De beste manieren om dijbeenpijn te verlichten

Wil je weten hoe je dijbeenpijn kunt verlichten? Weet je niet hoe je van hamstringpijn afkomt? Door een beschadiging van de quadriceps kun je geen normaal leven leiden? Maak je geen zorgen, hier vind je de oplossing.

Ontdek hoe je een dijbeenblessure en het type kunt herkennen, wat dijbeenpijn veroorzaakt, wat de meest effectieve therapieën zijn en wat de beste tips zijn om het ongemak te verminderen totdat het verdwijnt.

Wat is dijbeen- en beenpijn en hoe herken je het?

Ons dijbeen is voornamelijk verdeeld in twee delen, de voorkant, waar we een grote spier hebben, de quadriceps (er zijn er eigenlijk vier, maar er wordt er maar één beschouwd), en de achterkant, waar een set spieren zit die de hamstring wordt genoemd. Hoewel de identificatie van dijbeen- en beenpijn in veel gevallen identiek zal zijn, zijn er enkele verschillen waar je op moet letten.

Elk trauma veroorzaakt pijn van verschillende intensiteit. In dit gebied verschijnen zwellingen en andere symptomen niet zo snel als bijvoorbeeld in een gewricht of in de kuitspieren. We kunnen echter gemakkelijk vaststellen of we te maken hebben met een eenvoudige klap of met iets ernstigers.

In elk geval is pijn een symptoom van een probleem, tijdelijk of chronisch, mild, matig of ernstig, met of zonder genezing, pathologie of ziekte, maar we zullen alle mogelijke oorzaken in deze post behandelen.

Pijn in het voorste deel (Quadriceps)

Over het algemeen is het een progressieve pijn als gevolg van herhaalde bewegingen (slecht uitgevoerd of door misbruik van de activiteit). Omdat het gebied door één enkele hoofdspiergroep wordt bedekt, zullen we, wanneer deze lijdt, de schade in zijn volle omvang opmerken, d.w.z. de hele voorkant van het dijbeen. De pijn neemt toe bij samentrekken en strekken.

Het is heel gebruikelijk om het gevoel te hebben "stoned" te zijn, wat niet kenmerkend is voor veel andere beschadigde spieren. Als we deze pijn voelen, is het bovendien erg moeilijk om door te lopen of zelfs maar te staan, omdat de verantwoordelijkheid van de quadriceps voor deze mobiliteitsfuncties erg groot is en deze in optimale conditie moet zijn.

Pijn in de rug (dijbeen of hamstring)

Naast het conventionele ongemak dat we allemaal kennen als "pijn", kun je in de achterkant van het dijbeen prikkelende, zeer scherpe en gerichte pijnen waarnemen, er kan zelfs sprake zijn van zenuwbeschadiging. Tintelingen of zelfs gevoelloosheid van de huid of het been kunnen in zo'n geval normaal zijn.

Het kan ook zijn dat je, in tegenstelling tot het gebied aan de voorkant, geen pijn hebt over de hele lengte van de achterkant van het bovenbeen, maar eerder in een specifieker gebied. Dit komt doordat de hamstrings uit drie spieren bestaan. Je kunt een blessure oplopen aan een van de 3 spieren, terwijl de andere intact en pijnvrij blijven.

Laten weniet vergeten dat triggerpoints in de bilspier en de lendenspier ervoor zorgen dat de pijn in deze gebieden naar beneden uitstraalt. Dit betekent dat we een milder gevoel zullen opmerken, maar dat we het niet in verband kunnen brengen met een probleem in de dijen of met ziekten die directe pijn in de dijen veroorzaken, omdat het uit het lumbale gebied en de gluteus komt.

Beste producten tegen dijbeenpijn

Bestseller

.

Wat veroorzaakt spierpijn in de dijen en wat zijn de oorzaken?

Weten hoe je pijn op een bepaald moment is, kan je helpen om te bepalen wat voor soort blessure je hebt, of dat er een meer verborgen probleem is zoals een ziekte, een slechte kuur, enz.

Trauma, klappen en vallen

Stoten, of het nu gaat om vallen, ergens tegenaan botsen, het beoefenen van een sportactiviteit of het ontvangen van een schok, veroorzaken directe en onmiddellijke pijn in het gebied. De dijen zijn, net als de rest van het zachte weefsel, gevoelig voor blauwe plekken, dus het komt vaak voor dat een klap gepaard gaat met blauwe plekken op de huid. Over het algemeen zal het trauma niet te diep zijn omdat het dijbeengebied door zijn vorm helpt om de klap te verspreiden.

Bij diepe squats

Natuurlijk is de squat een van de populairste oefeningen om de benen (en billen) te versterken. Dit betekent dat een verkeerde techniek averechts kan werken. We moeten er ook op wijzen dat er zoiets bestaat als een diepe squat, het type squat waarbij je benen parallel aan de grond zijn en lager gaan.

Door deze oefening uit te voeren en hoeken tussen 90 en 135 graden flexie te creëren, rekken we de weefsels van de dijen veel meer op dan we gewend zijn. Zoals bij elke vorm van overmatig rekken en strekken, zullen de spieren zich overbelasten, wat zal resulteren in pijn. In veel gevallen wordt deze pijn veroorzaakt door een grote hoeveelheid stijfheid, omdat squats een groot aantal spiervezels aanspreken en wanneer er een hoge intensiteit wordt gevraagd, worden er veel microscheurtjes in de vezels geproduceerd die pijn en ongemak veroorzaken.

Hardlopen

Een van de meest voorkomende blessures bij hardlopers is een hamstringruptuur. Het is duidelijk dat hoe ernstiger de blessure, hoe meer pijn je zult voelen. Als de blessure licht is, voel je alleen pijn als je gaat hardlopen (en ook als je andere oefeningen doet waarbij het bovenbeen betrokken is). Hetzelfde geldt voor de quadriceps. Er zijn andere pathologieën die dijbeenpijn als secundair symptoom hebben en die ook typisch zijn voor hardlopers.

We weten dat de hamstringspieren over het algemeen zwakker zijn dan de quadriceps, dus als we sprinten, heuvelachtig lopen of andere oefeningen doen waarbij we niet voorbereid zijn om de intensiteit te weerstaan, is de achterkant van het bovenbeen vatbaarder voor blessures. Het is daarom aan te raden om compenserende oefeningen te doen om deze spieren te versterken om blessures te voorkomen.

Goed opwarmen voordat je gaat hardlopen, specifiek schoeisel dragen en progressief trainen zijn houdingen die dit soort dijbeenblessures zullen voorkomen. Onze training afronden met een goede rekoefeningen en een evenwichtig dieet en goede hydratatie zijn essentieel voor een goede gezondheid.

Pijn in rust

Hoewel het niet vaak voorkomt, zijn er omstandigheden waardoor je dijen pijn kunnen doen, zelfs als je niet beweegt. Een voorbeeld hiervan is een aandoening die bekend staat als perifeer vaatlijden van de benen. Hetzelfde geldt voor andere aandoeningen van de bloedstroom en het zenuwstelsel.

Van intensief sporten en inspanning

Een zeer hoge intensiteit, waar ons lichaam niet op is voorbereid, veroorzaakt pijn door overbelasting in elk deel van ons lichaam, inclusief de dijen, knieën of benen in het algemeen. Soms kunnen zelfs de best getrainde atleten die dagelijks trainen en deskundige lichaamsverzorgingsadviseurs hebben, hun werk niet goed doen en kan er weefselschade optreden.

Als dit het geval is, moet u stoppen met de betreffende activiteit, meer of minder rusten afhankelijk van de ernst (de intensiteit van de pijn en andere symptomen zullen u dit laten weten), koude gebruiken op het geblesseerde gebied, het gebied comprimeren voor verrekkingen en de juiste massage toepassen afhankelijk van hoe de weefsels eraan toe zijn.

Zwanger of te zwaar

Gewichtstoename heeft geen directe invloed op de dijen als oorzaak van schade. Wat er gebeurt is dat er geen directe pijn is. We hebben last van zogenaamde vermoeide benen, waardoor we in korte tijd uitgeput raken en elke beweging meer inspanning kost. We merken ook tintelingen en zelfs jeuk in de dijen.

Hoewel het duidelijker is in de voeten en knieën, zullen we door meer gewicht te dragen dan als ideaal wordt beschouwd voor de dij, ook ongemak voelen in dit gebied, hoewel het op dezelfde manier niet iets is dat we heel intens zullen merken, maar eerder dat het ongemak algemeen zal zijn.

Stress en emotionele oorzaken

Stress en negatieve emoties veroorzaken spierspanning. De dijen zijn echter geen gebied dat hier in het bijzonder door wordt beïnvloed, vooral als de spieren niet erg goed worden getraind.

Hoe dan ook, als je last hebt van een stresscontractuur in de dij, die vaak ook samengaat met de bilspier, hoef je deze alleen maar te ontspannen. Warmte aanbrengen, een diepe weefselmassage ondergaan en wat oefeningen doen om de lange spieren van het hele been te rekken, zijn therapieën die je kunnen helpen beter te herstellen.

Welke ziekten en aandoeningen kunnen dijbeenpijn veroorzaken?

Dit is zeker geen gebied waar veel ziekten voorkomen, dus het stellen van een juiste diagnose is niet erg moeilijk. Toch zijn er allerlei ziekten en omstandigheden die we moeten kennen en onderscheiden.

Spiercontracturen

De contractuur van een spier die deel uitmaakt van de hamstring- of quadricepsgroep betekent dat deze een grotere inspanning moet leveren dan hij bereid is te doen om zijn functies uit te voeren, wat leidt tot uitputting en pijn. Bovendien kan het bloed het gebied moeilijker bereiken, waardoor de zuurstoftoevoer wordt verminderd en de afvalstoffen niet worden afgevoerd.

Contracturen ontstaan ook als een verdedigingsmechanisme, bijvoorbeeld in het geval van een scheur of breuk, dus we hebben een dubbel pijnlijk effect, dat van de scheur zelf en dat van de spiercontractie. Je voelt pijn, stijfheid, strakheid, gespannenheid, functionele onmogelijkheid, hinken, moeite met het buigen van de knie, enz.

Massage is de belangrijkste behandeling, vergezeld van de toepassing van koude gedurende de eerste dagen na het letsel en warmte gedurende de daaropvolgende periode en tot aan het herstel. We beginnen ook met een reeks rekoefeningen om de vorm van de weefsels te herstellen en ze te helpen zich op hun plaats te zetten, waardoor de spanning afneemt.

Spierbreuk

Een hamstringscheur, groot of klein, veroorzaakt aanzienlijke pijn in het bovenbeen. Het beste wat er kan gebeuren is dat het een klein probleem is en we alleen een trek voelen die een paar minuten stijfheid veroorzaakt.

Hoe groter de scheur, hoe meer pijn en andere symptomen zoals zwelling of blauwe plekken. Je hebt rust en kou nodig en als de scheur volledig is, is een operatie de meest geschikte optie, evenals een gepersonaliseerde postoperatieve behandeling gericht op het herstellen van de morfologie van de spieren en hun capaciteit.

Iets soortgelijks gebeurt in het geval van een scheur in de quadriceps, wat alles met zich meebrengt van ongerichte pijn tot de onmogelijkheid om te lopen, evenals blauwe plekken, een steenachtig gevoel en toegenomen pijn bij het samentrekken en strekken van de quadriceps.

Spierspanning

Dit is het overmatig verlengen van de peesstructuur van spieren of een deel ervan, in dit geval de hamstring, quadriceps of abductorspieren. Dit is, net als in veel andere gevallen, een overrekking van de weefsels.

Het voelt aan als een scheur, hoewel dit niet het geval is. Dit wordt onmiddellijk gevolgd door een scherpe pijn van verschillende intensiteit. Als de spier ontstoken raakt, neemt de pijn tegelijkertijd toe. Het is mogelijk, maar niet zichtbaar, dat er een inwendige bloeding is; je voelt dan stijfheid en beklemming.

Een fysiotherapeut zal rekoefeningen en range-of-motion oefeningen uitvoeren, evenals preventieve oefeningen en massages. Je kunt de pijn thuis ook verminderen door middel van temperatuurtherapieën (koude en warmte). Een gespecialiseerde arts kan ultrasone sessies of andere effectieve alternatieve therapieën voorschrijven.

Spierkrampen

Spierkrampen zijn meestal niet ernstig en worden opgelopen tijdens het sporten of na een sessie, hoewel het ook vaak voorkomt dat je last hebt van spierkrampen terwijl je slaapt. Het is een spierverrekking die gepaard gaat met plotselinge, intense pijn, die het meest merkbaar is wanneer je de spier probeert te strekken en wanneer je hem aanraakt. Meestal is de pijn van korte duur, maar als dat niet zo is, voel je tintelingen in en rond de spier.

Een dieet dat rijk is aan mineralen, betere hydratatie, voldoende rekoefeningen, een massage om de spier te ontspannen en alleen koude toedienen als de krampende pijn na een paar uur nog niet is verdwenen, zijn voldoende om de symptomen te verminderen. Als de krampen lang aanhouden, herhaaldelijk optreden of geen duidelijke reden hebben, raadpleeg dan je arts, want het kan zijn dat je lijdt aan een nieraandoening of dat je een probleem hebt met de opname van voedingsstoffen.

Botbreuken

Een botbreuk van het dijbeen kan ontstaan bij een ongeluk of als we een ernstig trauma oplopen. Voor dit type letsel is meestal een operatie nodig om de vorm van het bot te herstellen. Het herstel duurt erg lang en is pijnlijk en omvat fysiotherapiesessies op verschillende niveaus, waarbij altijd rekening moet worden gehouden met de aanwijzingen van de orthopedisch chirurg.

De pijn wordt niet alleen veroorzaakt door de breuk zelf, maar ook door het feit dat het bot in de weefsels graaft en deze verwondt en scheurt. In dit geval zullen de behandeling en het herstel langer duren. Een gebroken knieschijf kan ook pijn veroorzaken in het dijbeen, maar op een veel zwakkere manier dan in het vorige geval.

Tendonitis

Een pees raakt geïrriteerd en ontstoken, waardoor deze gevoelig wordt en gematigde schade veroorzaakt. Hoewel het veel vaker voorkomt in andere gebieden, komt het ook voor in de dij, vooral bij de abductoren. Het is een aandoening die inherent is aan repetitieve bewegingen en activiteiten. Het is vrij gemakkelijk om weer normaal te worden na een peesontsteking. Je hebt rust, massage, spierversterkende oefeningen en niet-invasieve pijnbehandeling nodig.

Meralgia paresthetica

Deze aandoening treedt op wanneer de laterale zenuw in de dij wordt samengedrukt, waardoor het gebied pijn doet en je een branderig gevoel en gevoelsverlies krijgt. De pijn neemt toe als je lange tijd staat of loopt.

De behandeling bestaat uit symptomatische verlichting, waarbij wordt geprobeerd de ontsteking te verminderen en de schade weg te nemen. De fysiotherapeut zal eenvoudige rekoefeningen en massages aanraden om het gebied te ontspannen en de weefsels te laten ontspannen.

Ischias

Ischias is de pijn die ontstaat in de onderrug en reikt tot aan de voet als gevolg van ontsteking van de heupzenuw. Deze zenuw raakt ontstoken en veroorzaakt pijn in het bovenbeen, vooral in het ruggebied en naar de buitenkant toe. De huid kan erg gevoelig worden en je been kan zelfs in slaap vallen. Met rust, eenvoudige fysiotherapeutische oefeningen en niet-invasieve pijntherapieën zou er geen probleem moeten zijn, hoewel het waar is dat deze pathologie invaliderend is als deze matig of ernstig optreedt.

Lipoedeem

Vetweefsel wordt verdeeld en hoopt zich op in de bovenbenen, inclusief de heupen en dijen. Het is gerelateerd aan hormonen in het geval van vrouwen en aan leverproblemen bij mannen.

Wanneer we aan lipoedeem lijden, ontstaan blauwe plekken, spataders (in een gevorderd stadium is de bloedstroom sterk veranderd), zwaarte en zwelling, en pijn bij het aanraken en natuurlijk bij het drukken, waardoor het moeilijk is om strakke kleding te dragen. De morfologie van het been verandert en wordt buisvormig, waardoor de manier van lopen verandert en de mobiliteit wordt beperkt.

In een vroeg stadium wordt het behandeld met de juiste voeding en lichaamsbeweging, en het helpt om compressiekleding te dragen tijdens het sporten om te voorkomen dat de weefsels verslappen en gaan ontsteken. Watersporten hebben een groot positief effect op de ziekte.

In meer gevorderde gevallen is compressietherapie op een hoger niveau essentieel, waarbij dagelijks rond of plat breiwerk wordt gebruikt, en genaaide kledingstukken als de pathologie al ver ontwikkeld is, zeer nuttig zijn. In ernstiger gevallen is complexe decongestie nodig, inclusief drainage en daaropvolgend onderhoud.

Iliotibiaal band syndroom

Een blessure bij hardlopers die bestaat uit pijn aan de buitenkant van de knie, die acuut en zeer intens is. Daarnaast kan er ook pijn optreden in gebieden zoals de heup en het bovenbeen. Het is duidelijker bij bergafwaarts hardlopen of bij lage snelheid.

We kunnen de ontsteking behandelen met cryotherapie, maar het is ook raadzaam om naar een fysiotherapeut te gaan om je te helpen weer normaal te worden. Voor de dijen zijn massages een grote opluchting. Bij het sporten moet je op je hardlooproutes letten en je hardlooptechniek veranderen of verbeteren. Je moet ook een trainingsschema opstellen om je onderlichaam te versterken.

Perifere arteriële aandoening

Als de slagaders in de benen vernauwen en stijf worden, zorgen ze niet voor een goede bloedtoevoer, waardoor weefsels, waaronder zenuwen, beschadigd raken. Het wordt voornamelijk veroorzaakt door de ophoping van vet in de slagaderwanden, dus de preventie en behandeling begint met een verandering in ons voedingspatroon.

De pijn, samen met vermoeidheid of een branderig gevoel, treedt op als we de spieren harder laten werken dan normaal, bijvoorbeeld bij sporten, traplopen, gewicht heffen en loslaten, enz. De spieren krijgen niet het bloed dat ze nodig hebben voor deze activiteiten en krijgen geen zuurstof. In een verder gevorderd stadium ontstaan zweren en kan de huid blauwachtig of over het algemeen donkerder worden.

De behandeling ervan vereist allerlei acties die helpen om de slagaders wijder te maken en vrij te maken van lipiden (stoppen met roken, cholesterol verlagen, afvallen, bloeddruk en bloedsuikerspiegel op peil houden, enz.) Kies een trainingsprogramma met een balans tussen beweging en rust. Laat je masseren om de weefsels actief te houden als je in rust bent of zwakke dijen voelt.

Myositis ossificans

Dit is de vorming van bot in een spier en komt vooral voor in de quadriceps en de adductor internus. Weke delenmassa wordt gezien in de beginperiode en perifeer botweefsel enige tijd later.

In de eerste fase treedt overgevoeligheid op, is er veel pijn bij het aanraken of bewegen van de benen en zwelling tot het punt dat de flexibiliteit afneemt. Dit wordt gevolgd door verkalking. Andere symptomen zijn zwelling, spierstijfheid en een verminderd bewegingsbereik. Deze pathologie vereist conventionele chirurgie of golftherapie gevolgd door postoperatieve fysiotherapeutische behandeling.

Compartimentsyndroom

Deze aandoening veroorzaakt verhoogde druk in één deel van een spier. De compartimenten verwijden zich, maar de omliggende fascia niet, waardoor de spieren, veneuze holtes en zenuwen worden afgekneld en de bloedstroom wordt geblokkeerd. Het resultaat is blijvend letsel, vaak leidend tot het afsterven van de spier.

Gelukkig komt deze aandoening niet vaak voor, maar het is duidelijk hoe belangrijk een vroege diagnose is, omdat een operatie nodig kan zijn. Bovendien zal de pijn continu en chronisch zijn, hoewel minder hevig. Daar komt nog bij dat de diagnose niet gemakkelijk te stellen is en voor verwonding wordt aangezien, vooral als de aandoening het gevolg is van een andere ziekte.

Ermoet comprimerende kleding worden gedragen, waarbij de benodigde druk constant moet worden gecontroleerd en zo vaak als nodig moet worden vervangen. Herhalende oefeningen moeten worden vermeden en het been moet indien mogelijk omhoog worden gehouden.

Wat zijn de symptomen en soorten pijn waardoor we denken dat we een dijbeenblessure hebben?

Een geblesseerd bovenbeen doet niet alleen pijn, maar vertoont ook andere symptomen die u helpen het type blessure te herkennen, een idee te krijgen of een andere blessure uit te sluiten.

Meest voorkomende soorten symptomen

• Pijn: De pijn is algemeen, of het nu gaat om een van de hamstringspieren of alleen de quadriceps. Als het een heel specifiek gebied is, hebben we het waarschijnlijk over een verrekte spier of zenuwproblemen. Wat de intensiteit en duur betreft, zal de blessure ons een indicatie geven, maar over het algemeen is de schade matig of ernstig.
• Zwelling: Dit is het symptoom dat gepaard gaat met pijn bij vrijwel elke blessure. Het maakt niet uit waarom het optreedt, er is altijd een onverwachte impact van kwetsende aard die ervoor zorgt dat de weefsels opzwellen. Het is het verdedigingsmechanisme van ons lichaam.
• Stijfheid: Veel dijbeenblessures veroorzaken stijfheid in de aangetaste spier, die sterker wordt (opzwelt en verstijft) en zelfs licht kan verschuiven als gevolg van deze veranderingen.
• Roodheid: Dit gaat meestal samen met de zwelling. Hoewel het niet altijd voorkomt, is het bijna zeker dat je een dijbeenblessure hebt als een deel van je dijbeen rood is geworden. Dit komt door de impact en het werk van het immuunsysteem, dat de bloedstroom en temperatuur verhoogt.
• Hematoom: Dit ontstaat bij de sterkste schokken, doordat een deel van de bloedstroom wordt platgedrukt of doordat de weefsels inwendig bloeden (bij verwondingen, maar ook bij verschillende ziekten).
• Gevoelloosheid: Het weefsel verliest flexibiliteit, zodat beweging beperkt is en proberen te bewegen pijnlijk is door de slechte conditie.
• Verminderde beweging: Door het bovenstaande, maar ook door de pijn zelf, het gebrek aan ondersteuning en om andere redenen, zullen we mobiliteit verliezen, zowel bij het lopen als bij het draaien van de lies of het maken van andere bewegingen.
• Tintelingen: Zenuwblessures en blessures die de bloedcirculatie veranderen, geven een tintelend gevoel omdat de weefsels niet de nodige toevoer van voedingsstoffen krijgen en de huid gevoelig wordt.

Soorten symptomen afhankelijk van het gebied

• Pijn aan de voorkant: De pijn zal wijdverspreider zijn in het hele gebied omdat er, in tegenstelling tot het gebied aan de achterkant, maar één spier is, de quadriceps, die de belangrijkste is en die zal worden aangetast. In elk geval is de intensiteit nog steeds variabel en kunnen we blauwe plekken, stijfheid of tintelingen vinden, afhankelijk van het probleem waar we last van hebben.
• Rugpijn: Overbelasting of ruptuur van de hamstringgroep gaat, naast grote schade, gepaard met trekken tot moeite of onmogelijkheid om het been te ondersteunen en verder te lopen, ontsteking of de aanwezigheid van hematoom.
• Laterale pijn: Dit wordt veroorzaakt door druk of beknelde zenuwen. Je zult je ook erg gevoelig voelen bij aanraking, tintelingen, kloppen, branden, gevoelloosheid in het dijbeen of been, enz.
• Pijn in het been: Meestal zijn er zenuwen bij betrokken, vooral de heupzenuw. Je merkt tintelingen of zelfs gevoelloosheid over de hele lengte van de zenuw. Bovendien ervaar je pijn in de onderrug.
• Pijn in de richting van de heup: Je merkt zowel algemene pijn als schietende pijn op zeer specifieke punten, altijd afhankelijk van de triggerpoints die aangetast zijn.
• Pijn in de richting van de knie: Als de triggerpoints verkeerd behandeld zijn, zal de pijn intens en geconcentreerd zijn, maar gemakkelijk verdwijnen met wrijving op de hele pijnlijke plek en door de knie voorzichtig te articuleren en te draaien.

Hoe kunnen we dijbeenpijn verlichten met complementaire en niet-invasieve therapieën?

Ongeacht hoe we de pathologie die de pijn veroorzaakt moeten behandelen, stellen we niet-invasieve therapieën voor om de dijbeenpijn te verlichten. Er zijn natuurlijke manieren om voor jezelf te zorgen en je beter te voelen.

Massagetherapie

Het dijbeen is een ideaal gebied om pijn door middel van massage te behandelen, omdat het een glad en breed gebied is waar we alle bewegingen van deze therapie kunnen uitvoeren. Dit betekent dat we elk type massage op dit gebied kunnen uitvoeren, wat ervoor zorgt dat je altijd de meest geschikte krijgt, afhankelijk van waarom je dijen pijn doen: ontspanning van samengetrokken spieren, herpositionering van verplaatste weefsels, activering van de bloedsomloop, enz.

Compressietherapie

Het gebruik van compressiekleding of -verbanden heeft veel voordelen bij het verlichten van dijbeenpijn. Het toepassen van medisch bepaalde druk na een blessure helpt om het gebied te draineren en te voorkomen dat er vocht wordt gevormd. Bovendien ondersteunen dit soort compressiebanden of -kledingstukken, vooral een compressiebrace voor het bovenbeen, de delen van de dijen zodat niet alleen wordt voorkomen dat het probleem erger wordt, maar ook een natuurlijk herstel en zelfs het voorkomen van blessures wordt bevorderd.

Thermotherapie

In dit geval hebben we op twee manieren baat bij thermotherapie:

Enerzijdsleggen we warmte op onze dij om de pijn te verlichten. Dit kan bijvoorbeeld tijdens massagesessies, maar ook thuis, door microwavable warmtepacks op het gebied te leggen, een douche van hoge temperatuur te nemen of in warm water gedrenkte kompressen op de benen te leggen.

Aan de andere kant verwijzen we naar de medische handelingen die bestaan om warmte op een diep niveau uit te stralen. Als we een ernstige contractuur of zelfs een ruptuur hebben, kan onze gespecialiseerde arts enkele microgolf- of diathermiesessies (hoogfrequente stroom) aanraden.

Opgemerkt moet worden dat warmte alleen aan te raden is als je pijn hebt die al meer dan drie dagen aanhoudt nadat je een probleem hebt gekregen, of als het chronisch is. Als dit niet het geval is, moet eerst koude worden gebruikt.

Cryotherapie

We moeten alleen koude toepassen op de pijnlijke plek als we net gewond zijn geraakt, gedurende de twee of drie dagen na de blessure. Het is ook belangrijk om te weten dat deze praktijk niet mag worden misbruikt, dus we raden u aan om de koude niet langer dan 20-25 minuten aan te brengen. U kunt verpakt ijs gebruiken, een diepvrieszakje, doeken gedrenkt in water gekoeld met ijs, etc., hoewel het altijd het beste is om specifieke producten zoals ijsgelpacks bij de hand te hebben.

Warm- en koudetherapie

Dit is een van de gevallen waarin contrasttherapie het meest effectief kan zijn, waarbij altijd rekening moet worden gehouden met de oorzaak van de pijn. Als de weefsels zijn samengetrokken en niet goed gevoed zijn, is het ideaal om eerst warmte en daarna koude te gebruiken en de behandeling te herhalen. Doe nooit contrasttherapie bij recente verwondingen of bij een ontstoken gebied of open wonden. Deze praktijk is gericht op herstel en normalisatie van de weefsels, het is niet puur curatief.

Andere effectieve alternatieve therapieën

Hoewel minder gebruikelijk, zijn er nog andere natuurlijke remedies om dijbeenpijn te verlichten.

• Natuurlijke remedies met planten: De dij is geen bijzonder geschikt gebied voor een directe kruidenbehandeling. Wat we wel kunnen doen is infusies maken van soorten met pijnstillende eigenschappen: munt, valeriaan, rozemarijn, lavendel, brandnetel, enz.
• Acupunctuur: Acupunctuur is gericht op het verminderen van de compressie van de aangetaste zenuw. In het geval van spiercontracturen gebruiken we dry needling, dat rechtstreeks op de aangetaste triggerpoints werkt met behulp van een naald die in het weefsel wordt ingebracht.
• Osteopathie: Dit is een zeer geschikte therapie in het geval van abductoratrofie en algemeen ongemak in de liesstreek. Met de manipulatie (strekken, adductie, enz.) van de professional worden de pezen in de corresponderende spiergroepen gebracht om de balans van het geheel te herstellen.

Hoe pas je de RICE-therapie stap voor stap toe om dijbeen- en beenpijn te verminderen?

RICE is de eerste blessurebehandelingsmethode die geschikt werd geacht voor eerste hulp. Deze is nu verbeterd en we raden u aan om de PRICE-therapie te gebruiken, die identiek is op een eerste stap na die is toegevoegd.

• Bescherming: Je moet de juiste handelingen uitvoeren om je dijbeen te beschermen vanaf het moment dat het pijn doet totdat je verder kunt gaan met de rest van de stappen (of naar het ziekenhuis gaan als je een blessure hebt opgelopen die ernstig kan zijn).
• Rust: Om dijbeenpijn te verlichten, moet je je dijen laten rusten. We raden volledige rust niet aan, tenzij uw arts u dit opdraagt in het geval van een ernstig probleem. Het is voldoende om uw dijen niet te belasten, waar nodig steunen te gebruiken en pauzes te nemen voor lange dagen wanneer ze gespannen zijn.
• IJs: Hoewel de therapie verwijst naar ijs dat op de pijnlijke plek wordt gelegd, is het ideaal om er een koudebron op te leggen, beter als het een specifiek therapeutisch product is, zelfs als het voor huishoudelijk gebruik is.
• Compressie: Compressie wordt zowel uitgevoerd met elastische zwachtels (in eerste instantie, na het begin van de pijn) als met comprimerende kledingstukken (daarna, om overbelasting te voorkomen en een sneller herstel en een lagere incidentie van herhaling van de blessure te bereiken).
• Elevatie: Om een hoge bloedtoevoer te voorkomen die het gebied doet ontsteken, laat werken en de pijn doet toenemen, zetten we het omhoog. In het geval van het bovenbeen is dit een beetje moeilijk, omdat het de bedoeling is om het boven het niveau van het hart te brengen; u moet volledig gaan liggen en het been, met een steun, in een hoek van meer dan 45º houden.

De PRICE-therapie is alleen nuttig als je pijn plotseling optreedt, veroorzaakt door een blessure of een ander probleem. Als uw dijen al enkele dagen pijn doen of als u zeker weet dat uw aandoening chronisch is, kunt u beter geen koude gebruiken, maar warmte om de pijn te verminderen.

Hoe kun je dijbeenpijn in de toekomst voorkomen?

Om te voorkomen dat het weer gebeurt, vooral als je een sporter bent of als je lijdt aan aandoeningen die dit mogelijk maken, moet je proberen de volgende tips op te volgen om dijbeenpijn te voorkomen.

• Dieet rijk aan mineralen: Volg een gevarieerd dieet, inclusief alle voedselgroepen, maar met de nadruk op mineralen, micronutriënten die zeer aanwezig zijn in de doorbloeding, spiersamenstelling en het zenuwstelsel.
• Hydratatie: Hydrateer voldoende. Water geeft zuurstof aan de weefsels, waardoor ze leven. Bovendien maakt water het bloed vloeibaar, voorkomt het bloedstolsels en helpt het de weefsels te reinigen. Houd ook rekening met de uitdroging en demineralisatie die je ondervindt bij het sporten en drink extra om dit te compenseren.
• Houdingshygiëne: Kies altijd de juiste houding. Probeer tijdens het slapen je benen omhoog te houden als je last hebt van zware benen. Als je zit, vermijd dan om je benen lang gekruist of in een onnatuurlijke houding te houden en sta om de paar minuten op om je spieren actief te houden. Leer bij het sporten de beenhouding voor elke oefening kennen en houd deze aan (vaak doen we het voor het gemak niet).
• Contrastbaden: Net zoals deze therapie perfect is als je dijen pijn doen, is het ook ideaal om de weefsels te voeden zodat het niet meer gebeurt.
• Compressiekleding: Vergeet, net als in het vorige geval, niet om deze speciale kledingstukken te dragen om de weefsels op hun plaats te houden. Compressiebraces voor de dijen helpen je enorm, vooral als je sport of voortdurend beweegt op je werk.
• Lichaamsbeweging: Atrofie van de weefsels, om de een of andere reden, betekent dat wanneer ze zich moeten inspannen, ze dat niet kunnen. Zorg ervoor dat je dijen en, in het algemeen, je benen en je hele lichaam in goede conditie blijven. Op die manier zal de occasionele inspanning geen tol van je eisen. Let op de hoeveelheid oefeningen die je doet, het type, de intensiteit en de geschiktheid voor jou.
• Stretching: Verwaarloos een goede stretch niet. De dij lijkt, omdat hij groot is, moeilijk te beschadigen, maar de waarheid is dat als je hem forceert, hij zal lijden. Bereid je daarom voor op de inspanningen met specifieke rekoefeningen voor dit gebied (en alle andere die je gaat doen tijdens het sporten).
• Behandelingen: Als je lijdt aan of vatbaar bent voor een van de beschreven aandoeningen, behandel ze dan. Als je er wel of geen last van hebt, is dat ook een manier om de dijbeenpijn te verlichten.

Waarom moeten we pillen en injecties vermijden om been- en dijbeenpijn te verlichten?

Pijn moet over het algemeen niet met medicijnen worden behandeld. De eerste reden is dat het niet nodig is. Je hebt al gezien dat er veel andere manieren zijn om de pijn in onze dijen te verlichten, allemaal niet-invasief, zonder bijwerkingen en natuurlijk. Het is belangrijk om niet te veel medicijnen te gebruiken.

Alle medicijnen hebben bijwerkingen. Als het nodig is, nemen we ze natuurlijk in, maar zoals we hebben gezien, zijn er andere vormen van verlichting. Op deze manier worden we gespaard van de bijwerkingen en het feit dat we chemische stoffen in ons lichaam hebben, wat geen goede zaak is.

Zelfmedicatie is altijd gecontra-indiceerd, zelfs in de meest basale gevallen. De ingrediënten van een pil kunnen voor de ene persoon geschikt zijn en voor de andere neutraal of negatief. Sterker nog, je kunt zelf op twee momenten in je leven merken dat hetzelfde medicijn anders werkt in je lichaam.

Alsje het gevoel hebt dat je pijn erg hevig of chronisch is, ga dan naar je huisarts en hij of zij zal een diagnose stellen. Hij of zij zal je het beste advies geven en, indien nodig, voorschrijven wat je moet nemen, hoe je het moet nemen en wanneer.

Referenties

1. Blue, J. M., & Matthews, L. S. (1997). Beenblessures. Klinieken voor sportgeneeskunde, 16(3), 467-478. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0278591905700351
2. Gallo, R. A., Plakke, M., & Silvis, M. L. (2012). Veel voorkomende beenblessures bij langeafstandlopers: anatomische en biomechanische benadering. Sportgezondheid, 4(6), 485-495. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/1941738112445871
3. Söderman, K., Alfredson, H., Pietilä, T., & Werner, S. (2001). Risicofactoren voor beenblessures bij vrouwelijke voetballers: een prospectief onderzoek gedurende één buitenseizoen. Kniechirurgie, sporttraumatologie, artroscopie, 9(5), 313-321. https://link.springer.com/article/10.1007/s001670100228
4. Clanton, T. O., & Solcher, B. W. (1994). Chronische beenpijn bij sporters. Klinieken voor sportgeneeskunde, 13(4), 743-759. https://europepmc.org/article/med/7805104
5. Willems, T. M., De Clercq, D., Delbaere, K., Vanderstraeten, G., De Cock, A., & Witvrouw, E. (2006). Een prospectieve studie van loopgerelateerde risicofactoren voor inspanningsgerelateerde pijn in het onderbeen. Gait & posture, 23(1), 91-98. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0966636204002747
6. Barrack, R. L., Jasty, M., Bragdon, C., Haire, T., & Harris, W. H. (1992). Dijbeenpijn ondanks botingroei in ongecementeerde femurstelen. Tijdschrift voor bot- en gewrichtschirurgie. Britse editie, 74(4), 507-510. https://online.boneandjoint.org.uk/doi/abs/10.1302/0301-620x.74b4.1624506
7. Campbell, A.C., Rorabeck, C.H., Bourne, R.B., Chess, D., & Nott, L. (1992). Dijbeenpijn na cementloze heupartroplastiek. Ergernis of slecht voorteken. The Journal of Bone and Joint Surgery. Britse editie, 74(1), 63-66. https://online.boneandjoint.org.uk/doi/abs/10.1302/0301-620x.74b1.1732268
8. Dodenhoff, R. M., Dainton, J. N., & Hutchins, P. M. (1997). Proximale dij pijn na femorale nageling: oorzaken en behandeling. Tijdschrift voor bot- en gewrichtschirurgie. Britse editie, 79(5), 738-741. https://online.boneandjoint.org.uk/doi/abs/10.1302/0301-620x.79b5.0790738
9. Domb, B., Hostin, E., Mont, M.A., & Hungerford, D.S. (2000). Corticale strut grafting voor raadselachtige dijbeenpijn na totale heupartroplastiek. Orthopedics, 23(1), 21-24. https://journals.healio.com/doi/abs/10.3928/0147-7447-20000101-10
10. Rööser, B., Bengtson, S., & Hägglund, G. (1991). Acuut compartimentsyndroom door contusie van de voorste dijspier: een verslag van acht gevallen. Tijdschrift voor orthopedisch trauma, 5(1), 57-59. https://journals.lww.com/jorthotrauma/abstract/1991/03000/acute_compartment_syndrome_from_anterior_thigh.10.aspx