de sporter een snel herstel:

Schouderblessures

De schouder is een van de belangrijkste onderdelen van volleybal. De schouder verwerkt de meeste serveer- en blokkeerbewegingen en is daarom gevoelig voor scheuren en breuken. Overbelastingsblessures leiden tot chronische blessures zoals rotator cuff tendonitis, de chirurgische procedure is:

• Schouderartroscopie: Dit is een operatie die ontworpen is om de structuren waaruit het schoudergewricht bestaat te visualiseren en te repareren. Het is een zeer eenvoudige ingreep waarbij een incisie rond het gewricht wordt gemaakt. De artroscoop wordt dan ingebracht om alle beschadigde weefsels te herstellen.

Hand- en vingerblessures

De handen en vingers zijn twee van de gebieden die het meest gevoelig zijn voor blessures tijdens volleybal. Peesontsteking van de pols komt vaak voor door overbelasting van dit gewricht. Bij de vingers komen breuken, scheuren en breuken van ligamenten en pezen vaak voor.

Chirurgische oplossingen voor deze blessures zijn als volgt:

• Reductie- en fixatiechirurgie: deze kunnen worden gebruikt bij fracturen ter hoogte van de pols, hand of vingerbotten. Ze worden gebruikt om de gebroken botten te richten en te immobiliseren. Hiervoor worden inwendige apparaten, buizen, draden en spalken gebruikt.
• Open hersteloperatie: In het geval van ernstige en chronische pees- en bandletsels worden open operaties gebruikt. Deze operatie kan primair zijn als ze binnen de eerste 24 uur wordt uitgevoerd of secundair als ze bij chronische letsels wordt uitgevoerd. Ze kunnen resulteren in eenvoudige of zeer complexe reparaties en leiden meestal tot een langzaam herstel.

Enkel- en voetblessures

De meeste enkel- en voetblessures herstellen met fysiotherapie en conservatieve behandeling. Als dit niet werkt, zijn chirurgische ingrepen nodig om voldoende weefselherstel mogelijk te maken. De meest gebruikte procedures op dit moment zijn:

• Enkelartroscopie: Met deze procedure kunnen alle structuren ter hoogte van het enkelgewricht worden hersteld. Het is zeer nuttig bij het herstel van ligamenten, pezen en elk type ernstig of chronisch letsel ter hoogte van het gewricht. De resultaten van deze operatie zijn meestal zeer bevredigend en de meeste sporters kunnen hun normale routine weer oppakken.
• Open reconstructie chirurgie: Dit is een andere behandelingsoptie voor herstel van ligamenten en pezen, hoewel het herstel langzamer is. Het is zeer nuttig bij fasciitis plantaris, vooral als er een aanzienlijke scheur in de fasciitis plantaris zit. Er wordt een incisie rond de enkel gemaakt om de beschadigde structuren bloot te leggen voor reparatie.

Referenties

1. Eerkes, K. (2012). Volleybalblessures. Actuele sportgeneeskundige rapporten, 11(5), 251-256. https://journals.lww.com/acsm-csmr/Fulltext/2012/09000/Volleyball_Injuries.10.aspx
2. Verhagen, E. A. L. M., Van der Beek, A. J., Bouter, L. M., Bahr, R. M., & Van Mechelen, W. (2004). A one season prospective cohort study of volleyball injuries. British journal of sports medicine, 38(4), 477-481. https://bjsm.bmj.com/content/38/4/477.short
3. Bahr, R., & Reeser, J. C. (2003). Blessures among world-class professional beach volleyball players: the Federation Internationale de Volleyball beach volleyball injury study. Amerikaans tijdschrift voor sportgeneeskunde, 31(1), 119-125. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/03635465030310010401
4. Bahr, R., & Bahr, I. A. (1997). Incidentie van acute volleybalblessures: een prospectieve cohortstudie van blessuremechanismen en risicofactoren. Scandinavisch tijdschrift voor geneeskunde en wetenschap in de sport, 7(3), 166-171. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1600-0838.1997.tb00134.x
5. Agel, J., Palmieri-Smith, R. M., Dick, R., Wojtys, E. M., & Marshall, S. W. (2007). Beschrijvende epidemiologie van volleybalblessures bij vrouwen: National Collegiate Athletic Association Injury Surveillance System, 1988-1989 tot 2003-2004. Tijdschrift voor atletische training, 42(2), 295-302. https://cdr.lib.unc.edu/concern/articles/4b29bc963
6. Briner Jr, W. W., & Benjamin, H. J. (1999). Volleybalblessures: omgaan met acute en overbelastingsaandoeningen. De arts en sportgeneeskunde, 27(3), 48-60. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3810/psm.1999.03.720
7. Reeser, J. C., & Bahr, R. (2011). Principes van preventie en behandeling van veelvoorkomende volleybalblessures. WEB-ресурс Fédération Internationale de Volleyball (FIVB). URL: http://www. fivb. org/nl/medical/document/fivb_medical_injury_prevention. pdf(дата обращения 3.04. 2015). https://www.volleyballalberta.ca/sites/default/files/sites/Leadership/Coaches/Resources/Injury_Prevention-FIVB.pdf
8. Schafle, M. D. (1993). Veel voorkomende blessures bij volleybal: behandeling, preventie en revalidatie. Sports Medicine, 16(2), 126-129. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199316020-00004
9. Reeser, J. C., & Bahr, R. (Eds.). (2017). Handboek sportgeneeskunde en -wetenschap, Volleybal. John Wiley & Sons. https://books.google.es/books?hl=en&lr=&id=ehqACgAAQBAJ
10. Reeser, J. C., Verhagen, E. A. L. M., Briner, W. W., Askeland, T. I., & Bahr, R. (2006). Strategieën voor de preventie van volleybalgerelateerde blessures. British journal of sports medicine, 40(7), 594-600. https://bjsm.bmj.com/content/40/7/594.short