Kuit voetbal blessures

Voetbal is een van de populairste sporten ter wereld. Het is een prestatiegerichte sport waarbij wordt gesprongen, gesprint, gerend, gebotst, geremd en plotseling van richting veranderd; dit alles maakt blessures bij voetbal heel gewoon.

De kuiten bevinden zich ter hoogte van de kuit, aan de achterkant van het been tussen de enkel en de dijen, en raken vaak geblesseerd bij voetballers en hardlopers. Hier laten we u zien wat de meest voorkomende blessures in dit gebied zijn en hoe ze kunnen worden behandeld.

Wat zijn de meest voorkomende soorten kuitblessures bij voetballen?

De kuitspieren zitten vast aan het dijbeen en de enkel. Het zijn ovaalvormige spieren die gevoelig zijn voor overrekking. Ze bestaan uit twee koppen, een mediale en een laterale, en vormen de meest oppervlakkige spieren van de kuit, die twee gewrichten kruisen, boven de knie beginnen en zich via de achillespees met de calcaneus bij de enkel verbinden.

De meest voorkomende blessures aan de kuitspieren zijn:

Spieroverbelasting

Deze worden veroorzaakt door spierstijfheid als gevolg van spiervermoeidheid, onvoldoende hersteltijd en overmatige inspanning die melkzuurvorming veroorzaakt. De symptomen zijn gebaseerd op intense pijn en een gevoel van beweeglijkheid van de spier (hij voelt verplaatst naar het bovenste deel), maar het is een tijdelijke kwaal die meestal niet langer dan een paar dagen duurt.

Het komt vaak voor bij voetbal, vooral als men vaak traint in een amateurteam waar de werkdruk elke week hoog is. Het komt niet voor bij amateurs die slechts een paar wedstrijden per week spelen zonder door de week te trainen, omdat de belasting van hun spieren dan veel minder is.

Kramp

Kramp wordt veroorzaakt door een neuromusculaire storing in een bepaald gebied waardoor de spier samentrekt. Het wordt meestal veroorzaakt door vermoeidheid als gevolg van overbelasting van de spier, hoewel het ook kan wijzen op een laag magnesium- en/of kaliumgehalte.

Ze komen vaak voor bij wedstrijden waarin we de weerstand van de spier opeisen en overschrijden. Symptomen van contractuur zijn intense en constante pijn, zwelling met roodheid en spierzwakte. Als deze symptomen optreden, is het belangrijk een arts te raadplegen, want contracturen zijn over het algemeen onschuldige blessures, maar kunnen een teken zijn van spierschade.

Overbelasting van de kuit

Dit is een mate van spierblessure die vooruitloopt op een scheur, maar een goede prognose heeft. Het ontstaat wanneer de kuitspieren meestal maximaal worden uitgerekt, tijdens het rennen om weg te komen van een tegenstander, of zelfs door een tackle van een tegenstander. Bij palpatie tijdens het lichamelijk onderzoek kan worden vastgesteld dat de pijn zich op één punt concentreert.

Over het algemeen ontstaat deze blessure wanneer er geen goede warming-up is, zeer intensieve oefeningen worden gedaan zonder voorafgaande training, overmatige inspanning en slechte flexibiliteit. Dit type blessure geneest goed met de toepassing van ijs en rust gedurende ten minste één dag, met behulp van tillen en zachte strektechnieken in combinatie met massage.

Spierscheuren

Treedt op wanneer de spiervezels van de kuitspieren of de triceps suralis scheuren. Dit type blessure wordt ook wel een fibrillaire breuk genoemd en is een noodgeval voor de voetballer omdat het ernstige pijn veroorzaakt. Normaal gesproken worden deze blessures veroorzaakt door overbelasting van de spier, overmatig rekken boven zijn capaciteit, uitgebreide training, onvoldoende warming-up, slechte hydratatie, slecht voetenwerk of kan het zelfs wijzen op cardiovasculaire problemen.

Deze problemen leiden tot onvoldoende bloedtoevoer naar de spier, zodat deze geen effectieve toevoer van voedingsstoffen heeft, en door niet te rusten raken de spiervezels gespannen, waardoor ze minder goed kunnen rekken. Afhankelijk van de ernst en de beperkingen van de blessure heeft de sporter misschien maar een paar weken rust nodig of is een operatie nodig als de spier volledig gescheurd is.

Scheenbeen- of kuitbeenfractuur

Dit zijn de botten in de kuit die enorm sterk zijn, maar door een sterke tackle van een tegenstander kan een van beide of zelfs beide breken. Dit is een van de ergste blessures voor een voetballer op elk niveau, want het is niet alleen extreem pijnlijk, maar vereist ook een bijna onbepaalde tijd vrijaf, maar zeker minstens 6 maanden.

De breuk kan gedeeltelijk zijn, wat het laagste niveau van deze blessure zou zijn, maar omdat het een harde klap is, kan hij volledig zijn, waardoor de sporter direct naar de operatiekamer wordt gestuurd om de botten weer op hun plaats te zetten en vast te zetten met pinnen of chirurgische schroeven.

Beste producten voor het herstel van kuit- en beenblessures bij voetballers

Bestseller

Hoe de RICE-therapie toepassen om kuitblessures bij voetballers te behandelen?

De eerste behandeling van door sportbeoefening veroorzaakte blessures is van fundamenteel belang voor de voortgang of definitieve genezing ervan. Daarom zijn er verschillende parameters vastgesteld om de hulpverlener of de geblesseerde zelf te helpen bepalen wat ze moeten doen en wanneer ze dat moeten doen.

De RICE-therapie is dezelfde als de PRICE-therapie, maar deze laatste is bijgewerkt, zoals we hieronder zullen zien:

• Bescherming: Voorkomen moet worden dat de blessure zich ontwikkelt en verergert door gebruik te maken van gewrichtsimmobilisaties, spalken, bandages of gipsverband, afhankelijk van wat nodig is voor de kuitblessure. Bij een eenvoudige contractuur kan dit punt achterwege blijven.
• Rust: spierblessures in de kuit verbeteren meestal aanzienlijk met absolute rust, in bed of met het gebruik van hulpmiddelen om het ledemaat te laten rusten, zoals krukken en rolstoelen.
• IJs: de toepassing van ijs, gelpacks of koude kompressen veroorzaakt vasoconstrictie van de kuit en heeft daardoor een ontstekingsremmende en pijnstillende werking.
• Compressie: om het door de kuitblessure veroorzaakte oedeem onder controle te houden kan gebruik worden gemaakt van bandages. Bij mensen met dit type letsel is het raadzaam om compressiekousen of kuitmouwen en rustkousen te gebruiken die na intensieve inspanning worden gebruikt.
• Elevatie: door het aangedane been te liften neemt de bloedtoevoer af en vermindert het door het letsel veroorzaakte oedeem, wat het spierherstel bevordert.

Referenties

1. Hägglund, M., Waldén, M., & Ekstrand, J. (2013). Risicofactoren voor spierblessures aan de onderste extremiteit bij professioneel voetbal: de UEFA Injury Study. The American journal of sports medicine, 41(2), 327-335. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546512470634
2. Witvrouw, E., Danneels, L., Asselman, P., D'Have, T., & Cambier, D. (2003). Muscle flexibility as a risk factor for developing muscle injuries in male professional soccer players: a prospective study. The American journal of sports medicine, 31(1), 41-46. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/03635465030310011801
3. Ekstrand, J., Krutsch, W., Spreco, A., van Zoest, W., Roberts, C., Meyer, T., & Bengtsson, H. (2020). Time before return to play for the most common injuries in professional football: a 16-year follow-up of the UEFA Elite Club Injury Study. British journal of sports medicine, 54(7), 421-426. https://bjsm.bmj.com/content/54/7/421.abstract
4. Svensson, K., Eckerman, M., Alricsson, M., Magounakis, T., & Werner, S. (2018). Spierblessures van het dominante of niet-dominante been bij mannelijke voetballers op eliteniveau. Kniechirurgie, Sporttraumatologie, Arthroscopie, 26, 933-937. https://link.springer.com/article/10.1007/s00167-016-4200-4
5. Ueblacker, P., Haensel, L., & Mueller-Wohlfahrt, H. W. (2016). Behandeling van spierblessures bij voetbal. Tijdschrift voor Sportwetenschappen, 34(24), 2329-2337. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/02640414.2016.1252849
6. Arnason, A., Sigurdsson, S. B., Gudmundsson, A., Holme, I., Engebretsen, L., & Bahr, R. (2004). Risicofactoren voor blessures bij voetbal. The American journal of sports medicine, 32(1_suppl), 5-16. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546503258912
7. Östenberg, A., & Roos, H. (2000). Injury risk factors in female European football. Een prospectieve studie van 123 speelsters gedurende één seizoen. Scandinavian journal of medicine & science in sports, 10(5), 279-285. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1034/j.1600-0838.2000.010005279.x
8. Ekstrand, J., Hägglund, M., & Waldén, M. (2011). Epidemiologie van spierblessures in professioneel voetbal (soccer). The American journal of sports medicine, 39(6), 1226-1232. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546510395879
9. Hallén, A., & Ekstrand, J. (2014). Return to play na spierblessures bij profvoetballers. Tijdschrift voor sportwetenschappen, 32(13), 1229-1236. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/02640414.2014.905695
10. Hespel, P., Maughan, R. J., & Greenhaff, P. L. (2006). Voedingssupplementen voor voetbal. Journal of Sports Sciences, 24(07), 749-761. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/02640410500482974