Leczenie urazów w siatkówce

Kontuzje sportowe są nieuniknione w większości dyscyplin sportowych, a siatkówka nie jest od nich wolna. Na szczęście istnieją bardzo dobre metody leczenia urazów sportowych w siatkówce. Od nich będzie zależeć dobry powrót do zdrowia i utrzymanie wyników sportowych u sportowców.

Jedną z najlepszych metod terapeutycznych opracowanych w celu szybkiego leczenia urazów jest terapia RICE. W przypadku poważnych urazów istnieją również nowatorskie metody leczenia chirurgicznego. Jeśli jesteś zawodowym lub amatorskim siatkarzem, powinieneś je dogłębnie poznać, a w tym poście opowiemy Ci o nich.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów podczas gry w siatkówkę?

Siatkówka jest sportem, w którym nie ma bezpośredniego kontaktu z przeciwnikiem, dlatego urazy są zazwyczaj niewielkie. Jednak pomimo tego, że jest to sport zespołowy, jego zawodnicy nie mogą ich uniknąć. Kontuzje sportowe w siatkówce pojawiają się ze względu na poziom wysiłku fizycznego, jaki występuje w tym sporcie.

W siatkówce występuje wiele nagłych ruchów, które są stale powtarzane. Siatkówka wymaga intensywnych treningów i obciążeń, które mają na nie negatywny wpływ, jeśli nie są odpowiednio wytrenowane.

Oto niektóre z najczęstszych urazów:

• Zapalenie ścięgna mankietu rotatorów: Urazy mankietu rotatorów są spowodowane ruchami nad głową. Są to powtarzające się ruchy z siłą do blokowania i serwowania z piłką generujące częściowe lub całkowite rozerwanie tych ścięgien. Powoduje to stan zapalny, głęboki ból, niemożność podniesienia ramienia i duże osłabienie.
• Zerwanie SLAP: Jest to wynik niepełnego lub całkowitego rozdarcia na poziomie chrząstki włóknistej Labrum. W siatkówce jest to spowodowane upadkiem z wyciągniętym ramieniem w odwodzeniu i lekkim zgięciu. Jest to również spowodowane powtarzającymi się ruchami rzucania z nieodpowiednią techniką. Ten rodzaj kontuzji powoduje intensywny i niespecyficzny ból barku, zwłaszcza przy próbie podniesienia go nad głowę, oraz dużą sztywność.
• Uderzenie barku: Jest to uraz, który powoduje szczypanie tkanek miękkich barku przez kompresję na poziomie stawu barkowego. Może to być spowodowane zwapnieniami kości, napięciem torebki stawowej i osłabieniem mankietu rotatorów. Objawy obejmują silny ból podczas podnoszenia ramion i sztywność.
• Skręcenie nadgarstka: Uraz ten znany jest jako "otwarty nadgarstek" i spowodowany jest nadwyrężeniem, naderwaniem lub zerwaniem więzadeł w tym stawie. Wynika to z wysokiego poziomu wytrenowania, nadużywania stawu lub wypadków, takich jak upadki lub urazy podczas treningu. Powoduje to niemożność poruszania stawem, silny ból i obrzęk.
• Złamania, zwichnięcia i skręcenia palców: Obszar ten często cierpi z powodu uderzenia piłki lub uderzenia piłki w opuszki palców. Występują one z powodu delikatnej struktury paliczków palców podczas uderzania, serwowania i blokowania. Objawy tego typu urazów to silny ból, deformacja i powiększenie palców, któremu towarzyszy niemożność poruszania nimi.
• Zapalenie ścięgna rzepki: Jest to stan zapalny, spowodowany mikro-naderwaniami lub mikro-zerwaniami ścięgna rzepki, które łączy piszczel z rzepką. Są one wytwarzane przez ruchy nurkowania, kolców i bloków jako reakcja organizmu na naprawę powstałego urazu. Powoduje to silny ból powyżej i poniżej rzepki oraz zmniejszenie siły w udzie.
• Uraz więzadła krzyżowego przedniego: Jest to jedna z najpoważniejszych kontuzji, jakich często doznają siatkarze. Jest ona spowodowana przez mocne skoki i niezręczne upadki na wyprostowane stopy, które skutkują zerwaniem lub pęknięciem tego więzadła. Zwykle powoduje to głośne trzaskanie w kolanie, silny ból, obrzęk i trudności z klęczeniem, zginaniem lub siedzeniem.
• Skręcenie kostki: Jest to jedna z najczęstszych kontuzji w siatkówce. Zwykle jest spowodowane nadwyrężeniem, częściowym lub całkowitym zerwaniem więzadeł tworzących ten staw w wyniku upadku lub utraty równowagi. Ma różne formy prezentacji w zależności od stopnia. Stopień I powoduje nadwyrężenie więzadeł, stopień II powoduje częściowe zerwanie, a stopień II powoduje całkowite zerwanie.
• Zapalenie ścięgna Achillesa: Jest to stan zapalny ścięgna Achillesa spowodowany przeciążeniem łydek. Jest to spowodowane intensywnymi praktykami sportowymi, ale z długim dystansem pod względem nawrotów. Powoduje to mikrourazy na poziomie tej struktury, generując silny ból na poziomie tylnej części nogi i sztywność.
• Zapaleniepowięzi podeszwy: Jest to stan zapalny na poziomie powięzi podeszwowej spowodowany ruchami takimi jak powtarzające się podskoki lub używanie nieodpowiedniego obuwia. Powoduje to nadmierne napięcie powięzi, które może również powodować częściowe lub całkowite rozerwanie. Zwykle powoduje poranny ból pięty i podeszwy stopy, któremu towarzyszy pieczenie i pogarsza się podczas ćwiczeń.
• Ból w dolnej części pleców: Jest to spowodowane przykurczami mięśni i więzadeł dolnej części pleców. Ponadto zapalenie nerwów i dysków kręgowych spowodowane szybkim skręceniem i przeprostem kręgosłupa. Sportowcy odczuwają silny ból w dolnej części pleców, który może rozprzestrzeniać się na nogi.
• Przykurcze i naderwania mięśni: Urazy te mogą wystąpić w każdym mięśniu ciała, szczególnie w kończynach górnych, dolnych i plecach. Ich przyczyny mogą być różne, ale zazwyczaj są spowodowane urazem, przeciążeniem mięśni, zmniejszonym przepływem krwi lub zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej. Charakteryzuje się skróceniem mięśni, silnym bólem i guzkiem w dotkniętym mięśniu.

Najlepsze produkty do leczenia kontuzji w siatkówce

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów pierwszej pomocy w siatkówce?

Urazy sportowe mają określone techniki pierwszej pomocy, z których najbardziej znaną jest terapia RICE. Obecnie techniki te zostały zaktualizowane i tworzą terapię PRICE, ale RICE jest znacznie lepiej znana. Jej nazwa pochodzi od akronimu następujących słów: Protection (ochrona), Rest (odpoczynek), Ice (lód), Compression (ucisk) i Elevation (uniesienie).

• Ochrona: Pierwszym krokiem w tej metodzie jest ochrona kontuzjowanego obszaru, aby zapobiec dalszym urazom lub powikłaniom. Odbywa się to za pomocą ortez, wsporników stawów lub elastycznych bandaży.
• Odpoczynek: Ochrona powinna być połączona z odpoczynkiem, aby zapewnić zmniejszenie dopływu krwi do miejsca urazu. Zapobiega to dalszemu obrzękowi i bólowi, dlatego zaleca się stosowanie go tylko przez pierwsze 48 godzin. Odpoczynek powinien być względny, aby uniknąć nadmiernej sztywności w dotkniętym obszarze.
• Lód: Przykładanie lodu jest bardzo korzystne w przypadku kontuzji w siatkówce. Ma właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe i powinien być stosowany przez pierwsze 72 godziny, przez 15 minut 6 do 8 razy dziennie. Bardzo przydatne jest stosowanie go za pomocą zimnych okładów lub worków wypełnionych żelem.
• Kompresja: Następnie należy zastosować bandaż uciskowy w celu zmniejszenia obrzęku i zapewnienia lepszego wsparcia. Bandaż powinien być nakładany z odpowiednim naciskiem, aby zapewnić wzrost objętości spowodowany nadmiarem płynu. Odpowiedni ucisk pozwala również zabezpieczyć tkanki miękkie, aby można było prawidłowo poruszać dotkniętym obszarem.
• Uniesienie: Wreszcie, ważne jest, aby unieść dotknięty obszar, aby uniknąć bólu i obrzęku. Kończynę lub dotknięty obszar należy unieść 30 cm powyżej poziomu serca, aby obniżyć ciśnienie krwi. Technika ta pozwala również na zwiększenie powrotu żylnego w celu zmniejszenia bólu i obrzęku.

Zabiegi chirurgiczne w przypadku ciężkich lub przewlekłych urazów u siatkarzy

Niektóre poważniejsze lub przewlekłe urazy nie są zwykle rozwiązywane metodą PRICE. Wymagają one leczenia chirurgicznego w celu przywrócenia mobilności i sprawności siatkarzom. Jednak większość operacji jest zazwyczaj bardzo prosta i gwarantuje sportowcowi szybki powrót do zdrowia:

Urazy barku

Ramię jest jedną z najważniejszych części siatkówki. Ramię wykonuje większość ruchów serwujących i blokujących, dlatego jest podatne na zerwania i pęknięcia. Nadużywanie urazów prowadzi do przewlekłych urazów, takich jak zapalenie ścięgna stożka rotatorów:

• Artroskopia barku: Jest to zabieg chirurgiczny mający na celu wizualizację i naprawę struktur tworzących staw barkowy. Jest to bardzo prosta procedura, podczas której wykonuje się nacięcie wokół stawu. Następnie wprowadza się artroskop w celu naprawy wszystkich uszkodzonych tkanek.

Urazy dłoni i palców

Dłonie i palce to dwa obszary najbardziej narażone na urazy podczas gry w siatkówkę. Zapalenie ścięgna nadgarstka zwykle występuje z powodu przeciążenia tego stawu. W przypadku palców bardzo często dochodzi do złamań, naderwań i zerwania więzadeł i ścięgien.

Rozwiązania chirurgiczne dla tych urazów są następujące:

• Operacje redukcji i unieruchomienia: mogą być stosowane w przypadku złamań na poziomie nadgarstka, dłoni lub kości palców. Służą one do wyrównania i unieruchomienia złamanych kości. W tym celu stosuje się urządzenia wewnętrzne, rurki, druty i szyny.
• Otwarta operacja naprawcza: W przypadku poważnych i przewlekłych urazów ścięgien i więzadeł stosuje się operacje otwarte. Operacja ta może być pierwotna, gdy jest wykonywana w ciągu pierwszych 24 godzin lub wtórna, gdy jest wykonywana w przypadku przewlekłych urazów. Mogą one skutkować prostymi lub bardzo złożonymi naprawami i zwykle prowadzą do powolnego powrotu do zdrowia.

Urazy kostki i stopy

Większość urazów kostki i stopy powraca do zdrowia dzięki fizjoterapii i leczeniu zachowawczemu. Jeśli to nie zadziała, wymagane są zabiegi chirurgiczne, aby umożliwić odpowiednią naprawę tkanek. Obecnie najczęściej stosowanymi procedurami są:

• Artroskopia stawu skokowego: Procedura ta umożliwia naprawę wszystkich struktur na poziomie stawu skokowego. Jest bardzo przydatna w naprawie więzadeł, ścięgien i wszelkiego rodzaju poważnych lub przewlekłych urazów na poziomie stawu. Wyniki tej operacji są zwykle bardzo zadowalające i większość sportowców wraca do swoich normalnych zajęć.
• Otwarta operacja rekonstrukcyjna: Jest to kolejna opcja leczenia w przypadku naprawy więzadeł i ścięgien, choć powrót do zdrowia jest wolniejszy. Jest bardzo przydatna w przypadku zapalenia powięzi podeszwy, zwłaszcza gdy występuje znaczne rozdarcie w zapaleniu powięzi podeszwy. Nacięcie wykonuje się wokół kostki, aby odsłonić uszkodzone struktury do naprawy.

Referencje

1. Eerkes, K. (2012). Urazy w siatkówce. Current sports medicine reports, 11(5), 251-256. https://journals.lww.com/acsm-csmr/Fulltext/2012/09000/Volleyball_Injuries.10.aspx
2. Verhagen, E. A. L. M., Van der Beek, A. J., Bouter, L. M., Bahr, R. M., & Van Mechelen, W. (2004). Jedno sezonowe prospektywne badanie kohortowe urazów siatkarskich. British Journal of Sports Medicine, 38(4), 477-481. https://bjsm.bmj.com/content/38/4/477.short.
3. Bahr, R., & Reeser, J. C. (2003). Urazy wśród światowej klasy profesjonalnych siatkarzy plażowych: badanie urazów w siatkówce plażowej Federation Internationale de Volleyball. The American journal of sports medicine, 31(1), 119-125. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/03635465030310010401.
4. Bahr, R., & Bahr, I. A. (1997). Częstość występowania ostrych urazów w siatkówce: prospektywne badanie kohortowe mechanizmów urazów i czynników ryzyka. Scandinavian journal of medicine & science in sports, 7(3), 166-171. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1600-0838.1997.tb00134.x
5. Agel, J., Palmieri-Smith, R. M., Dick, R., Wojtys, E. M., & Marshall, S. W. (2007). Opisowa epidemiologia urazów w żeńskiej siatkówce: National Collegiate Athletic Association Injury Surveillance System, 1988-1989 do 2003-2004. Journal of athletic training, 42(2), 295-302. https://cdr.lib.unc.edu/concern/articles/4b29bc963
6. Briner Jr, W. W., & Benjamin, H. J. (1999). Urazy w siatkówce: postępowanie w przypadku ostrych i nadmiernych urazów. The Physician and sportsmedicine, 27(3), 48-60. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3810/psm.1999.03.720
7. Reeser, J. C., & Bahr, R. (2011). Zasady zapobiegania i leczenia typowych urazów w siatkówce. WEB-ресурс Fédération Internationale de Volleyball (FIVB). URL: http://www. fivb. org/en/medical/document/fivb_medical_injury_prevention. pdf(дата обращения 3.04. 2015). https://www.volleyballalberta.ca/sites/default/files/sites/Leadership/Coaches/Resources/Injury_Prevention-FIVB.pdf
8. Schafle, M. D. (1993). Typowe urazy w siatkówce: leczenie, zapobieganie i rehabilitacja. Sports Medicine, 16(2), 126-129. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199316020-00004
9. Reeser, J. C., & Bahr, R. (Eds.). (2017). Podręcznik medycyny sportowej i nauki, Siatkówka. John Wiley & Sons. https://books.google.es/books?hl=en&lr=&id=ehqACgAAQBAJ
10. Reeser, J. C., Verhagen, E. A. L. M., Briner, W. W., Askeland, T. I., & Bahr, R. (2006). Strategie zapobiegania urazom związanym z grą w siatkówkę. British journal of sports medicine, 40(7), 594-600. https://bjsm.bmj.com/content/40/7/594.short.