Behandeling van golfblessures

Volgens de statistieken heeft één op de 10 mensen golf gespeeld op een casual of recreatieve basis. Maar hoewel het lijkt alsof iedereen kan spelen, zijn er veel risico's op blessures, waarbij de rug het lichaamsdeel is waar de meeste amateurs het meeste last van hebben, met 55% van alle opgelopen blessures.

Als alternatieve behandelingen, zoals massage en acupressuur, geen positief effect hebben op het herstel, is een operatie nodig. Hier volgen de meest effectieve chirurgische procedures, afhankelijk van het type blessure.

Wat zijn de meest voorkomende soorten blessures bij golfen?

Voordat we beginnen met het uitleggen van de chirurgische procedures, moet u weten wat de meest voorkomende sportblessures zijn bij golfen. Houd in gedachten dat het een sport is met een gemiddelde spier- en gewrichtsbelasting, maar dat het gevolgen heeft voor uw organisme.

• Supraspinatus peesontsteking: De repetitieve en intense bewegingen van golf bij het slaan van de bal zorgen ervoor dat de supraspinatuspees ontstoken raakt en oncomfortabele krampen voelt. Als de blessure onbehandeld blijft, kan deze pees gedeeltelijk of volledig scheuren, waardoor het herstel langzamer en gecompliceerder zal verlopen.
• Cervicaal ongemak: Progressieve achteruitgang door overwerk en een slechte houding zorgt ervoor dat de tussenwervelschijven in de halswervelkolom verschuiven en nek- en hoofdpijn veroorzaken. Hoewel de wervelkolom een flexibele formatie is en bestand tegen beweging, zal een slechte techniek overbelasting van de spieren veroorzaken en op zijn beurt de verschuiving van de tussenwervelschijven. Vaak is er geen operatie nodig, maar wel veel rust.
• Epitrochleitis: Dit is een handblessure waarbij de pees die de pols buigt ontstoken raakt. De intensiteit treedt op wanneer de hand de typische positie aanneemt om de club vast te pakken. De kracht van de zwaai en een slechte techniek leiden tot verhoogde slijtage van de pees totdat deze pijnlijk en ontstoken wordt en het moeilijk wordt om de pols vrij te bewegen.
• Tenniselleboog: De klinische term is epicondylitis en is de ontsteking van de groep pezen die de uitsteeksels van de armbeenderen verbinden, vooral die het dichtst bij de gewrichten. Hoe ouder de speler, hoe groter de kans op blessures als hij of zij actief blijft golfen. Door de hoge belasting van de pezen slijten de vezels totdat ze geïrriteerd raken.
• Handpijn: Dit is een blessure die voorkomt bij beginnende spelers. Voordat je een perfect schot kunt maken, moet je eerst oefenen en falen. Er zijn slagen die de grond raken en het is de hand die mishandeld wordt. De handpalm wordt rood en er treden korte spasmes op. Een slechte grip veroorzaakt ook deze blessure, die meestal verdwijnt als je je techniek verbetert.
• Pijn in de onderrug: De aanvankelijke oorzaak is waarschijnlijk spiersamentrekkingen, maar kan ook het gevolg zijn van discusverplaatsingen in de onderrug. Vergelijkbaar met cervicale verplaatsingen, maar dan in de lagere wervelkolom. De rotatie van de zwaai activeert alle gewrichten van het lichaam en de hele wervelkolom. Als de swing wordt overdreven om de bal harder te raken, zal deze intensiteit in de rug worden gevoeld.
• Achillespeesontsteking: Er zijn verschillende manieren waarop deze pees geblesseerd kan raken: door kleine scheurtjes in de vezels, door de vorming van cysten en door slijtage als gevolg van overbelasting, hoewel het bij golf meestal wordt veroorzaakt door een slechte slagtechniek die ervoor zorgt dat de inertie van de swing een impact heeft op deze vezelige koord.
• Metatarsalgie: Dit is een aandoening aan de voetzool, als gevolg van slecht schoeisel of een slechte stand door orthopedische misvormingen. De ontsteking ontstaat in het middenvoetsbeentje en is geen blessure die een operatie vereist, maar het is wel vervelend als je lange afstanden moet lopen op zoek naar de golfbal. Denk eraan dat schoenen niet te strak moeten zitten en niet te groot mogen zijn.

Beste producten voor golfblessureherstel

Bestseller

.

Hoe de RICE-therapie toepassen om eerste hulp blessures bij golfers te behandelen?

Als goede golfer moet je altijd voorbereid zijn op elke eventualiteit op de 18 holes van je spel. Daarom laten we je de RICE-therapie zien die dient als eerste hulp en die je zal helpen wanneer je een kleine blessure hebt.

• Bescherming: Zoek een veilige plek om de blessure te controleren. Gebruik een klassiek of elastisch verband om het geblesseerde deel te bedekken en vermijd onvrijwillige en toevallige plotselinge bewegingen. Dit is de eerste stap die u moet nemen als u zich in een afgelegen deel van de golfbaan bevindt en geen trolley hebt om u te vervoeren.
• Rust: Lichamelijke en gewrichtsactiviteiten moeten tot een minimum worden beperkt terwijl de blessure wordt onderzocht. Dit is een basisstap, maar van vitaal belang omdat de weefsels moeten ontspannen om te beginnen met herstellen. Als u zwellingen en blauwe plekken ziet, moet u speciale aandacht besteden aan de volgende stappen van de PRICE-therapie.
• IJs: Deze stap begint met het aanpakken van de zwelling, pijn en het oedeem die ontstaan bij matige verwondingen. Vergeet niet om de kou maximaal 20 minuten toe te passen, waarna u 10 minuten pauze moet inlassen. Dit voorkomt eerstegraads verbranding van de huid en gevoelloosheid van de weefsels door de kou.
• Compressie: Met behulp van enkel-, elleboog- en polsbraces is het aan te raden om een beetje druk uit te oefenen op het getroffen gewricht, maar niet te veel om de circulatie niet volledig af te snijden. Als je tintelingen in de blessure voelt, komt dat doordat de compressiekleding of het verband te strak zit.
• Elevatie: Dit is de vijfde en laatste stap die je moet volgen. Het aangetaste ledemaat wordt opgetild tot boven het niveau van het hart om het lichaam te helpen de weefsels te laten leeglopen en de pijn te minimaliseren. Deze stap kan tot 72 uur duren als er geen significante verbetering optreedt.

Chirurgische behandelingen om ernstige of chronische blessures bij golfers te genezen

Een goede houding en inzet voor herstel is soms niet genoeg om blessures te overwinnen, in deze gevallen is de kans groot dat je invasieve ingrepen moet ondergaan.

Schouderblessures

Er zijn veel blessures die kunnen optreden in de schouder, maar alleen de blessures die we verwaarlozen en laten voortwoekeren, leiden ons naar de operatiekamer. De volgende zijn de meest voorkomende:

• Operatie voor acromioclaviculaire artropathie: Een manier om het letsel te corrigeren is met een resectie van het sleutelbeen, hoewel de Mumford-methode ook wordt toegepast. Beide worden uitgevoerd via open chirurgie of via artroscopie waarbij het ontstoken kraakbeen van het sleutelbeen wordt verwijderd om verdere slijtage te voorkomen.
• Rotator cuff repair: dit kan zowel een open operatie als een artroscopie zijn. In beide gevallen wordt de patiënt onder algehele narcose gebracht en gaat de chirurg verder met het reconstrueren van de ligamenten en het herstellen van de aangetaste spieren in een operatie die meer dan 2 uur kan duren.

Elleboogblessures

Er zijn maar weinig elleboogblessures die tot een operatie leiden, maar net als bij de schouder zullen ze dat wel doen als we ze niet goed behandelen en laten evolueren. De meest voorkomende zijn:

• Chirurgie voor epicondylitis: In zijn meer chronische staat wordt deze blessure gecorrigeerd met artroscopie. Er wordt ook plaatselijke verdoving gebruikt en het herstel verloopt snel. De operatie duurt maximaal 45 minuten en de chirurg zal een of meer sneden in de vezels maken om ze opnieuw te hechten. Na de operatie kan de patiënt thuis verder herstellen op dezelfde dag van de operatie.
• Reparatie van de biceps: Als het om een scheur gaat, wordt er een hechting gemaakt om het aangetaste deel van de spier samen te voegen zodat deze op natuurlijke wijze kan regenereren. De patiënt wordt de volgende dag ontslagen. Er begint dan een herstelfase van fysiotherapie voordat er weer wordt geschommeld.

Hand- en polsblessures

De handen en polsen zijn meestal delen van het lichaam waar ingegrepen moet worden omdat ze veel pezen en zachte weefsels bevatten die ingewikkeld kunnen zijn om met niet-invasieve methoden te behandelen als ze geblesseerd zijn. Tot de meest uitgevoerde procedures behoren:

• Teenfractuur reparatie: Wanneer een ontwrichting de vingerkootjes en gewrichtsbanden van de tenen beschadigt, is een open operatie onder plaatselijke verdoving nodig waarbij het bot weer op zijn plaats wordt gezet en, indien gebroken, wordt vastgezet met pinnen of schroeven. De aangetaste pezen worden ook gehecht.
• Verspreiding van het ganglion van de pols: dit is een poliklinische ingreep waarbij een incisie wordt gemaakt in het gebied van het ganglion en het ganglion wordt doorgesneden om de vloeistof die het bevat vrij te laten, waardoor het zich verspreidt.

Letsels aan onderrug en lenden

Bij golf zijn de rugblessures die een operatie vereisen die blessures die chronisch worden en niet opgelost kunnen worden met een klassieke fysiotherapeutische behandeling. Tot de meest voorkomende behoren:

• Herstel van de hernia: een open operatie wordt uitgevoerd onder algemene verdoving om de verschoven tussenwervelschijven terug te brengen naar hun normale plaats. Deze operatie moet alleen worden uitgevoerd als alle andere opties mislukken, omdat het risico groot is en de revalidatie 6 maanden kan duren.
• Lumbale artroscopie: dit wordt meestal uitgevoerd om de pijn veroorzaakt door artrose van de lumbale wervelkolom te verhelpen en het ontstoken kraakbeen wordt verwijderd.

Heupblessures

Net als de rug veroorzaakt de heup vaak problemen voor golfers en het is normaal dat na jaren van het beoefenen van de sport bepaalde kwalen kunnen ontstaan die een chirurgische ingreep vereisen, zoals de volgende:

• Chirurgie voor heupslijmbeursontsteking: Het doel is om het vocht dat zich ophoopt in de slijmbeurszak af te voeren. Van alle heupoperaties is dit de minst complexe en de snelste om van te herstellen.
• Heupprothese: dit is een grote operatie die meestal wordt uitgevoerd vanwege artrose of breuken in het gewricht. Er wordt een prothese ingebracht, die gemaakt kan zijn van metaal of zeer hard plastic.

Verwondingen aan de knie

Hoewel er veel letsels in de knie kunnen ontstaan, zijn er maar twee die ons meestal naar de operatiekamer leiden en die we hieronder uitleggen:

• Knieprothese: als we lijden aan zeer gevorderde chronische artrose, is de beste optie om een open operatie uit te voeren waarbij het gewricht wordt vervangen door een metalen prothese. Het leven zal hierna niet meer hetzelfde zijn en we zullen ons misschien moeten beperken tot het niet spelen van golf voor een lange tijd.
• Herstel van kruisbanden: met behulp van een huidtransplantaat worden deze banden gereconstrueerd. Er wordt een plaatselijke verdoving gebruikt en de gebroken botten worden samengevoegd en de breuk wordt gecorrigeerd met het gekozen transplantaat.

Referenties

1. Thériault, G., & Lachance, P. (1998). Golfblessures: een overzicht. Sportgeneeskunde, 26, 43-57. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199826010-00004
2. McCarroll, J. R. (1996). De frequentie van golfblessures. Klinieken voor sportgeneeskunde, 15(1), 1-7. https://europepmc.org/article/med/8903705
3. McHardy, A., Pollard, H., & Luo, K. (2006). Golfblessures: een overzicht van de literatuur. Sports Medicine, 36, 171-187. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-200636020-00006
4. Batt, M. E. (1992). Een overzicht van golfblessures bij amateurgolfers. British journal of sports medicine, 26(1), 63-65. https://bjsm.bmj.com/content/26/1/63.short
5. Edwards, N., Dickin, C., & Wang, H. (2020). Lage rugpijn en golf: Een overzicht van biomechanische risicofactoren. Sports Medicine and Health Science, 2(1), 10-18. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2666337620300068
6. Parziale, J. R., & Mallon, W. J. (2006). Golfblessures en revalidatie. Klinieken voor fysische geneeskunde en revalidatie, 17(3), 589-607. https://www.pmr.theclinics.com/article/S1047-9651(06)00028-3/fulltext
7. Brandon, B., & Pearce, P. Z. (2009). Training om golfblessures te voorkomen. Current sports medicine reports, 8(3), 142-146. https://journals.lww.com/acsm-csmr/Fulltext/2009/05000/Training_to_Prevent_Golf_Injury.00011.aspx
8. Fradkin, A. J., Cameron, P. A., & Gabbe, B. J. (2006). Mogelijkheden voor preventie van golfblessures. International journal of injury control and safety promotion, 13(1), 46-48. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/17457300500167693
9. Metz, J. P. (1999). Omgaan met golfblessures: veranderingen in techniek en uitrusting die helpen bij de behandeling. The Physician and Sportsmedicine, 27(7), 41-56. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3810/psm.1999.07.917
10. Lehman, G. J. (2006). Weerstandstraining voor prestaties en blessurepreventie bij golf. The Journal of the Canadian Chiropractic Association, 50(1), 27. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1839980/