Heup artritis

Artrose van de heup is een vorm van ontsteking die zeer pijnlijk is voor de patiënt, die gevoelloosheid en langdurige krampen veroorzaakt. Als u diepgaand wilt weten wat deze kwaal, die zijn oorsprong vindt in het gewricht tussen het dijbeen en het bekken, inhoudt, lees dan dit bericht verder.

Wij zullen u in detail de oorzaken en risicofactoren van artrose van de heup laten zien. Bovendien zullen we de belangrijkste tekenen en symptomen noemen die u waarschuwen voor de aanwezigheid van deze kwaal. Mis niets, want u leert over de behandelingen om de symptomen te verbeteren en de preventiemethoden waarmee u rekening moet houden.

Wat is artritis van de heup of ontsteking van het heupgewricht?

Heupartritis is een ontstekingsziekte die optreedt in het gewricht tussen de kop van het dijbeen en het bekken, met als gevolg verslechtering van het gewrichtskraakbeen, samendrukking van het membraan en tekort aan gewrichtsvloeistof.

De twee belangrijkste symptomen van deze pathologie zijn pijn en stijfheid van de heup. Beide worden veroorzaakt door het functieverlies van het gewricht en treden vooral op na een nachtrust. Voor de behandeling is het dringend noodzakelijk een reumatoloog te raadplegen om het verloop van de ziekte en de toepasselijke therapieën te diagnosticeren. Als u de oorzaken, symptomen en behandelingen van deze kwaal wilt weten, nodigen wij u uit om verder te lezen.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren voor artrose van de heup?

Risicofactoren voor artrose van de heup zijn de eigen omstandigheden van de patiënt die de kans op het krijgen van de ziekte vergroten. Terwijl de oorzaken verwijzen naar de handelingen of gebeurtenissen die de persoon in het verleden heeft meegemaakt en die activiteiten in het immuunsysteem uitlokten die de kans om ziek te worden verhoogden.

Wij zullen u hieronder laten zien wat de antecedenten zijn die van invloed zijn op het optreden van dit type gewrichtsverslechtering, kijkt u maar eens:

• Trauma: verwondingen door slagen zijn een van de belangrijkste oorzaken van slijtage van het coxofemorale gewricht. Dit kan leiden tot het binnendringen van bacteriën of virussen in de gewrichtsvloeistof, waardoor een soort septische artritis ontstaat. Aan de andere kant, als het letsel slecht genezen is, zal het gewricht niet goed functioneren, waardoor misvormingen in het kraakbeen ontstaan.
• Aangeboren aandoeningen: een andere oorzaak van artrose van de heup, vooral bij jongere patiënten, is de ontwikkeling van groeistoornissen sinds de zwangerschap. Dysplasie en de ziekte van Perthes zijn de meest voorkomende pathologieën die ontsteking in het gewricht veroorzaken. Dysmetrie in de onderste ledematen is ook een risicofactor.
• Overgewicht: overgewicht is een belangrijke risicofactor waarmee rekening moet worden gehouden om artrose van de heup te voorkomen. Dit komt door de belasting van het gewricht om het been en de romp alle natuurlijke bewegingen te laten uitvoeren. De knelling tussen het bekken en de heupkop veroorzaakt grote pijn wanneer het synoviaal membraan wordt samengedrukt.
• Repetitieve taken: artrose van de heup kan ook ontstaan wanneer de patiënt gedurende lange tijd activiteiten uitvoert die een grote inspanning van het gewricht vergen en dit permanent doet.
• Overmatig zwaar tillen: Net als overgewicht is ook overbelasting een factor die kan leiden tot inflammatoire gewrichtsaandoeningen. Bij deze taak wordt een te groot gewicht op het heupkraakbeen gelegd, wat leidt tot toekomstige blessures.
• Sedentaire levensstijl: Gebrek aan lichaamsbeweging kan ook een risicofactor zijn voor artrose van de heup. Het gewrichtskraakbeen kan worden aangetast als het niet voortdurend functioneert, wat leidt tot textuurverlies en stijfheid.
• Leeftijd en geslacht van de patiënt: de ziekte komt terug bij mensen ouder dan 50 jaar en bij vrouwen. Daarom wordt artrose van de heup beschouwd als een idiopathische aandoening, aangezien het niet mogelijk is precies te weten waarom deze groep mensen wordt getroffen.

Beste producten voor heupartritis

Bestseller

.

Belangrijkste symptomen die ons waarschuwen voor heupartritis

De tekenen en symptomen die u waarschuwen als u artrose van de heup hebt, staan hieronder vermeld, wat betekent dat ze niet allemaal zijn, want u kunt last hebben van andere zeer specifieke symptomen die niet op deze lijst staan. Daarom is het raadzaam uw arts te bezoeken als u symptomen heeft.

Zie hieronder:

• Intense pijn: dit is het belangrijkste symptoom van de ziekte, het treedt vooral op in de ochtenduren als de persoon opstaat van zijn nachtrust. De pijn kan worden gevoeld in de lies, hoewel het ook mogelijk is om patiënten te vinden met pijn in de dij en bil. In minder ernstige gevallen kan de pijn zich uitbreiden tot de knie en het middel.
• Gebrek aan mobiliteit: verlies van mobiliteit om alledaagse taken uit te voeren, zoals aankleden of de benen oversteken, is een kenmerkend symptoom van deze gewrichtsklacht.
• Asymmetrie bij het lopen: de stijfheid die optreedt in de spieren kan leiden tot hinken, maar dit symptoom wordt ook veroorzaakt door slijtage van het gewrichtskraakbeen van de heup.
• Strakke spieren: er kunnen contracturen optreden in het heupgebied, wat leidt tot intensere lage rugpijn door het gebrek aan natuurlijke beweging van het gewricht.
• Gebrek aan rust 's nachts: in gevorderde gevallen is het mogelijk patiënten te vinden met intense pijn in verschillende delen van het lichaam en de onmogelijkheid van correcte flexie en extensie van de onderste ledematen.

Welke behandelingen zijn er om de symptomen van artrose van de heup te verbeteren?

Er zijn verschillende behandelingen die kunnen worden toegepast om de symptomen van artrose in het heupgebied te verbeteren. Besteed aandacht aan elke behandeling, maar houd er rekening mee dat de uitvoering ervan moet worden voorgeschreven door een arts.

Aanvullende en alternatieve therapieën

Complementaire en alternatieve therapieën zijn methoden die gebruikt worden om de symptomen van heupartritis te verlichten. Wij laten u hieronder zien welke aanvullende revalidatiebenaderingen naast medicamenteuze therapie beschikbaar zijn en kunnen worden gekozen op voorschrift van de reumatoloog.

Dit zijn:

• Warmte- en koudetherapie: deze vorm van therapie kan worden toegepast op de getroffen gebieden door middel van een warmwaterkruik, of verwarmingsmat, en vervolgens ijs. Hierdoor kan de spier-peesstructuur zich ontspannen, waardoor de ontstekingsuitbraak in het gewricht wordt voorkomen. De gebruikstechniek is warmte-koude-warmte en mag niet langer dan 15 tot 20 minuten duren.
• Compressietherapie: Compressie van het coxofemorale gewricht is mogelijk door middel van bandages, spalken en elastische hulpmiddelen die het kraakbeen helpen regelmatige bewegingen te maken om toekomstig herstel te stimuleren. Dit helpt ook om de heup in lijn te houden met de rest van het lichaam, wat de soepelheid van het gewricht verbetert.
• Massagetherapie: Aangezien het coxofemorale gewricht een multi-axiaal gewricht is, is het noodzakelijk dat het gewricht verschillende natuurlijke bewegingen uitvoert. Massage helpt de heup te trekken en de spieren in het getroffen gebied te ontspannen. Dit resulteert in een vermindering van de pijn en een gevoel van welzijn. Om deze therapie uit te voeren is het noodzakelijk een arts te raadplegen en het door een professional te laten uitvoeren.
• Acupressuurtherapie: deze eeuwenoude Chinese techniek bestaat uit het uitoefenen van druk met de handpalmen en vingers op verschillende delen van het lichaam. Dit veroorzaakt kleine elektrische impulsen in de zenuwen waardoor de patiënt zich ontspant, de stijfheid in de spier-peesstructuur vermindert en de werking van het gewrichtskraakbeen verbetert.
• Thermotherapie: de toepassing van de pijnstillende eigenschappen van warmte is ook een goed idee om de spieren te ontspannen en de stijfheid in het gewricht te verminderen. Om deze aanvullende therapie uit te voeren, is het noodzakelijk vooraf een arts te raadplegen om letsel aan de opperhuid en de gewrichten te voorkomen. Bovendien is het belangrijk rekening te houden met de duur van de toepassing, die niet langer mag zijn dan 20 minuten en 3 sessies per dag.
• Natuurlijke remedies met behulp van planten: gember, wilg, pepermunt, cayenne en paardenbloem zijn enkele van de geneeskrachtige kruiden die worden gebruikt om de pijn van artrose van de heup te verlichten. De techniek van deze aanvullende behandeling is meestal het maken van een infusie met de gekozen geneeskrachtige plant en deze vervolgens in aanbevolen doses te drinken. Om maag- en leverschade te voorkomen, is het noodzakelijk uw arts te raadplegen voordat u deze therapie in uw behandeling opneemt.
• Ultrageluid: door frequenties hoger dan geluid is het mogelijk om warmte te produceren door middel van de holistische wrijvingstechniek in verschillende gebieden en kan een bereik hebben tot 7 centimeter penetratie in het lichaam van de patiënt. Dit verbetert het gewrichtskapsel zodat de structuur ervan beter kan werken.
• Meditatie en ontspanning: het doel van deze vorm van aanvullende therapie is dat de patiënt zijn ademhaling beheerst om een mentaal en fysiek evenwicht te bereiken. Dit helpt om beter bestand te zijn tegen pijn wanneer deze hevig optreedt. Het grote voordeel van deze methode is dat ze overal en altijd kan worden toegepast.
• Aromatherapie: bij deze behandeling worden essences en oliën gebruikt om de pijn van artrose van de heup te bestrijden door mentale ontspanning van de patiënt. Deze oliën kunnen worden gebruikt in branders of verdampers zodat hun geuren door de patiënt kunnen worden waargenomen. Tot de bekendste oliën behoren marjolein (ook witte tijm genoemd), rozemarijn en jeneverbes.
• Acupunctuur: bij deze oosterse praktijk worden naalden strategisch in verschillende delen van het lichaam gestoken om in te werken op de zenuwen. Deze zenden signalen uit die gevoelens van welzijn stimuleren en pijn blokkeren, waardoor deze de hersenen niet bereiken. Dit resulteert in ontspanning van de spieren en pezen in de buurt van het kraakbeen.
• Biofeedback: dit type therapie richt zich op het cognitieve gedrag van de patiënt zodat hij/zij weet wat er in het lichaam gebeurt bij aanvallen van pijn veroorzaakt door coxarthrose. Dit verbetert de toestand van de patiënt omdat het stress bij de patiënt voorkomt wanneer hij/zij stadia van pijn moet overwinnen. Een gebruikte techniek is om de patiënt voor een spiegel te zetten, zodat hij door middel van visuele prikkels inzicht krijgt in zijn huidige situatie.
• Gezonde leefgewoonten: dagelijkse oefeningen, het vermijden van zware lasten, gezond eten en regelmatige bezoeken aan de arts zijn enkele van de instructies die worden gebruikt in deze aanvullende behandeling voor artrose van de heup. Dit helpt het kapsel dat het gewrichtskraakbeen bevat te verbeteren om slijtage van het kraakbeen te voorkomen en zo de pijn en spier-peesstijfheid te verminderen.

Voedingssupplementen

De dieetbehandeling van de patiënt is van vitaal belang om de algehele conditie van de persoon te verbeteren. Dit helpt om spierstijfheid te verminderen en gewrichtspijn te verlichten. Als aanvulling op de voeding worden verschillende elementen toegepast die voor het immuunsysteem gunstige stoffen in het organisme opnemen.

Tot deze voedingssupplementen behoren alle supplementen die de visco-elasticiteit van het kraakbeen verbeteren, waarbij vitamine E, C en D onmisbaar zijn voor de verbetering van het collageen en andere gewrichtsbestanddelen. Ook chondroïtinesulfaat, hyaluronzuur en glucosamine moeten als supplement worden opgenomen.

Fysiotherapeutische behandelingen

Fysiotherapie is een behandeling die helpt spierkrampen te verminderen door middel van professioneel gerichte oefeningen om de heupspieren te versterken. Dit gebeurt door enkele seconden te rekken om een betere opening van de spier-peesstructuren te verkrijgen. Om deze behandeling uit te voeren, analyseert de fysiotherapeut de toestand van de patiënt om te weten welke soorten oefeningen tijdens de sessies kunnen worden uitgevoerd. Daarom mag fysiotherapie nooit worden gekozen zonder eerst een arts te raadplegen.

Medicijnen

Het eerste wat u moet weten is dat zelfmedicatie zeer gevaarlijk is voor artrose van de heup, dus voordat u medicijnen neemt, moet u uw arts raadplegen om uw persoonlijke situatie te beoordelen. De farmacologische behandeling die bij dit type gewrichtskwaal wordt toegepast zijn niet-steroïde ontstekingsremmers en paracetamol, die worden gekozen in milde tot matige gevallen. Maar in meer gevorderde situaties kan de patiënt Duloxetine krijgen om de pijn te verzachten. In al deze gevallen is het noodzakelijk de lever- en maagtolerantie van de patiënt te analyseren om opioïden voor te schrijven.

Chirurgie

Chirurgie wordt alleen uitgevoerd in gevorderde gevallen van artrose van de heup, en verschillende procedures kunnen worden toegepast afhankelijk van de ernst van de ziekte en de criteria van de arts. Een van de meest voorkomende chirurgische technieken is de artroscopie, die gebruikt wordt om stukjes kraakbeen te verwijderen of om de algemene toestand ervan te controleren.

Het is ook mogelijk om patiënten te vinden die een osteotomie ondergaan om het gewricht opnieuw uit te lijnen en, in sommige zeer complexe gevallen, worden sommige femurcomponenten vervangen door middel van een prothese.

Welke preventiemethoden voor artrose van de heup zijn het meest doeltreffend?

De preventiemethoden waarmee u rekening moet houden om artrose van de heup te voorkomen zijn:

• Overgewicht: Iemand met overgewicht heeft 25% kans op artrose van de heup. Daarom moet u uw gewicht onder controle houden om het coxofemorale meerassige gewricht niet te belasten bij elke beweging die u maakt.
• Beweeg regelmatig: Vergeet niet dat een zittende levensstijl ook een risicofactor is voor deze kwaal, dus een goede preventieve maatregel is om minstens 30 minuten per dag te wandelen.
• Sporten met weinig impact: Beoefen geen high-impact sporten of activiteiten, omdat dit voorkomt dat de gewrichtsholte met synoviale vloeistof door druk wordt aangetast. Sporten zoals zwemmen zijn een goed alternatief om actief te blijven en de heup niet te beschadigen.
• Laat regelmatig klinische en radiografische onderzoeken uitvoeren: om op voorhand elke factor op te sporen die heupartritis kan veroorzaken, vooral als u ouders of broers of zussen hebt die aan deze ziekte lijden.
• Kies een gezond dieet: Een dieet rijk aan vitaminen en eiwitten, waaronder Omega 3 en groenten, is ideaal om dit type pathologie te voorkomen. Vermijd vet voedsel.
• Bezoek de dokter: Doe dit als u een van de in de vorige paragrafen genoemde symptomen heeft. Dit zal u helpen om de ziekte te voorkomen, aangezien deze snel onder controle kan worden gehouden of in remissie kan gaan.
• Vermijd roken en alcohol: hoewel niet direct gerelateerd aan artrose van de heup, tast afhankelijkheid van giftige stoffen het immuunsysteem in het algemeen aan en wordt het best vermeden.
• Slaap 7 tot 8 uur per dag: Een goede nachtrust is een zeer effectieve preventiemethode, dus u moet proberen zoveel mogelijk uren rust te nemen op een comfortabele matras.

Referenties

1. Cooper, C., Coupland, C., & Mitchell, M. (1995). Reumatoïde artritis, corticosteroïde therapie en heupfractuur. Annalen van de reumatische ziekten, 54(1), 49-52. https://ard.bmj.com/content/54/1/49.short
2. Lavernia, C. J., & Villa, J. M. (2016). Hoge percentages interesse in seks bij patiënten met heupartritis. Clinical Orthopaedics and Related Research®, 474, 293-299. https://link.springer.com/article/10.1007/s11999-015-4421-8
3. Hozack, W., Parvizi, J., & Bender, B. (2009). Chirurgische behandeling van heupartritis: Reconstructie, vervanging en revisie E-Book: Expert Consult-Online en Print. Elsevier Health Sciences. https://books.google.es/books?hl=en&lr=&id=xIGaC33lZ5gC
4. Tsertsvadze, A., Grove, A., Freeman, K., Court, R., Johnson, S., Connock, M., ... & Sutcliffe, P. (2014). Totale heupprothese voor de behandeling van eindstadium artritis van de heup: een systematische review en meta-analyse. PLoS One, 9(7), e99804. https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0099804
5. Banaszkiewicz, P. A. (2014). Traumatische artritis van de heup na dislocatie en acetabulaire fracturen: behandeling door mal arthroplastiek: een eindresultaat studie met behulp van een nieuwe methode van resultaat evaluatie. Klassieke artikelen in de orthopedie, 13-17. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-1-4471-5451-8_3
6. Aletaha, D., & Smolen, J. S. (2018). Diagnose en management van reumatoïde artritis: een review. Jama, 320(13), 1360-1372. https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/2705192
7. Firestein, G. S. (2003). Evoluerende concepten van reumatoïde artritis. Nature, 423(6937), 356-361. https://www.nature.com/articles/nature01661
8. Meenan, R. F., Gertman, P. M., & Mason, J. H. (1980). Measuring health status in arthritis. Arthritis & Rheumatism, 23(2), 146-152. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/art.1780230203
9. Fries, J. F., Spitz, P., Kraines, R. G., & Holman, H. R. (1980). Measurement of patient outcome in arthritis. Arthritis & Rheumatism, 23(2), 137-145. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/art.1780230202
10. McInnes, I. B., & Schett, G. (2011). De pathogenese van reumatoïde artritis. New England Journal of Medicine, 365(23), 2205-2219. https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMra1004965