🎄15% KORTING
🎅GRATIS VERZENDING
*Aankopen boven 70€
Coupon 15OFF4YOU
22U 47M 00S

De meest voorkomende soorten voetbalblessures

Voetbal is een van de meest impactvolle teamsporten in de Verenigde Staten en Canada. De National Football League (NFL) en de Canadian Football League (CFL) schatten dat er voor elke 1.000 uur training en spelen ongeveer 40 blessures zijn bij elke speler in hun competities. Als je deze sport professioneel of als amateur wilt beoefenen, moet je je bewust zijn van alle mogelijke blessures om ze te voorkomen.

In dit artikel bespreken we de soorten blessures bij voetballers per lichaamsdeel, waarbij we rekening houden met het feit dat de gewrichten het meest getroffen zijn. We vertellen je wat je moet doen om blessures te voorkomen als professionele speler of amateurspeler en je leert hoe je de PRICE-therapie kunt gebruiken als vorm van eerste hulp.

Wat zijn de meest voorkomende soorten blessures bij voetballen?

Als we de soorten blessures bij voetbal zouden groeperen, zouden we dat doen op basis van trauma en botsingen tijdens de wedstrijden, ook zouden de blessures worden ingedeeld op basis van slijtage, vermoeidheid in de weefsels en botstructuren. Bekijk deze lijst met de meest voorkomende blessures bij voetbal.

Hoofd- en nekblessures

Hoewel het hoofd en de nek altijd goed beschermd zijn, zijn ze gevoelig voor blessures. Tot de meest voorkomende blessures behoren de volgende:

  • Hyperlordose: Dit is de overmatige kromming van de wervels van de wervelkolom, de krommingen komen vaker voor in het lumbale en cervicale gebied, dus als het in het bovenste gebied voorkomt, veroorzaakt het een ondraaglijke hoofdpijn en constant ongemak in de nek. Hoewel leeftijd de belangrijkste boosdoener is, verhogen slagen op het hoofd de kans op deze blessure.
  • Hernia: Deze blessure ontstaat ook door herhaalde en zware klappen van achteren, maar het is bewezen dat slijtage door beweging van het lichaam ook van invloed is. Een hernia is de verplaatsing van de wervelschijf en de vervorming ervan wanneer het letsel vergevorderd is. Als het op tijd wordt behandeld, is alleen rust nodig.
  • Cervicale verstuiking: Dit wordt ook wel "whiplash" genoemd en is het scheuren van een of meer ligamenten in de nek door een trauma van achteren of van opzij. Alleen met behulp van een röntgenfoto kan worden uitgesloten dat er breuken zijn, omdat de pijn en stijfheid intens zijn na het letsel. Rust en ontspannende middelen zijn belangrijk om verlichting te krijgen.
  • Cerebrale kneuzingen: Dit is schade aan het functioneren van de hersenen als gevolg van een harde klap. En hoewel de helmen van tegenwoordig gemaakt zijn van zeer resistent plastic, is de kracht van de slagen voldoende om schade aan de hersenstructuur te veroorzaken. De NFL schat dat 90% van de spelers aan het eind van elk seizoen een hersenschudding heeft.
  • Chronische traumatische encefalopathie: Dit zijn intense en herhaaldelijke pijnen die worden veroorzaakt door de constante botsingen van de speler. Het is niet iets definitiefs, maar een gevolg van klappen in elke wedstrijd die uiteindelijk het functioneren van de hersenen aantasten. De enige manier om dit te diagnosticeren is via een autopsie, dus het wordt beschouwd als een degeneratieve ziekte.

Schouderblessures

De schouders zijn een van de meest geblesseerde gewrichten tijdens een voetbalseizoen. De meest voorkomende blessures die we kunnen identificeren zijn:

  • Ontwrichtingen: De belangrijkste oorzaak zijn klappen op het veld. Deze blessure treedt op wanneer het bot van de arm wordt verplaatst naar het voorste deel en dit kan gedeeltelijk of volledig zijn. In beide gevallen is immobilisatie van de arm nodig na herpositionering. Fysiotherapie wordt dan aanbevolen.
  • Tendinitis: Ook hier zijn de klappen en de slijtage van weefsels de redenen waarom een pees geïrriteerd raakt. Voetbal is veeleisender met de rotator cuff pees en de biceps pees. Na irritatie en lichte pijn komt de breuk in sommige vezels en vervolgens de totale breuk van dit weefsel dat de spieren met de botten verbindt.
  • SLAP laesie: Dit is de aanhechting van de pees in de biceps brachii. Het komt onder andere voor door de herhaalde beweging van het gooien van de bal, dus het is een veelvoorkomende blessure bij spelers van de aanvalslinie. SLAP staat voor Superior Labrum Anterior to Posterior en deze blessure tast het labrum aan, een vezelkartelachtig onderdeel dat voor stabiliteit zorgt.
  • Acromioclaviculaire blessure: Dit is een complexe blessure die verstuikingen en breuken in het sleutelbeengebied kan inhouden. Het ontstaat door de val van de speler met gestrekte arm, misschien in een poging om de klap tegen de grond op te vangen. Bij een val met deze kenmerken is het aan te raden om onmiddellijk een onderzoek uit te voeren.
  • Fracturen: Zoals verwacht treedt de overgrote meerderheid van schouderfracturen op in het sleutelbeen, ondanks alle bescherming die spelers hebben. Het sleutelbeen is een kwetsbaar bot dat horizontaal ligt, dus elke zijdelingse klap zal het raken. Soms is het niet nodig om te opereren, zolang de breuk de vorm van een breuk heeft.

Knieblessures

De knie is meestal de ultieme hoofdpijn voor voetballers en elke sport in het algemeen. De meest voorkomende blessures zijn de volgende:

  • Slijmbeursontsteking: Dit is een blessure die zelfs bij jonge en sterke spelers voorkomt, maar die een overbelasting van de spanning in de knie toelaat tot er een overmaat aan synoviale vloeistof in het gewricht is, deze overmaat irriteert de slijmbeurs die een kussen is dat de fractie tussen de interne componenten van de knie opvangt.
  • Patellofemoraal syndroom: Dit ontstaat door een onjuiste uitlijning van de knie terwijl het lichaam sterke druk ondervindt. Tijdens buigingen vergroot het de kans op een onbalans in de knie die een onregelmatige beweging veroorzaakt. De blessure is verantwoordelijk voor 20% van de oorzaken van NFL blessures.
  • Wrijving van de iliotibiale band: Het is een constante wrijving in de tensor fascia lata, de zogenaamde iliotibiale band. Het komt niet meer door harde klappen, maar door een afwijking in het looppatroon van de spelers tijdens het joggen en rennen. Het is waarschijnlijk dat in de NCAA, waartoe universiteitsteams behoren, de aanwezigheid van deze blessure sterker is.
  • Tractie apofyse: Dit is de ontsteking van het centrum waar de spieren en pezen met elkaar verbonden zijn, dit is het apophyseale centrum van secundaire verbening. Het is een aandoening die het functioneren van beide weefsels verandert totdat er spanning op de botstructuur komt te staan. Het ontstaat door de intense en herhaalde contractie van de quadriceps. Het begint als een irritatie van dit centrum en leidt dan tot scheuren.
  • Verstuikingen: Dit is een klassieke en veel voorkomende blessure bij voetbal. Het is te wijten aan het scheuren van ligamenten na een val op de grond of door overbelasting van de spierspanning. Deze overbelasting treedt op wanneer het lichaam draait en van richting verandert terwijl de voet vast op de grond blijft staan. Er zijn drie soorten knieverstuikingen, bij de derde is het nodig om naar de operatiekamer te gaan om de schade te herstellen.

Andere soorten blessures

Naast de eerder genoemde gebieden kunnen we ook andere verwondingen in verschillende delen van het lichaam vaststellen. De meest voorkomende zijn de volgende:

  • Stressfractuur: Dit kan in elke botstructuur van het lichaam voorkomen, maar omdat voetbal een zeer intensieve sport is in de onderste ledematen, concentreren de meeste gevallen zich daar. Wanneer de fysieke belasting de spierkracht overschrijdt, reageert het lichaam door de belasting in andere weefsels en in de botten te verdelen. De belangrijkste risicofactor is overmatige training zonder voldoende rust.
  • Schaampijn: Dit is een onbalans in het functioneren van de heup die een irritatie achterlaat in de pezen en spiervezels in de schaamstreek. Het is een aandoening die wordt veroorzaakt door constant rennen, stoppen, starten en trappen met de bal. Het is een aandoening die wordt veroorzaakt door slijtage en niet door harde klappen, het begint altijd met tekenen zoals lichte pijn en ongemak bij het lopen.
  • Fasciitis plantaris: Dit is een ongemak dat begint in de hiel van de voet en zich kan uitbreiden naar de middenvoetsbeentjes. Het is een ontsteking van de fascia, een weefsel dat de voetzool beschermt tegen sprongen en passen tijdens het joggen of hardlopen. Hoewel het een resistent weefsel is omdat het meer dan het oorspronkelijke gewicht van de persoon ondersteunt, raakt het soms geblesseerd door de hoge eisen van sporten waarbij de spanning in de voeten hoog is.
  • Benige avulsies: Dit is de vergroting van de botstructuur, vaak in de gewrichten, die een onregelmatige druk genereert die de werking ervan verandert. Het begint bij de aanhechting van pees- en spiereenheden. Het slechte nieuws is dat het een aandoening is bij hardlopers en in posities waar maximale spanning van het bewegingsapparaat vereist is.
  • Enkelverstuikingen: Het lichaamsgewicht en de verandering van richting van spelers is een veelvoorkomende blessure bij voetbal. De enkel is een klein maar bestendig gewricht; het kan echter geblesseerd raken als de uitgeoefende druk zijn capaciteit om al die actie te weerstaan overschrijdt. Houd in gedachten dat er altijd een goede warming-up moet zijn om de gewrichten klaar te maken.

Beste producten voor herstel van voetbalblessures

Bestseller

.

Hoe voorkom je blessures tijdens het voetballen?

Hoe voorkom je blessures tijdens het voetballen?

Hoewel het bij zo'n gewelddadige sport moeilijk is om 100% vrij te blijven van blessures, zijn er een aantal methoden om ze te voorkomen en de kans op blessures zo klein mogelijk te maken. De meest voorkomende en meest effectieve zijn:

  • Voer een goede warming-up uit: Elke goede sporter zou moeten weten dat het lichaam goed voorbereid moet zijn om de eisen van het voetbal aan te kunnen. Als je het lichaam niet opwarmt voor de training of voor een wedstrijd, veroordeel je een blessure voordat deze zich voordoet. Een goede warming-up zorgt ervoor dat het lichaam bestand is tegen de intensiteit van de fysieke inspanning.
  • Koel goed af: Het is geen kwestie van douchen of gaan liggen na de training, maar van een minimale fysieke activiteit gedurende een paar minuten zodat het lichaam terugkeert naar zijn kalme toestand. De bloeddruk wordt gereguleerd, de hartslag en de longactiviteit worden gecontroleerd. Bovendien worden de spieren voorbereid op een nieuwe training.
  • Respecteer rust: Wanneer je klaar bent met een training of een wedstrijd, moet je het lichaam de kans geven om volledig te herstellen. Zorg voor een gezonde routine waarmee je je lichaam mobiliteit geeft zonder het uit te putten. Deze aanbeveling geldt het beste wanneer je probeert te trainen zonder controle en zonder rust. En als je een blessure hebt opgelopen, probeer dan altijd tijd te nemen voor herstel.
  • Goede voeding en hydratatie: Meer dan het eten van welke hoeveelheid dan ook, is het plannen van een menu waarmee je eiwitten en koolhydraten binnenkrijgt in de mate die je lichaam nodig heeft. Spieren hebben deze voedingsstoffen nodig om blessures te voorkomen en beter te presteren. Water zorgt op zijn beurt voor een betere circulatie van deze voedingsstoffen in het lichaam.
  • In vorm blijven: Zeker, voetballers hebben een bepaalde lichaamsbouw en hoogte, dus ze voegen een psychologische component toe aan hun aanvallen. Maar het betekent niet dat hoe groter en steviger je bent, hoe beter je prestaties zullen zijn. Er zijn behendige lopers en sterke lopers, beide zijn nuttig. Alle oefeningen moeten gebaseerd zijn op je kwaliteiten.
  • Ken je grenzen: De beste blessurepreventie is weten wat ieders kwaliteiten zijn als professional. Proberen om een ongemak of blessure te verbergen zal alleen maar leiden tot ernstige gevolgen. Als het herstel niet 100% is, neemt de kans op terugval toe. Let op de aanwijzingen van je specialist.
  • Sportmassage: Sportmassages zijn nuttig bij de behandeling en preventie van veel voorkomende voetbalblessures. Ze kunnen voorafgaand aan de sportactiviteit worden gebruikt om spelers voor te bereiden, of erna om spierontspanning en herstel te bevorderen.
  • Gebruik van warmte/koudetherapie: Ook bekend als contrasttherapie, is dit in feite de toepassing van afwisselend warmte en koude. Het heeft uitstekende pijnstillende en ontstekingsremmende eigenschappen en helpt ook om vermoeidheid te verminderen. Deze eigenschappen maken het ideaal voor het behandelen en voorkomen van blessures.
  • Gebruik van compressiekleding: Compressiekleding (T-shirts, shorts, sokken, mouwen...) heeft uitstekende voordelen. Het dragen ervan voor, tijdens en na voetbaltrainingen en wedstrijden vermindert het risico op blessures en zorgt voor een groter uithoudingsvermogen. Daarnaast bevorderen ze volgens sommige onderzoeken ook het herstel na de fysieke activiteit.
  • Gebruik van acupressuurtherapieën: Bij acupressuurtherapieën wordt druk uitgeoefend op specifieke punten op het lichaam. Er worden onder andere pijnstillende en spierontspannende eigenschappen aan toegeschreven. Daarom wordt het gebruikt bij het herstel en de preventie van sportblessures zoals die bij voetbal.
  • Gebruik van thermotherapie en cryotherapie: Thermotherapie bevordert de flexibiliteit en bloedsomloop, verlicht pijn en vermindert ontstekingen. Cryotherapie werkt pijnstillend en ontstekingsremmend en vermindert spasmen. Beide therapieën worden gebruikt om blessures te behandelen en te voorkomen.
  • Gebruik van goede uitrusting: De voetbalhelm, schouder- en borstbeschermer, arm- en ribbeschermer, stuitbeschermer enz. Idealiter draagt de speler beschermende kleding zoals helmen, scheenbeschermers, enkelbeschermers, gebitsbeschermers, enzovoort.

Hoe de RICE-therapie toepassen om blessures bij voetbalspelers te behandelen

Hoe de RICE-therapie toe te passen om blessures bij voetbalspelers te behandelen

Deze methode is welbekend in de sportwereld, ook in het voetbal. Maar in tegenstelling tot andere disciplines wordt hier niet aanbevolen dat de sporter zelf de stappen van de RICE-therapie toepast.

PRICE is een update van de RICE-therapie, zoals die oorspronkelijk eind jaren 1970 werd geïntroduceerd. Dit acroniem staat voor Protection, Rest, Ice, Compression en Elevation.

  • Bescherming: Afhankelijk van de plaats van de blessure, meestal een gewricht, kun je een elastisch verband gebruiken om het getroffen gebied af te dekken en mogelijke bewegingen die de kwaal compliceren te verminderen. Als het een derdegraads verstuiking of breuk is, is het niet raadzaam om de blessure aan te raken.
  • Rust: Dit is de belangrijkste stap en hangt volledig af van de speler. De beschadigde cellen beginnen pas te regenereren als ontspanning begint en daarvoor moet er rust zijn, wat betekent dat er minder bewogen moet worden. Als het om een lichte blessure gaat, mag de rust niet langer dan drie dagen duren.
  • IJs: Wat het getroffen gebied ook is, u moet altijd ijs aanbrengen met behulp van een zakdoek of een thermische zak om verbranding van de huid te voorkomen. Het ijs dient om de bloedstroom in de verwonding te verlagen, wat helpt om de pijn te verminderen, ontstekingen te verminderen en te voorkomen dat het oedeem zich uitbreidt.
  • Compressie: Probeer een comprimerend kledingstuk te gebruiken, zoals knie-, enkel- en elleboogbeschermers, omdat deze de precieze spanning hebben die het lichaam nodig heeft. Als je een elastisch verband moet gebruiken, probeer het dan niet te strak aan te trekken omdat je de bloedstroom niet volledig wilt afsluiten.
  • Elevatie: Als het gaat om een verwonding aan armen en benen, is het aan te raden om het getroffen ledemaat op een kussen te leggen, zodat de zwaartekracht een effect heeft op de hoeveelheid bloed die circuleert. Deze stap bevordert pijnverlichting en zwellingcontrole, die niet langer dan 72 uur mag duren.

INFOGRAFIE AMERICAN FOOTBALL BLESSURES

Referenties

  1. Saal, J. A. (1991). Veel voorkomende blessures bij American football. Sportgeneeskunde, 12, 132-147. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199112020-00005
  2. Kelly, B. T., Barnes, R. P., Powell, J. W., & Warren, R. F. (2004). Schouderblessures bij quarterbacks in de nationale voetbalcompetitie. The American journal of sports medicine, 32(2), 328-331. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546503261737
  3. Pellman, E. J., Viano, D. C., Casson, I. R., Arfken, C., & Powell, J. (2004). Hersenschudding in professioneel voetbal: Injuries involving 7 or more days out-Part 5. Neurochirurgie, 55(5), 1100-1119. https://journals.lww.com/neurosurgery/Abstract/2004/11000/Concussion_in_Professional_Football__Injuries.14.aspx
  4. Bradley, J. P., Klimkiewicz, J. J., Rytel, M. J., & Powell, J. W. (2002). Voorste kruisbandletsels in de National Football League: epidemiologie en huidige behandelingstrends onder teamartsen. Arthroscopie: The Journal of Arthroscopic & Related Surgery, 18(5), 502-509. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0749806302348588
  5. Brophy, R. H., Wright, R. W., Powell, J. W., & Matava, M. J. (2010). Blessures bij kickers in American football: de ervaring van de National Football League. Het Amerikaanse tijdschrift voor sportgeneeskunde, 38(6), 1166-1173. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546509357836
  6. Yang, J., Cheng, G., Zhang, Y., Covassin, T., Heiden, E. O., & Peek-Asa, C. (2014). Invloed van symptomen van depressie en angst op het blessurerisico onder collegiate American football-spelers. Onderzoek in sportgeneeskunde, 22(2), 147-160. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/15438627.2014.881818
  7. Luke, A. C., Bergeron, M. F., & Roberts, W. O. (2007). Preventiepraktijken voor hitteblessures bij highschool football. Clinical journal of sport medicine, 17(6), 488-493. https://journals.lww.com/cjsportsmed/Abstract/2007/11000/Heat_Injury_Prevention_Practices_in_High_School.9.aspx
  8. Gacek, M. (2015). Associatie tussen self-efficacy en voedingsgedrag van American football spelers in de Poolse clubs in het licht van voedingsaanbevelingen voor atleten. Roczniki Państwowego Zakładu Higieny, 66(4). https://agro.icm.edu.pl/agro/element/bwmeta1.element.agro-4c51ea03-3e22-45c6-bf0d-3c214d929a81
  9. Abbey, E. L., Wright, C. J., & Kirkpatrick, C. M. (2017). Voedingspraktijken en kennis onder NCAA Division III voetbalspelers. Journal of the International Society of Sports Nutrition, 14(1), 13. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1186/s12970-017-0170-2
  10. Smart, B. J., Haring, R. S., Asemota, A. O., Scott, J. W., Canner, J. K., Nejim, B. J., ... & Schneider, E. B. (2016). Tackling causes and costs of ED presentation for American football injuries: a population-level study. The American journal of emergency medicine, 34(7), 1198-1204. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0735675716001649
Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00