Yoga verwondingen

Yoga is een discipline die vele gezondheidsvoordelen biedt. De meeste oefeningen bevorderen de lichamelijke conditie, verlagen de bloeddruk, verbeteren stress, kracht en flexibiliteit. Als activiteit met een lage intensiteit is het minder riskant dan andere sporten, maar helaas kan het blessures veroorzaken.

De meeste worden veroorzaakt door het uitvoeren van houdingen met een verkeerde techniek. Daarom is het belangrijk dat yogi's zich bewust zijn van de belangrijkste blessures waar ze vatbaar voor zijn. Hieronder leest u meer over yogablessures en hoe u ze kunt voorkomen en behandelen.

Wat zijn de meest voorkomende soorten blessures bij yoga?

Yoga is een sportbeoefening die, ondanks de grote voordelen, grote risico's op blessures met zich meebrengt, hoewel dat in eerste instantie misschien niet zo lijkt. Er zijn beginners die de fout hebben gemaakt om het te beoefenen zonder enige voorbereiding of een instructeur die de houdingen kan corrigeren.

De belangrijkste fout is om te veeleisend met het lichaam om te gaan en houdingen uit te voeren met de druk om de meester te evenaren. Deze houdingen plaatsen sommige delen van het lichaam in hyperextensie of hyperflexie waardoor de meest voorkomende yoga-blessures ontstaan:

Nek blessures

Deze zijn het gevolg van spiercontracturen of compressie van de wervelschijven en zenuwen. Ze ontstaan door de "omgekeerde asana's", waarbij het hoofd op de grond rust en er overmatige druk wordt uitgeoefend op de nekwervels.

Hoewel het waar is dat ze bij beginners door slechte technieken acute blessures kunnen veroorzaken zoals contracturen en scheuren. Ook bij experts veroorzaken ze overbelastingsletsels die op lange termijn schade toebrengen aan de nekwervels, de tussenwervelschijven en de zenuwen. Nekletsels veroorzaken matige tot ernstige pijn, onvermogen tot extensie, flexie en zijwaartse bewegingen.

Rotator cuff tendinitis

Het schoudergewricht is zeer gevoelig voor blessures bij yoga, vooral wanneer een goede voorbereiding van de spieren ontbreekt. Houdingen of asana's die koeiekop, rugbuigingen, planken of chaturangas worden genoemd, kunnen ertoe leiden dat de kop van de humerus naar buiten komt. Dit kan ook leiden tot ontsteking van de rotator cuff pezen en ligament scheuren. Ook herhaalde bewegingen boven het hoofd kunnen de ontsteking verergeren. Pijn is het belangrijkste symptoom, vergezeld van onvermogen om de armen boven het hoofd te heffen en zwelling.

Schouderontwrichting

Schouderdislocaties worden vaak veroorzaakt door een gebrek aan coördinatie van de spieren die het schoudergewricht bij elkaar houden. Dit komt vaak voor bij beginners bij overbelasting of overstrekking. De kop van de humerus komt dan gemakkelijk los van het glenoid en het bot glijdt uit het gewricht.

Ze kunnen ook ontstaan door een val op de schouder bij evenwichtsverlies in staande positie. Wat onmiddellijk na de ontwrichting wordt gevoeld is hevige pijn, onvermogen om te bewegen en zwelling.

Bicepspeesruptuur

Het lange deel van de biceps is verantwoordelijk voor flexie, extensie en supinatie van de elleboog en voor de stabiliteit van de schouder. Een scheur is een van de ernstigste blessures aan de bovenste ledematen die kunnen optreden bij het beoefenen van yoga.

Het is een gevolg van rotator cuff blessures, bij het uitvoeren van asana's met een slechte techniek. Elke ontsteking ter hoogte van de rotator cuff overbelast de biceps brachii pees, waardoor deze ontstoken raakt. Dit veroorzaakt pijn in het voorste deel van de schouder, die toeneemt wanneer de arm boven het hoofd wordt geheven.

Epicondylitis lateralis

Hoewel het een tenniselleboog wordt genoemd, kan het ook ontstaan bij de beoefening van yoga. Het ontstaat door een slechte stand van de ellebogen bij het gebogen houden of met veel spanning. Het komt vaak voor bij posities zoals chaturanga.

Het grootste probleem met deze houdingen is dat ze vaak zonder de nodige zorg of de juiste techniek worden uitgevoerd. De meest voorkomende symptomen zijn pijn bij beweging en in rust, spierzwakte en een verminderd bewegingsbereik.

Elleboogslijmbeursontsteking

Slijmbeursontsteking is het gevolg van yogahoudingen die druk uitoefenen op de slijmbeurs of van herhaalde bewegingen. De slijmbeurs van het ellebooggewricht wordt overbelast door langdurig buigen of strekken. Dit veroorzaakt ontsteking, pijn bij bewegen, gewrichtsstijfheid, zwelling en plaatselijke roodheid.

Peesontsteking van de pols

Tendinitis in de pols wordt veroorzaakt door overbelasting van de pols bij het uitvoeren van houdingen met de handen als steun en door erop te vallen. Bij yoga bestaat de neiging om de polsen als steun te gebruiken, en vaak wordt het hele gewicht van het lichaam erop geplaatst. Dit veroorzaakt compressie van de gewrichten en hyperextensie van de gewrichtsbanden.

Daardoor raken de polsbanden ontstoken en ontstaan er microscheurtjes in de polsbanden. Dit veroorzaakt hevige pijn in de polsen, vooral bij buig- en strekbewegingen. Het gaat ook gepaard met roodheid, zwelling en moeite om de pols te bewegen.

Carpaal tunnel syndroom

Dit is een andere aandoening die wordt veroorzaakt door overbelasting bij yoga door het uitvoeren van houdingen waarbij de hand het gewicht van het lichaam moet ondersteunen. Dit letsel bevindt zich precies aan de basis van de pols, in het gebied van de carpale tunnel. Hierdoor ontstaat overmatige druk op de nervus medianus, die verantwoordelijk is voor de kracht en gevoeligheid van de hand. Beknelling of compressie van de zenuw veroorzaakt pijn, gevoelloosheid, tintelingen en zwakte, vooral bij het vasthouden van voorwerpen in de hand.

Patellaire tendinopathie

Patellapeestendinopathie is een ontsteking van de patellapees, de pees waarmee de knieschijf aan het scheenbeen vastzit. De belangrijkste oorzaak van patellaire tendinopathie bij de beoefening van yoga is de padmasana of lotushouding of het in hyperextensie brengen van de knieën. Dit kan ook leiden tot microscheurtjes in de pees waardoor ontstekingen en verdere schade aan de pees ontstaan.

Het veroorzaakt meestal pijn die kan verergeren bij het uitvoeren van de hierboven beschreven houdingen. Na verloop van tijd kan de pijn verergeren en bewegingen beïnvloeden, zoals traplopen of opstaan uit een stoel. Het kan ook roodheid en zwelling veroorzaken.

Gescheurde meniscus

De meniscus wordt ook geraakt door de heldhaftige houding (virasana) of hyperextensie van de knieën. Deze houdingen overbelasten de meniscus door verdraaiing of compressie, waardoor scheuren of barsten in de binnenste meniscus ontstaan. Dit kan leiden tot hevige pijn, zwelling, moeite om de knie te buigen en veel stijfheid. Het kan ook klikken of instabiliteit in de knie veroorzaken.

Hamstring contractuur

Hamstringspieren raken gemakkelijk geblesseerd bij yoga. Ze worden vaak veroorzaakt door plotselinge, niet-ondersteunde buigingen. Langdurig zitten veroorzaakt een verkorting van de achterste ketting waardoor deze samentrekt of scheurt.

Ze veroorzaken een plotselinge en vrij hevige pijn achter in het bovenbeen die gepaard gaat met veel zwelling en blauwe plekken. Bovendien is er duidelijke spierzwakte en onvermogen om het gewonde been te ondersteunen.

Labrale scheuren in de heup

Omvat de scheur ter hoogte van de ring van kraakbeen, het labrum genaamd, aan de rand van het heupgewricht. Het is verantwoordelijk voor de demping van het gewricht en helpt de femurkop te ondersteunen. Bij yoga ontstaat door de aard van de bewegingen druk op spieren, pezen en de ring van het labrumkraakbeen. De meeste bewegingen in deze discipline zetten alle spiergroepen onder extreme spanning. En in het geval van de heup worden de pezen van dit gewricht vaak zo ver uitgerekt dat ze scheuren.

Ze worden ook vaak veroorzaakt door botsporen, waarbij botdeeltjes loskomen en verdere compressie veroorzaken. Vervolgens ontstaan na verloop van tijd scheuren en impingement door het verlies aan soepelheid van de beweging. De meest voorkomende symptomen zijn heuppijn die uitstraalt naar lies en bil, stijfheid en klikken.

Artrose van de heup

Heupartrose is een chronische degeneratieve aandoening waarbij het gewrichtskraakbeen verslechtert en slijt. Het wordt veroorzaakt door overmatige overbelasting die slijtage veroorzaakt of door voortdurend microtrauma over een lange periode. Het wordt meestal chronisch wanneer zich klinische verschijnselen voordoen maar de persoon geen specialist raadpleegt.

De meest voorkomende vorm van presentatie is milde lokale pijn in de heup, die in de loop van de tijd verergert. In andere gevallen is de pijn plotseling en gaat hij gepaard met knakken, vooral bij buig- of hurkbewegingen.

Heupdysplasie

Heupdysplasie is een chronische aandoening die het gevolg is van yogahoudingen. Dit veroorzaakt structurele veranderingen in het heupgewricht, waardoor een kloof ontstaat tussen de twee botten. De kop van het dijbeen beweegt iets naar buiten en creëert een diepere holte ter hoogte van het acetabulum.

Hyperflexie of hyperextensie houdingen genereren een groter bewegingsbereik in de loop der jaren, maar met een grotere instabiliteit. In het algemeen is dit niveau van flexibiliteit zeer nuttig bij de beoefening van yoga. Overmatig gebruik kan echter schadelijk zijn voor de gezondheid van de heupen.

Tendonitis in de enkels

Hoewel enkelblessures niet vaak voorkomen, kunnen ze optreden bij een gebrek aan een goede yogatechniek. Lotus houding, virasana en supta virasana kunnen overmatige spanning en ontsteking van de pezen en ligamenten veroorzaken.

Wanneer de spanning de capaciteit van de pezen overschrijdt, kunnen microscheurtjes of scheurtjes ontstaan. Symptomen zijn pijn, zwelling, roodheid en beperking van de gewrichtsbeweging.

Lumbaal letsel

Blessures aan de lendenwervelkolom komen het meest voor bij de beoefening van yoga. De belangrijkste oorzaak zijn houdingen waarbij de wervelkolom overmatig wordt gebogen en gedraaid. Dit kan leiden tot compressie van de wervelschijven, die ook kunnen scheuren en letsel veroorzaken aan de ruggenmergzenuwen.

De schadelijkste houdingen voor de lendenwervelkolom zijn de kameel- en cobrahouding. De pijn die dan ontstaat is zeer uitgesproken en kan uitstralen naar de benen en billen. Als de beknelling de heupzenuw treft, kan dit gevoelloosheid, moeite met bewegen van het been en gevoelsverlies veroorzaken.

Botbreuken

Botbreuken bij yoga worden meestal veroorzaakt door stoten van het lichaam op gewrichten of botten tijdens een val. Bij yoga worden houdingen uitgevoerd die evenwicht en stabiliteit vereisen, die beginners niet hebben ontwikkeld.

Wanneer de yogi valt, breekt hij of zij door het gewicht van het lichaam kleine botjes in gewrichten zoals de pols en de enkel. Dit genereert automatisch pijn van sterke intensiteit, gepaard gaande met functionele beperking, verhoogd volume en knallen.

Beste producten voor Yoga blessure herstel

Bestseller

.

Hoe voorkom je blessures bij het beoefenen van Yoga?

Zoals we al gezegd hebben, is yoga een discipline met uitstekende gezondheidsvoordelen. Het wordt gebruikt als aanvulling bij de behandeling van kanker, diabetes en hart- en vaatziekten, maar ook om stress en andere pijnen te verminderen. Ondanks de grote voordelen zijn er veel risico's op letsel bij de beoefening ervan.

Enkele van de meest aanbevolen maatregelen zijn de volgende:

Warming-up

Voordat met een activiteit in verband met de beoefening van yoga wordt begonnen, is het noodzakelijk het lichaam op te warmen. Zo worden de spieren en gewrichten voorbereid op de training. Het belangrijkste doel is de gewrichten en spieren los te maken om overbelastingsblessures, verrekkingen of plotselinge samentrekkingen te voorkomen.

De juiste manier van opwarmen bij yoga is van beneden naar boven, te beginnen met de voeten:

• Opwarming van de enkels en de voeten: de juiste manier is om op de grond te gaan zitten, de rug recht te houden en dan de knieën ter hoogte van de borst te buigen. Til vervolgens, in dezelfde positie, uw linkervoet iets op en draai hem gedurende 15 seconden in cirkels. Herhaal dit vervolgens met de rechtervoet.
• Opwarming van de kuiten: Deze warming-up voorkomt gevoelloosheid aan de achterkant van het been. Ga met uw gezicht naar voren staan, benen iets uit elkaar op een matje, til uw benen langzaam op tot u op uw tenen staat. Houd de verhoging vervolgens 15 seconden vast en laat u langzaam zakken. En voordat u de vloer bereikt, brengt u uw benen weer omhoog voor 3 herhalingen.
• Opwarming van de benen: Deze oefeningen dienen om de benen in het algemeen te activeren tijdens de beoefening van yoga. Op dezelfde mat, met je benen open en je rug volledig recht, begin je je heupen te laten zakken zoals bij squats. Blijf 10 seconden in deze positie en til je lichaam langzaam op gedurende 2 cycli.
• Arm en rug warming-up: Het is belangrijk om deze oefeningen te doen voordat je de asana's uitvoert. In een naar voren gerichte houding en met de benen open, laat u de armen naast het lichaam rusten. Til ze dan tegelijkertijd op tot ooghoogte, waarbij u de handen ineen slaat en ze strekt tot u de rug ontspannen voelt. Spreid dan de armen uit elkaar, open ze naar de zijkanten en trek ze gedurende 10 seconden naar achteren.

Afkoelen

Na het uitvoeren van de yogaroutines is het noodzakelijk enige tijd te nemen om het lichaam af te koelen om overbelastingsblessures te voorkomen. Er kunnen houdingen worden uitgevoerd om de veneuze terugvoer van bloed naar het hart te bevorderen, zoals omgekeerde en voorovergebogen houdingen. De gemakkelijkste zijn:

• Viparita karani: Dit is een herstellende houding die geschikt is voor beginners. Ze biedt ontspanning aan de benen, rug en buik en moedigt een zachte, diepe ademhaling aan om de weefseloxygenatie te verbeteren.
• Sarvangasana: Deze houding helpt bij de veneuze terugkeer en helpt de spieren en andere organen te ontstoppen.
• Janu sirsasana: Deze is speciaal ontworpen om de functies van de spieren en andere organen van het menselijk lichaam te verbeteren. Het kalmeert het zenuwstelsel en verbetert de mentale functies.
• Uttanasana: Deze houding verbetert mentale functies, vooral concentratie en denken. Hij werkt kalmerend voor het centrale zenuwstelsel. Het ontspant ook alle spieren van het lichaam.
• Paschimottanasana: Deze houding stimuleert de zonnevlecht en ontzwelt alle systemen en organen.

Naast het verbeteren van de fysieke condities, bevorderen deze houdingen ook de ademhaling en meditatie. Dit proces is uiterst belangrijk na elke yoga routine omdat het helpt het spier- en zenuwstelsel te kalmeren. Als laatste stap kan ook de Savasana houding worden toegevoegd om het proces van afkoeling en ontspanning van het lichaam te voltooien.

Uitrusting

Hoewel yoga een discipline is die over het algemeen geen accessoires of gespecialiseerde apparatuur vereist, volstaat alleen uw aanleg. Om yoga in de best mogelijke omstandigheden te beoefenen is het echter noodzakelijk om over de juiste en zeer eenvoudige uitrusting te beschikken:

• Comfortabele kleding: Het belangrijkste bij het beoefenen van een yogaroutine is dat je je volledig comfortabel voelt. Het is belangrijk om kleding te kiezen die goed aansluit op het lichaam, omdat deze het mogelijk maakt de juiste uitvoering van de houdingen te visualiseren. Een loszittende broek kan ook worden gebruikt omdat deze een betere bewegingsvrijheid garandeert. Een andere optie zijn leggings, die zorgen voor meer flexibiliteit.
• Yogamat: Dit is een van de noodzakelijke hulpmiddelen voor de beoefening van yoga, omdat het meer comfort biedt. Het dient ook om rugklachten te voorkomen en ons te isoleren tegen de kou van de grond. Het is belangrijk om rekening te houden met de grootte en het gebruikte materiaal.
• Riemen of gordels: Ze zijn zeer nuttig bij het uitvoeren van sommige houdingen en vergemakkelijken een goede stretching. Ze zijn meestal gemaakt van nylon om hun stevigheid en duurzaamheid te garanderen.
• Yoga blokken: Dit zijn stenen gemaakt van kurk of EVA schuim en vergemakkelijken het uitvoeren van bepaalde houdingen.
  Kussens en kussens: Zij garanderen ondersteuning en een correcte uitlijning in de asana's. Ze bieden ook meer comfort en verlichten spanning in de benen, rug en buik.
• Yoga tassen: Deze zijn zeer nuttig bij rekoefeningen om het strekken te accentueren en kunnen handig zijn om andere lichaamsdelen op te tillen.

Voeding en hydratatie

Voor yogi's is het belangrijk te beginnen met een voedingsplan dat de consumptie van dierlijke eiwitten beperkt. In het algemeen moet hun dieet zo dicht mogelijk bij het veganisme liggen, met een hogere consumptie van groenten, fruit, granen en peulvruchten.

Yogi's werken met hun eigen gewicht, dus ze hebben sterke spieren nodig. Als ze niet de juiste hoeveelheid voedingsstoffen binnenkrijgen, kunnen ze last krijgen van blessures, pijn en ontstekingen. Daarom is het noodzakelijk om te weten hoe te eten voor en na een yogales:

• Eten voor een yogales: Voor elke trainingssessie is het raadzaam om voedingsmiddelen te eten die rijk zijn aan koolhydraten met een lage glykemische index. Deze voedingsmiddelen kunnen fruit, groenten, noten, volle granen, zuivelproducten en zaden zijn. Dit zal de hoeveelheid energie leveren die nodig is voor de yogales. Irriterende voedingsmiddelen zoals suiker, koffie, gefrituurd, gekruid en vetrijk voedsel moeten worden vermeden.
• Eten na een yogales: Na een yogatraining is het noodzakelijk om de energie aan te vullen met voedsel met een hoog voedingsgehalte. Er moet rekening worden gehouden met de inname van koolhydraten, vooral wanneer de les zeer intensief is geweest. Eiwit- en vetbronnen zijn ook belangrijk om celherstel en herstel te bevorderen. De beste keuzes zijn eieren, vlees, groenten, fruit, bruine rijst en havermout.

Hydratatie is ook van het grootste belang en vormt de aanvulling op elk dieet. Yogi's raken vaak uitgedroogd tijdens yogabeoefening, dus moet er voldoende vocht en elektrolyten worden aangevuld:

• Hydratatie voor een yogales: Het meest geïndiceerd is het drinken van vloeistoffen zoals water, kokoswater of infusies van zwarte, groene of witte thee. Ook dranken op basis van rooibos, munt-pennyroyal en kamille-anijs. De belangrijkste functie van deze hydraterende infusies is om je energieniveau hoog, gehydrateerd en vrij van maag- en darmproblemen te houden.
• Hydratatie tijdens een yogales: Het is belangrijk om een fles water, kokoswater of een andere natuurlijke vloeistof mee te nemen. Het idee is om al het verloren water, minerale zouten en elektrolyten aan te vullen en uitdroging te voorkomen. Het is belangrijk om elke 15 minuten een pauze te nemen om voldoende te hydrateren.
• Hydratatie na een yogales: Om vocht en elektrolyten te blijven aanvullen moet er veel water, kokoswater, kruidenthee en natuurlijk citroensap zijn. Koude groentesappen, soepen en plantaardige melk kunnen ook worden geconsumeerd.

Fitness

Door de neiging van yogi's om een veganistisch dieet te volgen, is er een tendens tot ondergewicht. Dit komt grotendeels door de lage eiwitinname, die leidt tot een laag vetpercentage. Dit betekent echter niet dat zij zwakke mensen zijn, maar dat zij in de loop der jaren veel kracht en een groot spieruithoudingsvermogen ontwikkelen.

De beoefening van yoga vereist lichamen met goede spieren die goed ontwikkeld en goed gevoed zijn. Yogi's kunnen het volle gewicht van hun lichaam dragen, dus hun fysieke conditie moet optimaal zijn. Bovendien ontwikkelen ze door oefening rek en elasticiteit waardoor ze zelfs de moeilijkste yogahoudingen kunnen uitvoeren.

Hersteltherapieën

Spierhersteltherapieën zijn zeer nuttig bij het beoefenen van yoga omdat ze helpen vermoeidheid, pijn en toekomstige blessures te verminderen. Dit is belangrijk voor beginners, mensen die niet gewend zijn aan de eisen van yoga en voor professionals. Dit zijn enkele van de meest gebruikte:

• Sportmassage: Sportmassage is een uitstekende hulp bij herstel en verbetering van spierkracht en uithoudingsvermogen. In het geval van yoga verbetert het de flexibiliteit en het bewegingsbereik aanzienlijk. Het vermindert ook pijn door overbelasting en verhoogt het zuurstofgehalte in het lichaam.
• Gebruik van warme/koude therapieën: Temperatuur contrast therapie is zeer nuttig na yoga praktijken. Het wordt veel gebruikt bij kleine verwondingen aan gewrichten, spieren, banden en pezen. Het heeft een uitstekende ontstekingsremmende werking en verbetert de flexibiliteit en de ontspanning van de spieren.
• Gebruik van compressiekleding: Compressiekleding bij de beoefening van yoga is zeer nuttig om te zorgen voor meer stabiliteit van de spieren en gewrichten. Ze zorgen ook voor een adequate doorbloeding van spieren en gewrichten tijdens het uitvoeren van asana's. Het gebruik van deze kledingstukken vermindert het optreden van spiercontracturen, scheuren en andere blessures aanzienlijk.
• Gebruik van acupressuurtherapieën: het gebruik van acupressuur bij yoga is bekend, omdat acupressuur gebaseerd is op acupunctuur. Door met de vingers op energiepunten en energiekanalen te drukken, kan de energie beter stromen. Het wordt gebruikt om spiersamentrekkingen of blessures in onder andere de nek, schouders en rug te verbeteren.
• Gebruik van thermotherapie en cryotherapie: Thermotherapie helpt aanzienlijk bij spierherstel en het voorkomen van blessures, omdat er een grotere toevoer van zuurstof en voedingsstoffen is. Cryotherapie daarentegen verbetert de inflammatoire en pijnlijke processen die door blessures worden veroorzaakt. Beide zijn zeer nuttig bij de beoefening van yoga om spiervermoeidheid, contracturen, scheuren en andere blessures te voorkomen.

Hoe pas je de RICE therapie toe om eerste hulp blessures bij Yoga te behandelen?

Er bestaat een eerste hulp protocol voor de behandeling van yoga blessures, de RICE therapie. De RICE-methode is zeer oud en is nu geëvolueerd tot de PRICE-therapie, maar de eerste is nog steeds de bekendste. De betekenis van de PRICE-therapie is bescherming, rust, ijs, compressie en elevatie.

Dit zijn de te volgen stappen bij elke vorm van yogaletsel:

• Bescherming: Onmiddellijk na een blessure is het belangrijk om het getroffen gebied te beschermen om verdere schade te voorkomen. De manier om het gebied te beschermen is het gebruik van elastische bandages, gewrichtssteunen of orthesen. Dit maakt het makkelijker voor het lichaam om te werken zodat het beter wordt en sneller geneest.
• Rust: Daarna is het noodzakelijk om het gebied rust te geven, maar dit mag nooit totaal zijn, maar eerder relatief. De functies van het getroffen gebied moeten gewoon worden beperkt gedurende maximaal 48 uur. De belangrijkste reden voor relatieve rust is het vermijden van stijfheid van het gekwetste gebied.
• IJs: De bovenstaande stappen moeten worden gecombineerd met plaatselijk ijs. IJs werkt als een krachtige ontstekingsremmer en vermindert de pijn aanzienlijk, vooral bij acute blessures. Het kan worden gebruikt als kompressen of gelpacks, gedurende 20 minuten, elke 1-2 uur gedurende 48-72 uur.
• Compressie: Het echte gebruik van compressie is om het oedeem te verbeteren en te helpen bij het genezingsproces. De juiste manier om dit te doen is met een compressieverband, dat het compressieniveau niet overschrijdt. Het verband moet comfortabel aanvoelen en de vingers moeten eronder kunnen glijden.
• Elevatie: Ten slotte moet het getroffen gebied worden gelift om zwelling en pijn verder te verminderen. Bovendien verbetert elevatie ook de veneuze afvoer, waardoor het gebied beter kan circuleren. De juiste manier om het aangedane gebied te verhogen is 30 centimeter boven het niveau van het hart.

Wanneer moeten we een specialist raadplegen voor de behandeling van yogaletsels?

Als de blessures niet verbeteren na hersteltherapieën en de PRICE-methode, moet u naar een specialist gaan. Het is belangrijk dat yogi's weten hoe ze de ernst, chroniciteit en complicaties van blessures kunnen opsporen,

Ernstige blessures worden vaak gekenmerkt door een plotseling begin en grote invaliditeit. Kenmerkende tekenen zijn onder meer:

• Intense pijn: Deze treedt abrupt op en verbetert niet na verloop van tijd. Bovendien verergert de pijn meestal, waardoor slapen en het uitvoeren van dagelijkse activiteiten onmogelijk worden.
• Misvorming van het gekwetste gebied: Het is belangrijk om elke plotselinge verandering in de structuur van het geblesseerde deel te visualiseren. Deze ontstaan meestal bij ontwrichtingen, scheuren en breuken.
• Kleurveranderingen: De aanwezigheid van abrupte kleurveranderingen, zoals blauwe plekken, wijzen op vasculaire letsels. Deze vereisen een gespecialiseerde beoordeling om ernstige letsels ter hoogte van het gekwetste gebied op te sporen.
• Onvermogen om te bewegen: Elk onvermogen om het getroffen gebied te bewegen vereist gespecialiseerde beoordeling. Dit kunnen volledige scheuren van ligamenten, pezen en botbreuken zijn.

Chronische letsels daarentegen hebben een langer verloop en vereisen de beoordeling van een specialist in de volgende gevallen:

• Ochtendpijn: Chronische letsels veroorzaken meestal pijn in de ochtend, die meestal verbetert met dagelijkse activiteiten. Bovendien kan de pijn verergeren bij het uitvoeren van yogahoudingen.
• Opzwellen: Chronische yoga blessures kunnen leiden tot een aanzienlijke bolling van het getroffen gebied.
• Bewegingsbeperking: Het optreden van stijfheid in het getroffen gebied kan een teken van ernst zijn. Een beoordeling door een specialist is nodig om de ernst van de blessure te evalueren.

Referenties

1. Fishman, L., Saltonstall, E., & Genis, S. (2009). Het begrijpen en voorkomen van yoga blessures. Internationaal tijdschrift voor yogatherapie, 19(1), 47-53. https://meridian.allenpress.com/ijyt/article-abstract/19/1/47/138142/Understanding-and-Preventing-Yoga-Injuries
2. Cramer, H., Ostermann, T., & Dobos, G. (2018). Blessures en andere adverse events geassocieerd met yoga beoefening: Een systematische review van epidemiologische studies. Journal of science and medicine in sport, 21(2), 147-154. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1440244017310502
3. Swain, T. A., & McGwin, G. (2016). Yoga-gerelateerde blessures in de Verenigde Staten van 2001 tot 2014. Orthopedisch tijdschrift voor sportgeneeskunde, 4(11), 2325967116671703. https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/2325967116671703
4. Le Corroller, T., Vertinsky, A. T., Hargunani, R., Khashoggi, K., Munk, P. L., & Ouellette, H. A. (2012). Musculoskeletale letsels gerelateerd aan yoga: beeldvormende observaties. American Journal of Roentgenology, 199(2), 413-418. http://holisticyogatherapyinstitute-org.aheartoftheworld.com/attachments/Yoga%20Injuries%20Musculoskeletal.pdf
5. Wiese, C., Keil, D., Rasmussen, A. S., & Olesen, R. (2019). Letsel bij yoga asana beoefening: Beoordeling van de risico's. Journal of bodywork and movement therapies, 23(3), 479-488. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1360859218304455
6. Ravi, S. (2016). De toepassing en effectiviteit van yoga bij preventie en revalidatie van sportblessures bij atleten die deelnemen aan wedstrijdsport. LASE JOURNAL OF SPORT SCIENCE is een wetenschappelijk tijdschrift dat twee keer per jaar verschijnt in Sport Science LASE Journal voor sportwetenschappers en sportexperts/specialisten, 44. https://www.journal.lspa.lv/images/2016/1/4_LASE_2016_1.pdf
7. Russell, K., Gushue, S., Richmond, S., & McFaull, S. (2016). Epidemiologie van yoga-gerelateerde blessures in Canada van 1991 tot 2010: een case series studie. International journal of injury control and safety promotion, 23(3), 284-290. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/17457300.2015.1032981
8. Cramer, H., Lauche, R., Haller, H., Steckhan, N., Michalsen, A., & Dobos, G. (2014). Effecten van yoga op risicofactoren voor hart- en vaatziekten: een systematische review en meta-analyse. International journal of cardiology, 173(2), 170-183. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0167527314003702
9. Paterson, J. (2008). Pilatesonderwijs voor houdingsfouten, ziekte en letsel: Een praktische gids. Elsevier Health Sciences. https://books.google.es/books?hl=en&lr=&id=A-CAnOi4RV0C
10. Barker, A. L., Talevski, J., Bohensky, M. A., Brand, C. A., Cameron, P. A., & Morello, R. T. (2016). Feasibility of Pilates exercise to decrease falls risk: a pilot randomized controlled trial in community-dwelling older people. Clinical rehabilitation, 30(10), 984-996. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0269215515606197