Behandeling van yogaletsels

Yoga is een discipline die bewezen heeft uitstekende gezondheidsvoordelen te bieden. Als het echter overmatig of met de verkeerde technieken wordt beoefend, kan het tot veel blessures leiden. Gelukkig zijn er veel verschillende yogabehandelingen voor sportblessures.

Yoga behandelingen gebaseerd op de PRICE therapie kunnen worden toegepast bij milde en acute blessures. Als er ernstigere en gecompliceerdere blessures zijn ontstaan, vereisen deze ingrijpende oplossingen zoals een operatie. Daarom nodigen we je uit om meer te leren over deze behandelingen in het volgende bericht.

Wat zijn de meest voorkomende soorten blessures bij het beoefenen van Yoga?

Yoga is een discipline waarbij bijna elke spier en elk gewricht in het lichaam wordt gebruikt. Door het aantal houdingen veroorzaakt het blessures aan de nek, schouders, ellebogen, polsen, heupen, benen, knieën en enkels. Daarom moeten yogi's zich bewust zijn van hun bewegingen om de volgende blessures te voorkomen:

• Nekblessures: Deze blessures worden veroorzaakt door omgekeerde houdingen waarbij het hoofd op de grond wordt geplaatst om het gewicht van het lichaam te ondersteunen. Dit kan leiden tot spiercontracturen, compressie of avulsie van de wervelschijven en zelfs fracturen. Nekletsels kunnen leiden tot pijn, bewegingsbeperking en stijfheid.
• Rotator cuff tendinitis: Dit kan het gevolg zijn van houdingen waarbij herhaalde bewegingen worden gemaakt over het hoofd en chaturangas, namaste naar de rug en planks. Hierdoor steekt de humeruskop uit, wat leidt tot overbelasting en ontsteking van de rotatorcuffpezen. Deze blessure veroorzaakt het onvermogen om de armen boven het hoofd te heffen, stijfheid en intense pijn.
• Schouderontwrichting: Dit is een van de meest voorkomende blessures bij yogi's, vooral beginners. Het wordt veroorzaakt door een gebrekkige spiercoördinatie tijdens het uitvoeren van hyperextensie- of hyperflexiebewegingen. Het veroorzaakt hevige pijn, bewegingsbeperking en veel zwelling.
• Bicepspeesscheur: Dit is een van de blessures die geassocieerd wordt met de rotator cuff. Ze ontstaat na herhaalde ontstekingen bij het uitvoeren van asana's met een slechte techniek. Het veroorzaakt hevige pijn in de schouder en neemt toe wanneer je de arm probeert op te tillen.
• Laterale epicondylitis: Dit wordt veroorzaakt door houdingen zoals chaturanga, wanneer de armen lang en met een slechte techniek in extensie worden geplaatst. De meest voorkomende symptomen zijn pijn en een branderig gevoel bij bewegen, spierzwakte en een verminderd bewegingsbereik.
• Slijmbeursontsteking van de elleboog: Slijmbeursontsteking wordt veroorzaakt door houdingen waarbij het ellebooggewricht overbelast wordt. Dit wordt veroorzaakt door posities waarbij de elleboog in hyperflexie en hyperextensie wordt gehouden. Dit veroorzaakt pijn, ontsteking, roodheid, gewrichtsstijfheid en zwelling.
• Tendinitis van de pols: Dit komt door houdingen waarbij de handen als steun worden gebruikt en waarbij het hele gewicht van het lichaam wordt vastgehouden. Dit veroorzaakt overmatige compressie en ontsteking van de ligamenten en pezen. Dit veroorzaakt intense pijn, ontsteking en moeite om de pols te bewegen.
• Carpaal tunnel syndroom: Dit is een andere pathologie die wordt veroorzaakt door houdingen waarbij de hand het gewicht van het lichaam ondersteunt. Door deze houdingen ontstaat er compressie en ontsteking in de nervus medianus. Dit veroorzaakt pijn, gevoelloosheid, tintelingen en zwakte bij het vasthouden van voorwerpen in de hand.
• Patellapeestendinopathie: Dit is een ontstekingslaesie ter hoogte van de patellapees die wordt veroorzaakt door houdingen waarbij de knie gebogen moet worden gehouden. De belangrijkste is padmasana, die microscheurtjes in de pees veroorzaakt. Dit veroorzaakt pijn bij het traplopen of zitten en gaat gepaard met roodheid en zwelling.
• Meniscus scheuren en rupturen: Een van de structuren die ook veel te lijden heeft zijn de menisci van de knieën. Ze zijn erg gevoelig voor scheuren en breuken door de virasana-houding als gevolg van draaien en compressie. Yogi's melden vaak hevige pijn, stijfheid, bewegingsmoeilijkheden en instabiliteit.
• Verkramping en scheuren van de hamstrings: Dit is een van de kenmerkende blessures van yogi's bij het beoefenen van niet-ondersteunde zithoudingen en plotselinge buigingen. Deze houdingen veroorzaken verkorting van de achterste ketting van de benen, wat leidt tot samentrekking en scheuren. Het veroorzaakt plotselinge, hevige pijn, zwelling, blauwe plekken en spierzwakte.
• Labrale scheur in de heup: Dit is het scheuren van de labrale kraakbeenring door compressie veroorzaakt door bepaalde houdingen of de aanwezigheid van gewrichtssporen. Dit zorgt voor extreme druk op de pezen en leidt tot een verrekking of scheur die pijn in de heup veroorzaakt. De pijn straalt ook vaak uit naar de bil of lies en gaat gepaard met klikken en stijfheid.
• Artrose van de heup: Dit wordt gekenmerkt door slijtage en aantasting van het gewrichtskraakbeen als gevolg van overmatige bewegingen bij het uitvoeren van yogahoudingen. Het veroorzaakt meestal pijn in de heup, die mild of ernstig kan zijn en gepaard kan gaan met klikken en stijfheid.
• Heupdysplasie: Dit is een veel voorkomende en chronische aandoening bij yogi's als gevolg van hyperextensie of hyperflexie van de heup. Hierdoor ontstaat een verplaatsing van de femurkop en een grote ruimte in het acetabulum. Dit zorgt voor een groter bewegingsbereik, wat gepaard gaat met instabiliteit en schade aan de banden en pezen van de heup.
• Tendonitis en enkelscheuren: Deze zijn het gevolg van een slechte techniek in yogahoudingen zoals virasana, suptavirasana en lotus. Deze houdingen veroorzaken overmatige spanning en ontsteking ter hoogte van de achillespees en enkelbanden. De yogi voelt pijn, roodheid, zwelling en bewegingsbeperking.
• Lumbale blessures: Bij sommige yogahoudingen wordt de wervelkolom overmatig gedraaid en gestrekt, wat leidt tot compressie van de wervelschijven. Deze compressie kan ook druk op de ruggenmergzenuwen veroorzaken, vooral in houdingen zoals de kameel of cobra. Deze blessures veroorzaken pijn in de onderrug die kan uitstralen naar de billen en benen.
• Botbreuken: Gedwongen houdingen waarbij het lichaam moet worden opgetild en stabiliteit en evenwicht vereist zijn, kunnen leiden tot plotselinge valpartijen en botbreuken. Fracturen komen meestal voor in botten van de ledematen of wervels. Ze presenteren zich als hevige pijn, kraken of knappen, zwelling en moeite met bewegen.

Beste producten voor Yoga blessure herstel

Bestseller

.

Hoe pas je de RICE-therapie toe om eerste hulp verwondingen bij Yoga te behandelen?

Het toepassen van de RICE therapie bij de behandeling van yoga blessures is een van de beste opties. De RICE therapie werd vele jaren geleden ontwikkeld en was bekend en werd gebruikt, maar moest worden omgevormd tot de PRICE therapie. De betekenis van PRICE is bescherming, rust, ijs, compressie en elevatie.

Dit is hoe je het toepast op yogablessures:

• Bescherming: Het geblesseerde gebied moet worden beschermd met elastische bandages, orthesen of gewrichtssteunen. Het belangrijkste doel is om complicaties of het ontstaan van nieuwe blessures te voorkomen.
• Rust: Het getroffen gebied moet vervolgens 48 uur relatieve rust krijgen, waarbij alleen bewegingen die het letsel accentueren worden beperkt. Het moet relatief zijn om stijfheid in het gebied te voorkomen en de rustperiode nooit te overschrijden om verdere schade te voorkomen.
• IJs: Het aanbrengen van ijs is zeer nuttig om ontsteking en geaccentueerde pijn te voorkomen. Het moet worden toegepast met gelpacks of kompressen gedurende 15 minuten, elke 1-2 uur of 6-8 keer per dag. IJs mag niet langer dan 72 uur worden toegepast.
• Compressie: Het is belangrijk om compressieverband aan te brengen om zwelling en pijn te helpen verminderen en de weefsels te fixeren. Het moet worden gebruikt met voldoende compressie om te voorkomen dat de veneuze afvoer wordt verminderd en vochtophoping ontstaat.
• Elevatie: Elevatie van het gebied is belangrijk om verder te helpen bij het verminderen van zwelling. Om dit goed te doen, moet het getroffen gebied 30 centimeter boven het niveau van het hart worden opgetild. Dit bevordert de veneuze afvoer en helpt de pijn en zwelling te verminderen.

Chirurgische behandelingen om ernstige of chronische blessures bij Yoga te genezen

Chirurgische behandelingen voor ernstige of chronische yogablessures zijn de beste opties. Ze zijn nuttig als het vermogen om blessures op te lossen is uitgeput en de flexibiliteit en het uithoudingsvermogen zijn aangetast. Hier zijn enkele van de nuttigste chirurgische behandelingen:

Nekblessures

Nekletsels ontstaan door houdingen waarbij het hoofd het gewicht van het lichaam moet dragen. Dit leidt tot compressie van de wervels en schade aan de wervelschijven en zenuwen. Tot de meest voorkomende letsels behoren onder andere wervelfracturen en uitpuilende wervelschijven.

De volgende chirurgische behandelingen zijn geschikt voor deze letsels:

• Fusiechirurgie: Dit is speciaal ontworpen om instabiliteit of breuken van de nekwervels te behandelen. Er wordt een kleine plaat gebruikt ter hoogte van de aangetaste wervel om deze stabieler te maken.
• Decompressiechirurgie: Dit is een operatie die specifiek bedoeld is om de tussenwervelschijven te decompresseren en de zenuwbeschadiging te verbeteren. Het wordt ook vaak gebruikt om sporen of ontstekingsweefsel te verwijderen die verdere compressie veroorzaken.

Schouderletsels

De schouder is een van de lichaamsdelen die wordt aangetast door overbelasting als gevolg van herhaalde bewegingen. De houding die het vaakst blessures aan het schoudergewricht veroorzaakt is de kin. De meest voorkomende blessures zijn rotator cuff tendinitis, schouderdislocatie en biceps brachii longus peesscheuren.

De meest gebruikte chirurgische behandelingen voor deze pathologieën zijn:

• Open schouderchirurgie: Dit is een hersteloperatie waarbij kleine incisies worden gemaakt om de plaats van de scheur te bereiken. Het is momenteel niet de meest gebruikte operatie, maar er zijn ongetwijfeld gevallen waarin het nodig is om het te gebruiken.
• Schouderartroscopie: Dit is de beste optie voor het herstellen van beschadigd weefsel bij de schouder. Het wordt uitgevoerd via een kleine incisie waardoor een apparaat wordt ingebracht om inwendig te visualiseren en te repareren. Het herstel verloopt sneller en is minder pijnlijk.

Hand- en polsblessures

Handen en polsen zijn een van de onderdelen die vaak erg te lijden hebben onder yogabeoefening. Schade komt vaak voor omdat de handen en polsen het gewicht dragende orgaan zijn in de meeste houdingen. Tot de meest voorkomende blessures behoren polspeesontsteking en carpaal tunnel syndroom.

Ze worden meestal operatief verholpen met de volgende operaties:

• Open polsoperatie: Dit wordt meestal gebruikt bij langdurige of chronische pathologieën ter hoogte van de pezen of ligamenten van de pols. Het kan meestal worden gebruikt bij complexe of eenvoudige pathologieën, maar de hersteltijd is langzamer.
• Loslatende chirurgie: Dit is speciaal ontworpen om de pathologie van het carpaal tunnel syndroom te verbeteren. Via een kleine incisie en een zeer eenvoudige procedure wordt al het ontstekingsweefsel en beschadigd weefsel verwijderd. De pezen kunnen dan weer normaal bewegen.

Rugletsels

De wervelkolom, vooral de lumbale wervelkolom, lijdt onder de hyperflexies en rotaties van yogahoudingen. Deze houdingen zijn verantwoordelijk voor het samendrukken van tussenwervelschijven en ruggenmergzenuwen. De meest voorkomende blessures in dit gebied zijn hernia's en wervelfracturen.

De meest geschikte operaties voor dit gebied zijn:

• Laminectomie: Dit is een chirurgische procedure die speciaal is ontworpen om schijven en ruggenmergzenuwen te decompresseren. Het is momenteel een van de minst gebruikte procedures vanwege het hoge percentage infectie- en zenuwcomplicaties.
• Discectomie: Dit is een andere van de ideale chirurgische procedures om de conditie van de lumbale wervelkolom te verbeteren. De beschadigde tussenwervelschijf wordt verwijderd en de lumbale wervelkolom wordt weer volledig gezond.
• Laser decompressie chirurgie: Het is een minder invasieve procedure om de compressie van de wervelschijven te verminderen en maakt een sneller herstel mogelijk.

Heupblessures

De heup heeft te lijden onder overmatig strekken en buigen in yogahoudingen. Tot de meest voorkomende blessures behoren heupdysplasie, heupartrose en labrale scheuren in de heup.

De meest gebruikte procedures zijn:

• Heupartroscopie: Dit is een minimaal invasieve procedure die het mogelijk maakt om de structuren waaruit het heupgewricht bestaat te visualiseren en te repareren. Er worden zeer kleine incisies gemaakt en het herstel verloopt meestal zeer snel.
• Heupartroplastie: Dit wordt gebruikt voor totale femurkopvervangingen wanneer er sprake is van totale of onherstelbare schade. Het wordt uitgevoerd via een open operatie en is veel invasiever dan artroscopie. Het herstelproces bij deze operatie is veel langzamer.

Enkel- en voetblessures

Sommige enkel- en voetblessures zoals enkelverstuikingen en achillespeesscheuren moeten operatief worden verholpen. De meest gebruikte chirurgische ingrepen zijn:

• Percutane open enkeloperatie: Dit is een operatie die speciaal is ontworpen om de achillespees te repareren wanneer er sprake is van totale scheuren. Het wordt echter geassocieerd met een langzamer herstel en meer complicaties.
• Enkelarthroscopie: Dit is een eenvoudigere procedure dan de vorige en wordt beschouwd als minimaal invasief. Er wordt meestal een kleine incisie gemaakt waar de artroscoop wordt ingebracht om de beschadigde structuren in de enkel te visualiseren en te repareren.

Referenties

1. Fishman, L., Saltonstall, E., & Genis, S. (2009). Het begrijpen en voorkomen van yoga blessures. Internationaal tijdschrift voor yogatherapie, 19(1), 47-53. https://meridian.allenpress.com/ijyt/article-abstract/19/1/47/138142/Understanding-and-Preventing-Yoga-Injuries
2. Cramer, H., Ostermann, T., & Dobos, G. (2018). Blessures en andere ongewenste voorvallen geassocieerd met yogabeoefening: Een systematische review van epidemiologische studies. Tijdschrift voor wetenschap en geneeskunde in de sport, 21(2), 147-154. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1440244017310502
3. Swain, T. A., & McGwin, G. (2016). Yoga-gerelateerde blessures in de Verenigde Staten van 2001 tot 2014. Orthopedisch tijdschrift voor sportgeneeskunde, 4(11), 2325967116671703. https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/2325967116671703
4. Le Corroller, T., Vertinsky, A. T., Hargunani, R., Khashoggi, K., Munk, P. L., & Ouellette, H. A. (2012). Musculoskeletale letsels gerelateerd aan yoga: beeldvormende observaties. American Journal of Roentgenology, 199(2), 413-418. http://holisticyogatherapyinstitute-org.aheartoftheworld.com/attachments/Yoga%20Injuries%20Musculoskeletal.pdf
5. Wiese, C., Keil, D., Rasmussen, A. S., & Olesen, R. (2019). Letsel bij yoga asana beoefening: Beoordeling van de risico's. Tijdschrift voor lichaamswerk en bewegingstherapieën, 23(3), 479-488. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1360859218304455
6. Ravi, S. (2016). De toepassing en effectiviteit van yoga bij preventie en revalidatie van sportblessures bij atleten die deelnemen aan wedstrijdsport. LASE JOURNAL OF SPORT SCIENCE is een wetenschappelijk tijdschrift dat twee keer per jaar verschijnt in Sport Science LASE Journal voor sportwetenschappers en sportexperts/specialisten, 44. https://www.journal.lspa.lv/images/2016/1/4_LASE_2016_1.pdf
7. Russell, K., Gushue, S., Richmond, S., & McFaull, S. (2016). Epidemiologie van yoga-gerelateerde blessures in Canada van 1991 tot 2010: een case series studie. International journal of injury control and safety promotion, 23(3), 284-290. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/17457300.2015.1032981
8. Cramer, H., Lauche, R., Haller, H., Steckhan, N., Michalsen, A., & Dobos, G. (2014). Effecten van yoga op risicofactoren voor hart- en vaatziekten: een systematische review en meta-analyse. Internationaal tijdschrift voor cardiologie, 173(2), 170-183. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0167527314003702
9. Paterson, J. (2008). Pilates onderwijzen voor houdingsfouten, ziekte en letsel: Een praktische gids. Elsevier Health Sciences. https://books.google.es/books?hl=en&lr=&id=A-CAnOi4RV0C
10. Barker, A. L., Talevski, J., Bohensky, M. A., Brand, C. A., Cameron, P. A., & Morello, R. T. (2016). Feasibility of Pilates exercise to decrease falls risk: a pilot randomized controlled trial in community-dwelling older people. Clinical rehabilitation, 30(10), 984-996. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0269215515606197