🎁 10% Korting Op Je 1st Bestelling! ⏩ KLIK HIER!

Elleboogslijmbeursontsteking

Olecranon slijmbeursontsteking geneest meestal binnen een paar dagen, zelfs als het septisch is gaat het in remissie met de juiste medicijnen. Maar hiervoor is het altijd nodig een arts te raadplegen, zodat de kwaal niet ernstig wordt. Daarom is het een goed idee om te weten wat deze ziekte is en wat de oorzaken zijn.

In dit bericht laten we u alles zien wat te maken heeft met de ontsteking van de slijmbeurs in de elleboog. We zullen het met name hebben over de symptomen van deze ziekte en de verschillende behandelingen die momenteel worden toegepast om de symptomen te verminderen. Laten we beginnen.

Wat is een slijmbeursontsteking in de elleboog?

Een slijmbeursontsteking van de elleboog is een ontsteking van de slijmbeurs tussen het olecranon en de huid, waar de tricepspees op rust. Het puntige uiteinde van het bot wordt beschermd door de slijmbeurs om de spanning te verminderen. Deze synoviale slijmbeurs is afgeplat en bevat vloeistof om het glijden van het gewricht te verbeteren. In tegenstelling tot andere slijmbeurzen in het lichaam heeft hij echter weinig omringend weefsel om bij te dragen aan de demping.

Om deze reden is olecranon slijmbeursontsteking of "studentenelleboog" een van de meest voorkomende. Het begint met meer vocht dan normaal en een grote uitstulping. Afhankelijk van de veroorzaker is het al dan niet een septische aandoening. Naar schatting is minstens een derde van de gevallen in dit gewrichtsgebied besmettelijk. Wanneer dit zich voordoet is het belangrijk om onmiddellijk klinische aandacht te geven, anders kan de infectie zich verspreiden naar gebieden zoals de arm.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren voor elleboogslijmbeursontsteking?

Olecranon slijmbeursontsteking treedt vaak plotseling op, waardoor het moeilijk is de veroorzaker vast te stellen. Het is bekend dat mensen boven de 40 jaar er meer kans op hebben, maar ook mensen die voor hun beroep cyclische bewegingen moeten maken of te veel op hun ellebogen moeten leunen.

Hiermee samenhangend zijn er andere aspecten die ontstekingen uitlokken, namelijk:

  • Elleboogoverbelasting: ontstaat door het te lang laten rusten van het gewicht van de armen op de olecraniale slijmbeurs tegen een hard oppervlak. Letsel kan ook worden veroorzaakt door kruipen, klimmen of verkeerd zwaar tillen.
  • Recente klappen of trauma: Stoten tegen het initiële ulnaire gebied van de elleboog zijn niet alleen zeer pijnlijk, maar veroorzaken meestal ook slijmbeursontsteking. Elk recent trauma kan de synoviale slijmbeurs irriteren en ontsteken. Bijvoorbeeld wanneer de patiënt valt en de eerste klap in het olecranongebied wordt opgevangen.
  • Verwondingen: Verwondingen, zowel kleine snijwonden als diepe wonden, maken de slijmbeurs ook vatbaar voor deze aandoening. Door deze spleet in de huid kan het een ingang worden voor vele micro-organismen, zoals bacteriën, schimmels en virussen.
  • Infecties: Gerelateerd aan het bovenstaande, als gevolg van letsel of andere nabije infecties, kan de slijmbeurs ziekteverwekkende organismen bevatten. Deze micro-organismen vermenigvuldigen zich snel door gifstoffen uit te stoten, die de weefsels van de slijmbeurs beschadigen.
  • Herhaalde bewegingen: bij elke beweging glijdt de slijmbeurs over de botten en pezen om de druk te weerstaan. Wanneer dezelfde bewegingen echter te lang herhaaldelijk worden uitgevoerd, bestaat het risico dat het slijmbeursweefsel geïrriteerd raakt.
  • Botspoor: Osteofyten of botsporen zijn uitsteeksels die in het olecranon uitsteken en de normale beweeglijkheid van de elleboog bemoeilijken. Als dit gebeurt, is de kans groot dat de slijmbeurs opzwelt en zal de arts overgaan tot een intensieve behandeling of zelfs een operatie. Dit kan ook worden veroorzaakt door aangeboren afwijkingen.
  • Jicht en reumatoïde artritis: Een patiënt met artritis of jicht kan gemakkelijk bursitis ontwikkelen. Dit komt doordat deze syndromen de zachte weefsels aantasten en onder meer grote ontstekingen veroorzaken. De symptomen van deze ziekte gaan gepaard met zwelling van de synoviale slijmbeurzen.
  • Acute slijmbeursontsteking: wanneer de patiënt al een of meer eerdere aanvallen heeft gehad, is hij natuurlijk vatbaar voor opflakkeringen. Voornamelijk wanneer de aandoening niet goed is behandeld of wanneer de elleboog overbelast, gekneusd of geblesseerd is vlak voor het herstel.
  • Nierfalen: als de nieren het vermogen hebben verloren om bloedresten naar behoren af te voeren, veroorzaakt dit allerlei complicaties in het lichaam. Hierdoor kunnen andere geassocieerde pathologieën ontstaan zoals artritis of jicht. Dit is wanneer olecranon bursitis plotseling verschijnt.
  • Onevenwichtige voeding: wanneer de persoon geen juiste voeding heeft op basis van Omega 3 en vitaminen, is de kans groot dat urinezuur microkristallen in het gewricht aanmaakt, waardoor botsporen ontstaan.

Beste producten voor elleboogslijmbeursontsteking

Bestseller

.

Belangrijkste symptomen die ons waarschuwen voor een slijmbeursontsteking in het ellebooggewricht

Belangrijkste symptomen die ons waarschuwen voor een slijmbeursontsteking in het ellebooggewricht

Omdat een slijmbeursontsteking in de elleboog geleidelijk kan ontstaan, is de kans groot dat zij aanvankelijk niet wordt opgemerkt. De slijmbeurs begint te zwellen, maar er is misschien geen pijn, omdat de symptomen pas na enkele dagen zichtbaar worden.

Het is dus zaak goed te letten op deze symptomen die kunnen waarschuwen voor de aanwezigheid van een slijmbeursontsteking in het ellebooggewricht:

  • Zwelling: in het getroffen gebied kan er sprake zijn van zwelling van de weefsels in de buurt van de slijmbeurs. Dit is het gevolg van de slechte bloedtoevoer door het auto-immuunsysteem; daardoor is de elleboog veel groter dan normaal. Dit maakt een normale beweging van het gewricht onmogelijk, terwijl de spanning in het gebied toeneemt wanneer men probeert de elleboog te buigen of te ondersteunen.
  • Uitgesproken knobbels: een duidelijk bewijs van de ziekte is het verschijnen van een grote knobbel aan de onderkant van de elleboog. Als dit gebeurt, is het van een eenvoudige zwelling overgegaan in oedeem, wat wijst op overmatig synoviaal vocht in de slijmbeurs.
  • Gewrichtsstijfheid: factoren als zwelling en oedeem laten weinig ruimte voor gewrichtsmobiliteit en bewegingsvrijheid. Dit komt doordat de zachte weefsels vatbaar zijn voor normale beweging.
  • Pijn: de serosale zak is tenslotte zacht weefsel. Bij irritatie wordt dit weefsel dikker en rekt het uit, wat pijn veroorzaakt. In veel gevallen gaat het eerder om licht ongemak dan om hevige pijn.
  • Inwendige warmte en zelfs koorts: Een merkbaar teken van een infectie in het gebied is dat de patiënt een hoge gevoelstemperatuur heeft. Dit wordt veroorzaakt door immuuncellen die in het gebied werken. Bij koorts zal de arts een aspiratie uitvoeren om het vocht uit te sluiten.
  • Verandering van huidtextuur en -kleur: naast interne veranderingen zijn er ook externe veranderingen als gevolg van een slijmbeursontsteking. Men kan een verslapte, slappere of gladdere huid zien en ook een rode huid. Blauwe plekken kunnen ook worden gezien als de slijmbeurs bloed begint op te slaan.

Welke behandelingen zijn er om de symptomen van een elleboogslijmbeursontsteking te verbeteren?

Net als bij bursitis in andere delen van het lichaam, is ook bij de elleboog onmiddellijke rust nodig. Een echografie is voor de arts de meest nauwkeurige manier om het begin ervan vast te stellen, dus immobilisatie en bescherming tegen verdere irritatie is van vitaal belang om flare-ups te voorkomen.

Wij laten u hieronder de verschillende soorten behandelingen zien die beschikbaar zijn om de symptomen van een elleboogslijmbeursontsteking te verbeteren

Alternatieve en aanvullende therapieën

Dit type behandeling bestaat onder meer uit technieken die helpen de ziekte in remissie te brengen of de symptomen van slijmbeursontsteking in de elleboog te verminderen.

Hieronder volgt een lijst van de meest voorkomende alternatieve en aanvullende therapieën voor elleboogslijmbeursontsteking:

  • Warm- en koudetherapie: de elleboog wordt blootgesteld aan beide uitersten van warmte, d.w.z. hij wordt in warm water gelegd en vervolgens in lauw water. De procedure wordt herhaald om te zien hoe het gebied reageert, waarbij ervoor moet worden gezorgd dat er geen brandwonden ontstaan. Het is ook belangrijk de behandelingstijd van ongeveer 20 minuten niet te overschrijden. De behandeling begint met warmte, gevolgd door koude en tenslotte wordt weer warmte gebruikt.
  • Compressietherapie: gewone bandages, elastische verbanden en elleboogbraces worden vaak door specialisten toegepast om de zwelling te verminderen. Deze worden volledig om de elleboog gelegd en comprimeren het gebied, maar niet te strak. Dit vermindert de spanning in de aderen en normaliseert de vaatwanden.
  • Thermotherapie: Als de elleboogslijmbeurs aanzienlijk is gevorderd, kan warmte worden toegepast om de pijn te verminderen. Oppervlakkige thermotherapie of diepe thermotherapie, waarbij de temperatuur rechtstreeks naar de weefsels gaat, kan worden toegepast. De technieken kunnen variëren en kunnen bestaan uit elektrische dekens, warme baden, geluidsgolven en lasers.
  • Natuurlijke remedies met planten: van soorten als kurkuma, gember tot uncaria tomentosa, of kattenklauw, zijn effectief in het verminderen van ontsteking en pijn. Maar omdat de interactie van hun bestanddelen met geneesmiddelen kan variëren, kunt u het beste een arts raadplegen voordat u deze methode toepast.
  • Gezonde leefgewoonten: zich bewust zijn van de behoefte aan rust van het gewricht en het gewricht niet blootstellen is essentieel. Voorzorgsmaatregelen nemen in uw dagelijkse routine of fysieke training kan ook helpen om overbelasting van de spier-peesstructuur van de elleboog te voorkomen.

Voedingssupplementen

Na overleg met een voedingsdeskundige kan deze bepaalde vitaminesupplementen aanbevelen om de conditie van de elleboog te voorkomen en te verbeteren. Bijvoorbeeld vitamine A, die als antioxidant werkt om weefsels te herstellen, of B-complex voor de gezondheid van de weefsels zijn enkele vaak voorgeschreven elementen.

Daarnaast is het mogelijk om zouten en mineralen in te nemen die het getroffen gebied helpen versterken om gewrichtsstijfheid en ontsteking van de slijmbeurs te verminderen.

Fysiotherapeutische behandelingen

Deze vorm van therapie bestaat uit het gebruik van mobiliteitsoefeningen om het gewricht te rekken en op te tillen via herhaalde, kortdurende routines. Dit versterkt de spieren en voorkomt atrofie, maar zonder het gebied te belasten.

Aan de andere kant kan ultrageluid worden gebruikt door middel van mechanische golven die warmte opwekken, die de patiënt niet waarneemt en waarbij hij kan profiteren van alle voordelen van thermotherapie. Ook elektrotherapie kan worden toegepast. Hierbij wordt een elektrochemisch effect bereikt door middel van elektronische stromen om het pijngevoel te verlichten, een kalmerend effect te produceren en diepe zwellingen te verminderen.

Geneesmiddelen

De meest gebruikte geneesmiddelen bij dit soort therapie zijn de NSAID ontstekingsremmers, die geen steroïden bevatten. Tot deze groep behoren ibuprofen, aspirine en ketoprofen. Daarnaast kunnen antibiotica worden gebruikt om de infectie uit te roeien en in sommige gevallen worden ontstekingsremmende corticosteroïden per injectie gebruikt.

Er zij op gewezen dat deze therapie moet worden voorgeschreven en geleid door een arts en nooit zelf mag worden toegepast, omdat dit ernstige gevolgen kan hebben voor de patiënt.

Chirurgie en vochtverwijdering

Men mag niet vergeten dat bursitis een teveel aan vocht is in de slijmbeurs onder het olecranon, dus in meer gevorderde gevallen van de ziekte is het mogelijk een naald rechtstreeks in de slijmbeurs te steken om het vocht af te voeren.

Bursectomie is ook een techniek om overtollig bot te verwijderen dat een goed herstel van de ziekte in de weg staat. Deze chirurgische ingreep wordt onder plaatselijke verdoving uitgevoerd.

Wat zijn de meest effectieve preventiemethoden voor elleboogslijmbeursontsteking?

Wat zijn de meest effectieve preventiemethoden voor elleboogslijmbeursontsteking?

De gewrichten in de uiteinden van de armen worden dagelijks gebruikt en daarom moeten de ellebogen worden verzorgd. Daarom is het goed om, voordat de ziekte optreedt, preventieve maatregelen te nemen, die hieronder worden opgesomd:

  • Opwarming van de ledematen: het gewrichtsgebied gedurende ongeveer 15 minuten voorbereiden op de oefening is nooit verkeerd. Het is een veilige methode om blessures, trauma's of ontstekingen zoals bursitis te voorkomen. Elke sport of werkactiviteit vereist andere opwarmingen, dus het is raadzaam uw arts te bezoeken om het beste advies voor elk geval te krijgen.
  • Vermijd te veeleisende activiteiten: als uw werk taken omvat die een te grote belasting voor de gewrichten vormen, of als u een sport beoefent die een grote inspanning van de elleboog vereist, is het noodzakelijk tijd te nemen om te rusten en het gewricht te beschermen met bandages of andere compressie-elementen. Als u niet hoeft te werken of veeleisende oefeningen doet, kunt u die beter vermijden.
  • Gebruik uw elleboog niet als steunpunt: het is het beste om de gewoonte te vergeten om uw elleboog op ruwe en harde oppervlakken te laten rusten, vooral als u geneigd bent veel tijd in dezelfde houding door te brengen. Door af en toe van houding te veranderen voorkomt u overbelasting van de slijmbeurzen.
  • Doe nooit aan geforceerde rotaties: een plotselinge rotatiebeweging kan de ontstekingsaandoening uitlokken. Dit wordt nog verergerd als het gewricht niet vooraf is opgewarmd. Zorg er daarom voor dat u de elleboog niet snel roteert door te veel kracht op het gewricht uit te oefenen.
  • Eet een gezond dieet: een ongezond dieet verhoogt het urinezuurgehalte dat tot jicht leidt. Het is beter om voedingsmiddelen toe te voegen die rijk zijn aan vezels, antioxidanten en voedingsstoffen.
  • Vermijd langdurige bewegingen: steeds opnieuw gooien en slaan verslijt de kracht van de slijmbeurzen. Rustperiodes zijn belangrijk voor het weefsel om zuurstof te krijgen en te rusten.
  • Til geen zware dingen: dit voorkomt overbelasting van de slijmbeurs, spieren en pezen van de elleboog. Zo wordt het risico op ontsteking van de slijmbeurs geminimaliseerd.

Referenties

  1. Blackwell, J. R., Hay, B. A., Bolt, A. M., & Hay, S. M. (2014). Olecranon bursitis: een systematisch overzicht. Shoulder & Elbow, 6(3), 182-190. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/1758573214532787
  2. Floemer, F., Morrison, W. B., Bongartz, G., & Ledermann, H. P. (2004). MRI-kenmerken van bursitis olecranon. American Journal of Roentgenology, 183(1), 29-34. https://citeseerx.ist.psu.edu/document?repid=rep1&type=pdf&doi=e7cce321d245997111e71d15a926e567c5f1a195
  3. Del Buono, A., Franceschi, F., Palumbo, A., Denaro, V., & Maffulli, N. (2012). Diagnose en management van olecranon bursitis. de chirurg, 10(5), 297-300. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1479666X12000108
  4. Degreef, I., & De Smet, L. (2006). Complicaties na resectie van de olecranon bursa. Acta orthopaedica belgica, 72(4), 400. http://www.actaorthopaedica.be/assets/1005/04-Degreef_et_al.pdf
  5. Nirschl, R. P. (1984). Arm Care. Relief and Prevention for Shoulder Tendonitis, Tennis Elbow, Bursitis and Wrist Sprain in Athletics and Other Activities. Medical Sports, Inc., Publications Division, PO Box 7187, Arlington, VA 22207. https://eric.ed.gov/?id=ED261991
  6. McAfee, J. H., & Smith, D. L. (1988). Olecranon en prepatellaire bursitis. Diagnose en behandeling. Western Journal of Medicine, 149(5), 607. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1026560/
  7. Reilly, D., & Kamineni, S. (2016). Olecranon bursitis. Journal of shoulder and elbow surgery, 25(1), 158-167. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1058274615004693
  8. Khodaee, M. (2017). Gemeenschappelijke oppervlakkige bursitis. American family physician, 95(4), 224-231. https://www.aafp.org/pubs/afp/issues/2017/0215/p224.html
  9. Rasmussen, K. J. E., & Fanø, N. (1985). Trochanteric bursitis: behandeling door corticosteroïde injectie. Scandinavisch tijdschrift voor reumatologie, 14(4), 417-420. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3109/03009748509102047
  10. Sayegh, E. T., & Strauch, R. J. (2014). Behandeling van olecranon bursitis: een systematische review. Archives of orthopaedic and trauma surgery, 134, 1517-1536. https://link.springer.com/article/10.1007/s00402-014-2088-3
Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00