Rug en onderrug artritis

Het progressieve proces van lumbale artrose beperkt meestal de fysieke beweging. Bovendien kan dit type ontstekingsziekte leiden tot krachtverlies en algemene pijn in de rug. Daarom is het een goed idee om uit te zoeken wat deze degeneratieve ziekte inhoudt.

U vindt deze informatie in de volgende paragrafen van dit bericht. Wij zullen u in detail laten zien hoe lumbale artrose kan ontstaan en wat de belangrijkste tekenen en symptomen zijn die u waarschuwen voor de aanwezigheid van deze kwaal. We zullen het ook hebben over de beschikbare behandelingen en preventiemethoden.

Wat is lumbale artrose of ontsteking in de rug en de onderrug?

Lumbale artrose is een degeneratieve ziekte die het kraakbeen van de rug en de onderrug aantast en pijn, zwelling en in sommige gevallen misvorming veroorzaakt. Het is niet te verwarren met artrose van de wervelkolom of spondyloartrose, waaronder lumbale artrose en cervicale artrose vallen.

Artrose van de lendenwervelkolom is een degeneratieve aandoening die niet kan worden genezen en die in de loop van de tijd steeds erger wordt. Er zijn gevallen waarin de symptomen niet zo ernstig zijn, maar de patiënten hebben om de paar jaar een terugval. De pijn vestigt zich in de onderrug en de billen, hoewel er ook patiënten zijn bij wie de kwaal in de benen gelokaliseerd is.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren van lumbale artrose?

Het ontstaan van lumbale artrose kan worden veroorzaakt door verschillende risicofactoren of door directe oorzaken. Wij laten u hieronder zien welke externe en interne omstandigheden rondom de persoon de kans op het krijgen van deze degeneratieve ziekte vergroten.

Laten we beginnen:

• Aangeboren afwijking bij de patiënt: Het is waarschijnlijk dat de patiënt lijdt aan benige uitsteeksels door de vorming van botpieken in de wervels, hierdoor beweegt de wervelkolom niet goed, wat een belangrijke factor is voor het ontstaan van lumbale artrose.
• Uitpuilende schijven: De ingeklemde schijven en de kleine ruimte tussen twee wervels kunnen ervoor zorgen dat het gewrichtskapsel in omvang wordt aangetast, waardoor het gewrichtskraakbeen niet normaal werkt. Dit kan ook voorkomen bij een hernia.
• Broosheid van het bot: De aanwezigheid van degeneratieve osteoporose ergens in de lumbale wervelkolom kan leiden tot artrose van de onderrug.
• Immuunsysteem stoornissen: Artrose kan ook worden veroorzaakt door tekortkomingen in het beschermingssysteem van het lichaam. Dit komt doordat de immuuncellen de weefsels op een verkeerde manier aanvallen, waardoor het kraakbeen slijt en de gewrichtsvloeistof afneemt.
• Genetische factoren: artrose van de onderrug wordt beschouwd als een erfelijke ziekte die via de ouders kan worden doorgegeven.
• Overgewicht van het lichaam: Obesitas is ook een zeer invloedrijke oorzaak die onder controle moet worden gehouden omdat de gewrichten van de wervelkolom veel gewicht dragen en de schijven kunnen verbrijzelen.
• Gebrek aan lichaamsbeweging: Een zittende levensstijl kan ook leiden tot het ontstaan van lumbale artrose, omdat de spieren en gewrichten niet goed werken, waardoor blessures en osteofyten kunnen ontstaan.
• Beoefening van risicovolle activiteiten: Dit is het tegenovergestelde geval van het vorige punt, waarbij excessieve sportbeoefening of geforceerd werk ook het ontstaan van lumbale artrose kan genereren door de overbelasting van de gewrichten van de wervelkolom.
• Trauma: Sommige factoren in verband met klappen, breuken of enig ander type letsel zijn oorzakelijke factoren om te overwegen bij de beoordeling van artrose.
• Leeftijd: Mensen boven de 50, vooral vrouwen, zijn vatbaarder voor de ziekte door slijtage van het hyaliene kraakbeen.
• Spierstijfheid: Het optreden van spanning in de spier-peesstructuur is een symptoom van deze ziekte. Dit effect wordt verergerd in de ochtenduren.

Beste producten voor artritis in de onderrug

Bestseller

.

Belangrijkste symptomen die ons waarschuwen dat we rugartritis hebben

De progressie van de ontstekingsziekte in de rug kan worden opgemerkt door tekenen en symptomen die in het lichaam van de patiënt verschijnen.

Zie de onderstaande lijst om erachter te komen wat deze effecten zijn:

• Pijn in de rug en bil: Dit kan worden veroorzaakt door spierstijfheid en ook door gewrichtsafwijkingen in de lendenwervelkolom. Het komt vaak voor dat patiënten aan deze kwaal lijden als ze opstaan na langdurig zitten of in de eerste uren na een nachtrust.
• Pijn in de onderste ledematen: In sommige gevallen kan er pijn zijn in de benen en als de ziekte vergevorderd is, is het mogelijk om patiënten te vinden met weinig kracht in de onderste ledematen.
• Gebrek aan mobiliteit om dagelijkse taken uit te voeren: bv. bukken, aankleden en verzorgen.
• Paresthesie of tintelingen in de aangetaste gebieden.
• Zwelling en roodheid in de onderrug door slechte bloedcirculatie.
• Stijfheid in de lendenwervelkolom door verkrampte spieren die de patiënt onwillekeurig aanspant door stress.
• Osteofyten, botsporen of botpieken: Hierdoor kan de wervelkolom ook verkeerd uitgelijnd raken met het heiligbeen en het hoofd.
• Moeite met rechtop lopen: Patiënten met lumbale artrose kunnen moeite hebben om de wervelkolom rechtop te zetten en goed te lopen door de aanwezigheid van botsporen of zwakte van de schijf.
• Frequente ischias: Als de zenuwwortels van het ruggenmerg weinig ruimte hebben in de lendenwervelkolom, kan de patiënt met lage rugartrose last hebben van dit soort pijn.

Welke behandelingen zijn er om de symptomen van artrose van de lage rug te verbeteren?

Om de ziekte in remissie te brengen of om de symptomen voor enige tijd te laten verdwijnen, is het noodzakelijk behandelingen toe te passen die de levenskwaliteit van de patiënt met artrose in de lage rug helpen verbeteren. Daarom tonen wij u in de volgende paragrafen de meest doeltreffende revalidatiebehandelingen die momenteel beschikbaar zijn.

Neem een kijkje:

Alternatieve en aanvullende therapieën

De alternatieve en aanvullende therapieën die kunnen worden gebruikt om het degeneratieve proces van artrose van de onderrug te behandelen zijn:

• Warmte- en koudetherapie: zowel warmte als koude hebben genezende eigenschappen die werken op de lendenwervels, waardoor de interapofyseale gewrichten en het hele wervellichaam leeglopen en de ruimte voor de tussenwervelschijf groter wordt, zodat deze beter open kan gaan. Er worden warme en koude waterzakken gebruikt en op het aangetaste oppervlak gelegd, hoewel het ook mogelijk is gels en elektrische dekens te vinden die de gewenste temperatuur genereren. De toepassing mag niet langer duren dan 20 minuten en moet beginnen met thermotherapie.
• Compressietherapie: bij dit type behandeling worden compressen gebruikt om de bewegingen van de lendenwervelkolom te beperken, zodat het wervellichaam zo ver mogelijk kan uitzetten, zodat het interapofyseale gewricht en de schijf gesmeerd worden door synoviale vloeistof en zo de bewegingen van de rug beter worden gedempt. Compressiebanden, bandages en rugsteunen worden gebruikt om de lumbale positie vast te houden. Deze therapie mag alleen worden uitgevoerd door een medisch specialist.
• Massagetherapie: Massages aan de onderrug helpen de patiënt om de weefsels in het getroffen gebied te ontspannen en zo de ruimte te decompresseren, zodat het gewrichtskapsel met synoviale vloeistof een grotere opening heeft en voorkomt dat de schijven en botten van de wervelkolom tegen elkaar schuren. Dit helpt ook de psychologische harmonie van de patiënt om de kwalen van de ziekte beter aan te kunnen.
• Acupressuurtherapie: het is mogelijk om met de handpalmen en de druk van de vingers massages toe te passen op specifieke delen van het lichaam. Dit is een oosterse therapie die al honderden jaren in China wordt toegepast en lijkt op acupunctuur, behalve dat er geen naalden worden gebruikt. Het hoofddoel van deze techniek is het zenuwstelsel te stimuleren, zodat het lichaam van de patiënt door middel van zintuiglijke verbindingen kan ontspannen om een betere houding te verkrijgen en zo de lendenwervels meer ruimte te laten geven aan de interapofyseale gewrichten.
• Thermotherapie: deze medische behandeling past warmte toe door middel van gels, warm water of elektrische dekens. Op deze manier is het mogelijk de verwijdende vaten te stimuleren zodat de bloedstroom het getroffen gebied kan bereiken, waardoor de pijn en de ontsteking verminderen. Thermotherapie verbetert de levenskwaliteit van de patiënt, maar het is noodzakelijk een arts te raadplegen alvorens voor dit type revalidatiemethode te kiezen.
• Natuurlijke remedies met behulp van planten: natuurlijke planten en kruiden zijn alternatieven die in aanmerking kunnen worden genomen bij deze lumbale aandoening. Hierbij worden verschillende preparaten via baden of infusies voor de patiënt toegepast om de ontspanning van de spieren te vergroten en de ontsteking in de onderrug te verminderen. Bij deze therapie worden onder meer boldo, kamille, rozemarijn en wilg gebruikt.
• Ultrageluid: bij deze therapie worden elektronische apparaten gebruikt die geluiden met een hoge frequentie uitzenden, waardoor de warmte het lumbale gebied inwendig bereikt, zonder dat de patiënt de effecten op de opperhuid voelt. Dit helpt de weefselcellen van de interapofyseale gewrichten en de tussenwervelschijven om het proces van erosie van het hyaliene gewrichtskraakbeen te stoppen, waardoor de smering van de lumbale wervelkolom verbetert. Het helpt ook ontstekingen en pijn te verminderen.
• Meditatie en ontspanning: door ademhalingstechnieken en positieve gedachten is het mogelijk een mentaal evenwicht in de patiënt te vinden. Dit is het hoofddoel van meditatie- en ontspanningstherapie. Om deze oefeningen in praktijk te brengen is het noodzakelijk dat de persoon kennis heeft van de ziekte en de veranderingen die deze in zijn lichaam veroorzaakt. Dit helpt om het stressniveau te verlagen en de emoties van de patiënt onder controle te houden.
• Aromatherapie: bij deze behandeling worden verschillende oliën gebruikt om het stressniveau van de patiënt te helpen verlagen en de ontspanning in de onderrug te vergroten. Hiervoor moeten de aromatische oplossingen worden aangebracht in doeken of in apparaten die de geur afgeven om de angst van de persoon te verminderen. Het kan worden toegepast met verschillende stoffen, maar tot de meest populaire behoren gember, citrusvruchten en munt.
• Acupunctuur: wat met acupunctuur wordt nagestreefd is dat de patiënt zich mentaal en fysiek ontspant om de pijn in de rug te verminderen en de werking van de schijven of de tussenwervelgewrichten niet aan te tasten. Dit gebeurt via impulsen die worden uitgezonden naar het zenuwstelsel zodat de hersenen geen pijnsignalen ontvangen. Daarnaast is het mogelijk om verschillende technieken van deze Chinese geneeskunde te gebruiken, waarbij elektronische signalen kunnen worden toegevoegd om warmte te helpen opwekken.
• Biofeedback: dit type behandeling is niets anders dan de patiënt laten weten hoe zijn of haar lichaam reageert op de ziekte. Daartoe wordt de persoon aangesloten op verschillende medische apparatuur die onder meer waarden voor bloeddruk en hartslag oplevert. Er worden twee verschillende momenten vergeleken: wanneer de patiënt rustig is en telkens wanneer hij/zij nerveus wordt door de pijn.
• Gezonde leefgewoonten: het is belangrijk dat de patiënt niet alleen medische en aanvullende behandelingen volgt zoals meditatie of fysiotherapie, maar het is ook noodzakelijk dat de patiënt deze degeneratieve ziekte serieus neemt en zijn of haar leefgewoonten aanpast zodat hij of zij gezonder wordt. Hiervoor is het belangrijk de arts te bezoeken die oefeningen en diëten zal voorschrijven en houdingen zal aanbevelen zodat de lendenstreek niet wordt belast bij het uitvoeren van dagelijkse taken.

Voedingssupplementen

De presentatie van voedingssupplementen die u op de markt kunt vinden is gebaseerd op poeders, siropen, vloeistoffen en tabletten. De dosering en het soort supplement moeten worden voorgeschreven door een voedingsdeskundige of een gespecialiseerde arts. Het beoefenen van deze therapie zonder medisch toezicht kan een averechts effect hebben en de symptomen van lumbale artrose verergeren.

Naast mineralen en zouten, vitaminen en eiwitten bevatten deze supplementen bestanddelen die aanwezig zijn in het articulaire hyaliene kraakbeen. Zo blijken collageen, chondroïtinesulfaat, glucosamine en hyaluronzuur de symptomen te verbeteren.

Fysiotherapeutische behandelingen

Er zijn verschillende soorten fysiotherapie die door de behandelaar kunnen worden toegepast. Sommige soorten van deze therapie hebben betrekking op repetitieve en kortdurende oefeningen, terwijl bij andere technieken de aanwezigheid van licht wordt toegevoegd om de positieve effecten op de weefsels te vergroten.

Op deze manier is het mogelijk de spierspanning te verminderen, de opening van de gewrichtsholte te verbeteren en een gevoel van welzijn bij de patiënt op te wekken. Deze therapie wordt over het algemeen aanbevolen in gevallen waarin de ziekte een lichte tot gemiddelde graad van progressie heeft.

Medicijnen

De geneesmiddelen die bij dit type therapie worden gebruikt zijn gebaseerd op opioïde pijnstillers en niet-steroïde ontstekingsremmers. Hoewel het ook mogelijk is immuuncelremmers te vinden omdat die ziekte als auto-immuun kan worden beschouwd.

Er zij op gewezen dat de uitvoering van deze behandeling moet worden voorgeschreven door een arts, dus het is nooit raadzaam om zelfmedicatie toe te passen. Dit kan ernstige gevolgen hebben en de symptomen van de patiënt verslechteren.

Chirurgie

Hoewel minimaal invasieve technieken zoals injecteerbare behandelingen en kleine incisies beschikbaar zijn, is chirurgische therapie meestal noodzakelijk wanneer de ziekte ver gevorderd is. De chirurgische behandelingen zijn gebaseerd op het verwijderen van botresten en het inbouwen van lumbale discusprotheses. Arthroscopie is de meest toegepaste chirurgische praktijk.

Welke preventiemethoden voor lumbale artrose zijn het meest effectief?

Zie hieronder alle door deskundigen aanbevolen preventiemethoden waarmee u rekening moet houden om te voorkomen dat lumbale artrose in uw lichaam ontstaat:

• Beoefen sport of lichte lichaamsbeweging: Vergeet niet dat wandelen, zwemmen, fietsen en low-impact lichaamsbeweging helpen om de lendenwervels gezond te houden. Daarom is het raadzaam uw arts te raadplegen over het soort activiteit dat u kunt doen en de tijd die voor elke oefening nodig is.
• Controleer regelmatig uw gewicht: Obesitas en overgewicht zijn bepalende oorzaken van het ontstaan van artrose in de onderrug; daarom is het noodzakelijk uw ideale gewicht te handhaven om het lumbale gebied niet te overbelasten.
• Vermijd zwaar tillen: Zware voorwerpen kunnen ernstig letsel aan de onderrug veroorzaken, dus is het raadzaam dit soort taken te vermijden. Maar als u ze moet doen vanwege het soort werk dat u moet doen, moet u alle veiligheidselementen gebruiken.
• Zoek altijd naar de beste houding: Zitten met een ondersteunde rug, dingen van de grond tillen en op de juiste manier lopen zijn enkele technieken die u in uw dagelijkse handelingen moet opnemen. Dit helpt het hyaliene kraakbeen niet te verslijten en het gewricht goed te laten werken.
• Drink geen alcohol en rook niet: Dit soort verslavingen zijn niet alleen schadelijk voor de lever en het longweefsel, maar kunnen ook leiden tot osteoporose in de botten.
• Probeer voedingsmiddelen te eten die rijk zijn aan vitamine D en Omega 3: Groenten, vis en peulvruchten zorgen voor een evenwichtige voeding die u ten goede komt bij de bestrijding van deze gewrichtskwaal.
• Kies harde of halfharde bedden om op te slapen: Dit zal helpen om de positie van de wervelkolom tijdens het rusten te verbeteren.

Referenties

1. Flor, H., & Turk, D. C. (1988). Chronische rugpijn en reumatoïde artritis: het voorspellen van pijn en invaliditeit aan de hand van cognitieve variabelen. Journal of behavioral medicine, 11(3), 251-265. https://link.springer.com/article/10.1007/BF00844431
2. Helliwell, P. S., Zebouni, L. N. P., Porter, G., & Wright, V. (1993). Een klinische en radiologische studie van rugpijn bij reumatoïde artritis. Rheumatology, 32(3), 216-221. https://academic.oup.com/rheumatology/article-abstract/32/3/216/1782050
3. Keogh, A., Tully, M. A., Matthews, J., & Hurley, D. A. (2015). Een review van gedragsveranderingstheorieën en technieken gebruikt in groepsgebaseerde zelfmanagementprogramma's voor chronische lage rugpijn en artritis. Manuele therapie, 20(6), 727-735. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1356689X15000673
4. Chilibeck, P. D., Vatanparast, H., Cornish, S. M., Abeysekara, S., & Charlesworth, S. (2011). Evidence-based risicobeoordeling en aanbevelingen voor fysieke activiteit: artritis, osteoporose en lage rugpijn. Toegepaste fysiologie, voeding en metabolisme, 36(S1), S49-S79. https://cdnsciencepub.com/doi/full/10.1139/h11-037
5. Caporali, R., & Smolen, J. S. (2018). Terug naar de toekomst: vergeet echografie en focus op klinische beoordeling bij reumabeheer. Annals of the Rheumatic Diseases, 77(1), 18-20. https://ard.bmj.com/content/77/1/18.abstract
6. Aletaha, D., & Smolen, J. S. (2018). Diagnose en management van reumatoïde artritis: een review. Jama, 320(13), 1360-1372. https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/2705192
7. Firestein, G. S. (2003). Evoluerende concepten van reumatoïde artritis. Nature, 423(6937), 356-361. https://www.nature.com/articles/nature01661
8. Meenan, R. F., Gertman, P. M., & Mason, J. H. (1980). Measuring health status in arthritis. Arthritis & Rheumatism, 23(2), 146-152. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/art.1780230203
9. Fries, J. F., Spitz, P., Kraines, R. G., & Holman, H. R. (1980). Measurement of patient outcome in arthritis. Arthritis & Rheumatism, 23(2), 137-145. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/art.1780230202
10. McInnes, I. B., & Schett, G. (2011). De pathogenese van reumatoïde artritis. New England Journal of Medicine, 365(23), 2205-2219. https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMra1004965