Verwondingen

In de geneeskunde wordt het woord "letsel" gebruikt om een pathologie in de menselijke morfologie aan te duiden die intern en/of extern kan zijn.

In dit artikel leert u welke soorten blessures iemand binnen of buiten de sportbeoefening kan oplopen. U krijgt ook een lijst met de meest voorkomende blessures, afhankelijk van het aangetaste weefsel en de ernst ervan.

Definitie: Wat zijn blessures?

Letsels kunnen snijwonden, kneuzingen, spiercontracturen, gescheurde ligamenten en breuken zijn. Elke gebeurtenis in de lichaamsstructuur die de functie en integriteit ervan aantast.

En hoewel het woord meestal wordt geassocieerd met lichaamsbeweging en sport, kan in werkelijkheid iedereen een blessure oplopen die rust, behandeling met medicijnen, fysiotherapie en eventuele alternatieve therapieën vereist voor een goed herstel.

Welke soorten blessures en wonden kunnen we oplopen?

Er zijn allerlei ongelukken in huis die tot letsel kunnen leiden, bijvoorbeeld brandwonden tijdens het koken. Op een voetbalveld kan een blessure een verstuikte enkel of knie zijn. Zolang de aandoening geen verband houdt met een degeneratieve ziekte, kan het een blessure worden genoemd.

Afhankelijk van het aangetaste weefsel:

De meest voorkomende blessures zijn blessures aan zachte weefsels Wat zijn dat? Spieren, ligamenten, huid en pezen. De kans op letsel is groter in gewrichten door de natuurlijke slijtage van hun beweging en door ziekten zoals artritis, die hun structuur aantasten en tot bijbehorende letsels kunnen leiden.

Spierblessures

Als u het nog niet wist, het menselijk lichaam heeft meer dan 600 spieren en elk daarvan kan gewond raken. Zelfs het hart, dat ook een spier is, kan worden stilgelegd door een hartaanval als de patiënt aan een hartziekte lijdt en niet goed is verzorgd.

Bekijk de drie groepen van mogelijke verwondingen aan een spier:

• Verrekkingen: Dit is het onvrijwillig samentrekken van de spier en tegelijkertijd de onmogelijkheid om terug te keren naar de gebruikelijke staat van ontspanning. Ze bestaat uit een onregelmatige verkramping van de spiervezels en is te wijten aan verschillende klinische redenen, waaronder spiervermoeidheid, slechte voeding van de vezels en een slechte bloedcirculatie die de natuurlijke werking van de spieren belemmert.
• Stretching: Dit is het overmatig rekken van spiervezels, wat leidt tot irritatie en ontsteking van de spiervezels. Een zittende levensstijl is de belangrijkste reden voor rek omdat de spier niet is voorbereid op overmatige rek, en dit kan thuis, op het werk en tijdens sportbeoefening gebeuren als er geen goede warming-up wordt uitgevoerd. Bij een ernstige verrekking ontstaan er microscheurtjes in de spiervezels.
• Scheuren: Dit is de ernstigste blessure die een spier kan oplopen, afgezien van snijwonden veroorzaakt door vreemde voorwerpen. Het is een gedeeltelijke of volledige scheuring van de vezels waaruit de spier is opgebouwd en komt op drie manieren tot uiting: pijn in de contractiefase, kneuzingen na slagen en scheuren, en de aanwezigheid van een ontsteking als gevolg van de scheuring van meerdere vezels en zelfs van de spier in zijn geheel.

Verwondingen aan pezen

Pezen zijn taaie, harde en weinig flexibele weefsels. Dankzij deze eigenschappen kunnen ze de energie die de spieren afgeven beter doorgeven aan de botten en gewrichten. Welk effect hebben ze op het lichaam? Ze maken mobiliteit mogelijk.

Letsels aan pezen worden in drie soorten verdeeld, afhankelijk van de ernst van de schade:

• Tendonitis: Dit is de irritatie en ontsteking van het peeslichaam door overmatige spanning in de pees. Omdat het om zeer resistente organen gaat, zijn het veel voorkomende blessures in de sport en niet als gevolg van activiteiten thuis of op het werk. Als we spreken over tendinitis, hebben we het over een lichte ontsteking en het herstel ervan zal afhangen van rust en traumaverwerking.
• Tendinose: Wanneer de initiële ontsteking en irritatie niet tijdig worden aangepakt, wordt het peeslichaam te zwak en kunnen er microscheurtjes en breuken in sommige vezels ontstaan. Op dit niveau is de pijn het hevigst en het meest verspreid in de gewrichten, waar de pezen vaak beschadigd raken door overbelasting. Kent u de achillespees en de kniepees? Zij zijn het meest vatbaar voor ontstekingen bij sport.
• Scheuren: Net als bij spieren is ook bij pezen een scheur mogelijk en als die optreedt, is een open operatie of artroscopie nodig om de schade te herstellen. Deze scheur is gedeeltelijk en totaal, in beide gevallen worden de pezen doorgesneden om te proberen ze weer vast te zetten en ondergaan dan onmiddellijk een fysiotherapeutisch proces waarin het lichaam geleidelijk went aan mobiliteit en sportbeoefening.

Gewrichtsblessures

Het lijkt misschien overdreven, maar het menselijk lichaam heeft 360 gewrichten. Maar slechts een kwart daarvan raakt in de loop van uw leven gewond. Wat zijn de meest voorkomende gewrichtsblessures? Die van de bovenste en onderste ledematen.

Bekijk de soorten blessures die uw lichaam kan oplopen, vooral bij het beoefenen van een sportactiviteit:

• Verstuikingen: Deze blessure ontstaat door overrekking van de gewrichtsbanden, vaak bij verstuikingen. Zowel op het werk als thuis komt meer dan 50% van de verstuikingen voor in de enkels en knieën als gevolg van slecht staan, vallen en degeneratieve ziekten die de werking van de gewrichten veranderen. Verstuikingen hebben drie gradaties, in de laatste is het bindweefsel volledig gescheurd en is een chirurgische ingreep nodig.
• Ontwrichtingen: Ook wel dislocaties genoemd. Deze treden op wanneer een of meer van de botten waaruit de gewrichten bestaan, uit hun plaats bewegen. Als de verplaatsing gedeeltelijk is spreken we van een subluxatie en als de verplaatsing totaal is spreken we van de dislocatie zelf, in dit geval wordt een gewrichtsvervorming geconstateerd. De pijn is hevig en gelokaliseerd, en de enige oplossing is het bot handmatig weer op zijn gebruikelijke plaats te zetten.
• Bursitis: Dit is de irritatie en ontsteking van de slijmbeurs, een soort kussen in de gewrichten dat de botten beschermt tegen wrijving en slagen. Wanneer de slijmbeurs ontstoken raakt, is drainage nodig om overtollig vocht in de slijmbeurs te verwijderen. Wanneer zachte weefsels verzwakt zijn door slijtage, letsel en ziekte, worden de slijmbeurzen zwaarder belast en neemt de kans op ontsteking toe.
• Artritis: Dit wordt geassocieerd met reumatische storingen in het lichaam. Het is een degeneratieve en progressieve ziekte. Het is niet mogelijk artritis terug te draaien, maar het is wel mogelijk de voortgang ervan te vertragen met gewrichtsbewegingsoefeningen en fysiotherapie, mits deze worden voorgeschreven door een orthopedisch chirurg en uitgevoerd door een fysiotherapeut. Alleen al in de Verenigde Staten lijden meer dan 50 miljoen mensen aan artritis.
• Artrose: Het gaat gepaard met voortdurende en ernstige letsels aan de gewrichten. Letsels die leiden tot artrose worden veroorzaakt door ongecontroleerde sportbeoefening, slechte techniek en de slijtage die lichaamsbeweging veroorzaakt aan de spieren, pezen en ligamenten in het gewrichtsgebied. De schouders, heupen, ellebogen, knieën en enkels zijn de gewrichten die bij sportdisciplines het meest te lijden hebben.
• Gegeneraliseerde gewrichtspijn: Dit is een manier om gewrichtsklachten te classificeren die niet onder bovenstaande blessures vallen. Eenvoudige algemene vermoeidheid en spiervermoeidheid zijn genoeg redenen om een gewricht pijn te laten doen. Misschien moest je op een dag 10 verdiepingen van een gebouw beklimmen, en dat betekent al dat je wat last van je knie krijgt.

Botblessures

Het menselijk lichaam heeft in totaal 206 botten en de overgrote meerderheid daarvan zal niet breken, tenzij je je lichaam voortdurend tot het uiterste drijft door ongecontroleerde oefening en training.

We zullen je de meest voorkomende botblessures laten zien. Denk eraan dat de ledematen meer te lijden hebben dan de rest van het lichaam:

• Periostitis: Het periosteum is een membraan dat het hele botoppervlak bedekt en het merkwaardige is dat letsels meestal ontstaan in de langere botten van de ledematen, vooral het scheenbeen. Wanneer de handen en benen een harde, scherpe klap krijgen of herhaaldelijk worden geslagen, raakt het periosteum ontstoken en veroorzaakt het acute pijn. Waarschijnlijk schuurt de constante rek van de weefsels tegen het periosteum, waardoor het ontstoken raakt. Goede rust is voldoende om de pijn te verminderen.
• Fissuren: Dit is eigenlijk een breuk, maar in zijn minimale uiting omdat alleen "zigzag" lijnen te zien zijn, die vaak geen pijn veroorzaken en alleen op röntgenfoto's te zien zijn. Zware klappen veroorzaken deze breuken, evenals ziekten zoals osteoporose die de botstructuur verzwakken tot deze breekt in de vorm van scheuren. Op dit niveau is geen operatie nodig, alleen immobilisatie van het getroffen lidmaat.
• Fracturen: Er zijn verschillende classificaties voor het vaststellen van een fractuur. Ze komen echter allemaal neer op de vraag of het een volledige breuk is, als het bot in twee of meer stukken is gebroken; gesloten, als het bot volledig is gebroken maar de huid niet verlaat of de interne weefsels niet aantast; en open, als de botten de spieren, ligamenten en pezen breken. In het laatste geval is een operatie nodig om de schade aan de weke delen te herstellen.

Afhankelijk van de ernst:

Letsels kunnen op vele manieren worden ingedeeld, bijvoorbeeld of het een prikwond is, of het een gesloten letsel is of dat het gewonde oppervlak kan worden besmet door open te zijn. Op basis van hun kenmerken kunnen we een verwonding in drie hoofdtypen onderscheiden:

Lichte letsels

Dit is een verwonding die alleen zachte weefsels zoals spieren, pezen en ligamenten aantast. Maar het tast ze aan door lichte pijn en ontsteking te veroorzaken. Over het algemeen kunnen deze blessures worden opgelost met de PRICE-therapie, wat stappen zijn om eerste hulp te bieden bij lichte blessures.

Een kleine blessure kan een verrekte spier zijn, waarbij de lichamelijke activiteit moet worden gestaakt en enkele uren rust moet worden genomen tot de spier ontspant. Een ander voorbeeld is het verstuiken van een vinger wanneer die tegen een tafel of een stoel wordt geslagen. Een lichte blessure mag uw mobiliteit niet langer dan 72 uur beïnvloeden, anders wordt het een ernstige blessure.

Ernstige of acute letsels

Wanneer een letsel uw mobiliteit langer dan 72 uur beïnvloedt, wordt het beschouwd als een ernstig letsel. Het is dan wel geen meervoudige breuk, maar alleen al het feit dat het dagelijks leven van de patiënt verandert, maakt het tot een ernstig letsel, waaraan veel aandacht moet worden besteed.

Bij dit kenmerk komt nog dat het letsel het gevolg is van een gebeurtenis zoals ongevallen thuis, ongevallen op het werk en sportongevallen. Met andere woorden, een dergelijk ongeval leidt tot valpartijen, klappen, snijwonden en slechte voetstappen die de weefsels tot schade brengen.

Verstuikingen, verschoven tussenwervelschijven, ontwrichtingen en breuken worden als ernstige letsels beschouwd omdat ze optreden na een harde klap, herhaald trauma en als gevolg van spierverspilling. In de sport neemt de kans op ernstig letsel toe door trainingsongevallen en het niet goed opwarmen voordat de spier- en skeletstructuur op de proef wordt gesteld.

Chronische blessures

In tegenstelling tot ernstige blessures die op het moment zelf optreden, zijn chronische blessures het product van een vergevorderd, degeneratief proces dat het bewegingsapparaat verzwakt en langdurige schade veroorzaakt.

Osteoporose en artritis zijn ziekten die slijtage en verzwakking van de botten en gewrichten veroorzaken tot ze leiden tot bijbehorende letsels zoals verstuikingen en breuken. Natuurlijk zijn dit blessures die een uitgebreid en complex herstelproces vereisen, tenzij het degeneratieve ziekten zijn waarvoor geen genezing bestaat, maar het is mogelijk om de progressie ervan te vertragen en een optimale levenskwaliteit te hebben.

In de sport is een chronische blessure het gevolg van de slijtage van spieren en botten door voortdurende inspanning tijdens jarenlange training. Zo wordt een proces van artrose dat de gewrichten van een bokser aantast door de constante slagen in de schouders en ellebogen, een chronische blessure.

Beste producten voor blessureherstel

Bestseller

Welke therapieën zijn het beste voor pijnbestrijding bij blessures?

Er zijn een aantal weinig invasieve pijnbestrijdingsmethoden die echt effectief zijn en vrijwel zorgeloos kunnen worden uitgevoerd, omdat ze weinig bijwerkingen hebben.

Laten we eens kijken naar alternatieve en niet-farmacologische therapieën om pijnklachten te helpen verminderen:

Warmte- en koudetherapie

Deze therapie,ook wel contrasttherapie genoemd, bestaat uit het afwisselend aanbrengen van koude en warmte op het getroffen gebied, hetzij door middel van water of stoom, hetzij door geleiding of convectie. Warmte, die als eerste moet worden toegepast, kan langer worden verdragen dan koude, behalve wanneer een deskundige dit aangeeft.

Enkele middelen om deze therapie uit te voeren zijn thermale zwembaden, contrastdouches, gebruik van natte kompressen met hoge en lage temperatuur of droge warmte- en koude-elementen, zoals thermische kussens voor magnetrons of ijsgelpacks.

Het is een geschikte behandeling zolang uw pijn niet acuut is en u niet gewond bent. Het geeft veel comfort in gevallen van botziekte of wanneer onze spieren zijn geatrofieerd door gebrek aan voedingsstoffen, twee gevallen waarin we heel verschillende pijn voelen maar met een identieke oplossing.

Compressietherapie

Compressie bestaat erin weefsels op hun plaats te zetten en te houden met behulp van compressie-elementen zoals elastische banden, braces of, rechtstreeks, compressiekleding. Hiermee verloopt de genezing sneller en voorkomen we pijn en andere ongemakken door het bewegen van de getroffen gebieden, omdat we met compressiekleding de beweeglijkheid van ons lichaam door druk weten te verminderen.

Het is een behandeling voor oedemen, zweren, om vloeistoffen af te voeren en om spataderen te behandelen. Het is echter ook nuttig, in mindere mate, om verstuikingen, verrekte ligamenten, spierverrekkingen en andere verwondingen te behandelen , evenals in elk geval waarin de microcirculatie onvoldoende is.

Massagetherapie

Massage is ideaal voor de behandeling van emotionele pijn en andere dergelijke disharmonieën. Dit komt doordat we ons ontspannen en laten gaan. De focus van problemen wordt weggenomen, stress wordt vergeten, angst wordt verminderd, enzovoort. Dankzij de vele verschillende soorten massage werken we natuurlijk ook aan de fysieke pijn in ons lichaam.

Terwijl de patiënt ontspannen is, worden glij-, kneed-, druk-, wrijf-, tril- en percussiebewegingen toegepast. Afhankelijk van deze bewegingen en de delen van het lichaam die voor de massage worden gebruikt, kunnen we veel verschillende effecten bereiken.

Meer of minder gerelateerd aan pijn, zijn het opheffen van knopen in onze musculatuur en andere weefselveranderingen, het herpositioneren van weefsels en de ontspannende component van de massage, maken veel van de pijnen die we lijden aanzienlijk zachter.

Acupressuurtherapie

Een niet-invasieve manier om pijn te verminderen of te verlichten is het ontvangen van acupressuursessies. Het is gebaseerd op een Chinese therapie waarin de hoofdrolspeler van ons welzijn de interne Chi is. De therapie bestaat uit het in evenwicht brengen van de Chi zodat deze stroomt en elk van onze weefsels functioneel en in goede conditie houdt.

Er zijn specifieke punten in ons lichaam die, wanneer we erop werken, de manipulatie naar bepaalde gebieden leiden (waar we pijn voelen of waar we behandeld moeten worden, d.w.z. waar we schade hebben opgelopen) om deze te verminderen of te laten verdwijnen.

Deze punten zijn bepaald, zeer precies en elk punt vereist een bepaald soort manipulatie, hoewel in het algemeen gedurende een bepaalde tijd min of meer sterke druk moet worden uitgeoefend op het meridiaanpunt. Eenvoudig gezegd, we oefenen druk uit op een deel van het lichaam en behandelen zo het pijnlijke gebied waar de pijn vandaan komt.

Het positieve van deze therapie is dat zij niet alleen zuivere letselpijn behandelt, bijvoorbeeld een ontwrichting, maar ook heilzaam is voor vele andere pijnen zoals kiespijn, viscerale pijn, keelpijn en vele andere. Bovendien heeft het andere voordelen zoals het verbeteren van de kwaliteit van de slaap, het elimineren van duizeligheid en vertigo, het verminderen van vermoeidheid, het geven van emotioneel evenwicht, enz.

Cryotherapie

Cryotherapie maakt gebruik van koude, meestal door direct of semi-direct contact met onze huid om voornamelijk pijn te behandelen na een verwonding, of het nu gaat om een sportblessure, een val, een klap of een ander ongeval.

Het is ideaal omdat het de ontsteking van het gekneusde gebied vermindert (verlaagt de temperatuur en vertraagt de bloedstroom) en tegelijkertijd een zeer licht verdovend effect heeft (het beïnvloedt de zenuwgevoeligheid), die beide essentieel zijn om de pijn te verminderen. Natuurlijk zijn er nog vele andere voordelen.

Deze behandeling kan op vele manieren worden uitgevoerd, van de eenvoudigste, huishoudelijke, die erin bestaat ijs uit de vriezer te halen en in een doek te doen om het niet rechtstreeks op ons lichaam te leggen, tot sprays of koudecabines. Het is zo belangrijk dat het wordt beschouwd als een van de stappen in de RICE blessure herstel therapie.

Thermotherapie

Hierpassen wewarmte toe om de pijn weg te nemen. Natuurlijk kunt u zich terughoudend voelen omdat het gebruikte middel het tegenovergestelde is van wat we zojuist gezien hebben; en het is waar. Wat er gebeurt is dat thermotherapie nuttig is in het geval van chronische, terugkerende pijn die we voelen na een lange periode na een verwonding (meer dan drie dagen). Het wordt dus gebruikt wanneer de pijn die we voelen niet acuut is.

De warmte werkt als een pijnstiller, die op zichzelf de warmte vermindert, en heeft een kalmerend effect. Maar het werkt ook op andere manieren in op ons lichaam die ook de pijn verminderen. Bijvoorbeeld, in het geval van stijfheid, gevoelloosheid of kneuzing van een spier, helpt warmte deze te kalmeren, waardoor minder pijn wordt geleden.

De toepassing is vergelijkbaar met die van cryotherapie: warmtecompressen, thermische kussens voor microgolven, onderdompelingen in zwembaden, saunasessies, enz. De temperatuur en de blootstellingstijd moeten worden gecontroleerd, evenals de beslissing of de warmte rechtstreeks op een gebied wordt toegepast of meer in het algemeen.

Elektrische spierstimulatie (EMS)

Spierelektrostimulatie, of EMS, is een therapie die bestaat uit het stimuleren van spiercontracties door middel van elektriciteit, om zo een effect van activiteit en hypertrofie te bereiken zoals in de sportschool, maar zonder dat je naar een sportcentrum hoeft te gaan. Dit betekent dat u uw spieren aan het werk kunt zetten zonder uw huis te verlaten.

Wat u zoekt is een zuivere contractie die simuleert wat u krijgt van lange afstanden hardlopen, halters heffen of squats doen. Het effect is echter niet hetzelfde om de eenvoudige reden dat wij bij bewegen en sporten een totale spieractivatie bereiken, terwijl de elektrische ontladingen van EMS dit slechts procentueel en niet met dezelfde intensiteit bereiken.

Er is echter medisch bewijs voor resultaten die, hoewel niet zo overdreven als de marketing ze graag wil verkopen, toch uiterst gunstig zijn voor de gezondheid en een alternatief bieden voor die dagen dat je niet regelmatig kunt trainen.

Elektrotherapie

Dit is een techniek die verlichting zoekt van pijn en sommige fysieke kwalen door de toepassing van elektrische en elektromagnetische energie, naast andere varianten, via de huid met behulp van geleidende pads, elektroden genaamd. Het is een zeer veilige vorm van therapie en moet worden toegepast door een fysiotherapeut die gespecialiseerd is in de manipulatie van elektriciteit om sommige soorten kwalen te behandelen.

Myofasciale ontkoppelingstherapie

Ook bekend als myofasciale inductie, bestaat deze therapie uit de toepassing van manuele massage om de verkorting en spanning te behandelen die ontstaat in het myofasciale weefsel dat de spieren verbindt met de botten en zenuwen. Hiervoor worden verschillende massagetechnieken gebruikt die zich richten op de zogenaamde triggerpoints.

De therapie werkt door het loslaten van alle spanning die zich in een gebied van myofasciaal weefsel heeft opgehoopt, wat een van de belangrijkste oorzaken van pijn is, en door het uitrekken van de weefsels zodat ze ontspannen en de kwaal verdund wordt, waardoor verlichting ontstaat. Dit kan echter geen volledige genezing van de blessure zijn, omdat het probleem op dat moment chronisch kan zijn geworden.

Dit is belangrijk om te weten, want in veel gevallen is myofasciale pijn gewoon een gevolg van degeneratieve ziekten van de zachte weefsels of zenuwen, zodat de toepassing van deze therapie alleen nuttig zal zijn om de pijn op specifieke momenten te verlichten. Patiënten met problemen zoals het chronisch myofasciaal pijnsyndroom moeten bijvoorbeeld voortdurend hun vertrouwde fysiotherapeut bezoeken om regelmatig ontspanningsmassages toe te passen.

Percussie Massage Therapie

Vibratie- of percussiemassages zijn precieze, ritmische en energetische strijkingen op het lichaam om verlichting te bereiken van sommige vervelende symptomen wanneer spiervezels zijn aangespannen, vaak door een hoge belasting op hen en die triggerpoints in de spiervezels heeft achtergelaten.

Deze techniek is al honderden jaren bekend en wordt toegepast met de rug van de handen. Tegenwoordig gebruiken professionele fysiotherapeuten vaak percussiemassagepistolen die effectievere en continue bewegingen bieden. Enkele van de voordelen zijn het verlichten van stress, het voorkomen van blessures en het verbeteren van de bloedsomloop.

Hoewel dit een product is voor zelfmassage, wordt aanbevolen dat mensen een minimum aan kennis hebben om te weten hoe de spiermassagepistolen te gebruiken en te voorkomen dat weefsels en delen van het lichaam worden beschadigd, zoals gewrichten die de constante slagen niet mogen ontvangen.

Triggerpointtherapie

Myofasciale pijnpunten of triggerpoints zijn knopen die ontstaan in de diepere spierweefsels, die intense pijn veroorzaken. De pijn manifesteert zich niet altijd direct in het gebied waar het punt ontstaat, maar deze pijn wordt eerder verwezen naar nabijgelegen gebieden die ogenschijnlijk geen verband met elkaar lijken te houden. In feite wordt geschat dat meer dan 80% van de pijn die ze veroorzaken zich in andere delen van het lichaam manifesteert.

In die zin kun je je voorstellen dat een triggerpoint vergelijkbaar is met een hernia, die kan optreden in een specifieke wervel van de wervelkolom, maar de pijn kan zich overal in de rug manifesteren omdat deze in zijn geheel verbonden is door een groot aantal zenuwen. Hetzelfde gebeurt met het "triggerpoint", aangezien het myofasciale weefsel overal in het lichaam voorkomt en in zijn geheel verbonden is.

R.I.C.E Therapie

De R.I.C.E.-therapie is de eerste en eenvoudigste van de behandelingsprotocollen voor kleine blessures. Het verschijnt in de sportwereld om ongelukken met acute verwondingen te behandelen. Het wordt al vele jaren beschouwd als de meest geschikte methode vanwege de snelheid en de resultaten.

Referenties

1. Briner Jr, W. W., & Kacmar, L. (1997). Veel voorkomende blessures bij volleybal: Mechanismen van blessures, preventie en revalidatie. Sportgeneeskunde, 24(1), 65-71. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199724010-00006
2. Mazur, L. J., Yetman, R. J., & Risser, W. L. (1993). Blessures door krachttraining: veel voorkomende blessures en preventieve methoden. Sports Medicine, 16, 57-63. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199316010-00005
3. Mellion, M. B. (1991). Common cycling injuries: management and prevention. Sports Medicine, 11, 52-70. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199111010-00004
4. Kallinen, M., & Markku, A. (1995). Aging, physical activity and sports injuries: an overview of common sports injuries in the elderly. Sports Medicine, 20, 41-52. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199520010-00004
5. Bylak, J., & Hutchinson, M. R. (1998). Veel voorkomende sportblessures bij jonge tennissers. Sports medicine, 26, 119-132. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199826020-00005
6. Lin, C. Y., Casey, E., Herman, D. C., Katz, N., & Tenforde, A. S. (2018). Sekseverschillen in veel voorkomende sportblessures. PM&R, 10(10), 1073-1082. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1934148218301278
7. Fried, T., & Lloyd, G. J. (1992). Een overzicht van veel voorkomende voetbalblessures: Management en preventie. Sports Medicine, 14, 269-275. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199214040-00005
8. Saal, J. A. (1991). Veel voorkomende American football blessures. Sportgeneeskunde, 12, 132-147. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199112020-00005
9. Adirim, T. A., & Cheng, T. L. (2003). Overzicht van blessures bij de jonge sporter. Sportgeneeskunde, 33, 75-81. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-200333010-00006
10. Fredericson, M. (1996). Veel voorkomende blessures bij hardlopers: diagnose, revalidatie en preventie. Sports Medicine, 21, 49-72. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199621010-00005