Knie voetbalblessures

De passie voor voetbal wordt getoond op de tribunes en op het veld. Het is een favoriete sport in de Verenigde Staten en Canada, maar in termen van blessures wordt het beschouwd als een high-impact discipline vanwege de zware botsingen tussen spelers, spectaculaire valpartijen en overbelasting van het bewegingsapparaat.

Verhelder je twijfels over de meest voorkomende knieblessures en de belangrijkste oorzaken ervan. Daarnaast leer je hoe je de PRICE-therapie kunt gebruiken bij lichte blessures en wat de beste producten op de markt zijn om ongemak van weke delen aan te pakken.

Wat zijn de meest voorkomende soorten knieblessures bij voetballen?

De knie is een dubbel gewricht dat een deel van de mobiliteit in het lichaam mogelijk maakt, met buigingen en strekkingen van 130° en rotaties tussen het gewricht en het scheenbeen van 14°, afhankelijk van de positie van het been. Door deze eigenschappen is de knie gevoelig voor de intensiteit van voetbal.

Mediale Collaterale Ligament blessure

Hoewel ligamenten sterke en veerkrachtige structuren zijn, kan de intensiteit van voetbal elk weefsel scheuren wanneer spelers hun fysieke grenzen overschrijden. Een van de meest voorkomende blessures is de scheuring van de mediale collaterale band, deze band voorkomt dat het scheenbeen vrij en in elke richting kan bewegen.

De gewrichtsband wordt gedeeltelijk of helemaal gebroken als de speler een harde klap op de zijkant van het gewricht krijgt, het wordt ook beschadigd als de speler valt en het lichaam op zijn zij op de grond valt. Niet altijd is een val de oorzaak, wanneer het lichaam abrupt draait kan er een scheur in een deel van de vezels ontstaan.

De blessure kan ook ontstaan door slijtage van de gewrichtsband, wat soms optreedt met de jaren van training en wedstrijden, meestal zijn er de eerste tekenen die wijzen op de verzwakking van dit weefsel.

Aangezien dit ligament het dijbeen met het scheenbeen verbindt, is het waarschijnlijk dat er bij een blessure pijn in het gewricht en in de delen die er het dichtst bij liggen, optreedt. Als er een totale ruptuur wordt vastgesteld, is de meest aanbevolen procedure een operatie waarbij meerdere sneden worden gemaakt en het ligament opnieuw wordt gehecht.

Kruisbandletsel

Elke knie heeft een voorste en een achterste kruisband, hoewel bij voetbal de voorste kruisband het vaakst geblesseerd raakt. De grootste oorzaak van schade ontstaat door botsingen tussen spelers van voren of van achteren. Na de botsing probeert het lichaam zichzelf te stabiliseren en door de abrupte bewegingen breekt de gewrichtsband.

Een andere oorzaak van letsel is wanneer de knie gebogen is en het lichaam draait terwijl de voet vast op de grond blijft, een scenario dat past bij voetbal wanneer de speler de bal zoekt of de tackles van tegenstanders probeert te ontwijken. Beide gewrichtsbanden slijten ook door overbelasting en terwijl de meeste schade door vermoeidheid en slijtage optreedt in de training, komt de trigger meestal in wedstrijden.

Alleen al in de NCAA, waartoe de universiteitsteams in de Verenigde Staten behoren, worden elk jaar meer dan 40.000 blessures gemeld. Voor elke 1.000 uur trainen en spelen kan een speler tot 30 verschillende blessures aan de onderste extremiteit oplopen. Ondanks alle extra bescherming die spelers hebben, zijn ze niet gevrijwaard van blessures.

Meniscusscheuren

Hoewel deze blessures leeftijdsgebonden zijn, worden ze bij voetbal veroorzaakt door overmatige belasting en gewicht op de knie, plotselinge verdraaiingen van het lichaam na stops en starts en trauma tijdens wedstrijden. De scheur en breuk van een van de twee menisci in elke knie wordt geregistreerd in het hart van deze structuur. Het zijn degeneratieve blessures omdat ze bestaan uit een variant van kraakbeen en deze niet de mogelijkheid hebben om uit zichzelf te regenereren.

Als de meniscus eenmaal geblesseerd is, is het noodzakelijk om rust te nemen en fysiotherapie te volgen om te proberen de verloren kracht en stabiliteit te herstellen. Als de scheur volledig is, wordt de meniscus vervangen door een vervanging van biocompatibel materiaal met het organisme. Aangezien de knie slechts een rotatie van 14° toestaat, heeft de meniscus te lijden wanneer het lichaam deze grens overschrijdt en bij de eerste letsels kan de schade worden hersteld.

Verstuikte knie

De belangrijkste oorzaken van verstuikingen zijn de slijtage van de spierstructuren waardoor de belasting op de pezen en banden wordt verdeeld. Onregelmatige verstuikingen in de knie verwonden alle ligamenten zodanig dat er een verrekking ontstaat, een overmatige rek die pijn en ontsteking veroorzaakt.

Er zijn drie soorten verstuikingen: de eerste is vergelijkbaar met een eenvoudige verstuiking en vereist meestal geen immobilisatie van de knie, maar het vereist wel dat de persoon rust neemt met behulp van de PRICE-therapie die u in dit artikel leert.

Bij tweedegraads en derdegraads verstuikingen is het nodig om het been enkele weken te immobiliseren totdat de beschadigde vezels volledig zijn geregenereerd. Tijdens een verstuiking straalt een scherpe, stekende pijn uit naar het dijbeen.

Bijeen derdegraads verstuiking is er sprake van een totale scheuring van de aangetaste gewrichtsband. Alleen een chirurg of traumatoloog kan beoordelen of een chirurgische ingreep door middel van artroscopie of een open operatie nodig is.

Ontwrichtingen en breuken

Dit zijn de ernstigste blessures die een voetbalspeler kan oplopen. Bij dislocaties komt een van de botten van het gewricht (meestal het scheenbeen) gedeeltelijk of helemaal uit zijn gebruikelijke plaats, in beide gevallen wordt het bot handmatig verplaatst om verlichting te krijgen.

Dislocaties, zoals dislocaties ook wel worden genoemd, ontstaan door trauma als gevolg van klappen en vallen van de spelers. Er wordt een misvorming in de knie gezien, er is intense pijn en de persoon kan geen enkele beweging maken totdat het bot is verplaatst.

Als de klappen extreem hard zijn, ontstaan er breuken. Deze kunnen de vorm van breuken hebben of de vorm van een puzzel. Wanneer de stukken van een bot losraken, kunnen ze de functie van andere weefsels zoals spieren, pezen en ligamenten aantasten en bij sommige breuken komt het bot zelfs uit de huid.

Wanneer een breuk weefsel beschadigt, moet deze worden hersteld door middel van een open operatie. Gemiddeld kan het herstel van een open breuk tot zes maanden duren als de persoon weer wil gaan spelen. Dit is alleen mogelijk door een lange periode van fysiotherapie en daarna een geleidelijke terugkeer naar de training.

Beste producten voor herstel van voetbalknieblessures

Bestseller

Hoe de RICE-therapie toepassen om knieblessures bij voetballers te behandelen?

De PRICE-therapie is een update van RICE, zoals deze reeks stappen al bekend is sinds de jaren 1970. Het is alom bekend in de sportwereld vanwege het onmiddellijke effect op kleine blessures.

• Bescherming: Een goede kniebescherming bestaat uit het zwachtelen van het gewricht, voorkom dat er te veel druk op komt te staan en verminder zo de bewegingen van het ledemaat.
• Rust: Vanaf het eerste moment van de blessure, als het om de knie gaat, moet de persoon 48 tot 72 uur blijven liggen en beweging vermijden terwijl je verbeteringen opmerkt. De beschadigde cellen zullen niet beginnen te regenereren zolang er geen goede rust is van het getroffen ledemaat.
• IJs: Probeer ijs op de knie te leggen met behulp van een warmtezak of een zakdoek. Als u het ijs direct op de huid legt, veroorzaakt u alleen eerstegraads brandwonden. IJs heeft een ongelooflijk pijnstillend en ontstekingsremmend effect, maar het gebruik op de knie mag niet langer duren dan 20 minuten, daarna moet u nog eens 10 minuten pauze inlassen.
• Compressie: De beste manier om compressie te bieden is met een kniebrace, ze worden geleverd met de ideale spanning en standaard. Als je geen kniebrace hebt, moet je een elastisch verband bij de hand houden om de hele knie te bedekken. Als je tintelingen in je been voelt, komt dat omdat het verband te strak zit.
• Elevatie: Tijdens de eerste twee dagen moet je proberen om het ledemaat hoog te houden, dit zal helpen om het effect van ijs, rust en compressie te verbeteren. Deze stap maakt van de zwaartekracht een bondgenoot en helpt zwelling en mogelijk oedeem te verminderen door de bloedstroom te verminderen.

Referenties

1. Rothenberg, P., Grau, L., Kaplan, L., & Baraga, M. G. (2016). Knieblessures in American football: een epidemiologisch overzicht. Am. J. Orthop, 45(6), 368-373. https://cdn.mdedge.com/files/s3fs-public/ajo045090368.PDF
2. Pietrosimone, B. G., Grindstaff, T. L., Linens, S. W., Uczekaj, E., & Hertel, J. (2008). A systematic review of prophylactic braces in the prevention of knee ligament injuries in collegiate football players. Tijdschrift voor atletische training, 43(4), 409-415. https://meridian.allenpress.com/jat/article/43/4/409/110714/A-Systematic-Review-of-Prophylactic-Braces-in-the
3. Cahill, B. R., & Griffith, E. H. (1978). Effect of preseason conditioning on the incidence and severity of high school football knee injuries. The American journal of sports medicine, 6(4), 180-184. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354657800600406
4. Sitler, M., Ryan, C. J., Hopkinson, L. W., Wheeler, L. J., Santomier, J., Kolb, L. R., & Polley, C. D. (1990). The effectiveness of a prophylactic knee brace to reduce knee injuries in football: a prospective, randomized study at West Point. The American journal of sports medicine, 18(3), 310-315. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354659001800315
5. Loughran, G. J., Vulpis, C. T., Murphy, J. P., Weiner, D. A., Svoboda, S. J., Hinton, R. Y., & Milzman, D. P. (2019). Incidentie van knieblessures op kunstgras versus natuurgras in American Football van de National Collegiate Athletic Association: seizoenen 2004-2005 tot en met 2013-2014. Het Amerikaanse tijdschrift voor sportgeneeskunde, 47(6), 1294-1301. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546519833925
6. Saal, J. A. (1991). Veel voorkomende blessures bij American football. Sports medicine, 12, 132-147. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199112020-00005
7. Kelly, B. T., Barnes, R. P., Powell, J. W., & Warren, R. F. (2004). Schouderblessures bij quarterbacks in de nationale voetbalcompetitie. The American journal of sports medicine, 32(2), 328-331. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546503261737
8. Pellman, E. J., Viano, D. C., Casson, I. R., Arfken, C., & Powell, J. (2004). Hersenschudding in professioneel voetbal: Injuries involving 7 or more days out-Part 5. Neurochirurgie, 55(5), 1100-1119. https://journals.lww.com/neurosurgery/Abstract/2004/11000/Concussion_in_Professional_Football__Injuries.14.aspx
9. Bradley, J. P., Klimkiewicz, J. J., Rytel, M. J., & Powell, J. W. (2002). Voorste kruisbandletsels in de National Football League: epidemiologie en huidige behandelingstrends onder teamartsen. Arthroscopie: The Journal of Arthroscopic & Related Surgery, 18(5), 502-509. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0749806302348588
10. Brophy, R. H., Wright, R. W., Powell, J. W., & Matava, M. J. (2010). Blessures bij kickers in American football: de ervaring van de National Football League. The American journal of sports medicine, 38(6), 1166-1173. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546509357836