Behandeling van boksblessures

Boksen is een van de meest beoefende sporten ter wereld, maar het is ook een van de meest veeleisende omdat de training zo rigoureus kan zijn, om nog maar te zwijgen over de hoeveelheid stress waaraan een bokser tijdens elk van zijn gevechten kan worden blootgesteld.

Deze omstandigheden betekenen dat blessures in overvloed voorkomen in de carrière van deze atleten, die zo onschuldig kunnen zijn als een snee in het gezicht, of zo dodelijk als hersenschuddingen die uiteindelijk leiden tot degeneratieve ziekten zoals de ziekte van Parkinson. In dit artikel laten we je de verschillende behandelingen voor elk van hen zien.

Wat zijn de meest voorkomende soorten blessures bij boksen of contactsporten?

Gezien de grote intensiteit waarmee boksers trainen en vechten en de eisen die dit aan hun lichaam stelt, zijn er verschillende blessures waaraan iedereen die deze sport beoefent kan worden blootgesteld.

Hier volgen enkele van de meest voorkomende blessures in de ring:

• Verwondingen aan het gezicht: Studies hebben aangetoond dat snijwonden in het gezicht meer dan 50% van de verwondingen tijdens gevechten uitmaken en kunnen variëren van snijwonden tot kneuzingen, waarbij de wenkbrauw de meest voorkomende plek is. Hoewel ze behandeld kunnen worden of binnen een paar dagen genezen, kunnen sommige langdurige gevolgen hebben, zoals ernstige hoofdpijn, geheugenverlies of duizeligheid. Het is daarom aan te raden om bij het beoefenen van deze sporten je concentratie en oplettendheid te bewaren, want als we het even verwaarlozen kan het ernstige gevolgen hebben.
• Boksersfractuur: Deze blessure komt vaak voor bij vechtsporten. Het wordt veroorzaakt door de slechte techniek die we gebruiken bij het raken van een hard voorwerp (of onze tegenstander) en ontstaat door een breuk (in meerdere fragmenten) van een lang bot dat de verbinding vormt tussen de wijsvinger en de pols, het 5e middenhandsbeentje. We moeten er daarom voor zorgen dat we de juiste technieken toepassen om dit type blessure, dat 17% van de blessures in de boks uitmaakt, te helpen voorkomen.
• Neusfractuur: Deze blessure komt vaak voor bij dit type sport, door het grote aantal klappen dat we krijgen, vooral op de neus. Omdat de neusbeenderen klein zijn, kunnen ze heel gemakkelijk breken in het middelste deel van de neusbrug. Dit is niet voldoende reden om een gevecht te stoppen, maar het moet wel worden gecorrigeerd, anders kan het het vermogen om vrij door de neus te ademen aantasten.
• Oogletsel: Oogletsel is goed voor 14% van de verwondingen bij boksers, volgens een onderzoek onder meer dan 47 boksers in Victoria, Australië. Tot de meest voorkomende behoren hoekafwijkingen, pathologische staar, maculaire laesies of netvliesloslating. Daarom moet je altijd een goede verdedigingstechniek hebben waarmee je je gezichtsvermogen kunt beschermen.
• Hersenschuddingen: Hersenschuddingen zijn de gevaarlijkste verwondingen bij contactsporten zoals boksen. Verschillende onderzoeken hebben hetzelfde aangetoond; boksen kan ernstige onherstelbare schade aan de hersenen veroorzaken. Omdat het een zacht orgaan is, wordt het omgeven door hersenvocht, dat verantwoordelijk is voor het opvangen van de schokken die we ontvangen. Dit is echter niet genoeg om de meer dan 700 kg kracht te absorberen die een klap van een tegenstander kan genereren. Deze verwondingen kunnen veel grotere gevolgen hebben op de lange termijn, zoals het zogenaamde "Punch Drunk" syndroom of traumatische boksencefalopathie, een ziekte waaraan de zwaargewichtkampioen Muhammad Ali jarenlang leed.

Beste producten voor boksblessureherstel

Bestseller

.

Hoe pas je de RICE-therapie toe om eerste hulp blessures bij boksen te behandelen?

De RICE-therapie is een eenvoudige methode die kan worden toegepast door iedereen die betrokken is bij sport en contactactiviteiten, omdat niemand gevrijwaard is van blessures van welke aard dan ook. We moeten heel duidelijk zijn over dit principe wanneer we het toepassen om de gewenste resultaten te verkrijgen.

• Bescherming: de eerste stap is om het getroffen gebied te beschermen tegen verdere slagen die de blessure kunnen verergeren. Dit is moeilijk te bereiken bij boksen, waar een hersenschudding geen belangrijke reden is om het gevecht te staken.
• Rust: Deze stap is gerelateerd aan de vorige. Door activiteiten in het getroffen gebied minimaal 48 uur te staken, kunnen we zien hoe de ontsteking afneemt en krijgen we een betere diagnose van de blessure.
• IJs: de toepassing van ijs op acute blessures wordt sterk aanbevolen. Boksers zijn de atleten die het veel gebruiken om klappen, verstuikingen en elk ander type blessure te behandelen. IJs moet om de 5 minuten op het getroffen gebied worden aangebracht, met een interval van 25 tot 30 minuten.
• Compressie: het doel van compressie is om het geblesseerde gebied stabiel te houden en zo zwelling en oedeemvorming te voorkomen en de bloeddruk te verbeteren. Hiervoor moet je wachten tot het gevecht voorbij is, want je mag ze niet gebruiken tijdens het gevecht.
• Elevatie: Het is belangrijk om het geblesseerde ledemaat boven het niveau van het hart te houden. Dit helpt om zwelling en blauwe plekken te verminderen, want als het gebied hoog ligt, is het erg moeilijk voor het bloed om het getroffen gebied te bereiken.

Chirurgische behandelingen om ernstige of chronische blessures bij boksers en worstelaars te genezen

Boksen maakt ons het doelwit van verschillende verwondingen waaraan we worden blootgesteld, sommige gemakkelijk te genezen en andere zo dodelijk dat ze tot de dood kunnen leiden. Daarom laten we je een aantal chirurgische behandelingen zien die boksers ondergaan om hun verwondingen te behandelen, of ze nu te maken hebben met het gezicht, het hoofd, de schouder, de nek, de handen of de polsen als ze niet behandeld kunnen worden met niet-invasieve methoden.

Nek-, hoofd- en gezichtsverwondingen

Onder de verschillende verwondingen aan de nek, het hoofd en het gezicht waaraan boksers worden blootgesteld, kunnen we een aantal ernstige verwondingen onderscheiden die een operatie vereisen of anders een zeer fatale afloop kunnen hebben.

• Chirurgie bij hoofdtrauma: De chirurgische behandeling van dit letsel is delicaat. Eerst wordt er een MRI-scan gemaakt om de hersenen in meer detail te bekijken. Daarna wordt er een endoscoop ingebracht om de te behandelen plek met de camera in beeld te brengen. Het is ook een goed idee om een CT-scan van de schedel te laten maken vanwege de gevoeligheid van dit onderzoek bij traumatische letsels die een operatie vereisen. De hersteltijd na de operatie hangt af van de herstelde schade.
• Drainage van subduraal hematoom: Dit letsel wordt veroorzaakt door de ophoping van bloed in het hersenomhulsel als gevolg van kneuzingen en harde klappen. Bij de operatie voor dit letsel worden 2 incisies in de schedel gemaakt met een diepte van 5 tot 8 millimeter, meestal uitgevoerd met een trephine. Vervolgens wordt een drainagecanule geplaatst om al het puin dat zich in het hematoom heeft opgehoopt te verwijderen en als alles is afgevoerd, wordt de wond gesloten. De tijd in het ziekenhuis kan 5 tot 7 dagen zijn en voor een volledig herstel moet je na de operatie 35 tot 40 dagen thuis blijven.
• Rhinoplastie: De chirurg maakt een incisie bij de ingang van de neus om kraakbeen dat door de slagen is vernietigd op te heffen en toe te voegen of om het neustussenschot te verwijderen. De duur van deze operatie varieert van één tot twee uur.

Schouderverwondingen

De schouders zijn een van de meest gebruikte gewrichten door boksers, dus het is normaal dat ze geblesseerd raken door slijtage. De meeste schouderblessures kunnen worden behandeld met niet-invasieve therapieën, maar als ze een chronisch probleem worden, is een operatie onvermijdelijk.

• Schouderartroscopie: Schouder- of rotator cuff tendinitis treft vaak boksers. Deze operatie wordt meestal uitgevoerd terwijl de patiënt volledig verdoofd is. Om de schade aan de schouder te herstellen, gebruikt de chirurg een instrument dat een arthroscoop wordt genoemd, waarbij een opening van ongeveer 4 millimeter in de schouder wordt gemaakt om het apparaat in te brengen waarmee de reparatie kan worden uitgevoerd zonder dat een open operatie nodig is.
• Operatie voor bokserselleboog: Deze wordt uitgevoerd door een opening van 5 millimeter te maken in de beschadigde elleboog, waarbij algehele of plaatselijke verdoving wordt toegepast, afhankelijk van de voorkeur van de arts. Het vetweefsel wordt weggesneden en de insertie van de beschadigde strekspieren wordt onthuld voor reparatie of vervanging door grafts. Het proces kan ongeveer 30 tot 40 minuten duren.

Hand- en polsletsels

Tot slot hebben we de polsen en handen, die het wapen zijn van alle beoefenaars van deze sport en natuurlijk een van de delen die de meeste schade oplopen omdat het geven van een klap net zo pijnlijk kan zijn als het ontvangen ervan.

• Reparatie van het 5e middenvoetsbeentje: Er wordt een opening in de hand gemaakt om de teen terug te brengen naar zijn oorspronkelijke plaats. De operatie wordt meestal uitgevoerd omdat het bot door de huid heen is gebroken of in meerdere stukken is gebroken, wat op zijn beurt botreconstructie of fixatie met externe instrumenten zoals titanium pinnen zou vereisen. Na de operatie is het noodzakelijk om een spalk te dragen die de hand minstens 6 weken stabiel houdt.
• Herstel van een polsfractuur: Als het letsel niet te ernstig is, zal de chirurg slechts een beperkte snede maken om te proberen het bot terug in positie te brengen. Als het letsel ernstiger is, wordt een open operatie uitgevoerd om de te behandelen breuk volledig te manipuleren. In veel gevallen zal de chirurg een artroscoop gebruiken om de schade beter te kunnen zien. Het is belangrijk om te vermelden dat er speciale metalen schroeven en implantaten worden gebruikt om het scafoïde bot op zijn plaats te houden totdat het volledig genezen is.

Referenties

1. Zazryn, T. R., McCrory, P. R., & Cameron, P. A. (2008). Neurologische verwondingen bij boksen en andere vechtsporten. Neurologische klinieken, 26(1), 257-270. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0733861907001272
2. Ross, R. J., Casson, I. R., Siegel, O., & Cole, M. (1987). Boksletsels: neurologische, radiologische en neuropsychologische evaluatie. Klinieken voor sportgeneeskunde, 6(1), 41-51. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0278591920310577
3. Bledsoe, G. H., Li, G., & Levy, F. (2005). Letselrisico bij professioneel boksen. Southern medical journal, 98(10), 994-999. https://www.researchgate.net/profile/Guohua-Li-7/publication/7472412_Injury_Risk_in_Professional_Boxing/links/59a44bafa6fdcc773a373b70/Injury-Risk-in-Professional-Boxing.pdf
4. Loosemore, M., Lightfoot, J., & Beardsley, C. (2015). Boksletsels naar anatomische locatie: een systematische review. Medicina Sportiva: Journal of Romanian Sports Medicine Society, 11(3), 2583. https://medicinasportiva.ro/SRoMS/RMS/43/boxing-injuries-anatomical-location-review.pdf
5. Jordan, B. D. (1987). Neurologische aspecten van boksen. Archives of neurology, 44(4), 453-459. https://jamanetwork.com/journals/jamaneurology/article-abstract/586343
6. Loosemore, M., Lightfoot, J., Palmer-Green, D., Gatt, I., Bilzon, J., & Beardsley, C. (2015). Epidemiologie van boksblessures in het Britse team: een 5-jarig surveillanceonderzoek naar de incidentie en uitkomst van medisch gediagnosticeerde blessures. Brits tijdschrift voor sportgeneeskunde, 49(17), 1100-1107. https://bjsm.bmj.com/content/49/17/1100.short
7. Gartland, S., Malik, M. H. A., & Lovell, M. E. (2001). Blessures en blessurepercentages bij Muay Thai kick boksen. British Journal of Sports Medicine, 35(5), 308-313. https://bjsm.bmj.com/content/35/5/308.abstract
8. Gissane, C., White, J., Kerr, K., & Jennings, D. (2001). Een operationeel model om contactsportblessures te onderzoeken. Medicine and Science in Sports and Exercise, 33(12), 1999-2003. https://europepmc.org/article/med/11740290
9. Tjønndal, A., Haudenhuyse, R., de Geus, B., & Buyse, L. (2022). Concussions, cuts and cracked bones: a systematic literature review on protective headgear and head injury prevention in Olympic boxing. Europees tijdschrift voor sportwetenschappen, 22(3), 447-459. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/17461391.2021.1872711
10. Jayarao, M., Chin, L. S., & Cantu, R. C. (2010). Aan boksen gerelateerde hoofdverwondingen. The Physician and Sportsmedicine, 38(3), 18-26. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3810/psm.2010.10.1804