Urazy jogi barku

Czy wiesz, że kontuzje barków w jodze są bardzo częste? Tak, są, szczególnie w bardziej dynamicznych stylach, takich jak Vinyāsa i Baptiste. Ramię jest bardzo podatne na powtarzalne ruchy związane z tą dyscypliną. Ponadto zawsze możliwe jest wystąpienie nagłego wypadku, który może zranić go podczas zajęć.

Tym razem przedstawimy najczęstsze urazy barku w jodze. Ponadto pokażemy, jak prawidłowo je leczyć, korzystając z protokołu odzyskiwania PRICE. Podążaj za nami i dowiedz się o każdym z tych schorzeń i dlaczego często występują u joginów. Zaczynajmy!

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów barku podczas uprawiania jogi?

Kontuzje barkuw jodze mogą wystąpić z powodu nadużywania lub urazu. Powtarzające się ruchy związane z asanami mogą z czasem przeciążyć bark i spowodować jego kontuzję. Podobnie, jogini mogą zranić ten staw z powodu przeprostu, wymuszonego skrętu, upadku lub innych wypadków podczas praktyki jogi.

Jedną z asan najczęściej kojarzonych z tymi urazami jest chaturanga. Ta pozycja i sposób jej wchodzenia i wychodzenia może wywierać znaczny nacisk na bark. Z drugiej strony, chociaż schorzenia te są bardzo powszechne w wielu stylach jogi, wydają się być częstsze w praktykach typu vinyasa i baptiste.

Najczęstsze urazy barków w jodze to:

Zapalenie ścięgna stożka rotatorów

Występuje, gdy jedno lub więcej z 4 ścięgien mankietu rotatorów (RM) ulega zapaleniu. Zwykle początkowo dotyczy to ścięgna nadgrzebieniowego RM, podczas gdy inne są dotknięte w miarę postępu urazu. Objawia się bólem barku, który może rozciągać się na bok ramienia i nasila się podczas ruchów (pchanie, podnoszenie ramienia itp.).

Jest toprzede wszystkim uraz spowodowany nadużywaniem, więc powtarzające się i silne ruchy barku są głównymi czynnikami ryzyka. Nieprawidłowe, powtarzalne lub przesadne wykonywanie niektórych asan, które wywierają nacisk na ten obszar, może prowadzić do zapalenia ścięgien.

Naderwanie mankietu rotatorów

Występuje, gdy mankiet rotatorów (RM) ulega częściowemu lub całkowitemu zerwaniu. Najbardziej podatne na zerwanie jest ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego (supraspinatus), chociaż może to dotyczyć również innych części RM. Zwykle objawia się to bólem barku, który nasila się podczas podnoszenia i opuszczania ramienia. Inne typowe objawy to osłabienie i trzeszczenie w okolicy.

Naderwanie barkumoże mieć podłoże zwyrodnieniowe lub urazowe. W pierwszym przypadku czynnikami ryzyka są powtarzające się ruchy i starzenie się. Drugi rodzaj łzy MR może być spowodowany upadkiem na ramię lub podniesieniem nadmiernego ciężaru. Często uraz ten występuje w tym samym czasie, co zwichnięcie barku.

Zwichnięcie barku

Występuje, gdy kość ramienna wysuwa się z panewki łopatki, w której jest naturalnie umieszczona. Może być częściowe (podwichnięcie) lub całkowite (zwichnięcie) w zależności od stopnia nasilenia. Ramię zazwyczaj przemieszcza się do przodu, ale może również przemieścić się do tyłu lub w dół. Objawy obejmują deformację, ból, obrzęk, zasinienie i dodatkowe uszkodzenie sąsiednich tkanek.

Jest touraz o etiologii urazowej i może powstać, gdy bark jest narażony na silne uderzenie, upadek, rozciąganie lub rotację. Asany wywierające duży nacisk na ten staw, takie jak chaturanga, pies w dół i deska, są czynnikami ryzyka. Ponadto jogini, którzy już wcześniej zwichnęli bark, są bardziej narażeni na tę kontuzję.

Zapalenie kaletki stawu barkowego

Jest to jedna z najczęstszych kontuzji barku w jodze. Polega na zapaleniu jednej z kaletek barku. Najczęstsze jest zapalenie kaletki podbarkowej, które wpływa na kaletkę poniżej wyrostka barkowego. Na ogół objawia się miejscowym bólem, który nasila się przy ruchach odwodzenia lub wyprostu, takich jak podnoszenie ramienia. Może również występować obrzęk, trzeszczenie i ograniczona mobilność.

Może to być spowodowane urazem, chorobą (zapalenie stawów, dna moczanowa), nadużywaniem lub infekcją bakteryjną. Powtarzające się ruchy ramion są ważnymi czynnikami ryzyka rozwoju tego schorzenia u joginów. Pacjenci w wieku powyżej 30 lat, zwłaszcza kobiety, są bardziej narażeni na rozwój zapalenia kaletki maziowej.

Uszkodzenie SLAP

Jest toczęściowe lub całkowite naderwanie górnej części obrąbka stawowego. Istnieją różne typy, w najczęstszym uszkodzeniu SLAP obrąbek górny i ścięgno bicepsa są oddzielone od panewki. Charakteryzują się one bólem barku, który jest zwykle przerywany i związany z ruchami nad głową. Inne objawy obejmują przeskakiwanie, osłabienie i zmniejszoną mobilność.

Mogą być spowodowane między innymiupadkiem na wyciągniętą rękę, przeprostem, nadmiernym podnoszeniem. Podobnie, starzenie się i powtarzające się ruchy ramion nad głową są ważnymi czynnikami ryzyka. W wielu przypadkach są one związane ze zwichnięciem lub podwichnięciem barku.

Najlepsze produkty do regeneracji urazów barku w jodze

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów barku w jodze?

TerapiaRICE jest jednym z najlepszych protokołów pierwszej pomocy w leczeniu ostrych urazów barku w jodze. Składa się z czterech kroków, od których wywodzi się jej nazwa: odpoczynek, lód, kompresja i uniesienie. Jest przeznaczona do leczenia ostrych urazów, takich jak zwichnięty lub nadwyrężony bark, przez pierwsze 72 godziny po ich wystąpieniu.

Z czasem pojawiła się aktualizacja tej metody, choć mniej znana. Jest to protokół PRICE, który dodaje nowy krok: ochronę. Zawiera on zatem wszystkie zalety metodologii RICE i nieco więcej.

Oto jak zastosować terapię PRICE w leczeniu ostrych urazów barku w jodze:

• Ochrona: Najpierw należy chronić bark poprzez zaprzestanie aktywności, która spowodowała uraz. Konieczne będzie unikanie ruchów, dlatego zaleca się stosowanie ortezy lub immobilizera przeznaczonego do tego stawu.
• Odpoczynek: W tym momencie będziesz musiał dać odpocząć kontuzjowanemu barkowi przez około 48 godzin. Konieczne będzie jednak wykonywanie niewielkich ruchów stawem, aby zapobiec rozwojowi sztywności.
• Lód: Na tym etapie należy zastosować krioterapię jako metodę przeciwzapalną, przeciwbólową i przeciwskurczową. Wystarczy wziąć zimny kompres i umieścić go na ramieniu na 20 minut około 6 do 8 razy dziennie.
• Kompresja: Na tym etapie zwykle bandażuje się ramię elastyczną tkaniną, która pozwala na pewną mobilność. Ma to na celu promowanie powrotu krwi do serca, zmniejszając stan zapalny. Ponadto kompresja zapewnia większą sztywność i jędrność. Nie należy zbyt mocno uciskać, ponieważ może to spowodować zaburzenia krążenia.
• Uniesienie: Uniesienie jest szczególnie wskazane w przypadku ostrych urazów ramion i nóg. Oznacza to, że na tym etapie zraniona kończyna powinna być uniesiona powyżej serca. W przypadku urazów barku ten krok powinien zostać pominięty.

Odniesienia

1. DeAvilla, N. (2007). Case Studies of Yoga Therapy with Focused Downward Release and Scapular Stabilization in Shoulder Injuries. International Journal of Yoga Therapy, 17(1), 65-73. https://meridian.allenpress.com/ijyt/article-abstract/17/1/65/137792/Case-Studies-of-Yoga-Therapy-with-Focused-Downward
2. Keays, K. S., Harris, S. R., Lucyshyn, J. M., & MacIntyre, D. L. (2008). Wpływ ćwiczeń Pilates na zakres ruchu ramion, ból, nastrój i funkcjonowanie kończyn górnych u kobiet żyjących z rakiem piersi: badanie pilotażowe. Physical therapy, 88(4), 494-510. https://academic.oup.com/ptj/article/88/4/494/2742358.
3. Doyscher, R., Kraus, K., Finke, B., & Scheibel, M. (2014). Ostre i przeciążeniowe urazy barku w sporcie. Der Orthopäde, 43, 202-208. https://link.springer.com/article/10.1007/s00132-013-2141-x
4. Enger, M., Skjaker, S. A., Nordsletten, L., Pripp, A. H., Melhuus, K., Moosmayer, S., & Brox, J. I. (2019). Ostre urazy barku związane ze sportem w populacji miejskiej. BMJ open sport & exercise medicine, 5(1), e000551. https://bmjopensem.bmj.com/content/5/1/e000551.abstract
5. Cofield, R. H., & SIMONET, W. T. (1984, marzec). Ramię w sporcie. In Mayo Clinic Proceedings (Vol. 59, No. 3, pp. 157-164). Elsevier. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S002561961260768X
6. Ravi, S. (2016). Zastosowanie i skuteczność jogi w profilaktyce i rehabilitacji urazów sportowych u sportowców uprawiających sport wyczynowy. LASE JOURNAL OF SPORT SCIENCE to czasopismo naukowe publikowane dwa razy w roku w Sport Science LASE Journal dla naukowców zajmujących się sportem i ekspertów/specjalistów sportowych, 44. https://www.journal.lspa.lv/images/2016/1/4_LASE_2016_1.pdf
7. Russell, K., Gushue, S., Richmond, S., & McFaull, S. (2016). Epidemiologia urazów związanych z jogą w Kanadzie w latach 1991-2010: studium serii przypadków. International Journal of injury control and safety promotion, 23(3), 284-290. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/17457300.2015.1032981.
8. Cramer, H., Lauche, R., Haller, H., Steckhan, N., Michalsen, A., & Dobos, G. (2014). Wpływ jogi na czynniki ryzyka chorób układu krążenia: przegląd systematyczny i metaanaliza. International Journal of Cardiology, 173(2), 170-183. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0167527314003702.
9. Paterson, J. (2008). Teaching Pilates for Postural Faults, Illness and Injury: A Practical Guide. Elsevier Health Sciences. https://books.google.es/books?hl=en&lr=&id=A-CAnOi4RV0C
10. Barker, A. L., Talevski, J., Bohensky, M. A., Brand, C. A., Cameron, P. A., & Morello, R. T. (2016). Feasibility of Pilates exercise to decrease falls risk: a pilot randomized controlled trial in community-dwelling older people. Clinical rehabilitation, 30(10), 984-996. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0269215515606197