Leczenie urazów w badmintonie

W przeciwieństwie do tenisa, w badmintonie gracz pokonuje średnio 4 mile w krótszym czasie gry. Takie zużycie sprawia, że znacznie łatwiej jest doznać kontuzji jakiejkolwiek części ciała.

W tym artykule przedstawimy najskuteczniejsze zabiegi stosowane w leczeniu wszystkich rodzajów urazów badmintona, a także wskazówki dotyczące stosowania pierwszej pomocy w ramach terapii RICE.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów podczas gry w badmintona?

Plecy, ramiona i nogi są najbardziej zagrożonymi obszarami dla gracza badmintona, ale szanse na odniesienie kontuzji podczas meczu są niskie w porównaniu do innych sportów rakietowych.

Zapoznaj się z listą najczęstszych rodzajów kontuzji w badmintonie, najszybszym na świecie sporcie olimpijskim i rakietowym:

• Nadwyrężenie dolnej części pleców: termin kliniczny to lumbago i jest to ból w dolnej części pleców. Kiedy ten obszar jest kontuzjowany, zwiększa się sztywność mięśni. Chociaż ważne jest, aby być sprawnym, uraz ten może wystąpić u sportowców w każdym wieku.
• Zapalenie ścięgna: włóknista struktura, która łączy mięsień z kością, jest jedną z najbardziej dotkniętych zarówno w kolanach, jak i kostkach. Jest to stan zapalny, który generuje silny ból i wymaga natychmiastowego zaprzestania aktywności. Ma wysoki wskaźnik nawrotów, więc rekonwalescencja po urazie ścięgna musi zostać zakończona przed próbą powrotu na boisko.
• Zapalenie nadkłykcia: Jest to bardzo częsta kontuzja w sportach rakietowych, zwłaszcza w tenisie i badmintonie. Spowodowane jest powtarzającymi się ruchami o umiarkowanej sile. Ból jest intensywny w tym czasie, ale zwykle nasila się kilka godzin po urazie, jeśli nie zostanie mu poświęcona odpowiednia uwaga.
• Skręcenia: w przypadku zwiększonych wymagań treningowych mogą wystąpić bez ostrzeżenia. Jest to uraz jednego lub więcej więzadeł stawowych, głównie w kolanach i kostkach. Zginanie i skręcanie ciała są głównymi przyczynami skręceń kończyn dolnych, gdy stopa jest przymocowana do podłoża. Uderzenia podczas gry lub treningu również powodują silny ruch w kolanie i kostce.
• Zerwanieścięgna Achillestendon to poważny uraz, który występuje, gdy ścięgno łączące mięśnie łydki z piętą ulega całkowitemu zerwaniu. Typowe objawy to ostry ból u podstawy łydki, obrzęk w miejscu zerwania i niemożność stania na palcach, co jest główną oznaką, że nie jest to drobny uraz, taki jak stłuczenie lub skręcenie.
• Płaskostopie: znane jako "opadanie łuku", występuje, gdy cała podeszwa stopy dotyka podłoża podczas stania. Może to być spowodowane słabym rozwojem mięśni tworzących łuk stopy, którymi są: mięsień strzałkowy boczny krótki, mięsień strzałkowy boczny długi, odwodziciel palca piątego, piszczelowy tylny, zginacz palucha długiego i odwodziciel palucha.
• Zapalenie powięzi podeszwowej: jest to stan zapalny powięzi stopy, który powoduje silny ból i ogranicza ruchomość podczas chodzenia. Jego najczęstszą przyczyną jest nadużywanie tej części ciała podczas uprawiania sportów, takich jak badminton.
• Złamania: chociaż nie są one powszechne w badmintonie, ponieważ istnieje niewielkie prawdopodobieństwo silnego uderzenia w kość, jak w każdym sporcie, możliwość jest ukryta. Złamanie występuje, gdy mięsień otrzymuje cios lub jest naciskany w agresywny sposób i powoduje jego pęknięcie. Powoduje to silny ból, obrzęk, a w niektórych przypadkach ogranicza ruchomość uszkodzonej kończyny.

Najlepsze produkty do leczenia urazów w badmintonie

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów pierwszej pomocy w badmintonie?

Twoja przyszłość będzie zależeć od podstawowej opieki po kontuzji, a im szybciej, tym lepiej. Dlatego przedstawiamy przegląd tego, czym jest terapia PRICE, aktualizację protokołu RICE, który jest lepiej znany na świecie i który może uratować twoją karierę.

• Ochrona: W zależności od rodzaju urazu, zawodnik może wymagać ortez lub szyn. Jest to początek kilku kroków mających na celu przyspieszenie powrotu do zdrowia. Ponieważ istnieją bóle, które mogą być łagodne, nie możemy ich przeoczyć. Poświęć chwilę, aby przerwać aktywność i sprawdzić, czy nie ma nic poważniejszego.
• Odpoczynek: Gdy tylko poczujesz kontuzję, zaleca się przerwanie aktywności na kilka pierwszych minut, a jeśli specjalista tak zaleci, stopniowe wznawianie aktywności. Nawet w przypadku skręceń, brak całkowitego zatrzymania pogarsza stan.
• Lód: W ciągu pierwszych 24 godzin skuteczne jest stosowanie terapii zimnem na uraz, należy tylko uważać, aby się nie poparzyć, dlatego zaleca się stosowanie szalika lub specjalnej torby do przenoszenia zimna. Lód zmniejsza obrzęk, zmniejsza ból i zmniejsza zasinienie skóry spowodowane urazem.
• Kompresja: Głównym celem dobrej kompresji jest kontrolowanie obrzęku. Istnieją elastyczne bandaże, które dają lepsze wyniki niż konwencjonalne bandaże. Bandaż powinien ściśle przylegać, ale nie powinien odcinać krążenia krwi. Obrzęk jest tym, co najbardziej wpływa na ruchomość stawu.
• Uniesienie: Ból zaczyna ustępować po uniesieniu chorej ręki lub nogi powyżej poziomu serca. Jest to wymagane tylko wtedy, gdy ból jest silny. W tym kroku wykorzystujemy grawitację, aby ograniczyć obrzęk i uniknąć komplikacji, które będą kosztować sportowca więcej czasu na powrót do działania.

Zabiegi chirurgiczne w przypadku poważnych lub przewlekłych urazów u graczy badmintona

Dobra diagnoza urazu wskaże, jakie kroki należy podjąć, czy wymagany jest tylko krótki lub dłuższy odpoczynek, czy też konieczna jest interwencja chirurgiczna. Na poziomie sportowym zabieg operacyjny jest stosowany tylko wtedy, gdy nie jest możliwe wyleczenie urazu metodami nieinwazyjnymi.

Oto główne operacje wykonywane w przypadku złożonych urazów badmintona:

Urazy barku

Istnieje wiele urazów barku; od częściowych lub całkowitych zwichnięć do zapalenia ścięgien i zerwania więzadeł. Podczas gdy większość z nich można rozwiązać za pomocą fizjoterapii, gdy fizjoterapia zawodzi, operacja staje się nieunikniona.

• Otwarta operacja barku: w większości przypadków pacjent jest usypiany w znieczuleniu ogólnym i wykonywane jest duże nacięcie w celu uzyskania dostępu do stawu. Operacja ta jest wykonywana w przypadku naprawy stożka rotatorów, poważnych zwichnięć, a w szczególności w przypadku ciężkiej artroskopii barku, a w zależności od leczonego problemu wykonywane są różne procedury.
• Artroskopia barku: wykonuje się małe nacięcie skóry i wprowadza artroskop, czyli kamerę, która pozwala chirurgowi zobaczyć staw i naprawić go bez konieczności wykonywania otwartej operacji. W większości przypadków pacjent jest całkowicie usypiany, chociaż znieczulenie miejscowe nie jest usuwane. Procedura ta jest szeroko stosowana do naprawy stożka rotatorów i artroskopii barku.

Urazy nadgarstka

Dłonie i nadgarstki są ważną częścią gracza badmintona, ponieważ są niezbędne do wykonywania wszystkich rodzajów uderzeń i odbić w grze. Z tego powodu nie należy zwlekać z operacją, aby rozwiązać poważny problem.

• Operacja uwolnienia lub operacja de Quervaina: poprzez nacięcie usuwa się zapalną tkankę w stawie, z zamiarem przywrócenia ruchomości ścięgien ręki. Jest to zabieg ambulatoryjny wykonywany w znieczuleniu miejscowym, dzięki czemu po zabiegu można wrócić do domu i rozpocząć fizjoterapię.
• Uwolnienie cieśni nadgarstka: w bardzo podobny sposób do poprzedniego, wykonuje się otwór w nadgarstku, aby przeciąć ścięgno pokrywające cieśń nadgarstka, a czasem nawet nerw, uwalniając w ten sposób napięcie i eliminując dolegliwości.

Urazy kolana

Kolano jest niezbędnym stawem dla każdego sportowca, więc pełny powrót do zdrowia po kontuzji w tym obszarze zawsze powinien być priorytetem. Z tego powodu nigdy nie należy wykluczać operacji, aby osiągnąć ten cel.

• Operacja więzadeł krzyżowych: jest to otwarta operacja, w której więzadła są zastępowane przeszczepami utworzonymi z własnej tkanki pacjenta lub od dawcy, zwykle zmarłego. W celu zamocowania przeszczepu, w jamie kostnej kolana wiercone są otwory, a następnie używane są szpilki lub śruby do zamocowania ich w naturalnej pozycji. Operacja trwa kilka godzin i nieuniknione jest znieczulenie ogólne.
• Artroskopia kolana: poprzez wprowadzenie artroskopu uzyskuje się dostęp do stawu w celu naprawy więzadeł krzyżowych, ścięgna rzepki lub łąkotki. Procedura ta może obejmować czyszczenie chrząstki, wiercenie kości z ubytkiem chrząstki (mikrozłamania), stabilizację chrząstki i zastosowanie substancji regeneracyjnych, takich jak osocze bogatopłytkowe lub komórki macierzyste.

Urazy stopy i stawu skokowego

Podobnie jak kolano, staw skokowy jest stawem, który w znacznym stopniu ogranicza wydajność gracza badmintona, ponieważ jest to miejsce, w którym znajduje się część mocy krótkich, potężnych uderzeń do poruszania się po korcie. Z tego powodu, gdy konwencjonalne procedury nie działają, operacja jest jedynym sposobem na odzyskanie sprawności i powrót do 100% wydajności.

• Zabieg Broströma: jest wykonywany w celu rekonstrukcji więzadła bocznego kostki, które może zostać uszkodzone w wyniku poważnego skręcenia. Chirurg ortopeda wykona cięcie, aby pobrać więzadła LPAA i LPC kostki i oddzielić je, a następnie wyciąć i ponownie przymocować do stawu. Jest to operacja ambulatoryjna, więc pacjent będzie mógł wrócić do domu tego samego dnia, ale rekonwalescencja może potrwać kilka tygodni, podczas których wymagany jest całkowity odpoczynek.
• Endoskopia zapalenia ścięgna Achillesa: endoskop jest używany do uwolnienia napięcia w tym ścięgnie, tylko wtedy, gdy ból jest uporczywy i występują nawroty, które wpływają na wyniki sportowe. Przed zabiegiem należy wypróbować wstrzykiwane środki przeciwbólowe, które są silniejsze niż miejscowe środki przeciwbólowe.
• Uwolnienie powięzi podeszwowej: Operacja półotwarta służy do przecięcia więzadeł w celu uwolnienia napięcia w powięzi podeszwowej. Stosuje się znieczulenie miejscowe, a następnie fizjoterapię, aby osiągnąć pełny powrót do zdrowia po urazie.

Referencje

1. Krøner, K., Schmidt, S. A., Nielsen, A., Yde, J., Jakobsen, B. W., Møller-Madsen, B., & Jensen, J. (1990). Urazy w badmintonie. British journal of sports medicine, 24(3), 169-172. https://bjsm.bmj.com/content/24/3/169.short
2. Fahlström, M., Björnstig, U., & Lorentzon, R. (1998). Ostre urazy w badmintonie. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 8(3), 145-148. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1600-0838.1998.tb00184.x.
3. Jørgensen, U., & Winge, S. (1987). Epidemiologia urazów w badmintonie. International Journal of Sports Medicine, 8(06), 379-382. https://www.thieme-connect.com/products/ejournals/abstract/10.1055/s-2008-1025689
4. Hensley, L. D., & Paup, D. C. (1979). Badanie urazów w badmintonie. British Journal of Sports Medicine, 13(4), 156-160. https://bjsm.bmj.com/content/13/4/156.short
5. Pardiwala, D. N., Subbiah, K., Rao, N., & Modi, R. (2020). Urazy badmintona u elitarnych sportowców: Przegląd epidemiologii i biomechaniki. Indian Journal of Orthopaedics, 54(3), 237-245. https://link.springer.com/article/10.1007/s43465-020-00054-1
6. Jørgensen, U., & Winge, S. (1990). Urazy w badmintonie. Sports Medicine, 10, 59-64. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199010010-00006
7. Goh, S. L., Mokhtar, A. H., & Mohamad Ali, M. R. (2013). Badminton injuries in youth competitive players. J Sports Med Phys Fitness, 53(1), 65-70. https://www.researchgate.net/profile/Siew-Li-Goh-2/publication/235885246_Badminton_injuries_in_youth_competitive_players/links/57484a8608ae707fe21fbb10/Badminton-injuries-in-youth-competitive-players.pdf
8. Muttalib, A., Zaidi, M., & Khoo, C. (2009). Badanie powszechnych urazów u rekreacyjnych graczy badmintona. Malaysian Orthopaedic Journal, 3(2), 8-11. https://citeseerx.ist.psu.edu/document?repid=rep1&type=pdf&doi=ba75ad32fb698b19e4fb3d1d8c735616e3a6993d.
9. Fu, L., Ren, F., & Baker, J. S. (2017). Porównanie obciążeń stawów w badmintonie między profesjonalnymi i amatorskimi graczami badmintona. Applied Bionics and Biomechanics, 2017. https://www.hindawi.com/journals/abb/2017/5397656/
10. Feng, B., & Wang, X. (2022). Badanie urazów sportowych i rehabilitacji u zawodników badmintona. Revista Brasileira de Medicina do Esporte, 29. https://www.scielo.br/j/rbme/a/PCH35GrCYHVnLZzmzMbgrZq/abstract/