Heupbursitis

Een ontsteking van de gewrichtsvloeistofzakjes in de heup wordt heupbursitis genoemd. Deze kwaal komt vaak voor bij mensen die sporten en bij werknemers die zware dingen moeten tillen, hoewel alle mensen aan deze ziekte worden blootgesteld.

In dit bericht laten we u zien wat heupslijmbeursontsteking is, welke risicofactoren de kans op het oplopen ervan vergroten en welke symptomen u helpen om de aanwezigheid van deze kwaal op te sporen. Wij nodigen u uit om verder te lezen, want u vindt er alle informatie over deze ontstekingsziekte.

Wat is heupslijmbeursontsteking?

Heupbursitis kan worden onderverdeeld in twee soorten, de ene heet trochanterbursitis en de andere heet psoas iliacus bursitis, hoewel deze niet zo vaak voorkomt. Deze aandoening is van het ontstekingstype en ontstaat in de slijmbeurzen die zich respectievelijk aan het uiteinde van de trochanter en in de liesstreek bevinden. In het laatste geval wordt de pijn niet in de onderrug gevoeld, maar in de liesstreek.

Heupbursitis is met andere woorden de ontsteking die optreedt in deze slijmbeurzen in de bovengenoemde regio, die optreedt wanneer er een teveel aan gewrichtsvloeistof in zit. Hierdoor wordt de ruimte in de gewrichtsholte kleiner, wat leidt tot overmatige druk op de slijmbeurzen, waardoor de slijmbeurzen gaan ontsteken.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren voor heupslijmbeursontsteking?

U moet weten welke risicofactoren en oorzaken de kans op een heupslijmbeursontsteking vergroten. Dit zal u helpen door de psoas iliacus en de bursa major trochanter niet verder te belasten.

Bekijk de onderstaande lijst:

• Leeftijd: hoewel heupbursitis niet rechtstreeks wordt veroorzaakt door de gevorderde leeftijd van de patiënt, kan het verschijnen door de aanwezigheid van andere ziekten zoals artrose en osteoporose, waarbij de leeftijd van de patiënt een risicofactor is. Degeneratieve ziekten kunnen de gewrichtsweefsels atrofiëren, waardoor de slijmbeurzen ontstoken raken.
• Trauma: stoten, verwondingen en elke ontwrichting of breuk van de heup kunnen leiden tot het ontstaan van slijmbeursontstekingen. Dit is mogelijk door stress op het gewrichtsgebied, waardoor een teveel aan synoviaal vocht in de slijmbeurs ontstaat.
• Botsporen: Osteofyten of botsporen zijn ook de oorzaak van bursitis veroorzaakt in de synoviale slijmbeurs van de trochanter of iliac psoas. Dit komt door het slecht functioneren van het gewricht waardoor er extreme druk op de slijmbeurs ontstaat.
• Overgewicht: overgewicht veroorzaakt overbelasting van de heupgewrichten, wat leidt tot ontsteking van de slijmbeurzen en slijtage van het hyaliene kraakbeen.
• Risicovolle activiteiten: ongepast zwaar tillen of sporten waarbij de onderrug wordt belast, kunnen factoren zijn voor het ontstaan van een heupslijmbeursontsteking. Een belangrijk antecedent van de kwaal is het niet vooraf opwarmen van het getroffen gebied. Het risico neemt nog toe wanneer permanent repetitieve bewegingen nodig zijn.
• Onevenwichtige voeding: Een vetrijk dieet kan ertoe leiden dat urinezuur microkristallen vormt in de heup. Dit leidt tot druk op de slijmbeurzen, die na verloop van tijd gaan ontsteken.
• Slechte houding: niet alleen het tillen van zware voorwerpen zonder de juiste techniek kan leiden tot slijmbeursontsteking, maar ook verkeerd zitten of abrupt uit bed stappen kan leiden tot ontsteking van de slijmbeurzen.

Beste producten voor heupslijmbeursontsteking

Bestseller

.

Belangrijkste symptomen die ons waarschuwen dat we een heupslijmbeursontsteking hebben

Heupslijmbeursontsteking heeft een zeer merkbare en gemakkelijk op te sporen symptomatologie. Daarom tonen wij u hieronder de tekenen en symptomen waarop u moet letten

• Gevoelloosheid: stijfheid bij bepaalde bewegingen, bv. bukken, kan worden veroorzaakt door irritatie van de bursa psoas iliacus of trochanter. Dit komt door de vergroting van de slijmbeurs, waardoor het gewricht niet goed kan functioneren.
• Pijn: Veel mensen verwarren lage rugpijn met heupslijmbeursontsteking. Men moet bedenken dat de pijn bij deze aandoening constanter is en niet even snel verdwijnt. Omdat er minder ruimte is in het gewrichtskapsel, worden de zenuwen die door dit gebied lopen afgekneld, waardoor de patiënt ongemak ondervindt.
• Verschijnen van knobbels: aan de zijkant van de rug verschijnen waarschijnlijk knobbels, die verband kunnen houden met een heupslijmbeursontsteking. Het is raadzaam met spoed een arts te raadplegen voor een juiste diagnose.
• Beperkte gevoeligheid: tintelingen en verlies van gevoeligheid in de onderrug zijn symptomen waarmee rekening moet worden gehouden bij een mogelijke ontsteking van de trochanter bursae en de psoas iliaca.
• Krachtverlies: sommige patiënten met een heupslijmbeursontsteking zijn niet in staat om bij elke buk de bovenlichaamsspieren op te tillen of kunnen niet opstaan in een stoel door spiervermoeidheid in het getroffen gebied.
• Zwelling: Zwelling in de onderrug komt minder vaak voor dan andere symptomen, maar er zijn patiënten gevonden die zwelling in het gebied hebben.
• Moeite met lopen: Bursitis kan de spieren van de onderrug aantasten, waardoor het lopen voor de patiënt moeilijk wordt. In sommige gevallen kan asymmetrisch lopen voorkomen.

Welke behandelingen zijn er om de symptomen van een heupslijmbeursontsteking te verbeteren?

Zodra heupslijmbeursontsteking is vastgesteld, kan de aandoening worden behandeld zodat deze binnen enkele weken in remissie gaat. Hiervoor zijn verschillende therapieën nodig, die we hieronder laten zien.

Alternatieve en aanvullende therapieën

Hieronder kunt u lezen over de verschillende alternatieve therapieën die worden gebruikt om ontsteking van de slijmbeurs in de heup te behandelen

• Warmte- en koudetherapie: dit type behandeling bestaat uit het toepassen van elementen die beide temperaturen afgeven. Op deze manier worden de voordelen van koude en warmte gebruikt om de ontsteking in de fascia lata pees, in de psoas iliacale synoviale slijmbeurs en in de slijmbeurs van de grote trochanter te verminderen. Bovendien wordt de bloedtoevoer verhoogd, waardoor een betere verwijding van de vaten ontstaat. Om deze techniek toe te passen, moet er rekening mee worden gehouden dat de sessie niet langer dan 15 tot 20 minuten mag duren en moet beginnen met de warme elementen.
• Compressietherapie: De toepassing van compressietherapie is uitsluitend ter beoordeling van de arts, omdat de slijmbeurzen in de grote trochanter en de synoviale slijmbeurs psoas iliacus niet mogen worden gecomprimeerd, omdat dit de irritatie van de slijmbeurs vergroot en nog meer ontstekingen veroorzaakt. Bij correct gebruik kan de heupcompressiekleding een immobilisatie van het gewricht bewerkstelligen, maar men mag niet vergeten dat de patiënt in dit gebied volledige rust moet krijgen om dit doel te bereiken.
• Massagetherapie: Net als bij compressietherapie wordt massagetherapie niet aanbevolen voor de behandeling van heupslijmbeursontsteking, omdat het de irritatie van de slijmbeurzen kan vergroten door de druk die op het gebied wordt uitgeoefend. Aan de andere kant, als massagetherapie wordt gebruikt om het evenwicht te stimuleren, de stress van de patiënt te verhogen en te verminderen zodat hij/zij beter met de pijn kan omgaan, wordt het alleen aanbevolen als het wordt voorgeschreven door de behandelend arts.
• Acupressuurtherapie: Zoals hierboven vermeld, mag er geen druk worden uitgeoefend op de slijmbeursgebieden van de heup, omdat dit meer pijn en ontsteking zal veroorzaken. Dit betekent echter niet dat deze Chinese geneeskunde niet kan worden toegepast op andere strategische punten van het lichaam, omdat de patiënt op deze manier endorfine vrijmaakt die werkt als natuurlijke pijnstillers. Daarom is de toepassing van deze techniek ter beoordeling van de medisch specialist.
• Thermotherapie: warmtetherapie kan worden toegepast op de onderrug door middel van verschillende technieken die helpen de capillaire wanden van de weefsels te verwijden. Dit helpt de spierstijfheid te verminderen, de pezen te verlengen en de opening van de gewrichtsholte te verbeteren. Dit alles zal de druk op de slijmbeurs vóór de therapie beïnvloeden, waardoor de patiënt een gevoel van welzijn krijgt en de ziekte sneller in remissie gaat.
• Natuurlijke remedies met behulp van planten: Pepermunt, gember, kamille en lavendel hebben allemaal pijnstillende en ontstekingsremmende eigenschappen. Daarom worden deze natuurlijke planten gebruikt voor de bereiding van infusies die door de patiënt worden ingenomen om stress te verminderen en ontsteking en pijn in de heup tegen te gaan. Men mag niet vergeten dat voor deze aanvullende behandeling vooraf een arts moet worden geraadpleegd.
• Gezonde leefgewoonten: het doel van deze therapie is dat de patiënt de complexiteit van heupslijmbeursontsteking en de oorzaken die ertoe hebben geleid, begrijpt. Daarom leert de arts de patiënt hoe om te gaan met dagelijkse activiteiten zodat de slijmbeurs in de heup niet opnieuw geblesseerd raakt. Op deze manier kan de persoon leren hoe hij correct moet bewegen, wat voor voedsel hij moet eten en wat het beste moment is om het gewricht te laten rusten.

Voedingssupplementen

Dit type aanvullende behandeling is gebaseerd op het opnemen van verschillende bestanddelen en voedingsstoffen in het dieet van de patiënt die helpen om de symptomen te verbeteren en heupslijmbeursontsteking in de kortst mogelijke tijd in remissie te brengen.

Hiervoor worden verschillende bestanddelen gebruikt die in de gewrichten aanwezig zijn, zoals glucosamine en chondroïtinesulfaat. Maar daarnaast kunnen ook magnesium, hyaluronzuur, selenium, B-vitaminen en vitamine D worden gebruikt. Al deze voedingsstoffen moeten door de arts worden voorgeschreven en de wijze van inname moet worden gekozen: siroop, poeder of pillen.

Fysiotherapeutische behandelingen

Fysiotherapie is een techniek die wordt gebruikt om pijn, ontsteking en stijfheid bij heupslijmbeursontsteking te verminderen. Deze behandeling is gebaseerd op herhaalde oefeningen om de beweging en volledige opening van de heupgewrichten te herstellen.

Er zijn verschillende methoden die worden toegepast volgens de criteria van de fysiotherapeut. Tot de meest voorkomende behoren elektrotherapie, gebaseerd op elektrische impulsen om de zenuwen en vaten in het getroffen gebied te stimuleren; ultrageluid, om interne warmte te produceren; en lasertoepassing, die ook de doorbloeding stimuleert. Er zij op gewezen dat massage niet wordt aanbevolen voor de behandeling van bursitis, dus zelfmassage mag nooit worden toegepast.

Medicijnen

De symptomen van heupslijmbeursontsteking kunnen worden verminderd door middel van medicamenteuze behandeling. Bij deze behandeling krijgt de patiënt paracetamol of een ander soort opioïde pijnstiller voorgeschreven om de ontsteking te verminderen en de pijn onder controle te houden. Daarnaast kunnen NSAID's (niet-steroïde ontstekingsremmers) zoals aspirine en ibuprofen worden voorgeschreven. Bij infecties kan de arts kiezen voor antibiotica.

Hieruit volgt dat zelfmedicatie nooit mag worden toegepast, vanwege de complicaties die dit kan leiden tot ofwel een toename van de symptomen ofwel inwendige bloedingen. Om die reden moet de behandeling met geneesmiddelen worden begeleid door een gespecialiseerde arts.

Chirurgie en vochtverwijdering

De slijmbeurzen in de heup kunnen worden leeggezogen door de synoviale vloeistof te verwijderen. Dit gebeurt met spuiten waarbij naalden rechtstreeks in het getroffen gebied worden geplaatst om al het overtollige vocht in het gewricht te verwijderen.

Er zij op gewezen dat dit proces enigszins invasief is en dat het herstel van de patiënt gebaseerd is op volledige rust. Anderzijds kunnen synoviale slijmbeurzen worden verwijderd via een chirurgische procedure die bursectomie wordt genoemd.

Wat zijn de meest effectieve preventiemethoden voor heupslijmbeursontsteking?

Zie de volgende lijst waarin we verschillende alternatieven uitleggen die u helpen om heupslijmbeursontsteking te voorkomen

• Vermijd plotselinge bewegingen: plotselinge handelingen kunnen de tensor fascia latae aantasten, waardoor pijn in het heupgewricht kan ontstaan en de synoviale slijmbeurs van de trochanter en de psoas iliaca ontstoken raakt.
• Juiste houding: het is belangrijk te leren met de rug tegen de stoel te zitten. Bovendien, als het nodig is om zware dingen te tillen, moet dit gebeuren met een rechte rug en met de knieën tegen elkaar gedrukt om letsel aan de heupspieren te voorkomen, waardoor de slijmbeurs minder ruimte krijgt.
• Eet een evenwichtige voeding: voedingsmiddelen die rijk zijn aan urinezuur zorgen ervoor dat dit giftige bestanddeel niet uit het bloed wordt verwijderd, waardoor microkristallen in de gewrichten ontstaan. Dit tast de opening van het gewricht aan, wat spierspanning en een teveel aan gewrichtsvloeistof veroorzaakt.
• Slaap voldoende: Het is belangrijk om het gewricht zo lang als nodig rust te geven. Daarom zal een rustperiode van 7 tot 8 uur de spieren en pezen helpen ontspannen om letsel aan de gewrichtsvloeistofzakken te voorkomen.
• Het spiergebied opwarmen: als u een atleet bent of als u handenarbeid moet verrichten die inspanning en eisen aan de heup stelt, is het raadzaam dat u vóór deze werkzaamheden rek- en opwarmbewegingen maakt. Dit zal uw spierstelsel en geestelijk systeem helpen zich op de taak voor te bereiden.
• Stop alle activiteiten: Als u pijn voelt in het heupgebied of als het gebied gezwollen is, is het raadzaam zo snel mogelijk naar een arts te gaan. Zo voorkomt u verdere zwelling van de slijmbeurzen en gaat de ziekte sneller in remissie.

Referenties

1. Schapira, D., Nahir, M., & Scharf, Y. (1986). Trochanteric bursitis: een veelvoorkomend klinisch probleem. Archives of physical medicine and rehabilitation, 67(11), 815-817. https://www.archives-pmr.org/article/0003-9993(86)90164-4/fulltext
2. GORDON, E. J. (1961). Trochanteric bursitis en tendinitis. Clinical Orthopaedics and Related Research®, 20, 193-202. https://journals.lww.com/clinorthop/citation/1961/00200/trochanteric_bursitis_and_tendinitis.20.aspx
3. Collee, G., Dijkmans, B. A. C., Vandenbroucke, J. P., & Cats, A. (1991). Greater trochanteric pain syndrome (trochanter bursitis) bij lage rugpijn. Scandinavisch tijdschrift voor reumatologie, 20(4), 262-266. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3109/03009749109096798
4. Alvarez-Nemegyei, J., & Canoso, J. J. (2004). Evidence-based weke delen reumatologie: III: trochanterbursitis. JCR: Journal of Clinical Rheumatology, 10(3), 123-124. https://journals.lww.com/jclinrheum/Abstract/2004/06000/Evidence_Based_Soft_Tissue_Rheumatology__III_.6.aspx
5. Raman, D., & Haslock, I. (1982). Trochanterbursitis - een frequente oorzaak van 'heuppijn' bij reumatoïde artritis. Annalen van de Reumatische Ziekten, 41(6), 602-603. https://ard.bmj.com/content/41/6/602.short
6. McAfee, J. H., & Smith, D. L. (1988). Olecranon en prepatellaire bursitis. Diagnose en behandeling. Western Journal of Medicine, 149(5), 607. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1026560/
7. Reilly, D., & Kamineni, S. (2016). Olecranon bursitis. Journal of shoulder and elbow surgery, 25(1), 158-167. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1058274615004693
8. Khodaee, M. (2017). Gemeenschappelijke oppervlakkige bursitis. American family physician, 95(4), 224-231. https://www.aafp.org/pubs/afp/issues/2017/0215/p224.html
9. Rasmussen, K. J. E., & Fanø, N. (1985). Trochanteric bursitis: behandeling door corticosteroïde injectie. Scandinavisch tijdschrift voor reumatologie, 14(4), 417-420. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3109/03009748509102047
10. Sayegh, E. T., & Strauch, R. J. (2014). Behandeling van olecranon bursitis: een systematische review. Archives of orthopaedic and trauma surgery, 134, 1517-1536. https://link.springer.com/article/10.1007/s00402-014-2088-3