Blessures aan het been

In voetbal kunnen we met onze benen hoge snelheden bereiken en snel rennen, springen of van richting veranderen. Door de dynamiek van voetbal zijn onze benen echter vatbaar voor verschillende blessures. Ze zijn ook een van de onderdelen waar voetballers de meeste blessures aan overhouden.

Dit komt omdat spieren zoals de hamstrings en quadriceps voortdurend worden gebruikt en gevoelig zijn voor stoten, trauma en allerlei blessures.

Wat zijn de meest voorkomende soorten beenblessures bij voetballen?

Beenblessures zijn meestal spierblessures, vooral in de hamstrings en quadriceps, omdat dit de spieren zijn die verantwoordelijk zijn voor het leveren van kracht bij de korte en lange loopacties die tijdens een wedstrijd constant worden uitgevoerd.

Hier zijn enkele van de meest voorkomende beenblessures:

Quadricepsblessure

Een scheur in de quadricepsspier is een van de blessures waar niet alleen voetballers last van hebben, maar ook de meeste mensen die contactsporten beoefenen. De quadriceps bevindt zich in het voorste deel van het been en hun contractie stelt ons in staat om te lopen of te rennen, dus een klap op de quadriceps kan gevolgen hebben. Voetballers staan veel meer bloot aan dit soort blessures.

Wanneer er een scheur in de quadriceps optreedt, komt dat doordat de kneuzingen die in dat gebied worden opgelopen, ervoor zorgen dat de spieren tegen het bot bot botsen, waardoor er een breuk in de spiervezels ontstaat. Deze blessure is meestal erg pijnlijk. Je kunt echter niet weten hoe ernstig het is totdat het is beoordeeld. Daarom is het raadzaam om, als je aan het spelen bent en je krijgt er een klap op en het veroorzaakt veel pijn, te stoppen met de activiteit en naar een arts te gaan om tests uit te voeren om te bepalen of er schade is of niet.

Biceps femoris blessure

Deze blessure wordt ook wel de blessure van de sprinter genoemd, omdat het de snelste spelers zijn die deze spieren tot het uiterste drijven. De biceps femoris wordt geactiveerd wanneer de voet de grond raakt, waardoor deze aanspant en grote kracht genereert.

Een gescheurde biceps femoris veroorzaakt een scherpe pijn aan de achterkant van het bovenbeen in de richting van de zijkant en de pijn maakt het onmogelijk om door te gaan met elke activiteit waarbij je loopt, omdat het erg pijnlijk is om zelfs maar te proberen de knie te buigen. De hersteltijd varieert afhankelijk van de ernst van de blessure en kan oplopen tot 4 maanden inactiviteit.

Verrekte hamstring

Heb je ooit gezien hoe een voetballer rent en de achterkant van zijn been raakt? Dit is de beroemde "pinch", een veel voorkomende blessure na korte explosieve runs of lange runs en bij opgebouwde vermoeidheid in de benen. Wanneer een vezel in deze spieren is gescheurd, is de pijn meestal hevig en als de nodige maatregelen niet worden genomen, kan het verergeren tot een volledige scheur.

Deze blessure vertegenwoordigt 12% van de blessures bij voetballers en komt vaker voor bij spelers ouder dan 30 jaar. Om dit te voorkomen, hoeven we de spieren alleen maar goed te rekken voor de training en ze te versterken door verschillende oefeningen te doen voor dat specifieke gebied. Goede voeding en hydratatie zijn ook belangrijk.

Blessure aan de dijen

De spiervezels staan bloot aan verrekkingen, scheuren of contracturen door verschillende oorzaken, zoals maximale belasting van onze spieren, slechte ondersteuning als we vallen of verschillende klappen op het gebied door plotselinge tackles van tegenstanders die de bal van ons willen stelen.

Deze blessures kunnen worden voorkomen door voor het spelen of trainen een warming-up te doen, omdat we vaak zonder goede voorbereiding aan deze activiteiten beginnen, waardoor onze spieren vatbaarder worden voor deze blessures.

Beste producten voor het herstel van beenblessures bij voetballers

Bestseller

.

Hoe de RICE-therapie toepassen om beenblessures bij voetballers te behandelen?

De PRICE-therapie (vroeger RICE genoemd) is een praktische manier waarmee je de ontsteking van de blessure kunt verminderen om je te helpen bij het herstelproces.

Hier laten we je stap voor stap zien hoe je het voorzichtig kunt toepassen:

• Bescherming: het eerste wat je moet doen is het been zwachtelen als het een spierbreuk is of zelfs spalken als het een breuk van het dijbeen is. Dit is om te voorkomen dat de blessure verergert door te proberen het te bewegen of er een tweede klap op te krijgen.
• Rust: totdat een arts ons heeft gecontroleerd, moeten we volledige rust nemen en het getroffen been niet meer bewegen of gebruiken, vooral als we denken dat we een spier- of botbreuk hebben opgelopen.
• IJs: met ijs kunnen we ontstekingen verminderen dankzij het vaatvernauwende effect, wat ook de pijn van de scheur, kramp, spierbreuk of dijbeenbreuk zal minimaliseren.
• Compressie: Compressie kan worden toegepast met een verband of met een compressiekledingstuk, wat in dit geval een kniebrace, enkelbrace of compressieshort kan zijn om de zwelling op afstand te houden.
• Elevatie: tot slot moeten we het geblesseerde been boven het niveau van het hart heffen, zodat de bloedtoevoer naar het letsel wordt verminderd en de zwelling niet toeneemt.

Referenties

1. Brophy, R., Silvers, H. J., Gonzales, T., & Mandelbaum, B. R. (2010). Gender influences: the role of leg dominance in ACL injury among soccer players. British Journal of Sports Medicine, 44(10), 694-697. https://bjsm.bmj.com/content/44/10/694.short
2. Gstöttner, M., Neher, A., Scholtz, A., Millonig, M., Lembert, S., & Raschner, C. (2009). Balance ability and muscle response of the preferred and nonpreferred leg in soccer players. Motor Control, 13(2), 218-231. https://journals.humankinetics.com/view/journals/mcj/13/2/article-p218.xml
3. Elliott, M. C., Zarins, B., Powell, J. W., & Kenyon, C. D. (2011). Hamstringspierverrekkingen bij professionele voetbalspelers: een 10-jarig overzicht. Het Amerikaanse tijdschrift voor sportgeneeskunde, 39(4), 843-850. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546510394647
4. Mendiguchia, J., Alentorn-Geli, E., Idoate, F., & Myer, G. D. (2013). Rectus femoris spierblessures bij voetbal: een klinisch relevant overzicht van blessuremechanismen, risicofactoren en preventieve strategieën. British Journal of Sports Medicine, 47(6), 359-366. https://bjsm.bmj.com/content/47/6/359.short
5. Markovic, G., Šarabon, N., Pausic, J., & Hadžić, V. (2020). Kracht en asymmetrie van de adductorspieren als risicofactoren voor liesblessures bij professionele voetballers: Een prospectieve studie. Internationaal tijdschrift voor milieuonderzoek en volksgezondheid, 17(14), 4946. https://www.mdpi.com/1660-4601/17/14/4946
6. Inklaar, H. (1994). Voetbalblessures: I: Incidentie en ernst. Sportgeneeskunde, 18, 55-73. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199418010-00006
7. Inklaar, H. (1994). Voetbalblessures: II: etiologie en preventie. Sportgeneeskunde, 18, 81-93. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199418020-00002
8. Ekstrand, J., & Gillquist, J. (1983). Voetbalblessures en hun mechanismen: een prospectieve studie. Medicine and science in sports and exercise, 15(3), 267-270. https://europepmc.org/article/med/6621313
9. Dvorak, J., & Junge, A. (2000). Voetbalblessures en fysieke symptomen. The American journal of sports medicine, 28(5_suppl), 3-9. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11032101/
10. Faude, O., Rößler, R., & Junge, A. (2013). Voetbalblessures bij kinderen en adolescenten: zijn er aanwijzingen voor preventie? Sportgeneeskunde, 43, 819-837. https://link.springer.com/article/10.1007/s40279-013-0061-x