Hand en pols bursitis

Slijmbeursontsteking in de polsen en handen is pijnlijk, vervelend en veroorzaakt bewegingsbeperking. Het leven van de patiënt kan echter worden verbeterd met conservatieve behandeling en andere technieken. Hulp zoeken bij de symptomen van de aandoening is de eerste stap naar verbetering van de symptomen van deze kwaal.

Daarom moet u weten wat slijmbeursontsteking van hand en pols is en wat de belangrijkste risicofactoren zijn. Deze informatie vindt u in de volgende paragrafen. U zult ook lezen met welke preventiemethoden u rekening moet houden om slijmbeursontsteking te voorkomen, dus laten we beginnen.

Wat is slijmbeursontsteking van hand en pols?

Hand- en polsbursitis presenteert zich als een ontsteking van de slijmbeurzen in dit gebied. Deze twee afzonderlijke slijmbeurzen, radiaal en ulnair, zijn gevuld met synoviale vloeistof die dient om de bewegingen tussen pezen, botten en hyalien kraakbeen te smeren. Wanneer deze slijmbeurs echter geïrriteerd raakt (door verschillende factoren), begint hij meer vloeistof dan normaal te produceren.

Dit resulteert in een aanhoudende zwelling en ongemak voor de patiënt. Dit ongemak kan abrupt optreden of na verschillende opeenvolgende acute episodes. Bovendien voelt de persoon waarschijnlijk gewrichtsstijfheid wanneer hij probeert de hand naar achteren te bewegen, wat leidt tot het ontstaan van pijn. Daarom is de belangrijkste actie om de beweging te stoppen en zo snel mogelijk een arts te raadplegen.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren voor slijmbeursontsteking van hand en pols?

Dit type aandoening kan bij verschillende personen voorkomen, ongeacht hun beroep. Oorzaken en risicofactoren die verband houden met deze aandoening zijn onder meer:

• Repeterende rotatiebewegingen: het blootstellen van de weke delen aan meerdere continue rotaties veroorzaakt irritatie en oedeem, een veel voorkomende factor bij bepaalde handmatige beroepen en sporten. Dit kan ontstekingen in de gewrichten veroorzaken, die de radiale en ulnaire bursae rechtstreeks aantasten.
• Directe klappen en trauma: bij een impact reageert het lichaam op natuurlijke wijze door bloedcellen naar het getroffen gebied te sturen. Hierdoor ontstaat een ophoping van vocht die zichtbaar wordt in de synoviale slijmbeurzen van het getroffen gebied.
• Verwondingen: Bij een letsel stuurt het auto-immuunsysteem immunomodulerende cellen naar het gebied om als verdedigingsmechanisme te fungeren. Hierdoor is het mogelijk dat een letsel in de buurt van de synoviale slijmbeurs door het immuunsysteem zelf wordt opgezwollen.
• Langdurige druk op de pols: in dezelfde houding oefenen we vaak druk uit op het weefsel, waardoor de dempende capaciteit tot het uiterste wordt gedreven. Zodra deze druk wordt overschreden, wordt de slijmbeurs overbelast door de beperkte ruimte die overblijft om het gewricht te openen.
• Artritis: bij reumatoïde artritis heeft het immuunsysteem de neiging de weefsels zelf aan te vallen, waardoor de zachte gewrichtsweefsels, zoals de slijmbeurs, worden aangetast, wat erosie en ontsteking veroorzaakt.
• Jicht: de concentratie van urinezuurkristallen in het gewricht leidt tot jicht, waardoor de omliggende weefsels, zoals de slijmbeurzen, ontstoken raken.
• Artrose: door slijtage van het kraakbeen dat de botten beschermt, is er minder weefsel om de beweging te ondersteunen. Daardoor wordt de slijmbeurs blootgesteld aan een verhoogde druk.
• Schildklierziekte: Hypothyreoïdie veroorzaakt bij sommige mensen nadelige symptomen met betrekking tot hun gewrichten. Zwelling treedt bijvoorbeeld eerder op in kleine gewrichtsgebieden zoals de handen.
• Chronische degeneratieve aandoeningen: bursitis kan ontstaan door een gebrek aan herstel van bepaalde ziekten, die de zachte weefsels negatief beïnvloeden.
• Infecties: het lichaam komt onmiddellijk in actie tegen bacteriën, schimmels en virussen door vloeistoffen met witte bloedcellen te sturen om het binnendringende micro-organisme aan te vallen. Als om een of andere vreemde reden de vloeistoffen in de slijmbeurs overmatig toenemen, kan bursitis van de handen en polsen ontstaan.
• Leeftijd: oudere mensen zijn vaak vatbaar voor bursitis omdat velen van hen last hebben van botafbraak, slopende ziekten, verlies van spiermassa of degeneratieve aandoeningen.
• Aangeboren afwijkingen: overtollig bot of de aanwezigheid van sporen is een uitlokkende factor voor bursitis, vanwege de druk op de slijmbeurzen door de voortdurende inspanning die ze moeten leveren om de aangetaste regio te smeren.

Beste producten voor bursitis van hand en pols

Bestseller

.

Belangrijkste symptomen die ons waarschuwen voor een slijmbeursontsteking in de handen

Het is verstandig een arts te bezoeken wanneer u vermoedt dat u een slijmbeursontsteking heeft; de arts kan vragen stellen, het gebied voelen en u vragen bewegingen uit te voeren.

Bij de eerste afspraak zal de arts kijken of je een slijmbeursontsteking hebt:

• Pijn in een of beide handen: het zenuwstelsel waarschuwt voor een afwijking in het gebied die pijn veroorzaakt. Dit gevoel van ongemak wordt veroorzaakt door stijfheid van de spier-peesstructuur of opgeblazen slijmbeurzen.
• Plotselinge zwelling: de ophoping van vocht in het weefsel is een normale reactie van het lichaam op een afwijking. Zo wordt het oppervlakkige weefsel gezwollen, rood en gevoelig.
• Moeilijke of verminderde beweging: pijn, zwelling en vochtretentie zorgen ervoor dat de slijmbeursontstekingspatiënt het gewricht met grote inspanning moet bewegen. Het kan zijn dat hij dat helemaal niet kan, of dat alleen al een poging daartoe zeer pijnlijk is.
• Gevoel van verhoogde temperatuur: verwijding van de vaten en verhoogde bloedstroom leiden tot verhoogde warmte in het getroffen gebied.
• Gevoelloosheid: aangezien er sprake is van een gewrichtsstoornis, is het normaal dat de zenuwen in het weefsel worden aangetast. Daarom verliest de patiënt een deel van de gevoeligheid in de handen, polsen en zelfs in het gebied van de ellepijp. Ze kunnen zelfs stijfheid voelen.
• Knobbel aan de bovenkant van de pols: de overmatige hoeveelheid vocht die het auto-immuunsysteem afgeeft, tast dit gebied natuurlijk aan. Soms worden deze vloeistoffen in het gebied vastgehouden, waardoor merkbare knobbels ontstaan.
• Tintelingen aan de binnen- of buitenkant van de handen: dezelfde ziekte kan soms het normale zenuwgevoel dat door het lichaam zou moeten worden doorgegeven, veranderen. Paresthesie in de handen gaat gepaard met gevoelloosheid, pijn en een branderig gevoel.
• Rode huid: de huid wordt rood als rechtstreeks gevolg van een verhoogde interne bloedstroom.
• Pijnlijk gevoel bij schrijven, tillen of vastpakken: wanneer een slijmbeurs overgevoelig is, veroorzaakt elke daarmee samenhangende beweging pijn, omdat de ruimte bij de gewrichtsopening is aangetast.

Welke behandelingen zijn er om de symptomen van een slijmbeursontsteking van de pols te verbeteren?

Na een positieve diagnose van bursitis van de pols of hand zal de arts rust voorschrijven, ten minste voor een bepaalde periode. Elke arts zal van geval tot geval de mate van mobiliteit van de hand bepalen. Het herstel van pols en hand duurt gemiddeld 1 tot 6 weken.

In meer gevorderde gevallen kunnen bepaalde gebruikelijke behandelingen worden toegepast, die hieronder worden beschreven

Alternatieve en aanvullende therapieën

Aanvullende behandelingen helpen de patiënt minder pijn te voelen en een zeker geestelijk evenwicht te vinden om de kwalen aan te kunnen. Deze revalidatiebenaderingen zijn:

• Warmte- en koudetherapie: Een van de beste manieren om de ontsteking van het gewrichtsweefsel te verminderen is met behulp van warmte- en koudecompressen. Deze moeten meerdere malen per dag gedurende 15 tot 20 minuten op het gebied worden aangebracht. Het verzachtende effect van koude is geleidelijk, dus het moet niet langer dan nodig blijven zitten, terwijl warmte de bloedsomloop stimuleert om de gewrichten van de hand en de pols te ontspannen, wat leidt tot betere beweging en decompressie van de slijmbeursopening. In dit geval zijn koude en warme kompressen, warme en koude kruiken en gels nodig om de juiste temperatuur te helpen bereiken.
• Compressietherapie: Voor de polsregio is compressietherapie vaak zeer effectief. De arts kan een soort polsbrace aanbevelen om het gewricht te bedekken, die door een specialist moet worden aangemeten zodat hij niet te strak of te los zit. In het eerste geval kan dit leiden tot overbelasting van de slijmbeurs of de bloedtoevoer belemmeren. Er zij aan herinnerd dat deze de dubbele functie hebben van samenpersen en immobiliseren. Daarom zijn rust en geleidelijke verhoging noodzakelijk bij deze behandeling, des te meer als een van deze wordt gebruikt na een bursectomie. Spalken en elastische verbanden kunnen ook worden gebruikt.
• Acupressuur therapie: het is mogelijk om deze oosterse geneeskunde te ondergaan zolang de persoon die deze uitvoert een expert is. Men mag niet vergeten dat massages niet worden aanbevolen bij slijmbeursontsteking, omdat ze de synoviale zakken kunnen aantasten en verder letsel kunnen veroorzaken. Als de arts de patiënt verwijst naar een acupressuurtherapeut, zal hij of zij verschillende strategische punten van het lichaam masseren, zodat de patiënt endorfines vrijmaakt, die werken als pijnstillers en een vermindering van de spierstijfheid en verlichting van de pijn veroorzaken.
• Thermotherapie: diepe warmtetherapie met compressieapparaten op huidniveau wordt beschouwd als een van de meest effectieve behandelingen voor dit type ziekte. Bovendien zorgt de interne warmte ervoor dat de zenuwwortels geen pijnsignalen naar de hersenen sturen, wat de stress van de patiënt vermindert.
• Natuurlijke remedies met behulp van planten: Handbaden zijn belangrijk om de spieren van de handen en polsen te ontspannen. Voor dit doel worden in het warme bad verschillende soorten kruiden en planten met een helende werking gebruikt. Zo worden munt, gember, rozemarijn en lavendel veel gebruikt in deze techniek.
• Gezonde leefgewoonten: Na het ontstaan van een acute slijmbeursontsteking is het belangrijk om de dagelijkse gewoonten te verbeteren. Bij deze therapeutische aspecten zal de nadruk liggen op de terugkeer naar een geleidelijke versterking van de pols. Zodra kracht en mobiliteit zijn hersteld, moet ervoor worden gezorgd dat de bursae niet opnieuw worden geïrriteerd. Deze heropvoeding van de patiënt omvat het verbieden van zwaar tillen, het corrigeren van de houding voor bepaalde taken en het eten van een evenwichtig dieet met weinig urinezuur.

Voedingssupplementen

Dit soort supplementen die de patiënt worden voorgeschreven om overdag in te nemen, zijn gebaseerd op bestanddelen die de symptomen van bursitis helpen verbeteren. Daarom worden elementen die aanwezig zijn in het gewrichtsorgaan van de hand en de pols opgenomen in pillen, tabletten, poeders of vloeistoffen. Tot de meest voorkomende behoren chondroïtinesulfaat, glucosamine, magnesium en selenium.

Fysiotherapeutische behandelingen

Het is belangrijk in gedachten te houden dat massages bij slijmbeursontsteking alleen worden aanbevolen als ze worden uitgevoerd door een professionele fysiotherapeut, anders kan het letsel en inwendige bloedingen in de getroffen gebieden veroorzaken.

Dit type therapie omvat:

• Oefeningen: de integrale aanpak van de fysiotherapeut zal zijn om het bewegingsbereik te verbeteren. Zo wordt, na een herstelperiode, manuele versterking aangemoedigd om opnieuw te activeren. Met herhalingen, stretching en lichte stabilisatie wordt gestreefd naar een aangepaste opvoeding van de spieren om nieuwe blessures te voorkomen.
• Echografie: door middel van geluidsgolven wordt een stimulerend warmte-effect bereikt dat voor de patiënt onmerkbaar is. De apparaten, technieken en energiegeleidende media (o.a. oliën en crèmes) variëren naargelang de criteria van de professional.
• Elektrische stimulatie: Er zijn verschillende soorten elektrische stimulatie die gewoonlijk door fysiotherapeuten worden toegepast. Ze variëren van TENS, EMS tot microstroom. Deze apparaten hebben een pijnstillende, ontstekingsremmende en thermische werking op de aangedane gebieden. Het belangrijkste voordeel van deze fysiotherapeutische techniek is dat er meestal geen merkbare bijwerkingen zijn.
• Laser: In gevallen van ernstige slijmbeursontsteking verbetert een laserbehandeling de symptomen van de aandoening. Afhankelijk van de individuele patiënt wordt versterkt licht met laag vermogen of hoge intensiteit gebruikt. Dit bevordert het geleidelijke herstel van het weefsel en daarom wordt het direct op het gebied toegepast.

Medicijnen

Een behandeling met medicijnen moet worden gedoseerd en voorgeschreven door de arts, dus het is nooit raadzaam om zelf te mediceren, omdat dit de symptomen en de ontwikkeling van de ziekte ernstig kan beïnvloeden.

Tot de medicijnen die artsen het meest voorschrijven voor de behandeling van bursitis van de hand en de pols behoren:

• Ontstekingsremmers: ibuprofen, naproxen en acetylsalicylzuur zijn zeer nuttig om de ontsteking te verminderen. Wees ervan bewust dat deze op lange termijn bijwerkingen kunnen veroorzaken.
• Antibiotica: Hoewel er een breed scala aan geneesmiddelen beschikbaar is, kan alleen de arts het meest geschikte middel kiezen. Dit zal afhangen van factoren zoals uw medische geschiedenis en ernst. Natuurlijk zal het variëren afhankelijk van de bacteriën die het synoviale systeem hebben aangevallen.
• Corticosteroïde-injecties: deze worden ook gebruikt om de ontsteking te verminderen. Ze zijn iets agressiever dan orale of topische behandelingen, maar hun effect is sneller en doeltreffender bij het verlichten van de spanning op de omliggende pezen en ligamenten. Ze mogen nooit zonder medisch toezicht worden gebruikt.

Chirurgie en vochtverwijdering

In vergevorderde gevallen is het noodzakelijk om een chirurgische ingreep uit te voeren:

• Vloeistofdrainage: Hoewel het als enigszins invasief wordt beschouwd, is afzuiging van gewrichtsvloeistof nuttig om overtollig vocht uit de slijmbeurzen van de handen en polsen te verwijderen. De specialist voert de procedure uit door een naald in de regio te steken en vervolgens met een injector zoveel mogelijk van het overtollige vocht te verwijderen. Een dergelijke procedure wordt vooral uitgevoerd bij infectieuze aandoeningen.
• Chirurgie: in bepaalde extreme gevallen is een operatie nodig waarbij de aangetaste slijmbeurs wordt verwijderd. Dit is een laatste redmiddel, omdat het een langzaam en pijnlijk herstel inhoudt. In feite ontstaat hierdoor meer littekenweefsel ter hoogte van pezen en banden, wat in de toekomst tot ernstigere complicaties kan leiden.

Welke preventiemethoden voor slijmbeursontsteking in de handen en polsen zijn het meest effectief?

Een goede voorlichting over het gebruik van de gewrichten vermindert de kans op slijmbeursontsteking. Dergelijke richtlijnen zijn nuttig voor iedereen, maar vooral voor sporters, werknemers en ouderen.

Hier zijn enkele dingen om in gedachten te houden:

• Warm de gewrichten op voor de inspanning: opwarmen voorkomt deze pathologieën omdat het de spieren, pezen en andere weefsels geleidelijk voorbereidt op de activiteit.
• Beoefen een consistente oefenroutine: als de weefsels zich geleidelijk aan de bewegingsprikkel aanpassen, is de kans op letsel kleiner.
• Een goede houding: door de handen in een comfortabele positie te plaatsen voor alledaagse bewegingen wordt voorkomen dat de slijmbeurs tot het uiterste wordt gedreven.
• Wissel de handen af bij herhaaldelijk mechanisch werk: hierdoor krijgen de slijmbeurzen de tijd om zich op natuurlijke wijze te herstellen van de stimulatie.
• Verander af en toe van positie: dit voorkomt overbelasting door voortdurende druk. Vraag van de slijmbeurs alleen datgene wat zij kan verdragen en niet meer.
• Laatde handen rusten op comfortabele oppervlakken: de gewrichtsgebieden moeten in een staat van periodieke rust verkeren. Door dit te doen op zachte, comfortabele oppervlakken wordt voorkomen dat het gebied geïrriteerd blijft. Voor de computer is het bijvoorbeeld raadzaam de handen in een comfortabele positie te houden voor zowel het toetsenbord als de muis.
• Stop met het maken van bewegingen die pijn veroorzaken: hoe meer een pijnlijk gewricht wordt belast, hoe groter de kans dat de functie ervan verergert. Het is belangrijk te onthouden dat pijn een waarschuwingsteken van het lichaam is; het is beter te rusten tot u verlichting voelt en dan door te gaan met de beweging.
• Vermijd heftige veranderingen van houding: zo'n plotselinge verandering in het gewrichtsgebied van de handen kan ook de slijmbeurzen aantasten. Daarom moet u, als u een sport beoefent waarbij u dit soort handelingen moet verrichten, proberen het gebied te beschermen om letsel te voorkomen.
• Yoga en meditatie: Yoga is een ontspannende activiteit die werkt om stress en spanning in het hele lichaam te verminderen, vooral in de gewrichtsgebieden. Meditatie helpt ook om een mentaal evenwicht te vinden dat spanningen in de persoon losmaakt, waardoor plotselinge samentrekkingen van de spieren worden vermeden.
• Gezond eten: Het eten van een evenwichtig dieet zal helpen urinezuur en de ontwikkeling van gewrichtsaandoeningen te voorkomen. Dit zal de synoviale slijmbeurzen helpen niet te hard te werken.

Referenties

1. Canoso, J. J. (1990). Bursitis, tenosynovitis, ganglionen en pijnlijke laesies van de pols, elleboog en hand. Current Opinion in Rheumatology, 2(2), 276-281. https://journals.lww.com/co-rheumatology/Citation/1990/02020/Bursitis,_tenosynovitis,_ganglions,_and_painful.6.aspx
2. Jaovisidha, S., Chen, C., Ryu, K. N., Siriwongpairat, P., Pekanan, P., Sartoris, D. J., & Resnick, D. (1996). Tuberculose tenosynovitis en bursitis: beeldvormende bevindingen in 21 gevallen. Radiologie, 201(2), 507-513. https://pubs.rsna.org/doi/abs/10.1148/radiology.201.2.8888250
3. Aguiar, R. O., Gasparetto, E. L., Escuissato, D. L., Marchiori, E., Trudell, D. J., Haghighi, P., & Resnick, D. (2006). Radial and ulnar bursae of the wrist: cadaveric investigation of regional anatomy with ultrasonographic-guided tenography and MR imaging. Skeletradiologie, 35, 828-832. https://link.springer.com/article/10.1007/s00256-006-0143-z
4. Lee, S. M., Lee, W. J., & Song, A. R. (2013). Tuberculeuze tenosynovitis en ulnaire bursitis van de pols. Annalen van Revalidatiegeneeskunde, 37(4), 572-576. https://synapse.koreamed.org/articles/1149701
5. Mall, N. A., Carlisle, J. C., Matava, M. J., Powell, J. W., & Goldfarb, C. A. (2008). Upper extremity injuries in the National Football League: part I: hand and digital injuries. The American journal of sports medicine, 36(10), 1938-1944. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546508318197
6. Lustenberger, D. P., Ng, V. Y., Best, T. M., & Ellis, T. J. (2011). Effectiviteit van behandeling van trochanterbursitis: een systematische review. Clinical journal of sport medicine: officieel tijdschrift van de Canadian Academy of Sport Medicine, 21(5), 447. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3689218/
7. Baumbach, S. F., Lobo, C. M., Badyine, I., Mutschler, W., & Kanz, K. G. (2014). Prepatellaire en olecranon bursitis: literatuuronderzoek en ontwikkeling van een behandelalgoritme. Archives of orthopaedic and trauma surgery, 134, 359-370. https://link.springer.com/article/10.1007/s00402-013-1882-7
8. Aaron, D. L., Patel, A., Kayiaros, S., & Calfee, R. (2011). Vier veel voorkomende typen bursitis: diagnose en beheer. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 19(6), 359-367. https://journals.lww.com/jaaos/Abstract/2011/06000/Four_Common_Types_of_Bursitis__Diagnosis_and.6.aspx
9. Shbeeb, M. I., & Matteson, E. L. (1996, juni). Trochanteric bursitis (greater trochanter pain syndrome). In Mayo Clinic Proceedings (Vol. 71, No. 6, pp. 565-569). Elsevier. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S002561961164113X
10. Alvarez-Nemegyei, J., & Canoso, J. J. (2004). Evidence-based weke delen reumatologie IV: bursitis anserine. JCR: Journal of Clinical Rheumatology, 10(4), 205-206. https://journals.lww.com/jclinrheum/Abstract/2004/08000/Evidence_Based_Soft_Tissue_Rheumatology_IV_.7.aspx