Nadwyrężenia mięśni pleców

Nadwyrężenie mięśni lędźwiowych lub lumbago to dolegliwość, która pojawia się często u pacjentów w różnym wieku, choć powtarza się, że osoby starsze są bardziej podatne na urazy mięśni. W dolnej części pleców pojawia się intensywny ból, brak ruchomości i stan zapalny. Jeśli jednak chcesz dowiedzieć się więcej o tym napięciu, czytaj dalej.

Pokażemy Ci powody, dla których ta choroba się pojawia i szczegółowo opowiemy Ci, jakie są zabiegi, które pomogą Ci zmniejszyć objawy tych szczepów lędźwiowych. Na koniec damy Ci najlepsze rady, które pozwolą Ci uniknąć tej dolegliwości.

Czym są napięcia mięśni pleców i lędźwi?

Ostry ból lędźwiowy jest spowodowany mimowolnym i ciągłym napięciem, którego doznaje struktura mięśniowa znajdująca się w dolnej części pleców. Wynika to z niemożności wymiany tlenu i składników odżywczych przez krew z włóknami mięśniowymi, co powoduje nadmierne gromadzenie się metabolitów.

Cząsteczki te wraz z substancjami odpadowymi odkładają się w tkankach miękkich powodując nieprawidłową sztywność mięśni skośnych większych, latissimus dorsi i psoas iliacus. W niektórych przypadkach objawy mogą przenieść się na obszar pośladków i ścięgien, powodując obrzęk, utratę ruchu, parestezje i oczywiście ból.

Jakie są przyczyny napięć mięśniowych w dolnej części pleców?

Istnieją różne przyczyny lub przyczyny szczepów mięśni w dolnej części pleców. Z tego powodu poniżej przedstawimy Ci każdą z nich

• Brak odpoczynku: Wymagające działania i słaby nocny odpoczynek może prowadzić do ciągniętych mięśni w plecach. To powoduje, że mięśnie kurczą się mimowolnie, prowadząc do metabolitów w dotkniętym obszarze.
• Wiek: Chociaż każdy jest narażony na ryzyko zachorowania na naciągnięcia mięśni w dolnej części pleców, głównym czynnikiem ryzyka jest zaawansowany wiek pacjentów. Jest to spowodowane brakiem elastyczności, że mięśnie tracą z czasem.
• Zmiany w kręgosłupie: Każdy rodzaj malformacji lub deformacji kręgów lędźwiowych może powodować ból dolnej części pleców ze względu na stałe obciążenie mięśni.
• Niski poziom potasu i sodu: Składniki odżywcze takie jak magnez, wapń i witaminy są niezbędne do utrzymania naturalnej sztywności pleców. Brak tych składników prowadzi do osłabienia mięśni, a tym samym do przykurczu.
• Brak codziennego ruchu: Osoby prowadzące siedzący tryb życia lub spędzające dużo czasu w pozycji siedzącej są bardziej narażone na urazy dolnej części pleców. Dzieje się tak, ponieważ struktura mięśniowa nie jest przyzwyczajona do wykonywania normalnych ruchów.
• Infekcje i nowotwory: Chociaż te przyczyny nie są tak częste, prawdopodobnie można znaleźć osoby z różnymi rodzajami infekcji i torbieli, które powodują pojawienie się szczepów w dolnej części pleców.
• Brak rozciągania i ćwiczeń przed zawodami: Zarówno osoby, które pracują przy wymagających zadaniach mechanicznych, jak i sportowcy powinni przyzwyczajać mięśnie do tego poprzez stopniowe ćwiczenia, które stopniowo prowadzą do odpowiedniej elastyczności. Ponadto brak wydłużenia może również prowadzić do napięć w plecach.
• Napięcia w plecach spowodowane stresem: Codzienne zmartwienia, lęki i frustracje mogą powodować mimowolne skurcze mięśni znajdujących się w dolnej części pleców. To spowoduje, że najmniejszy wysiłek w tym obszarze spowoduje napięcie tkanek miękkich.
• Niskie temperatury: Ciało nieświadomie reaguje na zimno, kurcząc strukturę mięśniową pleców. Te mimowolne ruchy mogą spowodować uraz włókien mięśniowych.
• Wymagające zadania: Działania, które wymagają nadmiernego wysiłku pleców są czynnikami ryzyka, które mogą zwiększyć prawdopodobieństwo szczepów lędźwiowych.
• Brak nawodnienia: Brak wody w organizmie może spowodować, że napięcie włókien mięśniowych jest nieprawidłowe, powodując w ten sposób szczep pleców.
• Otyłość: Nadwaga zmusza mięśnie dolnej części pleców do stałego napięcia. Spowoduje to zmęczenie tkanek, przez co cząsteczki odpadów nie są eliminowane przez krew w normalny sposób.

Najlepsze produkty na naprężenia pleców

Bestseller

Główne objawy związane z naciągnięciem mięśni pleców

Niski ból pleców lub lumbago może przedstawić niektóre lub wszystkie z następujących objawów:

• Ogniskowy ból: Najbardziej powszechny i częsty objaw, który pojawia się we wszystkich przypadkach tego typu urazu. Może być stały lub pojawiać się, gdy pacjent chce wykonać jakiś ruch.
• Częściowy lub całkowity brak możliwości poruszania się: Ruchy są ograniczone, gdy dochodzi do naciągnięcia mięśni w okolicy dolnej części pleców. Wynika to ze stałego nacisku na korzenie nerwowe znajdujące się w tym obszarze, które generują większy ból podczas poruszania muskulaturą.
• Zapalenie: Przykurcze pojawiają się w dużej mierze z powodu braku prawidłowego nawadniania naczyń krwionośnych, co prowadzi do zapalenia tego obszaru z powodu dużej ilości toksycznych cząsteczek znajdujących się we włóknach.
• Pojawienie się grudek: Gdy dochodzi do mimowolnego skurczu mięśnia, cofa się on, powodując powstanie guzka, który można dość łatwo zauważyć.
• Mrowienie: Uczucie drętwienia i mrowienia są częste w tego typu zmianach chorobowych spowodowanych nieprawidłowym funkcjonowaniem układu nerwowego znajdującego się w tej okolicy oraz brakiem prawidłowego krążenia krwi.
• Trudności w wykonywaniu codziennych ruchów: Często spotyka się pacjentów, którzy nie mogą podnosić przedmiotów, schylać się, płynnie chodzić czy wstawać z łóżka. Jest to spowodowane napięciem mięśni dolnej części pleców.

Jak złagodzić ból i poprawić objawy napięcia mięśni dolnej części pleców?

Objawy występujące w mięśniach latissimus dorsi, skośnych, romboidalnych, okrężnych i kolczystych można leczyć za pomocą różnych terapii, które przedstawiamy w kolejnych akapitach.

Terapie alternatywne i uzupełniające

Zobacz poniżej różne rodzaje terapii pomocniczych i uzupełniających, które pomagają zmniejszyć objawy skurczu pleców:

• Terapia ciepłem i zimnem: Technika ta polega na zastosowaniu gorących, następnie zimnych, a następnie gorących przedmiotów. Sesja nie powinna trwać dłużej niż 20 minut. Należy wziąć pod uwagę, że aby uzyskać korzyści z zimna, konieczne jest, aby temperatura nie była mroźna, ponieważ zaszkodzi to leczeniu ze względu na fakt, że mięśnie będą się kurczyć znacznie bardziej. Z tego powodu konieczna jest konsultacja z lekarzem, aby można było prawidłowo zastosować ten zabieg. Do jej stosowania stosuje się różne techniki; na przykład kompresy, worki wodne, koce elektryczne i żele.
• Kompresjoterapia: Celem tego zabiegu jest rozszerzenie naczyń włosowatych, bez naruszania ich ścian, aby krew mogła prawidłowo przepływać przez dotknięty chorobą obszar. Pomoże to metabolitom w wymianie z włóknami, które mają pozostałości, dzięki czemu można zmniejszyć stan zapalny i ból. Zazwyczaj stosuje się specjalne oparcia kompresyjne, które pasują do dolnej części pleców pacjenta, a w niektórych przypadkach terapia ta jest połączona z całkowitym odpoczynkiem, aby zwiększyć korzyści.
• Terapia masażem: Jest to jedna z najczęściej stosowanych terapii dla skurczu grzbietu. Polega ona na pocieraniu, naciskaniu i stukaniu dotkniętego obszaru za pomocą różnych technik, które generują ciepło w strukturze mięśniowej. Pomaga to rozluźnić pacjenta oraz mięśnie romboidalne, skośne większe i grzbietowe, dzięki czemu wracają one do swojego normalnego napięcia, co powoduje dobre samopoczucie u pacjenta. Wspomaga również wymianę gazów i płynów między krwią a tkankami miękkimi.
• Terapia akupresurą: Możliwe jest zastosowanie tej chińskiej medycyny poprzez specyficzne masaże na specjalnych punktach ciała, poprzez wykorzystanie opuszków palców i dłoni praktykującego. Celem tej techniki jest znalezienie przez pacjenta równowagi psychicznej, aby zmniejszyć stres i umożliwić całkowite rozluźnienie muskulatury, zwłaszcza w obszarze dotkniętym chorobą.
• Termoterapia: Korzyści płynące z zastosowania ciepła w przypadku tego typu urazów są różne, a najważniejsza jest jego skuteczność w zmniejszaniu stanu zapalnego i bólu. Dzieje się tak dzięki połączeniu tętniczek i małych żyłek, co powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych i lepsze nawadnianie krwi. W ten sposób możliwa jest wymiana składników odżywczych z muskulaturą.
• Naturalne środki zaradcze z wykorzystaniem roślin: Istnieją różne rodzaje roślin, które zawierają korzyści przeciwzapalne i relaksujące. Z tego powodu w tej technice stosuje się miejscowe kąpiele lub herbaty, które pomagają zmniejszyć objawy. Konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem przed wyborem tego uzupełniającego leczenia, ponieważ każdy produkt naturalny może spowodować poważne uszkodzenie żołądka i nerek, jeśli skutki uboczne nie są brane pod uwagę. Popularne zioła to rozmaryn, wierzba, imbir, mięta pieprzowa, lawenda, rumianek, lipa i owoce cytrusowe.
• Nawyki zdrowego stylu życia: Terapie stosowane w leczeniu skurczów pleców na nic się zdadzą, jeśli pacjent nie będzie świadomy znaczenia codziennych czynności, które musi wykonywać. Oznacza to, że lekarz musi reedukować pacjenta tak, aby nie tylko zmniejszyć obecne napięcie mięśni, ale także, aby te napięcia nie pojawiały się w przyszłości. W tym celu należy wyjaśnić konieczność utrzymywania prawidłowej postawy ciała, ćwiczeń fizycznych, zdrowego odżywiania się i ochrony kręgosłupa w przypadku konieczności jego nadwyrężenia.

Suplementy żywieniowe

Włączenie tego typu elementów do żywienia pacjenta powinno być wcześniej skonsultowane z lekarzem prowadzącym. Pozwoli to uniknąć pojawienia się w przyszłości powikłań wynikających ze skutków ubocznych, jakie mogą wywołać syropy, proszki, płyny lub tabletki suplementów diety.

Celem tego typu zabiegów jest włączenie do organizmu pacjenta składników odżywczych w celu pobudzenia prawidłowej wymiany tlenu i płynów pomiędzy krwią a mięśniami znajdującymi się w odcinku lędźwiowym pleców. Zazwyczaj są to magnez, potas, witaminy z grupy B, kwasy omega 3, sód i wapń.

Zabiegi fizjoterapeutyczne

Zabieg ten ma na celu zwiększenie elastyczności mięśni psoas iliacus, piriformis i quadratus lumborum. Z drugiej strony ma na celu prawidłowe zgięcie mięśni latissimus dorsi, romboidalnego, kolczystego, okrężnego i skośnego.

W tym celu opiera się na różnych technikach, które prowokują ciepło w tej strukturze mięśniowej. Do najczęstszych kryteriów stosowanych przez fizjoterapeutów należą ćwiczenia rozciągające, powtarzalne i krótkie ruchy, elektroterapia, ultradźwięki, hydroterapia oraz miejscowe zabiegi laserowe. Trzeba pamiętać, że tego typu terapia musi być prowadzona przez profesjonalistów, w przeciwnym razie urazy mogą się przedłużyć i spowodować nieodwracalne uszkodzenia mięśni.

Leki

Najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać przy tego typu leczeniu jest to, że samodzielne stosowanie leków nigdy nie jest korzystne, ponieważ może spowodować krwotoki wewnętrzne, dyskomfort w jelitach oraz uszkodzenie wątroby ze względu na skutki uboczne przyjmowanych leków.

Z tego powodu terapia oparta na lekach musi być przepisana i monitorowana przez lekarza, aby uniknąć przyszłych powikłań. W ramach tego typu leczenia można znaleźć opioidowe leki przeciwbólowe, niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz środki zwiotczające mięśnie. U pacjentów, u których ból dolnej części pleców jest spowodowany napadami drgawek, stosowanymi lekami są Pregabilina i Lamotrygina jako leki przeciwdrgawkowe.

Jakie są najskuteczniejsze metody zapobiegania naciągnięciom mięśni pleców?

Jeśli nie chcesz wyglądać jak naciągacz mięśni lędźwiowych, musisz wziąć pod uwagę te wskazówki:

• Zmniejsz stres: Zmartwienia i frustracje nieświadomie wytwarzają napięcie mięśniowe w całym ciele, zwłaszcza w plecach. Z tego powodu wskazane jest praktykowanie metod relaksacyjnych i technik oddechowych w celu zmniejszenia niepokoju.
• Nie schładzaj pleców: Jeśli zbyt długo pozostajesz w zimnym miejscu, nie ruszając się zbytnio, możesz zranić strukturę mięśniową pleców, powodując napięcia. Oznacza to, że powinieneś unikać wychłodzenia organizmu, a jeśli z jakiegoś powodu musisz być narażony na działanie ujemnych temperatur, powinieneś upewnić się, że odpowiednio się opatuliłeś.
• Rozgrzewaj się przed rozpoczęciem aktywności: Przed rozpoczęciem aktywności ważne jest, aby przygotować mięśnie, aby nie zaczynały się od gwałtownych ruchów. Dzięki temu krążenie krwi będzie lepiej przepływać.
• Rozciągnij wszystkie mięśnie pleców: Rozciąganie jest ważnym aspektem, który powinieneś wziąć pod uwagę, gdy kończysz aktywność fizyczną lub pracę, która stawia wymagania dolnej części pleców. Istnieją różne techniki, ale najczęstszą jest położenie się na plecach i zbliżenie kolan do piersi, a następnie obrócenie ciała i delikatne uniesienie górnej części tułowia.
• Unikaj czynności wymagających dużego wysiłku: Nie zapominaj, że nadwysiłek występuje wtedy, gdy musisz stale i przez długi czas powtarzać ruchy lub podnosić ciężkie przedmioty bez odpowiedniego zabezpieczenia. Należy unikać tego typu działań, aby utrzymać strukturę mięśniową w dobrym stanie.
• Odpoczywaj przez niezbędny czas: Jeśli jesteś sportowcem lub pracujesz w miejscach, w których musisz stawiać maksymalne wymagania swoim plecom, pamiętaj o ochronie dolnej części pleców i odpoczynku co jakiś czas, aby mięśnie mogły odpocząć i wrócić do normalnego napięcia.
• Unikaj siedzącego trybu życia i zdrowo się odżywiaj: Ważną przyczyną skurczu odcinka lędźwiowego jest brak ruchu i zła dieta. Z tego powodu warto wybrać się na spacer lub inną aktywność fizyczną oraz wybierać pokarmy znacznie bogatsze w witaminy i białka, unikając tym samym tłuszczu. Powinno temu towarzyszyć dobre nawodnienie.
• Włącz do swojej diety pokarmy zawierające magnez i potas: Ważne jest również, aby sód, wapń i witaminy D, E, B1 i B3 były obecne w spożywanych pokarmach.

Referencje

1. Alexander, M. J. (1985). Biomechaniczne aspekty urazów kręgosłupa lędźwiowego u sportowców: przegląd. Kanadyjskie czasopismo nauk stosowanych w sporcie. Journal canadien des sciences appliquees au sport, 10(1), 1-20. https://europepmc.org/article/med/4006039
2. Bono, C. M. (2004). Low-back pain in athletes. JBJS, 86(2), 382-396. https://journals.lww.com/jbjsjournal/Abstract/2004/02000/Low_Back_Pain_in_Athletes.27.aspx
3. Cohen, S. P., Argoff, C. E., & Carragee, E. J. (2008). Management of low back pain. Bmj, 337. https://www.bmj.com/content/337/bmj.a2718.full.pdf+html
4. Koes, B. W., Van Tulder, M., & Thomas, S. (2006). Diagnostyka i leczenie bólu w dolnej części pleców. Bmj, 332(7555), 1430-1434. https://www.bmj.com/content/332/7555/1430.short
5. Krismer, M., & Van Tulder, M. (2007). Low back pain (non-specific). Best practice & research clinical rheumatology, 21(1), 77-91. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1521694206001082
6. Glick, J. M. (1980). Napięcia mięśniowe: zapobieganie i leczenie. The Physician and sportsmedicine, 8(11), 73-77. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00913847.1980.11710969
7. Garrett Jr, W. E. (1996). Urazy związane z nadwyrężeniem mięśni. The American journal of sports medicine, 24(6_suppl), S2-S8. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354659602406S02
8. Orchard, J., Best, T. M., & Verrall, G. M. (2005). Powrót do gry po naciągnięciu mięśni. Clinical Journal of Sport Medicine, 15(6), 436-441. https://journals.lww.com/cjsportsmed/Abstract/2005/11000/Return_to_Play_Following_Muscle_Strains.8.aspx
9. Garrett Jr, W. E. (1990). Urazy z powodu nadwerężenia mięśni: aspekty kliniczne i podstawowe. Medicine and science in sports and exercise, 22(4), 436-443. https://europepmc.org/article/med/2205779
10. Järvinen, T. A., Kääriäinen, M., Järvinen, M., & Kalimo, H. (2000). Muscle strain injuries. Current opinion in rheumatology, 12(2), 155-161. https://journals.lww.com/co-rheumatology/Abstract/2000/03000/Muscle_strain_injuries.10.aspx