Rotator cuff tendonitis

Houd er rekening mee dat peesontsteking in de schouder, en meer specifiek in de rotator cuff pees, ervoor zorgt dat je je arm niet kunt bewegen en zelfs pijn voelt in je nek. Bovendien raakt het gewricht waarschijnlijk ontstoken en kunnen er knobbels ontstaan als gevolg van deze aandoening. Het is daarom een goed idee om uit te zoeken wat tendinopathie is en wat de oorzaken ervan zijn.

Deze informatie, die op een eenvoudige manier wordt uitgelegd, kun je lezen in de volgende paragrafen. We zullen het hebben over de symptomen waarmee je de aanwezigheid van deze blessure kunt opmerken en welke behandelingen en methoden er zijn om het te voorkomen. Neem een kijkje.

Wat is rotator cuff tendinitis?

De scapulohumerale en acromioclaviculaire gewrichten bestaan uit spieren, pezen en botten die bijdragen aan de beweging van de schouder, bekend als de rotator cuff. Hoewel het bestand is tegen voortdurende belasting en glijden, kan het ook geïrriteerd raken door overbelasting of verkoudheid, naast andere oorzaken.

Ongeacht de reden,wanneer de pezen van de infraspinatus, supraspinatus, subscapularis of teres minor spieren ontstoken raken, ontstaat er een rotator cuff tendinitis. Het is een bijzonder pijnlijke, slopende en invaliderende aandoening voor de patiënt.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren voor rotator cuff tendinitis?

Er zijn verschillende factoren die het ontstaan van een rotatorcuffpeesontsteking in de hand werken. Zie hieronder voor de meest voorkomende:

• Overbelasting: Bepaalde houdingen die te lang worden aangehouden, belasten de schouder te veel, waardoor de pezen overbelast raken. Bijvoorbeeld wanneer je de neiging hebt om te slapen of altijd met je lichaam op je zij leunt of wanneer je een computer gebruikt zonder je armen te laten rusten.
• Repetitieve bewegingen: Herhaald gebruik van de schoudergewrichten veroorzaakt ook overbelasting. Houd er rekening mee dat de peeskoorden ontworpen zijn om een bepaalde hoeveelheid druk te weerstaan, en door het weefsel niet te laten herstellen, raken de pezen geïrriteerd en ontstoken.
• Impingement syndroom: Ook wel bottleneck syndroom of subacromiaal syndroom genoemd. Het is een kleine ruimte die ontstaat tussen de pezen en het acromion, waardoor ontsteking ontstaat. Of het nu komt door slijmbeursontsteking, houdingsveranderingen of botsporen (bijvoorbeeld in het acromion), een dergelijk syndroom is een directe aanleiding voor peesontsteking.
• Verwondingen, trauma's, breuken: Het lichaam heeft de neiging om te reageren op klappen, vallen en elke andere impact op weefsels of botten. Het risico op ontsteking wordt nog groter als het gebied eerder gewond of gescheurd is geweest. Veranderingen door trauma aan botstructuren of breuken hebben ook invloed op dit gewricht en veroorzaken peesontsteking.
• Verkalkte schouders: Bij deze aandoening beginnen de pezen kalkafzettingen op te hopen, waardoor ontsteking dreigt. Het staat in feite bekend als verkalkte peesontsteking van de schouder. Het treft meestal vrouwen in de 50 en 60.
• Bevroren of stijve schouder syndroom: Dit treedt op wanneer het bindweefselkapsel dikker wordt. Hierdoor spannen de schoudergewrichten zich aan en verliezen ze geleidelijk aan beweging.
• Intense sportactiviteiten: Atleten hebben vaak last van tendinopathieën ter hoogte van de schouder, omdat ze de spieren en pezen tot het uiterste drijven. Mensen die te zware oefeningen doen (bv. om de rug te versterken) lopen ook risico.
• Manuele beroepen: Ook mensen met handmatige beroepen die veel van de schouders vergen, kunnen tendinitis ontwikkelen. Overprikkeling door lange werktijden kan gemakkelijk leiden tot een verzakking van de pezen.
• Koude temperaturen: Langdurig verblijf op koude plaatsen kan leiden tot gevoelloosheid in het schoudergewricht, wat - bij een plotselinge beweging - kan leiden tot een rotator cuff tendinitis.

Beste producten voor rotator cuff tendinitis

Bestseller

.

Belangrijkste symptomen die ons waarschuwen voor een rotator cuff tendinitis

Leer de belangrijkste symptomen die je helpen om de aanwezigheid van een ontsteking in de pezen van de schouder op te merken:

• Pijn: Mensen met een rotator cuff tendinitis voelen een scherpe, trekkende pijn die spierzwakte veroorzaakt in het gebied. Deze pijn kan zich verspreiden van de bovenkant van de schouder tot in de nek.
• Ontsteking: Een andere factor in de symptomatologie is zwelling, die uitwendig zichtbaar begint te worden. Bij deze aandoeningen raken niet alleen de pezen geïrriteerd, maar raken ook de slijmbeurzen rondom de pezen ontstoken. Hierdoor voelt de schouder vergroot en abnormaal aan.
• Roodheid: Het komt vaak voor dat de huid er rood uitziet door de ontstekingsreactie. Dit komt door de verhoogde bloedtoevoer naar het gebied en aanzienlijke structurele veranderingen in het weefsel.
• Slechte beweeglijkheid: Door de overmatige ontsteking wordt de beweeglijkheid van het schoudergewricht aangetast. Als gevolg hiervan is het vaak moeilijk voor de patiënt om gewone bewegingen uit te voeren. Een zwaar gevoel komt ook vaak voor in deze gevallen van schouder tendinopathie.
• Toegenomen pijn bij bewegen: Het gewrichtsgebied is pijnlijk, gezwollen en zwak als gevolg van de aandoening. Bovendien is de gewrichtsruimte vernauwd door de zwelling. Zoveel veranderingen veroorzaken dus een pijnlijk gevoel in de zenuwen wanneer je de arm probeert te bewegen.
• Verschijnen van knobbeltjes: Het is ook gebruikelijk om knobbels te vinden in het getroffen gebied. Dit wordt veroorzaakt door de constante spanning op de pees, waardoor de verdikking zichtbaar is vanaf het huidoppervlak.

Welke behandelingen zijn er om schouderpeesontsteking te verbeteren en te genezen?

Om de toestand van de patiënt te verbeteren, worden verschillende lijnen van conservatieve behandeling voor de schouder uitgezet. Als dit niet werkt, worden meer invasieve middelen gebruikt in een poging om zo weinig mogelijk schade te veroorzaken.

Bekijk deze therapieën eens:

Alternatieve en aanvullende therapieën

Bekijk de volgende therapieën die complementair worden gebruikt voor dit type klacht:

• Warm- en koudetherapie: Contrasterende temperatuurtherapie wordt zeer gewaardeerd bij peesontsteking, hoewel de schouderregio moeilijk onder te dompelen is, kunnen kompressen of sjaals worden gebruikt. Afwisselend koud en warmte gebruiken gedurende een korte periode verkort het herstelproces door de ontstekingsremmende en pijnstillende effecten. De temperatuur moet variëren tussen -20° en -10°, terwijl de warmte moet variëren tussen 37° en 39°. Beide toepassingen mogen niet langer dan 20 minuten duren.
• Compressietherapie: Met behulp van compressiekleding of elastisch verband oefenen artsen druk uit op de getroffen schouder. In principe probeert deze methode de zwelling in te dammen zodat deze de peesstructuren niet verder aantast. Tegelijkertijd bieden ze bescherming tegen verder letsel en geven ze je wat geleidelijke mobiliteit. Bandages moeten nog steeds worden aangelegd door een specialist om het juiste compressieniveau te krijgen.
• Massagetherapie: Er zijn verschillende soorten massage die een pijnloos herstelproces bevorderen. Een daarvan is zelfmassage gericht op de supraspinatus, infraspinatus, teres minor en teres major. Sommige veroorzaken kortstondige pijn, maar verbeteren daarna de spierspanning. Opgemerkt moet worden dat deze diepe dwarse massages tegen de vezels gericht moeten zijn.
• Acupressuurtherapie: In tegenstelling tot massagetherapie gebruikt acupressuur acupunctuurpunten als referentie, omdat op deze punten veilig manuele druk kan worden uitgeoefend. Vingers worden gebruikt om zachte druk uit te oefenen op de pijnlijke gebieden en er wordt gestreefd naar ontspanning. Als de therapie echter niet binnen korte tijd het gewenste effect heeft, is het raadzaam om het gebruik ervan te staken.
• Thermotherapie: Deze behandeling gebruikt warmte als therapeutisch medium, vooral in gevallen waarin het initiële trauma is afgenomen, maar de pijn aanhoudt. Dit komt omdat het een vaatverwijdend effect heeft dat de stofwisseling en het afweersysteem van het lichaam beïnvloedt. Het is een middel om pijn te verlichten en elastine aan te maken, dus het wordt toegepast met verschillende elementen zoals kompressen, sauna's en ultrageluid.
• Natuurlijke remedies met planten: Planten met ontstekingsremmende en kalmerende effecten zoals aloë vera, gember, munt, salie of rozemarijn zijn gunstig voor het verlichten van de symptomen van rotator cuff tendinitis. De meeste worden aangebracht op het uitwendige gebied waar geen wonden of open wonden zijn, maar andere worden ingenomen of geïntegreerd in het dieet zoals gember. Hoewel het volksremedies zijn, mogen ze nooit zonder medisch toezicht worden genomen.
• Gezonde leefgewoonten: Het is waarschijnlijk dat de patiënt na een acute peesontsteking nieuwe gewoonten in zijn routine moet integreren. Het kan bijvoorbeeld helpen om de trainingsroutine te veranderen in een rustigere routine, yoga te beoefenen of preventieve bandages te dragen. Het is ook verstandig om op je dieet te letten door vezelrijk voedsel, noten, zaden, tomaten en vis toe te voegen.

Voedingssupplementen

Het is mogelijk om door middel van siropen, pillen of poeders verschillende voedingsstoffen toe te voegen die helpen bij het herstel van tendinitis. De meest voorgeschreven door artsen zijn onder andere:

• Glucosamine: Dit is een natuurlijk supplement dat speciaal is aangewezen om de conditie van pezen en gewrichten te verbeteren. Hiermee kan het lichaam de eiwitten herstellen die van nature in het lichaam worden aangemaakt en die in de loop der jaren verloren zijn gegaan.
• Chondroïtine: Hoewel meer gericht op de regeneratie van gewrichtskraakbeen, ondersteunt het ook de gezondheid van pezen. Het wordt meestal gevonden in combinatie met glucosamine en andere bijbehorende supplementen.
• Omega 3: Een voedingssupplement dat veel gebruikt wordt voor cardiovasculaire gezondheid vanwege de grote voordelen die het bevat. Deze voedingsstof, die voorkomt in vis, kan nuttig zijn als peesontsteking gerelateerd is aan artritis of artrose omdat het de gezondheid van de botten ondersteunt.
• Hyaluronzuur: HA wordt niet alleen voor esthetische doeleinden gebruikt, want deze stof wordt in veel lichaamsweefsels aangetroffen om water vast te houden. Omdat deze eigenschap na verloop van tijd verloren gaat, gebruiken veel mensen het als supplement.
• Collageen: Collageen is een stof die al integraal aanwezig is in de weefsels. Toch hebben veel mensen de orale of geïnjecteerde inname ervan nodig om de symptomen van tendinitis te verminderen.
• MSM: Methylsulfonylmethaan is een gesynthetiseerd supplement dat effectief is in het verminderen van pijn, hoewel voorzichtigheid geboden is omdat er nog niet voldoende wetenschappelijk bewijs is om het te ondersteunen. Daarom moet het door een arts worden voorgeschreven.

Fysiotherapeutische behandelingen

Enkele behandelingen zijn:

• Revalidatieoefeningen: In de middelste fase van het revalidatieproces is het nodig om je aan te passen aan versterkende oefeningen. Deze zorgen ervoor dat het gewricht zijn mobiliteit, tonus en spierkracht terugkrijgt. Het zijn meestal herhalingen, versterkende oefeningen en slingeroefeningen.
• Percutane Intratisulaire Elektrolyse (PIE): Dit is een matig invasieve behandeling waarbij een dunne (acupunctuur)naald in het pijnlijke gebied wordt ingebracht, die door ultrageluid wordt geleid om een laagfrequente galvanische stroom in het gebied te zenden. Het doel is om het beschadigde weefsel te vernietigen en een natuurlijke ontsteking te produceren die gericht is op vaatverwijding. Het is geïndiceerd bij chronische tendinopathieën waarbij het mogelijk is om andere behandelingen onder anesthesie (bijv. infiltratie) aan te vullen.
• Radiofrequentie Indiba: Deze behandeling gebruikt radiofrequentiegolven als regeneratief medium. Het is een methode die als veilig, onschadelijk en effectief wordt beschouwd bij acute en chronische ontstekingsziekten. Deze stroompjes of elektrische golven stimuleren de bloedsomloop, waardoor het weefsel op natuurlijke wijze kan genezen. Op deze manier wordt een kalmerend effect bereikt dat de patiënt nodig heeft om mobiel te worden en dat zelfs wordt aanbevolen door specialisten na een operatie.
• Schokgolven: Met behulp van EMS-apparaten buiten het lichaam worden geluidsgolven met een hoge frequentie uitgezonden. Deze schokgolven dringen door in het weefsel en hebben een vaatverwijdend effect. Op deze manier wordt het lichaam zelf gestimuleerd om zijn natuurlijke afweer te activeren en goed te genezen.
• Decompressie en gewrichtscoaptatie: Dit zijn manuele technieken of manoeuvres die de fysiotherapeut voorzichtig uitvoert om het gebied te decompresseren. Deze middelzware manipulaties proberen de spanning te verminderen en de ontstoken ruimte te verbeteren.
• Dry needling: Met behulp van fijne acupunctuurnaalden probeert dry needling verlichting te brengen bij rotator cuff tendinitis. Het is niet geldig voor alle patiënten, in feite is het de fysiotherapeut die de noodzaak vaststelt.

Medicijnen

Behandeling met medicijnen omvat:

• NSAID's: Bepaalde geneesmiddelen zoals Naproxen, Ibuprofen en andere kunnen de primaire ontsteking verminderen. De continuïteit en frequentie van het gebruik moeten worden geregeld door een specialist, dus ze mogen nooit zelf worden gebruikt zonder toezicht van een arts.
• Corticosteroïden: Cortison injectie helpt aanzienlijk om de ontsteking te verbeteren. Het wordt meestal toegediend met een plaatselijke verdoving om geen verdere pijn in de pezen of gewrichten te veroorzaken. Houd er rekening mee dat deze behandeling wordt gebruikt als conservatieven hebben gefaald en moet worden toegepast door een gezondheidsspecialist.

Operaties

In gevorderde gevallen van schouder tendinitis is het mogelijk om chirurgische ingrepen uit te voeren, die hieronder worden genoemd:

• Rotator cuff reparatie: Chirurgie kan gericht zijn op het repareren van een van de gescheurde pezen in de rotator cuff met behulp van algehele of regionale anesthesie. Deze technieken worden toegepast in gevallen waar tendinose een gedeeltelijke of volledige breuk heeft veroorzaakt.
• Bursectomie: Als de ontsteking niet alleen in de pezen zit, maar ook in de slijmbeurs, is het raadzaam om deze verwijderingstechniek toe te passen.

Preventie bij schouderpeesontsteking

Ongeacht iemands gezondheidstoestand, beroep of sportactiviteiten, peesontsteking kan worden voorkomen.

De meest effectieve preventieve maatregelen hiervoor staan hieronder opgesomd:

• Warm de schouders op: Elk gewrichtsgebied moet goed voorbereid zijn op intensieve lichaamsbeweging. De beste manier om dit te doen is door van tevoren op te warmen. 15 minuten zachte draaibewegingen, heffen, buigen, strekken en samentrekken is voldoende. Daarbinnen zijn rekoefeningen essentieel.
• Gecontroleerde oefenroutines: Vermijd oefeningen in extreme houdingen, respecteer de biomechanica en gebruik de juiste gewichten.
• Varieer bewegingen en oefeningen: Als slechts één schouder aan dezelfde oefening wordt onderworpen, zal deze waarschijnlijk verstopt raken. Daarom is het het beste om routines onder verschillende hoeken en op een gecoördineerde manier af te wisselen.
• Verbeter de proprioceptie: Stabiliteit en een correcte houding zijn essentieel. Hiervoor zijn proprioceptie-oefeningen voor sporters en anderen erg nuttig. Ze helpen je te begrijpen waar je lichaamsdelen zich ten opzichte van de ruimte bevinden om toekomstige blessures te voorkomen.
• Vermijd een zittende levensstijl: Mensen die niet vaak actief zijn, zullen waarschijnlijk een grotere belasting vormen voor geïmmobiliseerde pezen. Dit komt omdat de weefsels niet gewend zijn om te werken en zich zullen herpakken wanneer er een plotselinge beweging wordt gemaakt of een taak moet worden uitgevoerd.

Referenties

1. Lewis, J. S. (2009). Rotator cuff tendinopathie. Brits tijdschrift voor sportgeneeskunde, 43(4), 236-241. https://bjsm.bmj.com/content/43/4/236.short
2. Seitz, A. L., McClure, P. W., Finucane, S., Boardman III, N. D., & Michener, L. A. (2011). Mechanismen van rotator cuff tendinopathie: intrinsiek, extrinsiek of beide? Klinische biomechanica, 26(1), 1-12. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0268003310002214
3. Littlewood, C., Ashton, J., Chance-Larsen, K., May, S., & Sturrock, B. (2012). Oefeningen voor rotator cuff tendinopathie: een systematische review. Fysiotherapie, 98(2), 101-109. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0031940611004536
4. Littlewood, C., May, S., & Walters, S. (2013). Epidemiologie van rotator cuff tendinopathie: een systematische review. Schouder & Elleboog, 5(4), 256-265. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1111/sae.12028
5. Littlewood, C., Malliaras, P., & Chance-Larsen, K. (2015). Therapeutische oefeningen voor rotator cuff tendinopathie: een systematische review van contextuele factoren en voorschrijfparameters. Internationaal Tijdschrift voor Revalidatieonderzoek, 38(2), 95-106. https://www.ingentaconnect.com/content/wk/ijrre/2015/00000038/00000002/art00001
6. Millar, N. L., Silbernagel, K. G., Thorborg, K., Kirwan, P. D., Galatz, L. M., Abrams, G. D., ... & Rodeo, S. A. (2021). Tendinopathie. Nature reviews Disease primers, 7(1), 1. https://www.nature.com/articles/s41572-020-00234-1
7. Rees, J. D., Maffulli, N., & Cook, J. (2009). Management van tendinopathie. Het Amerikaanse tijdschrift voor sportgeneeskunde, 37(9), 1855-1867. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546508324283
8. Maffulli, N., Wong, J., & Almekinders, L. C. (2003). Types en epidemiologie van tendinopathie. Clinics in sports medicine, 22(4), 675-692. https://www.sportsmed.theclinics.com/article/S0278-5919(03)00004-8/fulltext
9. Riley, G. (2008). Tendinopathie - van basiswetenschap tot behandeling. Nature clinical practice Rheumatology, 4(2), 82-89. https://www.nature.com/articles/ncprheum0700
10. Xu, Y., & Murrell, G. A. (2008). De basiswetenschap van tendinopathie. Klinische orthopedie en aanverwant onderzoek, 466, 1528-1538. https://link.springer.com/article/10.1007/s11999-008-0286-4