Schouderklimblessures

Klimmen is een sport die het gebruik van je hele lichaam en een hoge mentale concentratie vereist. Vandaag willen we het met je hebben over sportschouderblessures bij bergbeklimmen, voornamelijk veroorzaakt door overbelasting van de schouder of tijdens een verkeerd uitgevoerde lichaamsdraai.

Als je wilt weten wat de meest voorkomende soorten schouderblessures bij bergbeklimmen zijn en hoe je ze kunt behandelen met de RICE-therapie, kijk dan eens naar het volgende.

Wat zijn de meest voorkomende soorten schouderblessures bij klimmen?

In het algemeen worden blessures bij bergbeklimmen veroorzaakt door overbelasting of decompensatie van spieren en gewrichten. Ze worden ook veroorzaakt door overbelasting van bepaalde specifieke bewegingen met een beperkt bewegingsbereik. Dit is een gevolg van een slechte techniek en onvoldoende training.

De schouder is het lichaamsdeel dat het meest kwetsbaar is voor blessures bij klimmers, omdat het het meest beweeglijke gewricht van het lichaam is. Tot de belangrijkste risicofactoren behoren een blokkerende schouderpositie, overbelasting, compensaties en onvoldoende training, die toenemen met de frequentie en de moeilijkheidsgraad.

Hier zijn de meest voorkomende soorten schouderblessures en hoe ze ontstaan bij klimmen:

SLAP blessures

De afkorting SLAP blessure staat voor "superior labral tear from anterior to posterior". Dat wil zeggen, een scheur die ontstaat op het bovenste niveau van het labrum, van voor naar achter in de schouder. Deze pathologie wordt heel vaak geassocieerd met bergbeklimmen.

Risicofactoren, naast vallen en trauma, zijn overbelasting of herhaalde bewegingen van de schouder tijdens het klimmen. Dit zorgt voor stress op de voorkant van de schouder door de positie die op de bicepspees wordt uitgeoefend. In sommige gevallen is het echter ook mogelijk om deze scheur te ontwikkelen door geleidelijke overbelasting, zonder duidelijk trauma.

Rotator cuff blessures

Rotator cuff blessures of tendonitis worden veroorzaakt door ontsteking van de rotator cuff pezen. Bij bergbeklimmen worden deze scheuren veroorzaakt door grote overbelasting van de schouder door herhaalde bewegingen of overbelasting. De klimmer ervaart pijn in de voorste regio van de schouder, die kan doorlopen tot in de arm. Ze kunnen ook een knallend of klikkend geluid ervaren bij het bewegen van de arm, zwakte van de schouder en elleboog, ecchymose, enzovoort.

Schouder ontwrichting

Schouderdislocaties of dislocaties bij het klimmen worden veroorzaakt door mechanismen die gedwongen rotatie vereisen met de arm in abductie. Ook door vallen op de schouder in hoogte, veroorzaakt door directe kracht uitgeoefend op het posterieure aspect van de humerus. Hierdoor wordt de humeruskop uit de glenoïdholte getrokken, wat instabiliteit van het gewricht veroorzaakt. Dit kan gedeeltelijk zijn, bekend als subluxatie, of volledig, bekend als schouderdislocatie.

Schouder slijmbeursontsteking

Schouderbursitis of subacromiale bursitis is een ontsteking van de slijmbeurs. Dit is het gebied onder het acromion dat de pezen in de rotator cuff van de schouder bedekt. De etiologie van deze aandoening wordt geassocieerd met secundaire schade aan de rotator cuff pees. Het kan echter ook worden veroorzaakt door microtrauma dat ervoor zorgt dat synoviaal vocht zich afscheidt en in omvang toeneemt. Als gevolg hiervan wordt milde pijn ervaren, die wordt versterkt door abductie of verhoging van de arm.

Beste producten voor het herstel van schouderblessures bij klimmen en bergsporten

Bestseller

.

Hoe pas je de RICE-therapie toe om schouderblessures bij bergbeklimmen te behandelen?

Een nieuwe update van het RICE protocol staat bekend als de PRICE therapie. Deze verschilt van de eerste door de toevoeging van een eerste fase die Protection (P) wordt genoemd. Hoewel het niet erg bekend is, willen we je er vandaag meer over vertellen, zodat je het thuis kunt toepassen bij schouderblessures bij bergbeklimmen:

• Bescherming: Deze eerste fase omvat het beschermen van de schouder om te voorkomen dat de blessure verergert. Het helpt ook om de genezing van het geblesseerde gebied te versnellen. Om dit te bereiken moet je stoppen met de fysieke activiteit en het gebied beschermen met neuromusculaire schoudertape.
• Rust: In combinatie met bescherming is het belangrijk om de schouder 24 tot 48 uur na de blessure te laten rusten. Het is belangrijk om te stoppen met elke fysieke activiteit die ongemak veroorzaakt.
• IJs: Het aanbrengen van koude gelpacks wordt aangegeven als een zeer effectieve therapie bij acute blessures. Dit helpt ontstekingen en pijn te verminderen als het binnen 72 uur na de blessure wordt aangebracht. Neem pauzes van 1-2 uur en herhaal dit proces gedurende ten minste 3 dagen.
• Compressie: Elastische schouderbraces zijn een van de meest voorkomende herstelproducten voor schouderblessures. Vermijd echter te strak aantrekken om zwelling onder het geblesseerde gebied te voorkomen. Als je een koude huid, tintelingen of gevoelloosheid voelt, raadpleeg dan onmiddellijk je arts.
• Elevatie: Elevatie komt overeen met het omhoog houden van het geblesseerde gebied boven het niveau van het hart, op voorwaarde dat de blessure zich aan de onderste en bovenste ledematen bevindt. In het geval van de schouder moet deze stap worden overgeslagen.

Referenties

1. Schöffl, V., Simon, M., & Lutter, C. (2019). Vinger- en schouderblessures bij rotsklimmen. Der Orthopäde, 48, 1005-1012. https://link.springer.com/article/10.1007/s00132-019-03825-3
2. Jones, G., Schöffl, V., & Johnson, M. I. (2018). Incidentie, diagnose en management van blessures bij sportklimmen en boulderen: een kritisch overzicht. Current sports medicine reports, 17(11), 396-401. https://journals.lww.com/acsm-csmr/fulltext/2018/11000/incidence,_diagnosis,_and_management_of_injury_in.9.aspx
3. Wilk, K. E., Obma, P., Simpson, C. D., Cain, E. L., Dugas, J., & Andrews, J. R. (2009). Schouderblessures bij de overhead atleet. Tijdschrift voor orthopedische & sportfysiotherapie, 39(2), 38-54. https://www.jospt.org/doi/full/10.2519/jospt.2009.2929
4. Voight, M. L., & Thomson, B. C. (2000). De rol van het schouderblad bij de revalidatie van schouderblessures. Tijdschrift voor atletische training, 35(3), 364. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1323398/
5. Green, S., Buchbinder, R., Hetrick, S. E., & Cochrane Musculoskeletal Group. (1996). Acupunctuur voor schouderpijn. Cochrane Database of Systematic Reviews, 2010(1). https://www.cochranelibrary.com/cdsr/doi/10.1002/14651858.CD005319/full
6. Rooks, M. D. (1997). Blessures bij bergbeklimmen. Sports Medicine, 23, 261-270. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199723040-00005
7. Cole, K.P., Uhl, R.L., & Rosenbaum, A.J. (2020). Comprehensive review of rock climbing injuries. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 28(12), e501-e509. https://journals.lww.com/jaaos/Abstract/2020/06150/Comprehensive_Review_of_Rock_Climbing_Injuries.5.aspx
8. Jones, G., Asghar, A., & Llewellyn, D. J. (2008). De epidemiologie van blessures bij bergbeklimmen. British Journal of Sports Medicine, 42(9), 773-778. https://bjsm.bmj.com/content/42/9/773.short
9. Backe, S., Ericson, L., Janson, S., & Timpka, T. (2009). Rock climbing injury rates and associated risk factors in a general climbing population. Scandinavisch tijdschrift voor geneeskunde en wetenschap in de sport, 19(6), 850-856. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1600-0838.2008.00851.x
10. Haas, J. C., & Meyers, M. C. (1995). Blessures bij bergbeklimmen. Sports Medicine, 20, 199-205. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199520030-00006