Urazy bokserskie

Jest to sport wszech czasów, historia boksu sięga 5000 lat temu, co zostało zapisane w rysunkach jaskiniowych w Algierii. Ryzyko jest największe, gdy dwóch mężczyzn lub kobiet w elitarnej formie dochodzi do ciosów na ringu, dlatego nierzadko dochodzi do kontuzji.

Poniżej przedstawimy najczęstsze kontuzje bokserskie, a także nauczymy Cię, jak zapobiegać tego typu urazom i jak stosować terapię PRICE jako formę pierwszej pomocy, aby jak najbardziej zminimalizować skutki każdej z nich.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów w boksie i sportach kontaktowych?

Pierwszą rzeczą, którą powinieneś wiedzieć jest to, że urazy twarzy stanowią 51% urazów b okserskich wynikających z otrzymanych ciosów. Częste są również urazy rąk i nadgarstków wynikające ze złej techniki napastnika. W boksie wszelkiego rodzaju urazy są bardzo powszechne, ponieważ sport ten opiera się zasadniczo na zadawaniu przeciwnikowi tępych obrażeń, więc istnieje wiele dolegliwości, na które będą cierpieć bokserzy.

Rany

Rozcięcia na ringu są częstym zjawiskiem. Wiele z nich nie jest wynikiem pojedynczego ciosu, ale kombinacji, które powodują, że obszar puchnie, aż skóra ustępuje, a krew szuka wyjścia przez cięcie, które następnie generuje krwotok zewnętrzny.

Jeśli jest coś, na co bokser musi uważać, to są to rany na twarzy, zwłaszcza na kości policzkowej i brwi, ponieważ krew, którą emanują, utrudnia widzenie podczas walki, co z kolei zmniejsza refleks i ułatwia przeciwnikowi wyładowanie większej ilości ciosów. Zazwyczaj leczy się je zszywkami i mentolem, aby stłumić zarówno obrzęk, jak i krwawienie.

Stłuczenia

Wiele z ciosów otrzymanych przez boksera lub zawodnika nie jest widocznych gołym okiem. Specjaliści ostrzegają, że objawy te "wychodzą z czasem", czyli oznaki pojawiają się zwykle później. Główną ofiarą wstrząsu mózgu jest mózg i choć ma on do ochrony czaszkę, siła uderzenia może spowodować natychmiastową utratę przytomności.

Jest to jeden z największych czynników ryzyka w tym sporcie, ponieważ może spowodować uszkodzenia organów wewnętrznych, lub układu nerwowego, które odbiją się w przyszłości. Dobitnym przykładem jest Mohamed Ali, największy bokser wszech czasów, który w swoich ostatnich dniach prowadził tryb życia zdziesiątkowany przez chorobę Parkinsona.

Łokieć tenisisty

Znany medycznie jako zapalenie nadkłykcia bocznego, jest to uraz, w którym tkanki nadkłykcia stają się podrażnione, powodując duży ból i poważnie ograniczając ruchomość tego stawu i całej kończyny. Jest to uraz, który zwykle występuje poprzez zużycie i nie jest czymś, co jest widoczne podczas walki.

Zwykle leczenie polega na odpoczynku i masażu leczniczym, aby stopniowo zmniejszyć stan zapalny. W ciągu kilku tygodni będzie można kontynuować poprzedni trening, który każdy bokser potrzebuje przed walką. Jeśli ból jest bardzo intensywny, często stosuje się środki przeciwbólowe.

Sprains

Do skręcenia dochodzi, gdy staw wykonuje gwałtownie nienaturalny ruch, przez co ścięgna i więzadła stawu nadmiernie się rozciągają i generują naderwanie. Mogą one mieć 3 stopnie, dwa pierwsze dotyczą lekkich lub częściowych naderwań, natomiast trzeci stopień diagnozuje się, gdy naderwanie jest całkowite.

W przypadku najmniejszych zwichnięć stosuje się zazwyczaj unieruchomienie stawu za pomocą szyny lub podpórki, dzięki czemu odpoczynek jest najlepszym sprzymierzeńcem, podczas gdy tkanki ulegają zapaleniu i regenerują się samodzielnie. Po usunięciu tej podpory wykonuje się masaże lecznicze, aż do pełnego wyzdrowienia.

W przypadku rozdarcia trzeciego stopnia sytuacja się zmienia, gdyż jest to znacznie poważniejszy uraz, który w ponad 50% przypadków wymaga operacji. W boksie urazy tego typu najczęściej występują w nadgarstkach, pozostając w zdecydowanej większości przypadków w stopniach 1 i 2.

Złamanie nosa

Jeden z najczęstszych urazów, który właściwie stworzył stereotyp zwany "nosem boksera", który pojawia się po otrzymaniu silnego ciosu, który łamie przegrodę nosową i powoduje jej zauważalne odchylenie. Nieleczona, odchylona przegroda tworzy w nosie guzek chrząstki, który jest widoczny gołym okiem.

Jest to uraz, który nie przerywa aktywności zawodniczej, w rzeczywistości jest uważany za "część pracy" i jest leczony po walce, chociaż wielu zawodników nie przywiązuje do niego większej wagi. Stanowi jednak problem dla jakości życia, ponieważ zdolność do oddychania przez nozdrza jest skomplikowana i w przyszłości najprawdopodobniej będzie wymagała operacji w celu skorygowania problemu.

Urazy oczu

Występują one w 14% walk. Dzieje się tak dlatego, że w interesie przeciwnika jest, aby nie miał on dobrej widoczności i trudno mu wylądować dobrym ciosem, który może go powalić. Kontuzje oczu nie są zazwyczaj czynnikiem decydującym o przerwaniu walki, chyba że kontuzjowany bokser sam się na to zdecyduje.

W walce trenerzy proszą swoich bokserów o atakowanie tego obszaru ze względu na korzyści płynące z utraty widoczności przez przeciwnika, ponieważ wpływa to nie tylko na widoczność, ale także na refleks i ułatwia łączenie ciosów przy atakowaniu tej strony twarzy.

Zwichnięcia

Być może na skutek ostrego upadku na płótno, choć płótno jest przystosowane do amortyzowania upadków, bokserzy mogą również zwichnąć bark. Zwichnięcia występują średnio w 3,8% przypadków, będąc jednymi z najrzadziej występujących, ale też jednymi z najbardziej skomplikowanych, ponieważ znacznie ograniczają mobilność boksera.

W tym sporcie najczęściej obserwowane są w barkach i występują, gdy kość ramienna przesuwa się poza swoje miejsce, choć wielu decyduje się na szybki powrót na swoje miejsce, by kontynuować walkę.

Nieprzytomność

Jest to przerażające "KO", czyli "Knock Out". Wyobraź sobie, że cios o sile 700 kilogramów uderza cię w twarz. Jest to klejnot w koronie dla każdego boksera, wygrać w kilku rundach dzięki silnemu uderzeniu w twarz. Może się to zdarzyć z dwóch powodów; pierwszy to silne uderzenie w głowę, które generuje wstrząs mózgu, który dosłownie "wyłącza" zmysły i świadomość przeciwnika.

Drugim powodem jest zużycie organizmu, po kilkunastu minutach walki jeżeli otrzymaliśmy wiele ciosów ciało słabnie i w momencie otrzymania ostatecznego ciosu od przeciwnika "rozłączamy się" ponieważ nasz organizm nie wytrzymuje bólu i zmęczenia.

Złamania

W żebrach, jest to obszar, który najczęściej ulega złamaniu u boksera i choć wielu nawet nie zdaje sobie z tego sprawy, jest to czynnik ryzyka, ponieważ jeśli jedna z tych kości jest nie na swoim miejscu i złamie się całkowicie, może przedziurawić i uszkodzić inne ważne organy, takie jak nerki, wątroba czy płuca.

Jednak złamanie żebra nie zawsze musi przerwać walkę, ponieważ siła woli sportowca chce kontynuować, ale najlepiej, aby trener poprosił o przerwanie walki dla integralności boksera.

Najlepsze produkty do regeneracji kontuzji bokserskich

Bestseller

Jak zapobiegać kontuzjom podczas uprawiania boksu lub innych sportów walki?

Zapobieganie urazom w takim sporcie jak boks jest skomplikowane, jeśli jego istotą jest wyrządzenie przeciwnikowi wystarczających szkód, aby go znokautować. Dlatego tak ważny jest trening ciała, aby zminimalizować wpływ otrzymywanych przez nas ciosów.

Rozgrzewka

Kiedy bokser wymaga większej wytrzymałości, potrzebuje dobrej kondycji fizycznej, z dobrymi sesjami biegowymi. Jest to idealna rozgrzewka, aby ciało było w stanie wytrzymać długie walki. Trenerzy sportowi łączą techniki dynamicznego rozciągania nóg i kończą ogólną rozgrzewką ciała, aby uzyskać lepsze rezultaty. Z kolei rozciąganie statyczne nie jest zalecane.

Schładzanie

Wbrew temu, co możesz myśleć, twoje ciało nie traci swoich właściwości, gdy zmniejsza się aktywność fizyczna. Wręcz przeciwnie, schłodzenie ciała pozwala odpowiednio zwolnić tętno i rozciąga już rozgrzane mięśnie. Dobrym sposobem na schłodzenie ciała jest spacer i rozciąganie mięśni, dzięki czemu unikniesz zmęczenia i wahań ciśnienia krwi.

Sprzęt

Zacznijmy od ochraniaczy na usta. Ich wytrzymały materiał pozwala błonie śluzowej, zębom, językowi i szczęce wytrzymać ciągłe uderzenia przeciwnika. Ich użycie jest obowiązkowe w walce, a także ważne jest, aby używać ich na treningach, aby przyzwyczaić się do zgryzu.

Następnie bandaże, które powinny osłaniać knykcie, aby zmniejszyć tarcie skóry wewnątrz rękawicy i pozwolić, aby cios napastnika był mniej szkodliwy. Spodenki we wszystkich sportach kontaktowych powinny mieć dobry elastyczny pas i być wykonane z oddychającej tkaniny.

Kolejnym niezbędnym elementem są rękawice, które są wyściełane, dzięki czemu ciosy boksera nie robią tak dużych szk ód na skórze, co znacznie zmniejsza liczbę ran.

Odżywianie i nawodnienie

Zamiast jeść w dużych ilościach, należy jeść co najmniej pięć razy dziennie z dietą, która powinna być opracowana przez dietetyka sportowego. Celem jest, aby bokser zyskał masę mięśniową, dlatego preferowane są białe mięsa, ponieważ są one lepiej trawione i szybko przetwarzane przez organizm: kurczak, indyk i ryby są idealnymi pokarmami.

Jeśli chodzi o białko, jajka, tuńczyk i masło orzechowe są świetne rano, kiedy organizm lepiej je przetwarza, aby przekształcić je w siłę. Ponadto wszyscy potrzebujemy witamin, a warzywa są niezbędne, aby je zdobyć, i świetnie wyglądają w obiadach.

Nawodnienie powinno być stałe. Wierzcie lub nie, galon wody to odpowiednia ilość dla boksera w środku dnia treningowego. Podczas walk, jeśli zauważyłeś, preferowane są specjalne napoje zawierające elektrolity i minerały, takie jak sód i potas. Chociaż woda jest dobra, nie zawiera tych minerałów, które są niezbędne do utrzymania doskonałego nawodnienia organizmu.

Fitness

Ćwiczenia mające na celu uzyskanie siły i wytrzymałości powinny być połączone z ćwiczeniami zwinnościowymi. Abdominals, biceps, pectorals, back muszą być doskonale zdefiniowane i muszą odpowiadać na krótkie i wybuchowe ruchy wymagane przez boksera.

A żeby pozostać w formie po walce, istnieją trzy wysoce skuteczne techniki przywracające sprawność boksera lub wspierające go przy kontuzjach. Pierwszą z nich jest terapeutyczna elektroliza przezskórna, która wykorzystuje fale elektryczne do stymulacji mięśni i jest szeroko stosowana w leczeniu zapalenia ścięgien i zerwania włókien mięśniowych.

Jest też fibroliza diaskórna, która likwiduje zrosty włókniste lub podrażnione ciałka poprzez zastosowanie haczyków na skórze. I po trzecie jest Kinesiotaping (bandażowanie nerwowo-mięśniowe), czyli stosowanie bandaży i opasek elastycznych, które pobudzają krążenie krwi.

Terapie regeneracyjne

Jeśli doznałeś już urazu i potrzebujesz jak najszybciej wrócić do zdrowia, istnieje szereg terapii, które idealnie nadają się do osiągnięcia tego celu, o których wspominamy poniżej:

• Stosuj terapieciepłem i zimnem: Przyłożenie zimna do dotkniętego obszaru pomaga zwęzić naczynia krwionośne, zapobiegając w ten sposób gromadzeniu się krwi w zranionej części ciała. Poprzez obniżenie przepływu krwi, obrzęk jest zmniejszony. Kiedy lód jest stosowany w ciągu pierwszych 24 do 48 godzin, zmniejsza wtórne uszkodzenie tkanek i uwalnia sportowca od bólu. Ciepło ma odwrotny efekt, doprowadza więcej krwi do kontuzjowanego obszaru i przynosi składniki odżywcze, których tkanki potrzebują do gojenia.
• Stosowanie odzieży kompresyjnej: Te ubrania są używane do poprawy wydajności w konkurencji i szybciej odzyskać po kontuzji. Jest to rodzaj ciasno dopasowanej odzieży lub części ciała, takich jak nogi i ręce, która przynosi korzyści poprzez zmniejszenie zmęczenia i obniżenie efektu falowania, czyli drgań generowanych przez ciało podczas biegu. Odzież kompresyjna zmniejsza obrzęk i stan zapalny po urazie. Są również wykorzystywane jako wsparcie podczas sesji fizjoterapii. Przyspieszają regenerację mięśni po intensywnych ćwiczeniach lub rozgrzewce. Istnieją pończochy, rajstopy i koszulki uciskowe, które mają taki sam wpływ na poszczególne obszary, które chronią.
• Terapia akupresurowa: W tej terapii wykorzystuje się kciuki, palce i dłonie. Jest podobna do akupunktury, ale nie wykorzystuje igieł do regeneracji. Celem jest manipulowanie punktami energii "chi" sportowca i odblokowanie tej energii, która może być nagromadzona w częściach ciała, takich jak stawy. Akupresura działa na punkty lokalne i punkty spustowe: te pierwsze to punkty, w których osoba odczuwa ból lub dyskomfort; te drugie to punkty znajdujące się obok punktów lokalnych, które służą jako przewodnik dla terapeuty.
• Masaż sportowy: masaże są stałym elementem w życiu boksera, ponieważ przyczyniają się do regeneracji mięśni po walce, w której niemal całe ciało kończy się pełne siniaków. Najczęściej stosowane techniki to ugniatanie, rozciąganie i oklepywanie, które działają rozluźniająco na tkanki mięśniowe.

Jak zastosować terapię RICE w leczeniu urazów pierwszej pomocy w boksie?

W żadnym innym sporcie podstawowa pomoc nie jest tak istotna jak w boksie. Pokazujemy, jak zastosować terapię PRICE, która jest ewolucją terapii RICE, bardziej znanej na całym świecie.

• Ochrona: Wykonuje się ją zazwyczaj po walce, ponieważ bandaż lub przyrząd do krępowania nie jest dozwolony. Czy jest to nadgarstek, żebra czy twarz, ochrona jest stosowana, aby kontuzjowany obszar nie został ponownie uszkodzony.
• Odpoczynek: Odpoczynek jest względny w urazach, ponieważ w pierwszych kilku minutach musisz zachować spokój, podczas gdy badają, jaki to rodzaj urazu. W środku walki nie jest to możliwe, ale po walce konieczne jest, aby bokser odpoczywał przez kilka dni lub tygodni, aby całkowicie się zregenerować.
• Lód: Można to zrobić w ringu podczas przerw między każdą rundą, zwłaszcza na żebra i oczy, i jest często używany, aby zmniejszyć stan zapalny tak bardzo, jak to możliwe.
• Kompresja: Podobnie jak w przypadku pierwszego kroku, poczekaj, aż walka się skończy, aby zastosować bandaż lub odzież kompresyjną, aby zablokować obrzęk. W zależności od dotkniętego obszaru, możesz użyć opasek na nadgarstki, kompresyjnych opasek na łokcie lub specjalistycznych bandaży.
• Podnoszenie: Czasami trzeba połączyć podnoszenie z delikatnymi ćwiczeniami od asystenta. W boksie nie trzeba często podnosić nogi, ale może być konieczne podniesienie ramienia, aby pomóc w urazie barku lub nadgarstka po źle wymierzonym ciosie. Uniesienie sprzyja powrotowi żylnemu, tzn. zmienia krążenie krwi w celu zmniejszenia obrzęku kontuzji, którą masz

Kiedy powinniśmy udać się do specjalisty w celu leczenia urazów w boksie, Karate lub zapasach?

Większość urazów w walce zawodowej jest łagodna lub umiarkowana, jednak zdarzają się przypadki, w których może dojść do złamań, a nawet śmierci. W jakich przypadkach należy niezwłocznie udać się na pogotowie?

Złamania

Nos i palce to wielkie ofiary w boksie. Nos jest łatwym celem dla przeciwnika, który dąży do tego, aby zranić Cię jak najmocniej, w ramach legalności przepisów.

Kiedy nos jest złamany, kluczowe jest udanie się do lekarza i jest całkiem prawdopodobne, że będziesz potrzebował jednej lub więcej operacji (rhinoplastyka), aby skorygować problem. Innym powodem, dla którego należy bez wymówek udać się do lekarza, jest sytuacja, gdy doszło do złamania żebra, ponieważ znajdują się one bardzo blisko płuc i innych ważnych organów, więc fragmenty wrzeciona mogą je zranić i pogorszyć sytuację.

• Cięcia: Walka jest kontynuowana, jeśli policzki lub brwi są rozcięte, jednak gdy język krwawi od uderzenia w szczękę, walka powinna być natychmiast przerwana. Jeśli rozcięcie generuje duże krwawienie i widać, że wymaga wielu szwów, to również jest to powód do szybkiego udania się do lekarza.
• KO: KO występuje wtedy, gdy otrzymujemy silne uderzenie, które pozostawia nas poza walką, w takiej sytuacji oczywistym jest, że należy udać się do lekarza w celu przeprowadzenia badań wykluczających uszkodzenie organów wewnętrznych, ale przede wszystkim mózgu, który jest częścią najbardziej cierpiącą przy ciągłych uderzeniach w twarz.
• Uszkodzenie narządów wewnętrznych: Cios w brzuch może spowodować obrażenia od ran na wątrobie po perforacje w nerkach, dlatego po walce należy zawsze sprawdzić ten obszar i w przypadku odczuwania bólu wewnętrznego udać się do specjalisty, aby wykluczyć krwotoki wewnętrzne, które mogą być śmiertelne.

Referencje

1. Zazryn, T. R., McCrory, P. R., & Cameron, P. A. (2008). Urazy neurologiczne w boksie i innych sportach walki. Neurologic clinics, 26(1), 257-270. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0733861907001272
2. Ross, R. J., Casson, I. R., Siegel, O., & Cole, M. (1987). Boxing injuries: neurologic, radiologic, and neuropsychologic evaluation. Clinics in sports medicine, 6(1), 41-51. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0278591920310577
3. Bledsoe, G. H., Li, G., & Levy, F. (2005). Injury risk in professional boxing. Southern medical journal, 98(10), 994-999. https://www.researchgate.net/profile/Guohua-Li-7/publication/7472412_Injury_Risk_in_Professional_Boxing/links/59a44bafa6fdcc773a373b70/Injury-Risk-in-Professional-Boxing.pdf
4. Loosemore, M., Lightfoot, J., & Beardsley, C. (2015). Urazy bokserskie według lokalizacji anatomicznej: przegląd systematyczny. Medicina Sportiva: Journal of Romanian Sports Medicine Society, 11(3), 2583. https://medicinasportiva.ro/SRoMS/RMS/43/boxing-injuries-anatomical-location-review.pdf
5. Jordan, B. D. (1987). Neurologiczne aspekty boksu. Archives of neurology, 44(4), 453-459. https://jamanetwork.com/journals/jamaneurology/article-abstract/586343
6. Loosemore, M., Lightfoot, J., Palmer-Green, D., Gatt, I., Bilzon, J., & Beardsley, C. (2015). Boxing injury epidemiology in the Great Britain team: a 5-year surveillance study of medically diagnosed injury incidence and outcome. British journal of sports medicine, 49(17), 1100-1107. https://bjsm.bmj.com/content/49/17/1100.short
7. Gartland, S., Malik, M. H. A., & Lovell, M. E. (2001). Wskaźnik urazów i kontuzji w Muay Thai kick boxing. British journal of sports medicine, 35(5), 308-313. https://bjsm.bmj.com/content/35/5/308.abstract
8. Gissane, C., White, J., Kerr, K., & Jennings, D. (2001). An operational model to investigate contact sports injuries. Medicine and Science in Sports and Exercise, 33(12), 1999-2003. https://europepmc.org/article/med/11740290
9. Tjønndal, A., Haudenhuyse, R., de Geus, B., & Buyse, L. (2022). Concussions, cuts and cracked bones: a systematic literature review on protective headgear and head injury prevention in Olympic boxing. European journal of sport science, 22(3), 447-459. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/17461391.2021.1872711
10. Jayarao, M., Chin, L. S., & Cantu, R. C. (2010). Urazy głowy związane z boksem. The Physician and Sportsmedicine, 38(3), 18-26. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3810/psm.2010.10.1804