Rugblessures bij gewichtheffen en powerlifting

Gewichtheffen is een trekkende en duwende sport, dus in het begin van de tilroutine is het risico op letsel aan de onderrug, waar de meeste pijn zit, het grootst.

Bij een slechte techniek en gebrek aan concentratie neemt de kans op letsel toe. Wij zullen u de meest voorkomende rugproblemen bij het gewichtheffen laten zien. Ook leert u hoe u de PRICE-therapie kunt toepassen bij een weke delen kwaal. Tenslotte leert u over de producten die het herstel bevorderen.

Wat zijn de meest voorkomende soorten rug- en lendenblessures bij gewichtheffen en powerlifting?

Er is een reden waarom gewichtheffen het gebruik van beschermende gordels vereist - als die er niet waren, zou het aantal gevallen in de sport groter zijn. Kijk eens naar deze lijst van specifieke blessures aan de onderrug tijdens gewichtheffers of wedstrijden.

Cervicale spondylose

Laten we beginnen met de bovenrug, in de halsstreek waar de wervelkolom de schedel ontmoet. Dit is een slijtage van de schijven in de wervelkolom die stijfheid en pijn in de nek en het hoofd veroorzaakt. Onregelmatige en plotselinge bewegingen bij het tillen veroorzaken een soort whiplash die geleidelijk aanzienlijke slijtage veroorzaakt.

In het begin is er niet per se pijn, die ontstaat pas als de slijtage van de wervels verder gevorderd is. Deze aandoening komt vaak voor bij mensen van 50 jaar en ouder, maar het gewichtheffen versnelt de schade tot cervicale spondylose.

Lumbale spondylolisthesis

Hoewel het waarschijnlijk in de halswervelkolom voorkomt, komt het vaker voor in de lendenwervelkolom als gevolg van bewegingen tijdens het gewichtheffen. Het is een kwaal van repetitieve oefeningen die verergerd wordt door te veel gewicht op het lichaam te leggen. Het komt meestal voor in de L4, L5 en S1 sectie van de wervelkolom en betreft de verplaatsing van de ene wervel over de andere.

Men spreekt van een anterolisthesis en retrolisthesis als de verplaatsing respectievelijk naar voren of naar achteren is. Bij dit letsel voelt men pijn in de benen als het in het lendengebied is, en in de armen als het in het halsgedeelte is. Bij het lopen voelt men instabiliteit en hevige pijn.

Spiercontractuur

De reden is eenvoudig; . Bij deze modaliteit rust er geen stang op de borstspieren, de schijven moeten in één beweging van de vloer naar boven komen. De onregelmatige bundeling van de spieren voorkomt dat ze zich weer ontspannen, zodat ze gespannen blijven.

Het wordt aanbevolen het lichaam goed op te warmen en de geprogrammeerde oefeningen tot vijf minuten voor de eerste poging te doen. Herhaalde, sterk herhaalde belasting zal de spieren overbelasten en hen doen lijden.

Slijtage van de schijven

Dit is een kwaal van ervaren gewichtheffers die in het verleden ernstige blessures aan de onderrug hebben gehad. Er is geen manier om te weten dat een enkele blessure dit veroorzaakt, het is gewoon een progressieve slijtage van de wervelschijven. Als u voortdurend pijn, stijfheid en moeite met rechtop staan of lopen voelt, is dat een teken dat u de intensiteit moet verminderen en een specialist moet raadplegen om te zien wat er met uw rug aan de hand is.

Als de diagnose degeneratieve slijtage is, zijn er weinig chirurgische opties om u als amateur actief te houden in het gewichtheffen.

Spierscheur

Een contractuur is één ding, een scheur of breuk van de spiervezels die ernstige pijn in de rug veroorzaakt is iets anders. De beschadigde spier raakt zodanig ontstoken en verhit dat onmiddellijke toepassing van de PRICE-methode nodig is.

Een pull, zoals het ook wordt genoemd, ontstaat wanneer de spier overbelast wordt door de fysieke activiteit die gepaard gaat met gewichtheffen. Een scheur treedt ook op in de pezen, zodat het in het begin moeilijk zal zijn om te weten om welk type blessure het gaat.

De paravertebrale spieren lijden het meest, zij zijn verantwoordelijk voor het ondersteunen van de wervelkolom en dragen het hele lichaamsgewicht en het gewicht van de schijven, dat tot twee keer de lichaamsbouw van de sporter kan overtreffen.

Psoas blessure

Dit is een spiergroep die functioneert bij het buigen en strekken van de heup. Hij wordt geactiveerd in de uitgangspositie van de atleet, wanneer het optillen van de halter begint. Denk eraan dat de knieën diep of in een hoek van 90° gebogen zijn, in beide gevallen ondersteunt de rug het hele lichaam en draagt hij bij tot de opwaartse beweging van de stangen.

Beide zijn sterk, en delen een distale insertie bij de kleine trochanter van de rug. Wanneer het de bedoeling is het te tillen gewicht te overschrijden, is het waarschijnlijk dat men in de pas pijn voelt in de lendenstreek en dat deze spiergroep ontstoken raakt.

Lumbale verstuiking

Bij zowel draaiende als trekkende sporten komt een lendenverstuiking vaak voor, waarbij de pezen en spieren in het hele lendengebied scheuren. Een sterk gekanteld bekken en oude, slecht genezen blessures vergroten de kans op deze blessure, die volledige rust en fysiotherapie vereist als het tijd is om weer te gaan trainen.

De paravertebrale spieren moeten goed voorbereid en voortdurend opgewarmd zijn vóór het tillen, waar de meeste blessures bij het gewichtheffen ontstaan.

Beste producten voor het herstel van rugblessures bij gewichtheffen en powerlifting

Bestseller

.

Hoe de RICE-therapie toepassen om rugblessures bij gewichtheffen te behandelen?

Deze methode is een reeks stappen die moeten worden gevolgd om kleine blessures in de eerste paar minuten aan te pakken. Vergeet niet om ijs en een elastisch verband bij de hand te hebben. Dit zijn de benodigdheden voor een snel pijnstillend effect. PRICE is een update van de RICE-therapie, zoals die vroeger beter bekend was in de sportwereld.

• Bescherming: Gebruik een conventioneel verband om de rugblessure te bedekken. U moet uw rug en buik helemaal ronddraaien, zodat er geen bewegingen meer zijn die de blessure kunnen verergeren.
• Rust: U moet rust nemen van de aanwezigheid van de blessure. Het gaat er niet om niets te doen, maar om plotselinge en onverwachte bewegingen die de schade aan de weke delen zullen verergeren tot een minimum te beperken.
• IJs: Dit werkt pijnstillend en ontstekingsremmend. IJs kan de huid verbranden als het rechtstreeks wordt gebruikt, dus moet het worden gebruikt met ondersteuning van een sjaal of warmtepack.
• Compressie: Oefen lichte druk uit op het letsel met een elastisch verband of rugsteun. Er bestaan flexibele banden die gemaakt zijn voor dit soort bescherming van het letsel, als u er een heeft zal die beter werken dan het verband.
• Elevatie: Maak van de zwaartekracht een bondgenoot. Probeer te gaan liggen met een lichte verhoging van de onderrug. Het is een positie die u 72 uur moet aanhouden als u verbetering ziet.

Referenties

1. Shimozaki, K., Nakase, J., Yoshioka, K., Takata, Y., Asai, K., Kitaoka, K., & Tsuchiya, H. (2018). Incidentiecijfers en kenmerken van abnormale lumbale bevindingen en lage rugpijn bij kinder- en adolescente gewichtheffers: Een prospectieve cohortstudie van drie jaar. PLoS One, 13(10), e0206125. https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0206125
2. Winwood, P. W., Hume, P. A., Cronin, J. B., & Keogh, J. W. (2014). Retrospectieve blessure-epidemiologie van strongman atleten. The Journal of Strength & Conditioning Research, 28(1), 28-42. https://journals.lww.com/nsca-jscr/fulltext/2014/01000/Retrospective_Injury_Epidemiology_of_Strongman.5.aspx
3. Aasa, U., Bengtsson, V., Berglund, L., & Öhberg, F. (2022). Variability of lumbar spinal alignment among power-and weightlifters during the deadlift and barbell back squat. Sports Biomechanics, 21(6), 701-717. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/14763141.2019.1675751
4. Siewe, J., Marx, G., Knöll, P., Eysel, P., Zarghooni, K., Graf, M., ... & Michael, J. (2014). Blessures en overbelastingssyndromen in competitief en elite bodybuilding. International journal of sports medicine, 35(11), 943-948. https://www.thieme-connect.com/products/ejournals/abstract/10.1055/s-0034-1367049
5. Stone, M. H., Fry, A. C., Ritchie, M., Stoessel-Ross, L., & Marsit, J. L. (1994). Injury potential and safety aspects of weightlifting movements. Strength & Conditioning Journal, 16(3), 15-21. https://journals.lww.com/nsca-scj/Citation/1994/06000/Injury_Potential_and_Safety_Aspects_of.2.aspx/
6. Aasa, U., Svartholm, I., Andersson, F., & Berglund, L. (2017). Blessures bij gewichtheffers en powerlifters: een systematische review. British journal of sports medicine, 51(4), 211-219. https://bjsm.bmj.com/content/51/4/211.short
7. Mazur, L. J., Yetman, R. J., & Risser, W. L. (1993). Blessures door krachttraining: veel voorkomende blessures en preventieve methoden. Sports Medicine, 16, 57-63. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199316010-00005
8. Keogh, J. W., & Winwood, P. W. (2017). De epidemiologie van blessures over de gewichtstrainende sporten heen. Sportgeneeskunde, 47(3), 479-501. https://link.springer.com/article/10.1007/s40279-016-0575-0
9. Siewe, J., Rudat, J., Röllinghoff, M., Schlegel, U. J., Eysel, P., & Michael, J. P. (2011). Blessures and overuse syndromes in powerlifting. Internationaal tijdschrift voor sportgeneeskunde, 32(09), 703-711. https://www.thieme-connect.com/products/ejournals/abstract/10.1055/s-0031-1277207
10. Hamill, B. P. (1994). Relatieve veiligheid van gewichtheffen en krachttraining. J Strength Cond Res, 8(1), 53-7. https://paulogentil.com/pdf/Relative%20Safety%20of%20Weightlifting%20and%20Weight%20Training.pdf