Leczenie urazów gimnastycznych

Gimnastycy powinni zawsze preferować nieinwazyjne zabiegi fizjoterapeutyczne w leczeniu wszelkich urazów. Istnieją jednak urazy, których nie można rozwiązać za pomocą tych metod, a operacja jest jedyną realną opcją, aby osiągnąć powrót do zdrowia w jak najkrótszym czasie.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej najczęstszym zabiegom chirurgicznym stosowanym w leczeniu poważnych urazów u gimnastyków, abyś wiedział, jak postępować i kiedy najlepiej promować swoją integralność.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów podczas uprawiania gimnastyki?

Chociaż sport ten jest wykonywany w najbardziej profesjonalny sposób, wiąże się z określonym ryzykiem obrażeń różnych części ciała, z których najczęstsze są wymienione poniżej:

• Zerwaniewarg sromowych: może wystąpić w każdym ćwiczeniu gimnastycznym, ale gimnastycy specjalizujący się w kółkach lub drążkach są bardziej narażeni. Powoduje silny ból i wymaga odpoczynku, w przeciwnym razie będzie się nasilać i może prowadzić do operacji.
• Skręcenia nadgarstka: ponieważ nadgarstek jest poddawany siłom przekraczającym dwukrotnie masę naszego ciała, często zdarza się, że z powodu złej techniki może ulec skręceniu i doznać tej kontuzji. Zwykle nie wykracza to poza zwykłe mikro-naderwanie więzadeł stawu, ale w niektórych przypadkach konieczne jest użycie ortezy nadgarstka lub gipsu w celu jego unieruchomienia.
• Zapalenienadkłykcia kości ramiennej lub łokieć tenisisty: występuje po zewnętrznej stronie łokcia, w miejscu połączenia z nadkłykciem lub kością zewnętrzną łokcia i jest spowodowane zużyciem lub zapaleniem ścięgna łączącego mięsień przedramienia z łokciem.
• Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego: jest to więzadło znajdujące się na poziomie kolana, które często ulega zerwaniu lub częściowemu zerwaniu w wyniku upadku lub nadmiernego skręcenia podczas upadku, zjazdu lub skoku. Dźwięk zerwania więzadła może być nawet słyszalny jako trzask, po którym następuje obrzęk stawu.
• Spondyloza: najbardziej niepokojącym urazem kręgosłupa jest spondyloza, która występuje z powodu postępującego i zwyrodnieniowego zużycia dysków kręgowych i chrząstek, powodując ścieńczenie dysków (najczęściej L4 i L5). Skutkuje to ocieraniem się kręgów o kręgi, powodując silny ból z uszkodzeniem rdzenia kręgowego i uciskiem korzeni nerwowych.

Najlepsze produkty do regeneracji po urazach gimnastycznych

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów pierwszej pomocy w gimnastyce?

Po wystąpieniu urazu kluczowe znaczenie ma kilka pierwszych minut i to właśnie wtedy terapia RICE, zaktualizowana do PRICE, staje się niezwykle ważna. Metoda ta składa się z szeregu środków pierwszej pomocy w celu leczenia, łagodzenia objawów bólu, a przede wszystkim zapobiegania pogorszeniu się urazu.

• Ochrona: pierwszą rzeczą do zrobienia jest upewnienie się, że kontuzjowany obszar jest kończyną lub częścią rdzenia, aby nie doznał dalszych uszkodzeń, które generują więcej problemów, a przede wszystkim nie utrudniają leczenia dolegliwości.
• Odpoczynek : ponieważ nie znamy zakresu urazu, ważne jest, aby przestać poruszać dotkniętym stawem lub mięśniem, dopóki nie poznamy zakresu urazu i tego, w jaki sposób ograniczy on aktywność gimnastyka.
• Lód: zastosowanie zimna ma na celu zmniejszenie stanu zapalnego, który pojawia się w ciągu pierwszych kilku minut dzięki efektowi zwężenia naczyń krwionośnych, który generuje. Ponadto służy również jako środek przeciwbólowy, łagodząc w ten sposób ból i dając gimnastykowi poczucie ulgi.
• Kompresja: celem kompresji jest zapobieganie ponownemu zapaleniu stawu po kilku minutach, dlatego stosuje się bandaż lub odzież kompresyjną, taką jak ortezy kolanowe, szyny lub ortezy kostek.
• Uniesienie: po opanowaniu obrzęku i bólu obszar urazu jest unoszony powyżej poziomu serca, aby kontrolować dopływ krwi.

Zabiegi chirurgiczne w leczeniu ciężkich lub przewlekłych urazów u gimnastyków i sportowców

Kiedy wszystkie nieinwazyjne mechanizmy zostały wykorzystane do leczenia tych urazów sportowych, czy to leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, unieruchomienie, masaż, krioterapia, termoterapia lub odpoczynek, nadszedł czas, aby rozwiązać uraz chirurgicznie.

Urazy dłoni i nadgarstka

Operacje dłoni i nadgarstka są zwykle łatwe do wykonania, ale aby móc powrócić do aktywności akrobatycznej, gimnastyk będzie potrzebował rozsądnego czasu na regenerację. Najczęstsze urazy dłoni i nadgarstka to:

• Operacja naderwania obrąbka panewki: Jest to również znane jako naprawa mankietu rotatorów, który otacza staw barkowy. Zabieg ten rozpoczyna się od otwartego nacięcia lub artroskopii barku (mniejsze nacięcie) po znieczuleniu ogólnym, dzięki czemu pacjent jest w pełni uśpiony podczas naprawy tego zestawu mięśni i więzadeł.
• Artroskopianadgarstka: Ta operacja wykorzystuje artroskop i bardzo małe narzędzia chirurgiczne do badania lub naprawy rozdartych tkanek w stawie lub wokół niego. Jest to procedura, która pozwala lekarzowi określić, jakie problemy należy naprawić w nadgarstku pacjenta bez wykonywania dużych cięć i uszkadzania innych tkanek. Pacjent zwykle odczuwa niewielki ból i wraca do zdrowia znacznie szybciej niż w przypadku operacji otwartej.
• Artroskopia stawu łokciowego: to zabieg chirurgiczny polegający na wykonaniu 2 lub 4 nacięć w stawie w celu wprowadzenia artroskopu, który umożliwia pełny wgląd w uszkodzenia i naprawę uszkodzonych ścięgien.

Urazy kręgosłupa

Plecy to niezwykle delikatny obszar, w którym zwykle unika się operacji za wszelką cenę, ponieważ zawsze wiąże się to z wieloma zagrożeniami ze względu na dużą liczbę nerwów, które się w nim znajdują. Najczęściej wykonywane zabiegi to:

• Operacja zwyrodnieniowej spondylolistezy: zwykle wykonywana w dwóch częściach, dekompresji lub laminektomii i fuzji kręgosłupa za pomocą śrub pedicle. W obu przypadkach stosowane jest znieczulenie ogólne i przeprowadzana jest niezwykle ostrożna operacja otwarta.
• Usunięcie przepukliny krążka międzykręgowego: kolejny bardzo delikatny uraz, w którym pacjent jest usypiany w celu usunięcia przepukliny krążka międzykręgowego. Należy zachować szczególną ostrożność, aby nie uszkodzić nerwów w dysku, w przeciwnym razie pacjent może cierpieć na lumbago i inne bóle pleców po powrocie do gimnastyki.

Urazy kostki i stopy

Ponieważ stopy i kostki wytrzymują cały ciężar i uderzenia generowane przez lądowania, normalne jest, że doznają urazów, które prowadzą do operacji. Są one stosunkowo proste i pozbawione ryzyka, ale należy przestrzegać zaleceń pooperacyjnych lekarza, ponieważ jest to obszar podatny na infekcje i bardzo wolno się goi.

• Operacja zapalenia powięzi podeszwowej: gdy powięź ulega zapaleniu i nie można złagodzić bólu za pomocą fizjoterapii, wykonuje się zabieg ambulatoryjny w znieczuleniu miejscowym, w którym tkanka podeszwy stopy jest przecinana w celu uwolnienia nagromadzonego napięcia i ustąpienia bólu.
• Naprawa ścięgna Achillesa: jeśli ścięgno jest całkowicie zerwane, wykonywana jest otwarta operacja w znieczuleniu miejscowym, podczas której szwy są umieszczane w ścięgnie, aby mogło się naturalnie zregenerować. Proces rehabilitacji trwa zazwyczaj kilka tygodni.
• Naprawa piątej kości śródstopia: jeśli kość ta jest całkowicie złamana, wykonywana jest otwarta operacja, podczas której jest ona umieszczana z powrotem na miejscu i mocowana za pomocą szpilek lub śrub, dzięki czemu może następnie przystąpić do naturalnego zespalania.

Referencje

1. Meeusen, R., & Borms, J. (1992). Urazy gimnastyczne. Sports Medicine, 13, 337-356. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199213050-00004
2. Caine, D. J., & Nassar, L. (2005). Urazy gimnastyczne. Epidemiology of pediatric sports injuries: individual sports, 48, 18-58. https://www.karger.com/Article/Abstract/84282
3. Garrick, J. G., & Requa, R. K. (1980). Epidemiologia urazów w gimnastyce kobiet. The American journal of sports medicine, 8(4), 261-264. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354658000800409
4. Sands, W. A., Shultz, B. B., & Newman, A. P. (1993). Urazy w gimnastyce kobiet: 5-letnie badanie. The American journal of sports medicine, 21(2), 271-276. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354659302100218
5. Caine, D., Cochrane, B., Caine, C., & Zemper, E. (1989). Badanie epidemiologiczne urazów dotykających młode gimnastyczki wyczynowe. The American journal of sports medicine, 17(6), 811-820. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354658901700616
6. Cavallerio, F., Wadey, R., & Wagstaff, C. R. (2016). Zrozumienie urazów związanych z przeciążeniem w gimnastyce artystycznej: 12-miesięczne badanie etnograficzne. Psychology of sport and exercise, 25, 100-109. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1469029216300516
7. Zetaruk, M. N., Fors, M. V., Zurakowski, D., Mitchell Jr, W. A., & Micheli, L. J. (2006). Urazy i zalecenia treningowe w elitarnej gimnastyce artystycznej. Apunts: Medicina de l'esport, 100-106. https://www.raco.cat/index.php/Apunts/article/view/164833
8. Daly, R. M., Bass, S. L., & Finch, C. F. (2001). Równoważenie ryzyka kontuzji u gimnastyków: jak skuteczne są środki zaradcze? British Journal of Sports Medicine, 35(1), 8-19. https://bjsm.bmj.com/content/35/1/8.short
9. Sands, W. A. (2000). Zapobieganie urazom w gimnastyce kobiet. Sports medicine, 30, 359-373. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-200030050-00004
10. Bradshaw, E. J., & Hume, P. A. (2012). Biomechaniczne podejście do identyfikacji i kwantyfikacji mechanizmów urazów i czynników ryzyka w gimnastyce artystycznej kobiet. Sports Biomechanics, 11(3), 324-341. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/14763141.2011.650186