Urazy łokcia tenisisty

Sportowe urazy łokcia w tenisie to bardzo częste dolegliwości bólowe u osób uprawiających ten sport. Zazwyczaj powstają one w wyniku przeciążenia ścięgien spowodowanego powtarzającymi się ruchami nadgarstka i ramienia.

Dlatego w tym poście chcemy porozmawiać o najczęstszych urazach łokcia spowodowanych grą w tenisa oraz o tym, jak zastosować metodę RICE do ich leczenia. Musimy jednak wyjaśnić, że schorzenia te występują nie tylko u sportowców, ale także u osób wykonujących czynności wymagające powtarzalnych ruchów, takich jak malarze, rzeźnicy, stolarze i inni.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów łokcia podczas gry w tenisa?

Łokieć składa się z kości, więzadeł, chrząstki i płynów. Aby łokieć mógł poruszać się w stawie, wymaga pomocy mięśni i ścięgien. Ten maziowy staw zawiasowy umożliwia obracanie przedramienia, przesuwanie dłoni do i od ciała, zginanie lub zginanie do 145° i rozciąganie do 180° w normalnym stanie. Jednak każda zmiana jego struktury powoduje problemy z łokciem.

Urazy łokcia mogą być ostre lub przewlekłe, w zależności od rodzaju schorzenia. Są one generowane przez wysiłek i przeciążenia spowodowane powtarzającymi się ruchami podczas uprawiania tenisa lub innych czynności związanych z nadmiernym użytkowaniem. Ogólnie rzecz biorąc, powodują one ból, stan zapalny, ograniczony zakres ruchu, drętwienie, mrowienie i inne.

Poniżej przedstawiamy najczęstsze rodzaje urazów łokcia podczas gry w tenisa:

Zapalenie nadkłykcia bocznego

Znany również jako "łokieć tenisisty", jest to rodzaj zapalenia ścięgien spowodowany nadmiernym użytkowaniem i powtarzającym się chwytaniem podczas używania kciuka i pierwszych dwóch palców. Uraz ten powstaje stopniowo i może osiągnąć stan przewlekły, wpływając na ścięgna po zewnętrznej stronie stawu łokciowego, powodując ból w łokciu i ramieniu oraz osłabienie chwytu.

Chociaż ta kontuzja sportowa jest bardzo powszechna u osób grających w tenisa, nie dotyczy wyłącznie osób uprawiających ten sport. Dotyka również sportowców uprawiających sporty rakietowe, szermierkę, squasha, podnoszenie ciężarów lub inne czynności wymagające powtarzalnych ruchów z chwytem, takie jak malowanie, przepisywanie, grabienie itp.

Choroba zwyrodnieniowa stawów

Jest to uraz łokcia, który wpływa na chrząstkę. Może być spowodowana urazem lub zużyciem stawów, powodując uszkodzenie tego typu tkanki łącznej. Chociaż nie jest to wyłączna kontuzja związana z grą w tenisa, zużycie chrząstki, która chroni kości, może być spowodowane nadmiernym użytkowaniem. To zużycie powoduje, że ocierają się one o siebie, powodując deformację, obrzęk i ból.

Zwichnięcie lub złamanie łokcia

Podczas meczu tenisowego może dojść do upadku na wyprostowaną rękę lub łokieć, co może spowodować zwichnięcie lub złamanie. Zwichnięcie występuje, gdy kość przesuwa się z pierwotnej pozycji, podczas gdy złamanie powoduje pęknięcie lub pęknięcie kości. W przypadku tego typu urazu można zauważyć obrzęk i przebarwienie łokcia, ból i niemożność poruszania się.

Skręcenia więzadeł

Ten rodzaj urazu może powstać w dowolnym więzadle znajdującym się w stawie łokciowym. Gra w tenisa lub inne czynności, które powodują uraz więzadła (rozciąganie, częściowe lub całkowite zerwanie) lub powtarzający się stres, to tylko niektóre z przyczyn tego typu schorzenia. Gdy dojdzie do urazu, słyszalny będzie dźwięk kliknięcia, któremu towarzyszyć będzie ból, obrzęk, niestabilność stawu i problemy z zakresem ruchu.

Osteochondritis Dissecans

Znane również jako choroba Pannera, jest to rodzaj urazu wynikającego z urazu sportowego łokcia podczas gry w tenisa lub innych sportów wymagających nadmiernego użytkowania. Kość i małe kawałki chrząstki odrywają się od stawu łokciowego, powodując ból i tkliwość na zewnątrz. Utrudnia to również wyprostowanie ramienia.

Zapalenie ścięgna zginacza

Jest tozapalenie ścięgien zginaczy/ścięgien pronatorów, które generują ból po wewnętrznej stronie łokcia podczas uderzenia. Ścięgna te są przyczepione do kości ramienia, szczególnie po wewnętrznej stronie łokcia.

Uraz więzadła pobocznego łokciowego (UCL)

Ten rodzaj kontuzji łokcia dotyka tenisistów, gdy przychodzi ich kolej na serwowanie, z powodu rozerwania, zapalenia, a nawet całkowitego zerwania więzadła. Powoduje to wewnętrzny ból w łokciu, wpływając na zakres ruchu.

Najlepsze produkty do rekonwalescencji po urazach łokcia tenisisty

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów łokcia tenisisty?

Jak już wspomnieliśmy, powtarzające się ruchy podczas gry w tenisa mogą obciążać, zużywać i uszkadzać mięśnie i ścięgna połączone z kośćmi łokcia. Stan ten powoduje obrzęk i ból.

Jednym z najczęściej stosowanych sposobów leczenia tego typu urazów jest terapia PRICE, będąca aktualizacją starej metody RICE. Skrót ten oznacza ochronę, odpoczynek, lód, zrozumienie i uniesienie. Jest to bardzo prosta technika, która pomaga zmniejszyć obrzęk, złagodzić ból i przyspieszyć gojenie.

Porozmawiamy teraz trochę o tym, co obejmuje każda faza protokołu P.R.I.C.E.:

• Ochrona: Podczas tej fazy kontuzjowany łokieć jest chroniony w celu uniknięcia dalszych uszkodzeń. Zawodnik musi unikać jakiejkolwiek aktywności lub ruchu, używając pewnego rodzaju unieruchomienia.
• Odpoczynek: Po unieruchomieniu łokcia należy rygorystycznie odpoczywać, przynajmniej przez pierwsze 2 dni. Zapobiega to nasilaniu się bólu i powstawaniu siniaków.
• Lód: Stosowanie zimnych okładów żelowych jest jednym z najskuteczniejszych sposobów na złagodzenie bólu i obrzęku. Należy je stosować w sesjach trwających od 15 do 20 minut w ciągu pierwszych 24 - 48 godzin po wystąpieniu urazu.
• Kompresja: Faza kompresji polega na owinięciu łokcia elastycznym bandażem medycznym, aby zapobiec obrzękowi. Należy jednak unikać umieszczania go zbyt ciasno, aby nie zakłócać przepływu krwi.
• Uniesienie: Gdy tylko jest to możliwe, a ból w łokciu nie utrudnia zakresu ruchu, łokieć należy unieść powyżej poziomu serca. Jeśli nie jest możliwe poruszanie łokciem, zalecamy umieszczenie go na poduszce podczas leżenia na kanapie lub łóżku. Zmniejszy to ból, pulsowanie i stan zapalny.

Protokół PRICE jest obecnie wskazany po ostrym urazie, wynikającym z rozdarcia, skręcenia, nadwyrężenia lub stłuczenia. Oznacza to, że zawsze, gdy dochodzi do nagłego uszkodzenia, które generuje znaczny ból i obrzęk. W przypadku łokcia tenisisty, w większości przypadków jest on generowany jako stopniowy i przewlekły proces po zerwaniu ścięgna. W większości przypadków nie występuje stan zapalny, ponieważ nie jest to nagły uraz.

Z tego powodu większość specjalistów medycznych i fizjoterapeutów utrzymuje, że protokół PRICE nie powinien być stosowany w konkretnym przypadku łokcia tenisisty. Zwłaszcza, że stan zapalny nie jest największym problemem w tego typu urazach. Dlatego też lód może generować pewne przeciwwskazania, spowalniając proces gojenia łokcia.

W takim przypadku zaleca się stosowanie podkładek żelowych do stosowania ciepła. Stosowanie zimna powinno być rozważane tylko w celu złagodzenia bólu generowanego jako niefortunny efekt ciepła, tylko w tym konkretnym momencie.

W każdym przypadku zalecamy skonsultowanie się z zaufanym specjalistą, jeśli problem z łokciem nie ustąpi. W ten sposób otrzymasz dokładną diagnozę i rozpoczniesz drogę do szybszego i skuteczniejszego powrotu do zdrowia.

Odniesienia

1. Eygendaal, D., Rahussen, F. T. G., & Diercks, R. L. (2007). Biomechanika stawu łokciowego u tenisistów i związek z patologią. British journal of sports medicine, 41(11), 820-823. https://bjsm.bmj.com/content/41/11/820.short.
2. Kraushaar, B. S., & Nirschl, R. P. (1999). Tendinosis of the elbow (tennis elbow): clinical features and findings of histological, immunohistochemical, and electron microscopy studies. Journal of Bone and Joint Surgery, 81(2), 259. https://www.proquest.com/openview/8ae7310b439893743b447bbd3b9d909d/.
3. De Smedt, T., de Jong, A., Van Leemput, W., Lieven, D., & Van Glabbeek, F. (2007). Lateral epicondylitis in tennis: update on aetiology, biomechanics and treatment. British journal of sports medicine, 41(11), 816-819. https://bjsm.bmj.com/content/41/11/816.short.
4. Stasinopoulos, D., & Johnson, M. I. (2004). Cyriax physiotherapy for tennis elbow/lateral epicondylitis. British Journal of Sports Medicine, 38(6), 675-677. https://bjsm.bmj.com/content/38/6/675.short.
5. Nirschl, R. P., & Pettrone, F. A. (1979). Łokieć tenisisty. The surgical treatment of lateral epicondylitis. JBJS, 61(6), 832-839. https://journals.lww.com/jbjsjournal/abstract/1979/61060/tennis_elbow__the_surgical_treatment_of_lateral.5.aspx.
6. Kibler, W. B., & Safran, M. (2005). Urazy tenisowe. Epidemiology of Pediatric Sports Injuries: Individual Sports, 48, 120-137. https://www.karger.com/Article/Abstract/84285
7. Pluim, B. M., Staal, J. B., Windler, G. E., & Jayanthi, N. (2006). Urazy w tenisie: występowanie, etiologia i zapobieganie. British journal of sports medicine, 40(5), 415-423. https://bjsm.bmj.com/content/40/5/415.short.
8. Dines, J. S., Bedi, A., Williams, P. N., Dodson, C. C., Ellenbecker, T. S., Altchek, D. W., ... & Dines, D. M. (2015). Urazy tenisowe: epidemiologia, patofizjologia i leczenie. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 23(3), 181-189. https://journals.lww.com/jaaos/Fulltext/2015/03000/Tennis_Injuries__Epidemiology,_Pathophysiology,.6.aspx.
9. Nigg, B. M., & Segesser, B. (1988). The influence of playing surfaces on the load on the locomotor system and on football and tennis injuries. Sports medicine, 5, 375-385. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-198805060-00003
10. Bylak, J., & Hutchinson, M. R. (1998). Typowe urazy sportowe u młodych tenisistów. Sports medicine, 26, 119-132. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199826020-00005