Elleboogblessures bij gewichtheffen en powerlifting

De elleboog is een van de minst mobiele en meest belaste gewrichten bij het gewichtheffen. Het bevat kraakbeen, pezen, ligamenten, spieren en botten, alsmede zachte componenten, die allemaal beschadigd kunnen raken.

Bij gewichtheffen moeten we voorzichtig zijn met de techniek om schade aan het ellebooggewricht te voorkomen, dus hier is een uitgebreide lijst van de meest voorkomende blessures aan de elleboog bij gewichtheffen. Je leert hoe je de PRICE-therapie kunt toepassen als vorm van eerste hulp en welke producten het meest effectief zijn bij het genezen van een blessure.

Wat zijn de meest voorkomende soorten elleboogblessures bij gewichtheffen en powerlifting?

Techniekfouten, een slechte voorbereiding van de spieren en mentale stress tijdens de wedstrijd zijn vaak de belangrijkste oorzaken van blessures bij gewichtheffen. Als u de meest voorkomende blessures kent, weet u hoe u uw techniek kunt aanpassen om ze te voorkomen.

Onderarm contractuur

Alle weefsels van de elleboog zijn verbonden met de onderarm, dus een blessure aan die weefsels wordt het eerst gevoeld in het gewricht, dat kwetsbaarder is dan je denkt bij het grote gewicht dat de bovenste ledematen dragen. De epicondylaire, brachialis, triceps en epitrochleaire spieren kunnen samentrekken wanneer de sporter een slechte voorbereiding heeft gehad om te proberen een bepaald gewicht te tillen.

Een andere factor is emotionele stress die fouten in de tiltechniek veroorzaakt. Bij een contractuur is er een onregelmatige verkramping van de spieren in de onderarm, onmiddellijk is er een sterke pijn die de elleboog bereikt en zelfs ontstoken raakt. In deze gevallen is het beter om rust te nemen en eerste hulp te verlenen in afwachting dat de zwelling afneemt.

Olecranon slijmbeursontsteking

Een van de mogelijke oorzaken is de herhaling van dezelfde mechanische beweging die microtrauma's achterlaat in de slijmbeurs. Dit is een met vloeistof gevuld kussen dat gemakkelijk opzwelt en een soort uitstulping achteraan de elleboog achterlaat. Er zijn verschillende soorten slijmbeursontsteking, maar dit type komt het meest voor bij gewichtheffen.

Wanneer het optreedt, is er een bijzondere temperatuurstijging in de elleboog, moeite om het gewricht vrij te bewegen en pijn die doorloopt tot in de onderarm. Na bevestiging van een slijmbeursontsteking door middel van röntgenfoto's wordt een ontstekingsremmend proces gestart met medicijnen. Rust is belangrijk, dus alle lichamelijke activiteit moet worden gestaakt totdat het letsel onder controle is.

Elleboogpeesontsteking

Er kan sprake zijn van epicondylitis of epitrochleitis, afhankelijk van de vraag of de pijn en de ontsteking zich aan de binnen- of buitenkant van de elleboog bevinden. De kans op letsel is het grootst wanneer de stang en de schijven van de borstkas naar boven worden gebracht. Wanneer er geen goede balans is van de stang, veroorzaakt het gewicht een gevaarlijk wiebelen van de armen tot ze pijnlijk worden.

Bij een peesontsteking is er sprake van irritatie, ontsteking van de pezen, plaatselijke pijn en problemen met de beweeglijkheid van het hele gewricht. Het maakt niet uit of je een ervaren gewichtheffer bent, er moet altijd een correcte warming-up zijn.

Pijnlijke pronatie

Een kleine subluxatie in de kop van het spaakbeen, wanneer het spaakbeen niet op zijn plaats zit, kun je een misvorming in de elleboog opmerken, evenals pijn en zwelling. En omdat alle weefsels verbonden zijn met de onderarm, breidt het ongemak zich uit.

Agressief trekken zal deze blessure doen ontstaan. Bij gewichtheffen wordt het veroorzaakt door een slechte greep op de stangen of een onbalans in het lichaam waardoor de belasting op de armen valt. De atleet moet streven naar sterke spieren met weerstand en weerstand in de spieren van de wervelkolom, om te voorkomen dat een onbalans de atleet uit de wedstrijd haalt. De terugkeer naar de training zal afhangen van verzorging en rust.

Elleboogdislocatie

Bij gewichtheffen is er bij een ontwrichting van de elleboog waarschijnlijk sprake van een bijbehorende breuk. Bij andere contactsporten zijn vallen met gestrekte arm de belangrijkste oorzaak, maar bij gewichtheffen is het te wijten aan zijwaartse en abrupte bewegingen van het ellebooggewricht.

In tegenstelling tot de schouder zijn de elleboogbeenderen in het gewricht beter verweven, beter gekoppeld, omdat zij geen groot bewegingsbereik hebben, en daarom komt een schouderdislocatie vaker voor dan een elleboogdislocatie. Alleen een traumatoloog kan een diagnose stellen en een specifieke behandeling geven om de pijn te verlichten en het herstel van de weefsels op gang te brengen.

Elleboogartrose

Dit is een ernstig letsel dat degeneratie van het gewricht veroorzaakt. Het is te wijten aan intensieve sportbeoefening en natuurlijk is gewichtheffen een discipline van extreme kracht. Sterke slagen of uitputtende herhalingen beschadigen de functionaliteit van het gewricht naarmate de trainingen vorderen en als de sporter deze degeneratieve aandoening niet aanpakt, komt de artrose zonder veel kans op verlichting.

Artrose vermindert de kracht van de gewichtheffer en verhindert vooruitgang in de techniek, in die mate dat het een einde kan maken aan de carrière van een beroepssporter.

Fracturen

Welke delen zijn het meest vatbaar? De kop van het spaakbeen en het olecranon van de ellepijp. Fracturen van de elleboog zijn meestal complexer dan die van de schouder, omdat de botten goed aan elkaar gekoppeld zijn en bij een letsel de weke delen meer schade oplopen.

Zoals bij de meeste blessures bij gewichtheffen zal een enkele fout in mechanische en repetitieve bewegingen de botten en gewrichten overbelasten en verwonden. Het is belangrijk om een beter spiergeheugen te ontwikkelen en het lichaam de kracht te geven die het nodig heeft om bij sportincidenten letsel te voorkomen.

Beste producten voor herstel van elleboogblessures bij gewichtheffen en powerlifting

Bestseller

.

Hoe de RICE-therapie toepassen om elleboogblessures bij gewichtheffen te behandelen?

De RICE-therapie is ideaal voor de behandeling van weke delen blessures. Ze mag in geen geval worden toegepast bij breuken. PRICE is een update van de RICE-therapie, zoals die beter bekend was in de sportwereld.

• Bescherming: Het afdekken van de elleboog met een klassiek verband helpt de natuurlijke bewegingen van de onderarm, die het oorspronkelijke letsel zouden kunnen compliceren, te beperken.
• Rust: Dit is de belangrijkste stap, want als het elleboogweefsel begint te ontspannen, begint de regeneratie van beschadigde cellen. Deze ontspanning moet worden ondersteund door de volgende stappen.
• IJs: Dit is essentieel om de ontsteking te verminderen, de pijn te verzachten en de bloedtoevoer naar de getroffen elleboog onder controle te houden. Het mag echter niet langer dan 20 minuten worden toegepast, waarna een pauze van 10 minuten volgt.
• Compressie: Als het gaat om een contractuur of letsel in de onderarm, gebruik dan een elastisch verband. Als het letsel in de elleboog zit, is het beter een elleboogbrace te gebruiken. Er mag geen hoge druk zijn.
• Elevatie: Hef de arm op een kussen, hierdoor komt deze boven het niveau van het hart te liggen en zal de zwaartekracht de effecten van ijs en compressie ondersteunen.

Referenties

1. Kandemir, U., Fu, F. H., & McMahon, P. J. (2002). Elleboogletsels. Current opinion in rheumatology, 14(2), 160-167. https://journals.lww.com/co-rheumatology/Abstract/2002/03000/Elbow_injuries.13.aspx
2. Chumbley, E. M., O'Connor, F. G., & Nirschl, R. P. (2000). Evaluatie van elleboogletsels door overbelasting. American Family Physician, 61(3), 691-700. https://www.proquest.com/openview/a285c26b319d8666d05f227b911ce508/1
3. Chuang, D. C. C., Epstein, M. D., Yeh, M. C., & Wei, F. C. (1993). Functioneel herstel van elleboogflexie bij plexus brachialis letsels: resultaten bij 167 patiënten (exclusief obstetrisch plexus brachialis letsel). Tijdschrift voor handchirurgie, 18(2), 285-291. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/0363502393903638
4. O'CONNOR, P. J., Poudevigne, M. S., & Pasley, J. D. (2002). Perceived exertion responses to novel elbow flexor eccentric action in women and men. Medicine & Science in Sports & Exercise, 34(5), 862-868. https://paulogentil.com/pdf/TREINO%20DE%20FORC%CC%A7A/Avaliac%CC%A7a%CC%83o/Perceived%20exertion%20responses%20to%20novel%20elbow%20flexor%20eccentric%20action%20in%20women%20and%20men.pdf
5. Kenter, K., Behr, C. T., Warren, R. F., O'Brien, S. J., & Barnes, R. (2000). Acute elleboogblessures in de National Football League. Tijdschrift voor schouder- en elleboogchirurgie, 9(1), 1-5. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1058274600800233
6. Brown, E. W., & Kimball, R. G. (1983). Medical history associated with adolescent powerlifting. Pediatrics, 72(5), 636-644. https://publications.aap.org/pediatrics/article-abstract/72/5/636/49023/Medical-History-Associated-with-Adolescent
7. Bengtsson, V., Berglund, L., & Aasa, U. (2018). Narrative review of injuries in powerlifting with special reference to their association to the squat, bench press and deadlift. BMJ Open Sport & Exercise Medicine, 4(1), e000382. https://bmjopensem.bmj.com/content/4/1/e000382.abstract
8. Ángel Rodríguez, M., García-Calleja, P., Terrados, N., Crespo, I., Del Valle, M., & Olmedillas, H. (2022). Letsel bij CrossFit®: een systematische review van epidemiologie en risicofactoren. De Arts en Sportgeneeskunde, 50(1), 3-10. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00913847.2020.1864675
9. Mundt, D. J., Kelsey, J. L., Golden, A. L., Panjabi, M. M., Pastides, H., Berg, A. T., ... & Hosea, T. (1993). An epidemiologic study of sports and weight lifting as possible risk factors for herniated lumbar and cervical discs. The American journal of sports medicine, 21(6), 854-860. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354659302100617
10. Reddell, C. R., Congleton, J. J., Huchingson, R. D., & Montgomery, J. F. (1992). An evaluation of a weightlifting belt and back injury prevention training class for airline baggage handlers. Applied ergonomics, 23(5), 319-329. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/0003687092902935