Behandeling van gymnastiekblessures

Turners moeten altijd de voorkeur geven aan niet-invasieve fysiotherapeutische behandelingen om een blessure te behandelen. Er zijn echter blessures die hiermee niet kunnen worden opgelost en dan is een operatie de enige haalbare optie om zo snel mogelijk te herstellen.

In dit artikel gaan we dieper in op de meest voorkomende chirurgische procedures die worden gebruikt om ernstige blessures bij turners te behandelen, zodat u weet hoe u te werk moet gaan en wanneer u het beste uw integriteit kunt bevorderen.

Wat zijn de meest voorkomende soorten blessures bij gymnastiek?

Hoewel de sport op de meest professionele manier wordt beoefend, brengt het specifieke risico's op blessures aan verschillende lichaamsdelen met zich mee, waarvan de meest voorkomende hieronder worden opgesomd:

• Labrale scheuren: kunnen bij elke turnoefening voorkomen, maar turners die gespecialiseerd zijn in ringen of rekstok zijn kwetsbaarder. Het veroorzaakt veel pijn en vereist rust, anders verergert het en kan het leiden tot een operatie.
• Verstuikte pols: omdat de pols wordt blootgesteld aan krachten die meer dan twee keer ons lichaamsgewicht bedragen, komt het vaak voor dat deze door een slechte techniek verstuikt raakt en deze blessure oploopt. Meestal gaat het niet verder dan een eenvoudig microscheurtje in de gewrichtsbanden, maar in sommige gevallen is het nodig om polsbraces of gips te gebruiken om de pols te immobiliseren.
• Epicondylitis of tenniselleboog: ontstaat aan de buitenkant van de elleboog, bij de aanhechting met de epicondylus of het buitenste bot van de elleboog, en wordt veroorzaakt door slijtage of ontsteking van de pees die de onderarmspier met de elleboog verbindt.
• Scheuring van de voorste kruisband: dit is een gewrichtsband ter hoogte van de knie die vaak gescheurd of gedeeltelijk gescheurd is door een val of overbelasting tijdens een val, afstap of sprong. Het geluid van het scheuren van de gewrichtsband kan zelfs worden gehoord als een knappend geluid gevolgd door zwelling in het gewricht.
• Spondylose: het meest zorgwekkende letsel in de rug is spondylose, dat optreedt door progressieve en degeneratieve slijtage van de wervelschijven en kraakbeenschijven, waardoor de schijven dunner worden (meestal L4 en L5). Dit resulteert in wervels die tegen wervels wrijven, wat ernstige pijn veroorzaakt met schade aan het ruggenmerg en compressie van de zenuwwortels.

Beste producten voor herstel van turnblessures

Bestseller

.

Hoe pas je de RICE-therapie toe om eerstehulpblessures bij gymnastiek te behandelen?

Zodra een blessure is ontstaan, zijn de eerste paar minuten cruciaal en dit is waar de RICE-therapie, bijgewerkt tot PRICE, van vitaal belang wordt. Deze methode bestaat uit een reeks eerstehulpmaatregelen om te behandelen, de pijnsymptomen te verlichten en vooral om te voorkomen dat de blessure verergert.

• Bescherming: het eerste wat we moeten doen is ervoor zorgen dat het geblesseerde gebied een ledemaat of een deel van de kern is, zodat het geen verdere schade oploopt die meer problemen genereert, en vooral de kwaal niet moeilijker te behandelen maakt.
• Rust: omdat we de omvang van de blessure niet kennen, is het essentieel om het getroffen gewricht of de getroffen spier niet meer te bewegen totdat we de omvang van de blessure kennen en weten hoe deze de activiteit van de turner zal beperken.
• IJs: de toepassing van koude is bedoeld om de ontsteking die in de eerste paar minuten optreedt te verminderen dankzij het vaatvernauwende effect dat het opwekt. Daarnaast werkt het ook pijnstillend, waardoor de pijn wordt verlicht en de turner een gevoel van opluchting krijgt.
• Compressie: het doel van compressie is om te voorkomen dat het gewricht na een paar minuten weer ontstoken raakt, dus er wordt een verband aangelegd of een compressiekledingstuk zoals kniebraces, spalken of enkelbraces gebruikt.
• Elevatie: zodra de zwelling en pijn onder controle zijn, wordt het letsel boven het niveau van het hart gebracht om de bloedtoevoer te regelen.

Chirurgische behandelingen voor ernstige of chronische blessures bij turners en atleten

Als alle niet-invasieve mechanismen voor de behandeling van deze sportblessures zijn gebruikt, of het nu gaat om ontstekingsremmende en pijnstillende medicijnen, immobilisatie, massage, cryotherapie, thermotherapie of rust, is het tijd om de blessure operatief te verhelpen.

Hand- en polsblessures

Hand- en polsoperaties zijn meestal gemakkelijk uit te voeren, maar om terug te kunnen keren naar acrobatische activiteiten heeft de turner een redelijke hersteltijd nodig. De meest voorkomende hand- en polsblessures zijn:

• Chirurgie voor acetabulaire labrale scheuren: Dit staat ook bekend als reparatie van de rotator cuff die het schoudergewricht omringt. Deze procedure begint met een open incisie of schouderarthroscopie (kleinere incisie) na algehele anesthesie zodat de patiënt volledig slaapt terwijl deze set spieren en ligamenten wordt gerepareerd.
• Arthroscopie van de pols: Deze operatie maakt gebruik van een artroscoop en zeer kleine chirurgische instrumenten om gescheurd weefsel in of rond het gewricht te onderzoeken of te repareren. Het is een procedure waarmee de arts kan bepalen welke problemen in de pols van de patiënt moeten worden verholpen zonder grote sneden te maken en andere weefsels te verwonden. De patiënt voelt meestal weinig pijn en herstelt veel sneller dan bij een open operatie.
• Arthroscopie van de elleboog: is een operatie die bestaat uit 2 of 4 incisies in het gewricht om de arthroscoop in te brengen die een volledig zicht geeft op de schade en het herstel van de aangetaste pezen.

Rugletsels

De rug is een uiterst delicaat gebied waar operaties meestal ten koste van alles worden vermeden omdat er altijd veel risico's aan verbonden zijn vanwege het grote aantal zenuwen dat er vastzit. De meest voorkomende ingrepen zijn:

• Chirurgie voor degeneratieve spondylolisthesis: meestal uitgevoerd in twee delen, een decompressie of laminectomie en een fusie van de wervelkolom door middel van pedicelschroeven. In beide gevallen wordt algehele anesthesie gebruikt en wordt een uiterst zorgvuldige open operatie uitgevoerd.
• Verwijdering van de hernia: een ander zeer delicaat letsel waarbij de patiënt in slaap wordt gebracht om de hernia te verwijderen die vastzit in een van de ruggenwervelschijven. Er moet uiterst voorzichtig te werk worden gegaan om de zenuwen in de tussenwervelschijf niet te beschadigen, anders kan de patiënt spit en andere rugpijn krijgen als hij weer gaat sporten.

Enkel- en voetblessures

Omdat de voeten en enkels al het gewicht en de impact van de landing moeten dragen, is het normaal dat ze blessures oplopen die tot een operatie leiden. Deze zijn relatief eenvoudig en zonder risico, maar de postoperatieve instructies van de arts moeten worden opgevolgd omdat dit een infectiegevoelig gebied is dat zeer langzaam geneest.

• Operatie van fasciitis plantaris: wanneer de fascia ontstoken raakt en het onmogelijk is om de pijn te verlichten met fysiotherapie, wordt een poliklinische operatie uitgevoerd onder plaatselijke verdoving waarbij het weefsel van de voetzool wordt doorgesneden om opgehoopte spanning los te laten en de pijn te laten verdwijnen.
• Reparatie van de achillespees: als de pees volledig gescheurd is, wordt onder plaatselijke verdoving een open operatie uitgevoerd waarbij hechtingen in de pees worden geplaatst zodat deze op natuurlijke wijze kan regenereren. Het revalidatieproces duurt meestal enkele weken.
• Herstel van het vijfde middenvoetsbeentje: als dit bot volledig gebroken is, wordt een open operatie uitgevoerd waarbij het bot weer op zijn plaats wordt gezet en vastgezet met pinnen of schroeven, zodat het op natuurlijke wijze kan gaan lassen.

Referenties

1. Meeusen, R., & Borms, J. (1992). Blessures bij gymnastiek. Sports Medicine, 13, 337-356. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199213050-00004
2. Caine, D. J., & Nassar, L. (2005). Blessures bij turnen. Epidemiology of pediatric sports injuries: individual sports, 48, 18-58. https://www.karger.com/Article/Abstract/84282
3. Garrick, J. G., & Requa, R. K. (1980). Epidemiology of women's gymnastics injuries. The American journal of sports medicine, 8(4), 261-264. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354658000800409
4. Sands, W. A., Shultz, B. B., & Newman, A. P. (1993). Blessures bij turnen voor vrouwen: een 5-jarig onderzoek. The American journal of sports medicine, 21(2), 271-276. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354659302100218
5. Caine, D., Cochrane, B., Caine, C., & Zemper, E. (1989). An epidemiologic investigation of injuries affecting young competitive female gymnasts. The American journal of sports medicine, 17(6), 811-820. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354658901700616
6. Cavallerio, F., Wadey, R., & Wagstaff, C. R. (2016). Inzicht in overbelastingsblessures bij ritmische gymnastiek: Een etnografische studie van 12 maanden. Psychology of sport and exercise, 25, 100-109. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1469029216300516
7. Zetaruk, M. N., Fors, M. V., Zurakowski, D., Mitchell Jr, W. A., & Micheli, L. J. (2006). Blessures en trainingsaanbevelingen in ritmische gymnastiek voor de elite. Apunts: Medicina de l'esport, 100-106. https://www.raco.cat/index.php/Apunts/article/view/164833
8. Daly, R. M., Bass, S. L., & Finch, C. F. (2001). Balancing the risk of injury to gymnasts: how effective are the counter measures? British Journal of Sports Medicine, 35(1), 8-19. https://bjsm.bmj.com/content/35/1/8.short
9. Sands, W. A. (2000). Blessurepreventie bij damesturnen. Sportgeneeskunde, 30, 359-373. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-200030050-00004
10. Bradshaw, E. J., & Hume, P. A. (2012). Biomechanische benaderingen voor het identificeren en kwantificeren van blessuremechanismen en risicofactoren in artistieke gymnastiek voor vrouwen. Sportbiomechanica, 11(3), 324-341. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/14763141.2011.650186