Urazy barku podczas wspinaczki

Wspinaczka to sport, który wymaga użycia całego ciała i wysokiej koncentracji umysłowej. Dziś chcemy porozmawiać o sportowych kontuzjach barku we wspinaczce skałkowej, spowodowanych głównie nadużywaniem barku lub podczas nieprawidłowo wykonanego skrętu ciała.

Jeśli chcesz wiedzieć, jakie są najczęstsze rodzaje uraz ów barku we wspinaczce i jak je leczyć za pomocą terapii RICE, zapoznaj się z poniższymi informacjami.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów barku podczas wspinaczki?

Ogólnie rzecz biorąc, kontuzje podczas wspinaczki skałkowej są spowodowane nadużywaniem lub dekompensacją mięśni i stawów. Są one również spowodowane nadużywaniem pewnych określonych gestów z ograniczonym zakresem ruchu. Jest to konsekwencją złej techniki i nieodpowiedniego treningu.

Ramię jest częścią ciała najbardziej narażoną na kontuzje u wspinaczy, ponieważ jest to najbardziej ruchomy staw w ciele. Wśród głównych czynników ryzyka znajdują się pozycja blokowania barku, przeciążenie, kompensacje i nieodpowiedni trening, które rosną wraz z częstotliwością i trudnością.

Oto najczęstsze rodzaje kontuzji barku i sposoby ich występowania we wspinaczce:

Urazy SLAP

Akronim SLAP to skrót od "superior labral tear from anterior to posterior". Oznacza to rozdarcie, które powstaje na górnym poziomie obrąbka, od przodu i w kierunku tylnej części barku. Ta patologia jest bardzo często związana ze wspinaczką skałkową.

Czynniki ryzyka, oprócz upadków i urazów, obejmują nadużywanie lub powtarzające się ruchy barku podczas wspinaczki. Powoduje to obciążenie przedniej części barku ze względu na pozycję wywieraną na ścięgno bicepsa. Jednak w niektórych przypadkach możliwe jest również rozwinięcie się tego naderwania poprzez stopniowe nadużywanie, bez wyraźnego urazu.

Urazy mankietu rotatorów

Urazy mankietu rotatorów lub zapalenie ścięgien są spowodowane stanem zapalnym ścięgien mankietu rotatorów. We wspinaczce skałkowej te łzy są spowodowane dużymi przeciążeniami barku spowodowanymi powtarzającymi się ruchami lub nadużywaniem. Wspinacz odczuwa ból w przedniej części barku, który może rozciągać się w dół ramienia. Mogą również odczuwać trzaskanie lub klikanie podczas poruszania ramieniem, osłabienie barku i łokcia, wybroczyny i inne.

Zwichnięcie barku

Zwichnięcia barku lub zwichnięcia podczas wspinaczki są spowodowane mechanizmami, które wymagają wymuszonej rotacji z ramieniem w odwodzeniu. Również przez upadki na ramię podczas podnoszenia, spowodowane bezpośrednią siłą przyłożoną do tylnej części kości ramiennej. W rezultacie głowa kości ramiennej zostaje wyciągnięta z jamy glenoidalnej, powodując niestabilność stawu. Może to być częściowe, znane jako podwichnięcie, lub całkowite, znane jako zwichnięcie barku.

Zapalenie kaletki stawu barkowego

Zapalenie kaletki maziowej barkulub zapalenie kaletki podbarkowej to stan zapalny kaletki maziowej. Jest to obszar poniżej akromionu, który pokrywa ścięgna w mankiecie rotatorów barku. Etiologia tego stanu jest związana z wtórnym uszkodzeniem ścięgna stożka rotatorów. Jednak może to być również spowodowane mikrourazem, który powoduje segregację płynu maziowego i zwiększenie jego rozmiaru. W rezultacie odczuwany jest łagodny ból, który nasila się przy odwodzeniu lub unoszeniu ramienia.

Najlepsze produkty do leczenia urazów barku podczas wspinaczki i sportów górskich

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów barku podczas wspinaczki skałkowej?

Nowa aktualizacja protokołu RICE jest znana jako terapia PRICE. Różni się ona od pierwszej tym, że zawiera początkową fazę zwaną Ochroną (P). Chociaż nie jest ona zbyt dobrze znana, dziś chcemy ci o niej opowiedzieć, abyś mógł zastosować ją w domu w przypadku urazów barku podczas wspinaczki:

• Ochrona: Ta pierwsza faza obejmuje ochronę barku, aby zapobiec pogorszeniu się urazu. Pomaga również przyspieszyć gojenie się kontuzjowanego obszaru. Aby to osiągnąć, należy przerwać aktywność fizyczną i zabezpieczyć obszar za pomocą nerwowo-mięśniowego tapingu barku.
• Odpoczynek: W połączeniu z ochroną, ważne jest, aby odpoczywać od barku przez 24 do 48 godzin po urazie. Ważne jest, aby przerwać wszelką aktywność fizyczną, która powoduje dyskomfort.
• Lód: Stosowanie zimnych okładów żelowych jest wskazane jako bardzo skuteczna terapia w przypadku ostrych urazów. Pomoże to zmniejszyć stan zapalny i ból, jeśli zostanie zastosowane w ciągu 72 godzin od urazu. Należy robić 1-2 godzinne przerwy i powtarzać ten proces przez co najmniej 3 dni.
• Kompresja: Elastyczne opaski na ramię są jednym z najczęstszych produktów do leczenia urazów barku. Należy jednak unikać nadmiernego ucisku, aby zapobiec obrzękowi pod kontuzjowanym obszarem. Jeśli poczujesz zimną skórę, mrowienie lub drętwienie, natychmiast skonsultuj się z lekarzem.
• Uniesienie: Uniesienie odpowiada utrzymywaniu kontuzjowanego obszaru uniesionego powyżej poziomu serca, pod warunkiem, że uraz dotyczy kończyn dolnych i górnych. W przypadku barku krok ten należy pominąć.

Odniesienia

1. Schöffl, V., Simon, M., & Lutter, C. (2019). Urazy palców i ramion podczas wspinaczki skałkowej. Der Orthopäde, 48, 1005-1012. https://link.springer.com/article/10.1007/s00132-019-03825-3
2. Jones, G., Schöffl, V., & Johnson, M. I. (2018). Występowanie, diagnoza i leczenie urazów we wspinaczce sportowej i boulderingu: przegląd krytyczny. Aktualne raporty medycyny sportowej, 17(11), 396-401. https://journals.lww.com/acsm-csmr/fulltext/2018/11000/incidence,_diagnosis,_and_management_of_injury_in.9.aspx
3. Wilk, K. E., Obma, P., Simpson, C. D., Cain, E. L., Dugas, J., & Andrews, J. R. (2009). Shoulder injuries in the overhead athlete. Journal of orthopaedic & sports physical therapy, 39(2), 38-54. https://www.jospt.org/doi/full/10.2519/jospt.2009.2929.
4. Voight, M. L., & Thomson, B. C. (2000). Rola łopatki w rehabilitacji urazów barku. Journal of athletic training, 35(3), 364. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1323398/
5. Green, S., Buchbinder, R., Hetrick, S. E., & Cochrane Musculoskeletal Group. (1996). Akupunktura na ból barku. Cochrane Database of Systematic Reviews, 2010(1). https://www.cochranelibrary.com/cdsr/doi/10.1002/14651858.CD005319/full.
6. Rooks, M. D. (1997). Urazy podczas wspinaczki skałkowej. Sports Medicine, 23, 261-270. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199723040-00005
7. Cole, K. P., Uhl, R. L., & Rosenbaum, A. J. (2020). Kompleksowy przegląd urazów związanych ze wspinaczką skałkową. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 28(12), e501-e509. https://journals.lww.com/jaaos/Abstract/2020/06150/Comprehensive_Review_of_Rock_Climbing_Injuries.5.aspx
8. Jones, G., Asghar, A., & Llewellyn, D. J. (2008). Epidemiologia urazów związanych ze wspinaczką skałkową. British journal of sports medicine, 42(9), 773-778. https://bjsm.bmj.com/content/42/9/773.short
9. Backe, S., Ericson, L., Janson, S., & Timpka, T. (2009). Wskaźniki urazów podczas wspinaczki skałkowej i związane z nimi czynniki ryzyka w ogólnej populacji wspinaczy. Scandinavian journal of medicine & science in sports, 19(6), 850-856. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1600-0838.2008.00851.x.
10. Haas, J. C., & Meyers, M. C. (1995). Urazy podczas wspinaczki skałkowej. Sports Medicine, 20, 199-205. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199520030-00006