Urazy łydki w piłce nożnej

Piłka nożna jest jednym z najpopularniejszych sportów na całym świecie. Jest to sport wyczynowy, który obejmuje skoki, sprint, bieganie, kolizje, spowolnienia i nagłe zmiany kierunku; wszystko to sprawia, że urazy podczas gry w piłkę nożną są dość powszechne.

Łydki znajdują się na poziomie łydki, z tyłu nogi między kostką a udami i są często kontuzjowane u piłkarzy i biegaczy. Tutaj pokażemy, jakie są najczęstsze urazy w tym obszarze i jak je leczyć.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów łydek podczas gry w piłkę nożną?

Mięśnie łydki są przyczepione do kości udowej i kostki. Są to mięśnie o owalnym kształcie, które są podatne na nadmierne rozciąganie. Składają się z dwóch głów, jednej przyśrodkowej i jednej bocznej i tworzą najbardziej powierzchowne mięśnie łydki, przecinając dwa stawy, zaczynając powyżej kolana i łącząc się z kością piętową w kostce poprzez ścięgno Achillesa.

Najczęstsze urazy występujące w mięśniach łydek obejmują:

Przeciążenia mięśni

Są onespowodowane sztywnością mięśni spowodowaną zmęczeniem mięśni, niewystarczającym czasem regeneracji i nadmiernymi ćwiczeniami, które powodują gromadzenie się kwasu mlekowego. Jego objawy opierają się na intensywnym bólu i uczuciu ruchomości mięśnia (czuje się przesunięcie w kierunku górnej części), jednak jest to tymczasowa dolegliwość, która zwykle nie trwa dłużej niż kilka dni.

Występuje bardzo często w piłce nożnej, zwłaszcza jeśli często trenujemy w amatorskiej drużynie, gdzie obciążenie każdego tygodnia jest wysokie. Jest to rzadkie u tych, którzy grają jako amatorzy i grają tylko kilka meczów tygodniowo bez żadnego treningu w ciągu tygodnia, ponieważ obciążenie ich mięśni będzie znacznie mniejsze.

Skurcz

Skurcze są spowodowane zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi w określonym obszarze, które powodują skurcz mięśnia. Zwykle jest to spowodowane zmęczeniem wynikającym z nadmiernego używania mięśni, choć może również wskazywać na niski poziom magnezu i/lub potasu.

Zwykle występują bardzo często w meczach, w których wymagamy i przekraczamy wytrzymałość mięśnia. Objawy przykurczu mogą obejmować intensywny i stały ból, obrzęk z zaczerwienieniem i osłabienie mięśni. Jeśli wystąpią te objawy, ważne jest, aby udać się do lekarza, ponieważ przykurcze są na ogół nieszkodliwymi urazami, ale mogą być oznaką uszkodzenia mięśni.

Nadwyrężenie łydki

Jest to stopień urazu mięśni, który przewiduje naderwanie, ale ma dobre rokowania. Występuje, gdy mięśnie łydki są zwykle doprowadzane do maksymalnego punktu wydłużenia, podczas biegu, aby uciec od przeciwnika, a nawet przez uderzenie przeciwnika. Podczas badania palpacyjnego można zauważyć, że ból koncentruje się w jednym punkcie.

Ogólnie rzecz biorąc, uraz ten występuje, gdy nie ma dobrej rozgrzewki, ćwiczenia o bardzo wysokiej intensywności są wykonywane bez wcześniejszego treningu, nadmiernego wysiłku i słabej elastyczności. Ten typ urazu goi się dobrze po zastosowaniu lodu i odpoczynku przez co najmniej jeden dzień, stosując techniki podnoszenia i delikatnego rozciągania w połączeniu z masażem.

Naderwania mięśni

Występują, gdy włókna mięśniowe mięśni łydki lub triceps suralis ulegają rozerwaniu. Ten rodzaj urazu jest również nazywany zerwaniem włókien i jest nagłym przypadkiem dla piłkarza, ponieważ powoduje silny ból. Zwykle urazy te są spowodowane nadmiernym wysiłkiem mięśni, nadmiernym rozciąganiem przekraczającym ich możliwości, intensywnym treningiem, nieodpowiednią rozgrzewką, złym nawodnieniem, złą pracą nóg lub mogą nawet wskazywać na problemy sercowo-naczyniowe.

Problemy te skutkują nieodpowiednim dopływem krwi do mięśnia, przez co nie ma on skutecznego dopływu składników odżywczych, a przez brak odpoczynku włókna mięśniowe stają się napięte, co ogranicza ich zdolność do rozciągania. W zależności od ciężkości i ograniczeń kontuzji, sportowiec może potrzebować tylko kilku tygodni odpoczynku lub może wymagać operacji, jeśli mięsień jest całkowicie zerwany.

Złamanie kości piszczelowej lub strzałkowej

Są to kości łydki, które mają ogromną wytrzymałość, ale silne uderzenie przeciwnika może spowodować złamanie jednej, drugiej lub nawet obu. Jest to jedna z najgorszych kontuzji dla piłkarza na każdym poziomie, ponieważ jest nie tylko niezwykle bolesna, ale także wymaga prawie nieokreślonego czasu wolnego od pracy, ale z pewnością co najmniej 6 miesięcy.

Złamanie może być częściowe, co byłoby najniższym poziomem tej kontuzji , ale ponieważ jest to silne uderzenie, może być całkowite, wysyłając sportowca bezpośrednio na salę operacyjną, aby przystąpić do ponownego umieszczenia kości na miejscu i przymocowania ich za pomocą kołków lub śrub chirurgicznych.

Najlepsze produkty do leczenia urazów łydek i nóg u piłkarzy

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów łydki u piłkarzy?

Pierwsze leczenie urazów powstałych w wyniku uprawiania sportu ma zasadnicze znaczenie dla postępu lub ostatecznego wyleczenia tego samego, dlatego też ustanowiono różne parametry, aby pomóc ratownikowi lub samej osobie poszkodowanej w określeniu, co i kiedy należy zrobić.

Terapia RICE jest taka sama jak terapia PRICE, ale ta ostatnia została zaktualizowana, jak zobaczymy poniżej:

• Ochrona: Należy zapobiegać postępowi i pogarszaniu się urazu poprzez stosowanie unieruchomień stawów, szyn, bandaży lub opatrunków gipsowych w zależności od tego, co jest wymagane w przypadku urazu łydki. Jeśli jest to zwykły przykurcz, punkt ten można pominąć.
• Odpoczynek: urazy mięśni łydki zwykle ulegają znacznej poprawie po całkowitym odpoczynku, w łóżku lub przy użyciu narzędzi do odpoczynku kończyny, takich jak kule, wózki inwalidzkie itp.
• Lód: zastosowanie lodu, okładów żelowych lub zimnych kompresów powoduje zwężenie naczyń krwionośnych łydki, a zatem ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe.
• Kompresja: bandaże mogą być stosowane do kontrolowania obrzęku spowodowanego urazem łydki. U osób, które doznały tego typu urazu, zaleca się stosowanie pończoch uciskowych lub rękawów na łydkę i pończochy spoczynkowe, które są używane po intensywnych ćwiczeniach.
• Uniesienie: uniesienie chorej nogi zmniejsza dopływ krwi i zmniejsza obrzęk spowodowany urazem, sprzyjając regeneracji mięśni.

Odniesienia

1. Hägglund, M., Waldén, M., & Ekstrand, J. (2013). Czynniki ryzyka urazów mięśni kończyn dolnych w profesjonalnej piłce nożnej: UEFA Injury Study. The American journal of sports medicine, 41(2), 327-335. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546512470634.
2. Witvrouw, E., Danneels, L., Asselman, P., D'Have, T., & Cambier, D. (2003). Elastyczność mięśni jako czynnik ryzyka rozwoju urazów mięśni u zawodowych piłkarzy płci męskiej: badanie prospektywne. The American journal of sports medicine, 31(1), 41-46. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/03635465030310011801
3. Ekstrand, J., Krutsch, W., Spreco, A., van Zoest, W., Roberts, C., Meyer, T., & Bengtsson, H. (2020). Czas przed powrotem do gry w przypadku najczęstszych urazów w zawodowej piłce nożnej: 16-letnia obserwacja badania UEFA Elite Club Injury Study. British Journal of Sports Medicine, 54(7), 421-426. https://bjsm.bmj.com/content/54/7/421.abstract
4. Svensson, K., Eckerman, M., Alricsson, M., Magounakis, T., & Werner, S. (2018). Urazy mięśni nogi dominującej lub niedominującej u piłkarzy płci męskiej na poziomie elitarnym. Knee Surgery, Sports Traumatology, Arthroscopy, 26, 933-937. https://link.springer.com/article/10.1007/s00167-016-4200-4
5. Ueblacker, P., Haensel, L., & Mueller-Wohlfahrt, H. W. (2016). Leczenie urazów mięśni w piłce nożnej. Journal of Sports Sciences, 34(24), 2329-2337. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/02640414.2016.1252849
6. Arnason, A., Sigurdsson, S. B., Gudmundsson, A., Holme, I., Engebretsen, L., & Bahr, R. (2004). Czynniki ryzyka urazów w piłce nożnej. The American journal of sports medicine, 32(1_suppl), 5-16. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546503258912.
7. Östenberg, A., & Roos, H. (2000). Czynniki ryzyka urazów w europejskiej piłce nożnej kobiet. Prospektywne badanie 123 zawodniczek podczas jednego sezonu. Scandinavian journal of medicine & science in sports, 10(5), 279-285. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1034/j.1600-0838.2000.010005279.x
8. Ekstrand, J., Hägglund, M., & Waldén, M. (2011). Epidemiologia urazów mięśni w zawodowej piłce nożnej. The American journal of sports medicine, 39(6), 1226-1232. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546510395879
9. Hallén, A., & Ekstrand, J. (2014). Powrót do gry po urazach mięśni u zawodowych piłkarzy. Journal of sports sciences, 32(13), 1229-1236. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/02640414.2014.905695
10. Hespel, P., Maughan, R. J., & Greenhaff, P. L. (2006). Suplementy diety w piłce nożnej. Journal of Sports Sciences, 24(07), 749-761. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/02640410500482974