Skręcenie barku

Więzadła to silne pasma tkanki, które łączą jedną kość z drugą i mają pewną elastyczność, która umożliwia ruch i zapobiega nadmiernemu skręcaniu kości. Jednakże, gdy ich granica elastyczności zostanie przekroczona, może dojść do zerwania lub rozerwania, co prowadzi do skręcenia lub nadwyrężenia.

Skręceniabarku są jednym z najczęstszych rodzajów urazów, szczególnie wśród sportowców uprawiających sporty szybkie lub kontaktowe. Powiemy Ci, czym są i jak poważne są, a także jakie są ich przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie.

Co to jest skręcenie barku i jakie są jego stopnie?

Chociaż prawdą jest, że staw to obszar, w którym spotykają się dwie lub więcej kości, staw barkowy (lub staw ramienno-ramienny) jest połączony więzadłami, które łączą obojczyk z dwoma kostnymi reliefami znajdującymi się na łopatce; to znaczy wyrostkiem kruczym (znajdującym się po przedniej stronie łopatki) i akromionem (znajdującym się po przedniej i bocznej stronie łopatki). Dlatego też, jeśli więzadła łączące obojczyk z wyrostkiem kruczym są częściowo lub całkowicie zerwane, dochodzi do skręcenia barku.

Skręcenie barku definiuje się jako rozerwanie lub zerwanie więzadeł podtrzymujących ramię, a konkretnie staw ramienno-łokciowy, który łączy kość ramienną, kość ramienną i dół łopatki. Jest to zwykle spowodowane rozciągnięciem więzadeł stawu ramiennego (dolnego, środkowego i górnego) ponad ich możliwości.

Jednakże, w zależności od stopnia nasilenia skręcenia tego typu, istnieją trzy etapy skręcenia, które określają stan patologiczny, który spowodował uraz.

Warto zatem wiedzieć, z czego składa się każdy z nich:

Stopień 1

Jest to najłagodniejsze skręcenie barku ze wszystkich. W tym przypadku występuje niewielkie napięcie torebkowo-więzadłowe, które nie powoduje deformacji. W rezultacie, chociaż dochodzi do rozciągnięcia tkanki więzadłowej, nie powoduje to zerwania więzadła i nie ma związanego z tym rozluźnienia stawu. W rezultacie osoba dotknięta chorobą odczuwa jedynie łagodny ból, proces zapalny jest minimalny i może wykonywać pełne ruchy barku.

Stopień 2

Występuje podwichnięcie stawu, które jest przemieszczeniem stawu z powodu rozciągania tkanek miękkich. W rezultacie dochodzi do częściowego zerwania więzadeł i pojawia się niewielka deformacja z pewną niestabilnością stawu. W związku z tym pacjent może odczuwać zwiększony ból, a także różne poziomy obrzęku lub obrzęku i wybroczyny lub zasinienia w okolicy barku.

Stopień 3

Jest to najcięższyprzypadek skręcenia barku, ponieważ obserwuje się całkowite zerwanie części więzadłowej. W efekcie diagnoza odpowiada urazowi torebkowo-więzadłowemu z rozerwaniem (zwłaszcza więzadła obojczykowo-barkowego). Ponadto, ze względu na przemieszczenie dystalnej części obojczyka, występuje znaczna deformacja barku. Co więcej, ból jest ostry i stały, obrzęk jest zaakcentowany, występuje duża wybroczyna i funkcjonalna impotencja dotkniętego stawu.

Jakie są przyczyny i czynniki ryzyka zwichnięcia stawu barkowego?

Ogólnie rzecz biorąc, skręcenie stawu ramiennego jest częstym urazem, szczególnie w sporcie. Spowodowane jest głównie upadkiem z wyprostowanym ramieniem lub bezpośrednim urazem barku.

Istnieją jednak różne motywy i czynniki ryzyka, które powodują zwichnięcie w tym obszarze:

• Jeśli otrzymasz cios lub uderzenie bezpośrednio w ramię, wyzwolone zostanie schorzenie barku.
• Upadek na wyciągnięte lub luźne ramię.
• Skręcenie lub zgięcie ramienia w pozycji wyprostowanej.
• Ten rodzaj urazu jest również spowodowany postępującą degeneracją lub zużyciem tkanki ścięgna.
• Pacjent może doznać skręcenia barku podczas podnoszenia ciężkich przedmiotów przez dłuższy czas.
• Niektóre sporty wymagające powtarzalnych ruchów ramion (piłkarze, rugbiści, piłkarze ręczni, pływacy, zapaśnicy itp.) wiążą się ze zwiększonym ryzykiem skręcenia barku.
• Luźne stawy lub zaburzenia tkanki łącznej również zwiększają ryzyko urazu barku.
• Brak równowagi i koordynacji to kolejne istotne czynniki ryzyka.

Najlepsze produkty na skręcenie barku

Bestseller

Główne objawy, które ostrzegają nas, że mamy skręcenie barku

Kiedy dochodzi do skręcenia barku, domyślnie objawia się to szczególnym obrazem symptomatologicznym, dzięki któremu można odróżnić ten stan od innych rodzajów patologii, które są podobne.

Dowiedz się, jakie są różne objawy i oznaki, które pojawiają się wraz z urazem, a tutaj wymieniamy każdy z nich:

• Ból w okolicy stawu barkowego. W zależności od stopnia nadwyrężenia może się on znacznie nasilić.
• Zapalenie lub obrzęk i tkliwość przy dotyku.
• Sztywność i dyskomfort, zwłaszcza podczas ruchu.
• Ograniczenie funkcjonalne z trudnościami w poruszaniu ramieniem powyżej 90 stopni.
• Siniaki lub przebarwienia skóry w tym obszarze, który służy jako łącznik między ciałem a ramieniem.
• Deformacja obojczyka. Zwłaszcza, gdy skręcenie objawia się w stopniu 2 i 3.
• Uczuciemrowienia w ramieniu.
• Czasami rana szarpana (pęknięcie skóry) lub temperatura wokół dotkniętego ramienia.

Jakie metody leczenia pozwalają złagodzić objawy skręcenia barku?

Ze względu naból spowodowany skręceniem barku, większość dotkniętych nim osób ma tendencję do uciekania się do niektórych leków w celu złagodzenia objawów skręcenia barku. Nie jest to jednak zalecane i na szczęście istnieje możliwość poddania się innym metodom leczenia, które są bardziej skuteczne w eliminowaniu objawów takiego skręcenia.

Poniżej szczegółowo omówimy różne metody leczenia, które mogą pomóc pacjentowi ze zwichnięciem barku w szybkim powrocie do zdrowia:

Terapie alternatywne i uzupełniające

Alternatywnie, z biegiem czasu pojawiły się różne techniki terapeutyczne, które oferują doskonałe wyniki w łagodzeniu oznak i objawów skręceń. Gwarantują one działanie przeciwbólowe, ponieważ zmniejszają ból, a także działanie przeciwzapalne i rozluźniające, dzięki czemu dotknięty obszar może powrócić do normalnego funkcjonowania po urazie.

Poniższe terapie uzupełniające są najbardziej odpowiednie do leczenia tej dolegliwości:

• Terapia ciepłem i zimnem: Jest to terapia wykorzystująca właściwości ciepła i zimna w celu poprawy objawów takiego urazu. Ponieważ z natury zimno eliminuje ból, zmniejsza stan zapalny i pomaga zapobiegać uszkodzeniom tkanki więzadłowej. Natomiast ciepło jest również idealne do opróżniania, zwiększania przepływu krwi i poprawy elastyczności więzadeł w celu przywrócenia ruchomości w dotkniętym regionie. Aby wdrożyć tę terapię, zaleca się nałożenie okładu z lodu na 15 do 20 minut na ramię i naprzemienne stosowanie ciepłych okładów przez taki sam czas. Zgodnie z zaleceniami medycznymi można to robić 3 lub 4 razy dziennie przez dwa lub trzy kolejne dni.
• Terapia uciskowa: Terapia uciskowa charakteryzuje się głównie wykorzystaniem elastycznego urządzenia do wywierania kontrolowanego nacisku na obszar ciała, który wymaga uzyskania lepszego przepływu krwi, normalizacji funkcji ściany naczyniowej i zmniejszenia ciśnienia żylnego w celu zmniejszenia stanu zapalnego i zmniejszenia bólu. W przypadku skręcenia barku zaleca się leczenie go za pomocą regulowanej opaski uciskowej na ramię, aby ograniczyć ruch do czasu całkowitego wyleczenia barku.
• Terapia masażem: Masaż jest ogólnie uważany za korzystny w leczeniu bólu barku, w celu uwolnienia ograniczeń mięśni w otaczającej tkance, a tym samym zwiększenia zakresu ruchu stawu, a także znacznego zmniejszenia bólu. Jednakże, podczas wdrażania terapii masażem ważne jest, aby skonsultować się z ekspertem w tej dziedzinie, aby leczyć uraz za pomocą zwięzłej i dokładnej diagnozy, zapobiegając w ten sposób pogorszeniu się skręcenia.
• Terapia akupunkturą: Innym skutecznym sposobem leczenia skręcenia barku jest zastosowanie akupunktury, która jest techniką proponowaną przez tradycyjną medycynę chińską, aby pomóc w przezwyciężeniu tego typu schorzenia, poprawiając krążenie krwi, zmniejszając ból i zmniejszając stan zapalny dotkniętej części. W tym celu specjaliści używają cienkich, bezbolesnych igieł, które są wprowadzane w określone obszary ciała, aby uzyskać naturalny efekt przeciwbólowy i przeciwzapalny w całym ciele. W ten sposób akupunktura stymuluje punkty energetyczne połączone z układem nerwowym, aby uwolnić endorfiny i zapewnić poczucie ulgi, odblokować kanały energetyczne i zapewnić dobre samopoczucie podczas leczenia.
• Naturalne środki lecznicze wykorzystujące rośliny: Naturalnie wiele roślin ma właściwości, które są idealne do minimalizowania bólu, zmniejszania obrzęku i przyspieszania procesu rehabilitacji tego rodzaju urazów, ze względu na ich działanie uspokajające. W związku z tym nieodłączne leki oparte na niektórych roślinach sprzyjają poprawie objawów skręcenia w okolicy barku (zwłaszcza bólu w tym miejscu). Tak więc w tym przypadku zaleca się: nałożenie arniki na dotknięte ramię, umieszczenie naparu z szałwii na zwichnięciu (tak gorącym, jak to możliwe), delikatne wcieranie rozmarynu w bolesny obszar, przyjmowanie nalewek z diabelskiego pazura, zetrzeć ziemniaka i dodać go do szklanki wody do picia przed śniadaniem, pić napary z łąkotki itp.
• Nawyki zdrowego stylu życia: Aby leczyć skręcenia stawu barkowego, pacjentom zaleca się również rozważenie pewnych zdrowych nawyków na co dzień, aby zapobiec nasileniu się tego typu urazów. Zasadniczo praktyki te obejmują: Przestań garbić ramiona i utrzymuj je rozluźnione, utrzymuj dotknięty obszar w czystości i suchości, wykonuj ćwiczenia rozciągające i ćwiczenia ramion, aby wzmocnić więzadła i mięśnie, unikaj ekstremalnych lub nieznanych sportów i stosuj zbilansowaną dietę.

Suplementy diety

Znane również jako "suplementy diety", składają się z pewnych produktów, które zawierają jeden lub kilka składników żywności (witaminy, minerały, enzymy, aminokwasy i zioła) i pomagają uzupełnić codzienne spożycie żywności w celu zapewnienia pełnego dobrego samopoczucia organizmu. Z tego powodu są one uważane za przydatną formułę łagodzącą różnego rodzaju urazy, takie jak skręcenia.

W związku z tym, jeśli chcesz poprawić symptomatologię tego schorzenia, ważne jest również, abyś sięgnął po niektóre suplementy diety, które w połączeniu ze zdrową dietą przyspieszają proces rehabilitacji, którego wymaga skręcenie barku, zapewniając pielęgnację stawów i wywołując efekt relaksujący w celu złagodzenia bólu i/lub dyskomfortu.

Oto najlepsze suplementy diety łagodzące, a nawet zapobiegające tej patologii:

• Witamina A: Jest to substancja przeciwutleniająca, która pomaga w tworzeniu i utrzymaniu tkanek miękkich i kości, a także w regeneracji tkanek. Jest to również witamina, która poprawia układ odpornościowy i korzystnie wpływa na serce, płuca i nerki. Jest zatem kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania całego organizmu, a także pomaga zapobiegać objawom skręcenia barku. Aby spożywać witaminę A, weź pod uwagę następujące pokarmy: szpinak, papryka, marchew, mango, brzoskwinie, papaja, olej z wątroby dorsza, mleko, jajka itp.
• Witamina C: Jest to witamina niezbędna dla zdrowia więzadeł i ścięgien, dlatego jest wskazana w leczeniu skręceń, które mają wpływ na ramię (a nawet inne części ciała). Jest również bardzo pomocna w łagodzeniu tej dolegliwości, ponieważ zmniejsza obrzęk i pomaga przyspieszyć proces gojenia, zapewniając zwiększoną syntezę wysokiej jakości kolagenu. Głównymi źródłami tej substancji w żywności są: melon, pomarańcze, grejpfrut, kiwi, truskawki, ananas, papaja, mango, czerwona i zielona papryka, brokuły, pomidory, szpinak, kapusta, ziemniak, kalafior, rzepa.
• Witamina E: Domyślnie jest uważana za witaminę niezbędną do prawidłowego funkcjonowania więzadeł i ścięgien, oprócz zwiększania skuteczności w leczeniu urazów i osłabienia strukturalnego, ma również działanie przeciwzapalne, ponieważ zwiększa przepływ krwi do dotkniętego obszaru poprzez uwalnianie cytokin, które regulują stan zapalny i gromadzą komórki naprawcze tkanek w obszarze urazu (w tym przypadku barku). W rezultacie ważne jest, aby spożywać witaminę E poprzez: oleje roślinne (słonecznikowy, z orzechów laskowych, kiełków pszenicy, migdałów i rzepaku), orzechy (migdały, orzechy laskowe i ziemne), orzeszki ziemne, ryby (łosoś, sardynka, pozwolenie, ostrobok, węgorz itp.), szpinak, szparagi, awokado, brokuły itp.
• Kolagen: Jest to elastyczne białko obecne w skórze, więzadłach, ścięgnach i innych elastycznych strukturach ciała. Udowodniono, że jest skuteczny w poprawie patologii układu mięśniowo-szkieletowego, dzięki temu, że odgrywa pozytywną rolę w utrzymaniu ruchomości stawów. Dlatego też, aby zwiększyć ruchomość w okolicy barku po urazie, takim jak skręcenie, zaleca się spożywanie kolagenu z: sera, mleka, jajek, tłustych ryb, mięsa, orzechów, selera, awokado, cebuli, truskawek i wiśni.
• Magnez: Głównie opiera się na minerale odpowiedzialnym za regulację funkcjonowania układu nerwowego i mięśniowego; oprócz tego magnez jest niezbędny do syntezy kolagenu w organizmie, a zatem istotne jest spożywanie tego suplementu diety w celu poprawy zdrowia stawów w dłuższej perspektywie. Tak więc, jeśli doznasz jakiegokolwiek skręcenia, warto spożywać ten minerał w połączeniu z kolagenem, aby wyeliminować oznaki i objawy urazu. Należy zauważyć, że magnez znajduje się w: awokado, szpinaku, karczochach, soczewicy, ciecierzycy, orzechach, komosie ryżowej, pełnoziarnistej pszenicy, mleku i jogurcie, ciemnej czekoladzie itp.

Zabiegi fizjoterapeutyczne

Jeśli chodzi o fizjoterapię, istnieje kilka opcji, które pomagają przyspieszyć proces rehabilitacji w przypadku skręcenia lub nadwyrężenia łokcia. Fizjoterapia to nauka o zdrowiu, która zaproponowała terapie i ćwiczenia, które są najbardziej skuteczne w łagodzeniu bólu, zmniejszaniu stanu zapalnego, przywracaniu siły i wytrzymałości ramion oraz przywracaniu ruchomości stawów.

W związku z tym, aby zminimalizować objawy tego typu urazu, należy również poddać się fizjoterapii, aby zmaksymalizować ruchomość barku podczas reżimu rekonwalescencji, znacznie wzmocnić jego funkcję, a nawet zmniejszyć prawdopodobieństwo dalszych, bardziej ostrych skręceń barku.

Ćwiczenia lub praktyki, które należy wykonywać, muszą być kierowane przez terapeutę, który opracuje program rehabilitacji zgodnie z dokładną diagnozą i poziomem ciężkości urazu każdego pacjenta. Na poziomie ogólnym terapeuta pomoże wzmocnić i rozciągnąć mięśnie wokół barku, nauczy prawidłowej postawy, aby utrzymać bark, a nawet wyjaśni prawidłowe techniki poruszania barkiem podczas wykonywania codziennych czynności lub uprawiania sportu.

Poniższe ćwiczenia są odpowiednie dla każdej osoby, jeśli chodzi o poprawę zwichnięcia barku:

• Ćwiczenia rozciągające: Ten rodzaj ćwiczeń obejmuje rozciąganie tylnej części barku i przedniej części barku (poprzez uniesienie rąk za plecy), a także rozciąganie przedniego ręcznika barkowego, rozciąganie na ścianie i ćwiczenia wahadłowe.
• Ćwiczenia wzmacniające bark: Rotacja wewnętrzna i zewnętrzna (z taśmą), ćwiczenia izometryczne barków, retrakcja łopatki (scapular) z napinaczami i bez, pompki przy ścianie i wyciąg ramion.

Leki

Z własnej inicjatywy większość osób ze skręconym barkiem (lub jakimkolwiek innym obszarem ciała) decyduje się na przyjmowanie leków dostępnych bez recepty w celu złagodzenia objawów wywołanych urazem, bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

Albo w celu złagodzenia bólu, zmniejszenia stanu zapalnego i ogólnie przywrócenia ruchomości barku. Samoleczenie nie jest jednak wskazane, ponieważ może prowadzić do skutków ubocznych, takich jak nudności, biegunka, zawroty głowy, omdlenia, zmęczenie, senność, uzależnienie lub zatrzymanie akcji serca.

W związku z tym, jeśli zauważysz nasilający się ból, trudności w poruszaniu ramieniem, osłabienie lub drętwienie ramienia oraz zmianę koloru pod ramieniem, najlepiej udać się do lekarza specjalisty, który może zdiagnozować ten rodzaj urazu za pomocą zdjęć rentgenowskich, artrografii lub rezonansu magnetycznego (MRI). Następnie będzie on w stanie przepisać odpowiednie leczenie, aby jak najszybciej wyeliminować ten stan.

Ponadto, przepisując leki potrzebne do leczenia skręcenia barku, weźmie on pod uwagę kilka ważnych aspektów, takich jak: historia medyczna, tolerancja na leki, stopień ciężkości urazu, ogólny stan zdrowia, wiek i inne szczegóły. W ten sposób, oprócz przyspieszenia procesu rekonwalescencji w celu przywrócenia normalnego funkcjonowania barku, pracownik służby zdrowia zapobiegnie również wystąpieniu wspomnianych powyżej skutków ubocznych.

Operacja

Ogólnie rzecz biorąc, pacjenci z łagodnymi skręceniami barku bez dysfunkcji lub niestabilności powracają do zdrowia bez konieczności wykonywania zabiegu chirurgicznego. Jednak w niektórych ciężkich przypadkach operacja w celu naprawy lub wymiany zerwanego więzadła może być konieczna, zwłaszcza jeśli zwichnięcie nie uległo poprawie w wyniku innych metod leczenia i pogorszyło się, jeśli doszło do zwichnięcia stawu obojczykowo-barkowego lub w celu zapobiegania nawrotom urazu (szczególnie u sportowców).

Jakie są najskuteczniejsze metody zapobiegania zwichnięciom stawu barkowego?

Chociaż niektórych uderzeń lub wypadków nie można uniknąć, aby doznać skręcenia barku, ludzie mają możliwość podjęcia pewnych środków ostrożności, aby utrudnić możliwość wystąpienia skręcenia barku.

Dlatego też, w formie zaleceń, chcielibyśmy przedstawić najskuteczniejsze metody zapobiegania w celu uniknięcia skręcenia barku:

• Trening progresywny: Stopniowo wykonuj ćwiczenia wzmacniające mięśnie ramienia, pleców i klatki piersiowej. Pomaga to znacznie zmniejszyć ryzyko skręcenia barku.
• Wcześniejsze rozciąganie: Przed podjęciem jakiejkolwiek aktywności fizycznej lub uprawianiem sportu należy koniecznie prawidłowo wykonać wszystkie odpowiednie ćwiczenia rozciągające, aby rozgrzać ciało i zapobiec urazom. Należy je również wykonywać po ćwiczeniach.
• Poprawa techniki sportowej: Zaleca się naukę prawidłowych technik wykonywania ćwiczeń i uprawiania dowolnego sportu. Zmniejszy to obciążenie więzadeł, ścięgien i mięśni (nawet tych wokół barku).
• Odpoczynek: Jeśli czujesz się wyczerpany lub odczuwasz dyskomfort w ramionach przed uprawianiem sportu, najlepiej zrezygnować i zrobić sobie przerwę.
• Higiena postawy: Przez cały czas upewnij się, że nie garbisz się ani nie zginasz ramion. Należy je rozluźnić, aby uniknąć sztywności.
• Sprzęt sportowy: Jeśli uprawiasz sporty wymagające dużego wysiłku, nie zapomnij nosić ochronnych ochraniaczy na ramiona przez cały czas trwania aktywności.
• Ergonomia w pracy: Unikaj pracy z ramionami powyżej poziomu barków przez dłuższy czas. Jeśli jednak jest to konieczne, najlepiej korzystać z drabiny lub podnóżka.
• Nie przemęczaj się: Upewnij się, że nie przeciążasz ramion i barków podczas przenoszenia przedmiotów.
• Popraw swoją postawę podczas snu: Podczas snu należy zadbać o to, by ciężar samego ramienia nie uciskał ani nie wymuszał rotacji barku. Idealną alternatywą jest spanie na plecach, opierając ramiona przez całą noc.
• Zwracaj uwagę na swoją postawę: Jeśli musisz siedzieć przez dłuższy czas, warto przyjąć dobrą postawę, aby zmniejszyć ryzyko skręcenia lub zranienia barku. Na przykład, powinieneś trzymać głowę nad głową i opierać się o coś wygodnego za dolną częścią pleców.

Odniesienia

1. Woodward, T. W., & Best, T. M. (2000). Bolesny bark: część II. Ostre i przewlekłe zaburzenia. American Family Physician, 61(11), 3291-3300. https://europepmc.org/article/med/10865925
2. Kelsh, M. A., Fordyce, T. A., Lau, E. C., Mink, P. J., Morimoto, L. M., Lu, E. T., & Yager, J. W. (2009). Factors that distinguish serious versus less severe strain and sprain injuries: an analysis of electrical utility workers. American journal of industrial medicine, 52(3), 210-220. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/ajim.20664
3. Quillen, D. A., Wuchner, M., & Hatch, R. L. (2004). Ostre urazy barku. American Family Physician, 70(10), 1947-1954. https://www.aafp.org/pubs/afp/issues/2004/1115/p1947.html
4. Wilk, K. E., Obma, P., Simpson, C. D., Cain, E. L., Dugas, J., & Andrews, J. R. (2009). Shoulder injuries in the overhead athlete. Journal of orthopaedic & sports physical therapy, 39(2), 38-54. https://www.jospt.org/doi/full/10.2519/jospt.2009.2929.
5. Brox, J. I. (2003). Ból barku. Best Practice & Research Clinical Rheumatology, 17(1), 33-56. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1521694202001018
6. Nitz, A. J., Dobner, J. J., & Kersey, D. (1985). Uszkodzenia nerwów i skręcenia stawu skokowego stopnia II i III. The American journal of sports medicine, 13(3), 177-182. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354658501300306.
7. Derscheid, G. L., & Garrick, J. G. (1981). Urazy więzadła pobocznego przyśrodkowego w piłce nożnej: nieoperacyjne leczenie zwichnięć I i II stopnia. The American Journal of Sports Medicine, 9(6), 365-368. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354658100900605.
8. Thompson, C., Kelsberg, G., & St Anna, L. (2003). Heat or ice for acute ankle sprain? https://mospace.umsystem.edu/xmlui/handle/10355/2939.
9. Nunley, J. A., & Vertullo, C. J. (2002). Klasyfikacja, badanie i leczenie skręceń śródstopia: Urazy Lisfranca u sportowców. The American journal of sports medicine, 30(6), 871-878. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/03635465020300061901.
10. Roach, C. J., Haley, C. A., Cameron, K. L., Pallis, M., Svoboda, S. J., & Owens, B. D. (2014). Epidemiologia zwichnięć więzadła pobocznego przyśrodkowego u młodych sportowców. The American journal of sports medicine, 42(5), 1103-1109. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546514524524