Leczenie urazów kolarskich

W świecie kolarstwa możemy doznać niezliczonych kontuzji, z których większość jest niewielka i można je rozwiązać za pomocą fizjoterapii i odpoczynku, ale kiedy te zabiegi zawodzą, musimy zmierzyć się z przerażającym skalpelem i wejść na salę operacyjną, aby je naprawić.

W tym artykule dowiesz się, jakie są najczęstsze rodzaje urazów i jakie zabiegi chirurgiczne mogą być konieczne, gdy nie można ich wyleczyć naturalnymi metodami.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów i bólów kolarskich?

Jazda na rowerze, który nie pasuje do Twojej budowy ciała, jest głównym powodem, dla którego Twoje ciało cierpi i doznaje kontuzji w krótkim, średnim i długim okresie. Każdy rower ma możliwość dopasowania do Twojego rozmiaru, bez względu na to, czy jesteś bardzo niski, czy bardzo wysoki, zawsze ważne jest, abyś czuł się komfortowo i był przygotowany do pedałowania bez doznawania urazów, takich jak te, które pokazujemy poniżej.

• Mononeuropatia: Jest to uszkodzenie pojedynczego nerwu, w przypadku kolarstwa nerwu łokciowego, który biegnie od ramienia do dłoni. Nerw ten pomaga w ruchu samego ramienia, a także w ruchu nadgarstka i palców. Jest on generowany przez przeciążenie siły podczas chwytania kierownicy, albo przez ciężar rowerzysty, albo przez trzymanie dłoni zamkniętej ze zbyt dużym naciskiem. Zaczyna się od mrowienia w dłoni i ustępuje po odpoczynku i ćwiczeniach palców.
• Ból w dolnej części pleców: U przeciętnego człowieka ból w dolnej części pleców wynika z problemów w układzie mięśniowo-szkieletowym, ale u rowerzysty jest on spowodowany asymetrią nóg lub asymetryczną siłą pedałowania. Być może siodełko jest zbyt wysokie lub ból jest spowodowany zużyciem kolana. Gdy mięśnie kolan są wyczerpane, ciało pochyla się bardziej do przodu, co powoduje większy nacisk na dolną część pleców.
• Nerwoból nerw u Pudenala: Stan ten charakteryzuje się przewlekłym bólem nerwu Pudenala, który łączy krocze i narządy płciowe. Kiedy ból się zaczyna, należy sprawdzić konfigurację siodełka rowerowego, aby poprawić pozycję kręgosłupa. Może to być również związane z dysfunkcją miednicy, której sportowiec lub trener nie wykrył.
• Kolano kolarza: Jest to uraz stawu rzepkowo-udowego, który leży między rzepką a kością udową. Sam odpoczynek nie wystarczy, należy zastosować leczenie fizjoterapeutyczne w celu przekwalifikowania mięśni. W cięższych przypadkach stosuje się leki przeciwzapalne w zastrzykach.
• Gorąca stopa: Jest to zespół odczuwany na podeszwie stopy, tylnej części stopy, w tym kostce i tylnej części nogi. Jest to spowodowane uciskiem nerwów na śródstopie z powodu słabego kontaktu stopy z pedałem. Jak już wspomnieliśmy, rozwiązuje się ją poprzez zmianę pozycji ciała.
• Chondromalacja rzepki: Jest to zużycie, które występuje w chrząstce rzepki z powodu nacisku między rzepką a kością udową. Gdy rzepka przesuwa się nieco na zewnątrz, jej wewnętrzna część ulega zapaleniu z powodu nacisku na rzepkę. Uraz ten powoduje silny ból w przedniej części kolana, uczucie sztywności i trudności w wyprostowaniu kolana. Jest to spowodowane powtarzającym się ruchem pedałowania na długich dystansach.
• Przeciążenie kręgosłupa szyjnego: Zaczyna się jako dyskomfort, następnie łagodny ból, który może stać się przewlekły. Jest to spowodowane wysiłkiem rowerzysty, aby utrzymać tę samą pozycję. Jest to nadmierne obciążenie okolicy szyi, zwłaszcza nerwów, mięśni i kręgów w okolicy szyjnej. Chociaż może się to wydawać skomplikowane, rowerzysta powinien spędzać większość czasu zrelaksowany na siodełku, napięcie w ciele jest źródłem tej dolegliwości.

Najlepsze produkty do regeneracji po kontuzjach kolarskich

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów kolarskich w ramach pierwszej pomocy?

Istnieje wiele sposobów, aby doznać kontuzji i wierzyć, że będzie to coś bardzo tymczasowego, ale nie zwracanie na to wystarczającej uwagi może poważnie wpłynąć na stawy, aż powrót do zdrowia będzie coraz wolniejszy. Właśnie dlatego musisz wiedzieć, jak zastosować terapię PRICE do pierwszej pomocy w kolarstwie.

• Ochrona: Należy wykryć, że istnieje możliwość urazu, a najlepszą rzeczą do zrobienia jest zatrzymanie aktywności i delikatne bandażowanie obszaru. Zapobiega to dalszemu uszkadzaniu tkanek przez nasze naturalne ruchy. W razie potrzeby stosuje się zwykłe bandaże, ortezy i szyny.
• Odpoczynek: Więcej niż "nic nie robienie", oznacza to zachowanie spokoju i niewykonywanie gwałtownych ruchów, aby tkanki miały szansę na samodzielną regenerację bez konieczności stosowania leków lub inwazyjnych interwencji. W perspektywie średnio- i długoterminowej można wykonywać lekkie ćwiczenia zalecone przez specjalistę, o ile występuje korzystny rozwój urazu.
• Lód: Terapia ta wykorzystuje zimno do regulacji ilości krwi przepływającej przez uraz, dzięki czemu ból, obrzęk i stan zapalny stopniowo ustępują. Należy pamiętać, że terapia PRICE jest zalecana tylko w przypadku urazów tkanek miękkich.
• Kompresja: Istnieją elastyczne bandaże, które są idealne, aby pomóc zmniejszyć ból i obrzęk, ale nie należy ich używać, aby spróbować ukryć dyskomfort mięśni. Celem jest zmniejszenie dopływu krwi do uszkodzonego obszaru. Nie powinniśmy wywierać zbyt dużego nacisku, nie chcemy całkowicie zablokować przepływu krwi.
• Uniesienie: W połączeniu z kompresją i lodem, z pewnością będziesz w stanie kontrolować kontuzję, gdy jest ona łagodna. Polega na uniesieniu nogi lub ramienia powyżej poziomu serca, dzięki czemu wykorzystujemy grawitację jako sprzymierzeńca w walce z bólem i stanem zapalnym.

Zabiegi chirurgiczne w leczeniu poważnych lub przewlekłych urazów u rowerzystów

Czy to dlatego, że nie zwróciliśmy uwagi na dolegliwość, ponieważ uraz był przewlekły od samego początku, czy też dlatego, że otrzymaliśmy słabą opiekę podstawową, istnieją urazy, które będą wymagały leczenia chirurgicznego.

Urazy barku i ramienia

Urazy tej kończyny są zazwyczaj niegroźne i rzadko wymagają hospitalizacji w celu przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego, jednak gdy nieinwazyjne metody leczenia zawodzą, operacja jest nieunikniona.

• Uwolnienie tunelu nadgarstka: Zespół cieśni nadgarstka jest najczęstszą mononeuropatią, w przypadku której nie jest możliwe obejście operacji. Podczas tej operacji więzadło pokrywające tunel nadgarstka jest przecinane w celu złagodzenia napięcia i bólu.
• Naprawa mankietu rotatorów: Jest to operacja otwarta, podczas której usuwane są odcinki ścięgna lub naprawiane są wszelkie uszkodzenia wiązki mięśni i więzadeł stożka rotatorów. Jeśli więzadła muszą zostać zastąpione przeszczepami, często stosuje się narzędzia mocujące, takie jak śruby lub kołki.

Urazy dolnej części pleców i odcinka lędźwiowego

Urazy dolnej części pleców są jednymi z najczęstszych ze względu na ciągłe obciążenie tych mięśni podczas każdej jazdy. Gdy nie są one leczone lub konwencjonalne metody leczenia zawodzą, operacja jest jedyną alternatywą dla poprawy jakości życia sportowca.

• Operacja urazu odcinka lędźwiowego: Podejmuje się ją tylko wtedy, gdy objawy bólu i dyskomfortu były ignorowane przez kilka miesięcy. Operacja jest wykonywana, gdy ucisk nerwów nie pozwala już na zdrowe życie sportowe. Jest to otwarta i złożona operacja, która wiąże się z ryzykiem, takim jak uszkodzenie kręgów.
• Mikrodiscektomia: Niewielkie nacięcie wykonuje się w tylnej części szyi, aby zachować naturalny ruch kręgów. Jest to operacja, która również wiąże się z ryzykiem, dlatego ważne jest, aby od samego początku zwracać uwagę na oznaki bólu.

Urazy kolana i nogi

Nogi wykonują ponad połowę pracy na rowerze, więc normalne jest, że takie zużycie wpływa na nie w taki sposób, że w pewnym momencie wymagana jest operacja, aby rozwiązać problem.

• Operacja zapalenia ścięgna w kolanie: Jest to operacja mająca na celu zwolnienie napięcia ścięgien połączonych z rzepką, którą można wykonać za pomocą artroskopii, ale jeśli uszkodzenie jest zbyt duże, możliwa jest naprawa ścięgna rzepki za pomocą operacji otwartej.
• Operacja chondromalacji rzepki: Po fizjoterapii i wstrzyknięciu osocza bogatopłytkowego powinna nastąpić znaczna poprawa. Jeśli dyskomfort utrzymuje się, wykonuje się operację otwartą w celu naprawy uszkodzonej chrząstki, chociaż często wybiera się mniej inwazyjną opcję, taką jak artroskopia.

Referencje

1. Cohen, G. C. (1993). Urazy związane z jazdą na rowerze. Canadian Family Physician, 39, 628. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2379777/
2. Wanich, T., Hodgkins, C., Columbier, J. A., Muraski, E., & Kennedy, J. G. (2007). Urazy kolarskie kończyn dolnych. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 15(12), 748-756. https://journals.lww.com/jaaos/Abstract/2007/12000/Cycling_Injuries_of_the_Lower_Extremity.8.aspx.
3. Mellion, M. B. (1991). Typowe urazy kolarskie: postępowanie i zapobieganie. Sports Medicine, 11, 52-70. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199111010-00004
4. Mulvaney, C. A., Smith, S., Watson, M. C., Parkin, J., Coupland, C., Miller, P., ... & McClintock, H. (2015). Infrastruktura rowerowa zmniejszająca liczbę urazów u rowerzystów. Baza danych przeglądów systematycznych Cochrane, (12). https://www.cochranelibrary.com/cdsr/doi/10.1002/14651858.CD010415.pub2/full
5. Sanner, W. H., & O'Halloran, W. D. (2000). Biomechanika, etiologia i leczenie urazów kolarskich. Journal of the American Podiatric Medical Association, 90(7), 354-376. https://japmaonline.org/view/journals/apms/90/7/87507315-90-7-354.xml
6. Kotler, D. H., Babu, A. N., & Robidoux, G. (2016). Zapobieganie, ocena i rehabilitacja urazów związanych z jazdą na rowerze. Current sports medicine reports, 15(3), 199-206. https://journals.lww.com/acsm-csmr/Fulltext/2016/05000/Prevention,_Evaluation,_and_Rehabilitation_of.18.aspx
7. Aldred, R. (2016). Nieszczęśliwe wypadki podczas jazdy na rowerze: Ich częstotliwość, wpływ i zapobieganie. Transportation Research Part A: Policy and Practice, 90, 69-83. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0965856416303639
8. Kronisch, R. L. (1998). Urazy w kolarstwie górskim: dopasowanie leczenia do przyczyn. The Physician and sportsmedicine, 26(3), 64-70. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00913847.1998.11440349
9. Hollingworth, M. A., Harper, A. J., & Hamer, M. (2015). Czynniki ryzyka urazów związanych z wypadkami rowerowymi: Badanie UK Cycling for Health Survey. Journal of Transport & Health, 2(2), 189-194. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S221414051500002X
10. Embree, T. E., Romanow, N. T., Djerboua, M. S., Morgunov, N. J., Bourdeaux, J. J., & Hagel, B. E. (2016). Czynniki ryzyka urazów rowerowych u dzieci i młodzieży: przegląd systematyczny. Pediatrics, 138(5). https://publications.aap.org/pediatrics/article-abstract/138/5/e20160282/60425/Risk-Factors-for-Bicycling-Injuries-in-Children