Schouderpeesontsteking

Ontsteking van de pezen in het bovenste deel van de biceps en rotator cuff wordt schouder tendinitis genoemd. Deze blessure kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, die we in de volgende paragrafen zullen noemen.

Maar dat is niet alles wat je in deze post zult vinden, we zullen ook uitleggen wat de tekenen en symptomen zijn die je zullen helpen om de aanwezigheid van scheuren in de peesvezels van de schouder op te merken. Deze informatie wordt op een eenvoudige en gedetailleerde manier uitgelegd. Tot slot vind je een lijst met tips om verdere peesblessures te voorkomen.

Wat is schouderpeesontsteking?

Deze aandoening wordt veroorzaakt door een ontsteking van de pezen die de rotator cuff spieren - infraspinatus, supraspinatus, subscapularis en teres minor - en een deel van de biceps brachii verbinden met de respectievelijke botten in dit gebied.

Deze ontsteking wordt veroorzaakt door microscheurtjes in de peesvezels en een gebrek aan goede bloedtoevoer om de chemische stoffen die in het gewricht vastzitten af te voeren. Deze blessures worden meestal veroorzaakt door overmatig en onjuist gebruik van de schouder.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren voor schouderpeesontsteking?

Hier zijn de factoren die de kans op een schouderpeesblessure vergroten:

• Sedentaire levensstijl: Gebrek aan activiteit en lichaamsbeweging betekent dat de schouder niet gewend is aan beweging. Daarom raken de pezen van de rotator cuff, het acromion en de biceps gemakkelijk ontstoken.
• Slagen: Elke vorm van trauma of letsel helpt ontstekingen in de peesweefsels van de schouder te veroorzaken. Dit kan niet alleen gebeuren door de constante druk die de vezels hebben ondergaan, maar ook door het loskomen van botsplinters of het scheuren van de pezen zelf.
• Veeleisende banen en sporten: Zowel sport- als beroepsactiviteiten waarbij de schouder constant wordt belast, kunnen leiden tot peesblessures. Bovendien verhogen repetitieve bewegingen de kans op ontstekingen in de strekpeesweefsels.
• Constante blootstelling aan kou: We mogen niet vergeten dat lage temperaturen spiercontracturen kunnen veroorzaken en ontstekingen in de pezen in de schouder kunnen uitlokken. Op deze manier spannen de weefsels zich aan en verliezen ze geleidelijk aan beweging.
• Calciumafzettingen: Overmatige hoeveelheden calcium kunnen ervoor zorgen dat pezen ontstoken raken door calciumafzettingen in de peesweefsels. Deze peesontsteking komt vaak voor bij vrouwen van middelbare leeftijd.
• Impingement: Dit is de naam die gegeven wordt aan het bottleneck syndroom waarbij de ruimte tussen het acromion en de pezen wordt verkleind, wat leidt tot het verschijnen van metabolieten en toxische moleculen in de peesvezels.
• Gebrek aan evenwichtige voeding: Het is gebruikelijk om schouder tendinitis te vinden bij mensen die rood vlees eten dat rijk is aan vet. We mogen niet vergeten dat vis Omega 3 levert, een essentiële voedingsstof voor het goed functioneren van het schoudergewricht. Daarnaast is het noodzakelijk om voedingsmiddelen te gebruiken die kalium en magnesium bevatten om de spanning in de vezels te verbeteren.

Beste producten voor schouderpeesontsteking

Bestseller

.

Belangrijkste symptomen die ons waarschuwen dat we een schouder tendinitis hebben

Er zijn verschillende symptomen die in je lichaam verschijnen als je last hebt van schouder tendinitis. Daarom is het belangrijk dat je weet wat ze zijn:

• Zwakte: Verlies van kracht in de arm kan worden veroorzaakt door schouderpeesontsteking. Dit komt door een ontsteking van de pezen in dit deel van het lichaam, waardoor de spieren niet meer reageren op prikkels.
• Pijn: Een kenmerkend symptoom van deze ziekte is de pijn die de patiënt voelt bij het uitvoeren van verschillende activiteiten. Bijvoorbeeld de arm in verschillende posities draaien, voorwerpen optillen of aan een stang hangen. Dit symptoom wordt versterkt door aanraking en na een nacht rust.
• Verlies van beweging: Spierstijfheid is een kenmerkend symptoom dat optreedt bij patiënten met een schouderpeesontsteking. Dit is te wijten aan de beperkte opening van de gewrichten om hun werk te doen.
• Ontsteking: De ophoping van bloed in dit deel van het lichaam zorgt ervoor dat het getroffen gebied opzwelt. In sommige gevallen is het mogelijk om roodheid en een hoge temperatuur in het gebied te vinden.
• Knallende geluiden: Knallende geluiden kunnen ook aanwezig zijn bij patiënten met een schouderpeesontsteking. Deze worden veroorzaakt door scheurende pezen of vreemde voorwerpen die het gewricht binnendringen.

Welke behandelingen zijn er om schouderpeesontsteking te verbeteren en te genezen?

De symptomen die worden veroorzaakt door schouderpeesontsteking kunnen worden verminderd door middel van verschillende behandelingen die tegenwoordig worden toegepast.

Hieronder laten we zien welke het meest worden toegepast:

Alternatieve en aanvullende therapieën

De aanvullende behandelingen die worden gebruikt om schouderpeesontsteking te verbeteren en te genezen zijn:

• Warm- en koudetherapie: Door middel van warme en koude waterzakken, ijs of het aanbrengen van doeken met beide temperaturen op het getroffen gebied, is het mogelijk om ontsteking en pijn in de schouder te verminderen. Dit komt door de eigenschappen van beide temperaturen, die kunnen leiden tot een verhoogde doorbloeding en stimulatie van pijnstillende stoffen die door het lichaam zelf worden aangemaakt om de zwelling van de pezen te verminderen.
• Compressietherapie: Schouder tendinitis kan worden behandeld met therapieën die speciale compressie bandages of schouder braces omvatten die het getroffen gebied immobiliseren. Dit heeft als doel het gewricht goed te laten functioneren zodat de spieren en pezen geen druk uitoefenen op de slijmbeurzen, waardoor ernstige pijn en slechte prestaties worden voorkomen. Op deze manier worden de peesvezels in kortere tijd teruggebracht naar hun natuurlijke staat.
• Massagetherapie: Een van de meest gebruikte therapieën voor schouderpeesontsteking is frictiemassage. Met deze methode is het mogelijk om de bloedstroom in dit deel van het lichaam te stimuleren, zodat de pezen van de biceps, rotator cuff en acromion vocht en voedingsstoffen kunnen uitwisselen met het bloed. Dit helpt ontstekingen in het gebied te verminderen, wat het gevoel van welzijn van de patiënt verbetert. Deze therapie kan worden gebruikt in combinatie met verwarmingselementen om verdere verwijding van de vaten in de capillaire wanden te veroorzaken.
• Acupressuurtherapie: Symptomen van peesblessures in de schouder kunnen worden verminderd door deze oosterse techniek. Er wordt manuele druk uitgeoefend op precieze plaatsen op het lichaam van de patiënt, waar zenuwen worden gericht om de bloedsomloop in het getroffen gebied te stimuleren. Dit verbetert de uitwisseling van zuurstof en voedingsstoffen tussen het bloed en de peesvezels en elimineert de afvalmoleculen die ontstekingen en pijn veroorzaken.
• Thermotherapie: Dit is een andere van de meest gebruikte behandelingen om de effecten van schouderpeesontsteking te verminderen. Dit komt door de eigenschappen die warmte biedt om de capillaire vaten in de peesvezels te verwijden. Wat met deze therapie wordt bereikt, is een afname van ontsteking en pijn door de goede doorbloeding om gassen en vloeistoffen uit te wisselen met de zachte weefsels. Warmte kan worden toegepast door middel van warmwaterkruiken en speciale gels die op het getroffen gebied worden gewreven.
• Natuurlijke remedies met planten: Het is mogelijk om de circulatie te stimuleren, pijn te verlichten en zwelling in de schouder te verminderen door medicinale planten te gebruiken. Dit kan worden gedaan, altijd met toestemming van de arts om toekomstige blessures te voorkomen, door middel van infusies of directe toepassing op het gebied. Houd er rekening mee dat de temperatuur een belangrijke factor is die de verwijding van de vaten verbetert, dus het water - in het geval van uitwendige therapie - moet tussen 37 en 40 graden Celsius zijn. De kalmerende effecten van linde, lavendel en kamille worden gecombineerd met weefselversterkende soorten zoals gember, tijm en mosterd.
• Gezonde leefgewoonten: Veel gevallen van schouder tendinitis ontstaan omdat de patiënt zich niet bewust is van de juiste houding voor dagelijkse activiteiten of het belang van oefenen zonder de spier-peesstructuur te overbelasten. Om deze reden betrekt deze therapeutische aanpak de geblesseerde persoon bij het leren over het functioneren van het aangetaste gewricht, waardoor er onderscheidingsvermogen ontstaat over welke dingen helpen om het ontstaan van schouderontsteking te voorkomen. Op deze manier kan de ziekte veel sneller in remissie gaan en kunnen toekomstige blessures worden voorkomen.

Voedingssupplementen

Natuurlijke supplementen helpen de conditie van de pezen te verbeteren door de regeneratie van aangetaste vezels te veroorzaken. Daarom kunnen micronutriënten in de vorm van tabletten, poeders en siropen worden gebruikt om de symptomen van schouderpeesontsteking te verminderen. Deze moeten worden voorgeschreven door de arts om maag-, lever- en andere gevolgen voor de patiënt te voorkomen.

Binnen deze supplementen is het mogelijk om vaak te vinden:

• Glucosamine.
• hyaluronzuur.
• magnesium.
• kalium.
• Natrium.

Fysiotherapeutische behandelingen

Schouder tendinitis kan worden behandeld door middel van revalidatietechnieken die moeten worden uitgevoerd door een fysiotherapeut. Dit type behandeling is gericht op het verbeteren van het gewricht om het hele gebied te versterken en zo de druk op de slijmbeurzen, spieren en pezen te verminderen.

Er kunnen verschillende methoden worden gebruikt, maar de meest gebruikte zijn herhaalde oefeningen, radiofrequente golftherapie, elektrische pulsbehandelingen, dry needling en hydrotherapie.

Medicijnen

Het belangrijkste bij deze vorm van therapie is dat medicatie moet worden begeleid en voorgeschreven door de behandelend arts. Hieruit volgt dat zelfmedicatie nooit mag worden toegepast vanwege de verhoogde kans op onder andere inwendige bloedingen, darmproblemen en levercomplicaties.

Er wordenopioïde pijnstillers gebruiktom de pijn te verminderen en NSAID's, niet-steroïde ontstekingsremmers die de zwelling in het getroffen gebied helpen verminderen. In sommige gevallen is een behandeling met cortisone injectables mogelijk.

Operaties

De pathologie van gevorderde schouderpeesontsteking vereist een operatie om de beweging en functie van de pezen in het getroffen gebied te herstellen.

Deze therapie bestaat uit het herstellen van het weefsel door het inbrengen van vezels in de pezen, hoewel het ook mogelijk is om operaties te vinden die gericht zijn op het verwijderen van de vreemde elementen die hun oorsprong vinden in dit deel van het lichaam en die de ontsteking veroorzaken.

Preventie bij schouderpeesontsteking

Hieronder vind je een lijst met preventieve methoden om het ontstaan van een schouderpeesontsteking te voorkomen:

• Til geen zware voorwerpen: Een gebrek aan kracht kan niet alleen spierspanning veroorzaken, maar ook ontstekingen in de pezen die zich in de schouder bevinden. Daarom is het aan te raden om dit soort activiteiten te vermijden of gebruik te maken van elementen die de kracht voor je doen.
• Warm de schouder op: Voordat je een werkactiviteit uitvoert of een sport beoefent waarbij dit gewricht overbelast moet worden, is het aan te raden om oefeningen te doen die de pezen voorbereiden op de actie. Dit helpt ontstekingen in de spieren en peesvezels voorkomen.
• Voer geen plotselinge acties uit: Plotselinge bewegingen kunnen leiden tot blessures aan de strekpezen in de schouder.
• Versterk je schouderspieren: Het uitvoeren van specifieke oefeningen om dit gebied van het lichaam te versterken zal je helpen om blessures en terugval van blessures uit het verleden te voorkomen.
• Vermijd overgewicht en sedentair gedrag: Mensen met overgewicht en mensen die niet dagelijks fysiek actief zijn, zijn vatbaarder voor schouderpeesvezelblessures.
• Zorg altijd voor een correcte lichaamshouding: Het verbeteren van de proprioceptie is een goed idee om schouderpeesblessures te voorkomen. Het is daarom een goed idee om te weten welke houdingen geschikt zijn voor elk type activiteit dat je dagelijks doet.

Referenties

1. Lewis, J. S. (2009). Rotator cuff tendinopathie. Brits tijdschrift voor sportgeneeskunde, 43(4), 236-241. https://bjsm.bmj.com/content/43/4/236.short
2. Seitz, A. L., McClure, P. W., Finucane, S., Boardman III, N. D., & Michener, L. A. (2011). Mechanismen van rotator cuff tendinopathie: intrinsiek, extrinsiek of beide? Klinische biomechanica, 26(1), 1-12. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0268003310002214
3. Littlewood, C., Ashton, J., Chance-Larsen, K., May, S., & Sturrock, B. (2012). Oefeningen voor rotator cuff tendinopathie: een systematische review. Fysiotherapie, 98(2), 101-109. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0031940611004536
4. Littlewood, C., May, S., & Walters, S. (2013). Epidemiologie van rotator cuff tendinopathie: een systematische review. Schouder & Elleboog, 5(4), 256-265. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1111/sae.12028
5. Littlewood, C., Malliaras, P., & Chance-Larsen, K. (2015). Therapeutische oefeningen voor rotator cuff tendinopathie: een systematische review van contextuele factoren en voorschrijfparameters. International Journal of Rehabilitation Research, 38(2), 95-106. https://www.ingentaconnect.com/content/wk/ijrre/2015/00000038/00000002/art00001
6. Almekinders, L. C., & Temple, J. D. (1998). Etiologie, diagnose en behandeling van peesontsteking: een analyse van de literatuur. Medicine and science in sports and exercise, 30(8), 1183-1190. https://europepmc.org/article/med/9710855
7. Kainberger, F. M., Engel, A., Barton, P., Huebsch, P., Neuhold, A., & Salomonowitz, E. (1990). Letsel aan de achillespees: diagnose met sonografie. AJR. American journal of roentgenology, 155(5), 1031-1036. https://radnuk.meduniwien.ac.at/fileadmin/radiodiagnostik/pdf/1_Kainberer_et_al_1990.pdf
8. Sandmeier, R., & Renström, P. A. F. H. (1997). Diagnose en behandeling van chronische peesaandoeningen in de sport. Scandinavisch tijdschrift voor geneeskunde en wetenschap in de sport, 7(2), 96-106. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1600-0838.1997.tb00125.x
9. Alfredson, H., & Lorentzon, R. (2002). Chronische peespijn: geen tekenen van chemische ontsteking maar hoge concentraties van de neurotransmitter glutamaat. Implicaties voor behandeling? Current drug targets, 3(1), 43-54. https://www.ingentaconnect.com/content/ben/cdt/2002/00000003/00000001/art00004
10. Williams, J. G. P. (1986). Achillespeesletsels in de sport. Sports Medicine, 3, 114-135. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-198603020-00003