Slijmbeursontsteking van de achillespees

Bij een slijmbeursontsteking van de achillespees is het noodzakelijk zo snel mogelijk naar een arts te gaan om te voorkomen dat de ontsteking in de retrocalcaneale en onderhuidse calcaneale slijmbeurzen voortschrijdt en het teveel aan gewrichtsvloeistof daarin geleidelijk toeneemt. Daarom is het goed te weten wat deze ziekte is en wat de oorzaken ervan zijn.

Wij nodigen u uit om verder te lezen, want in de volgende paragrafen vindt u alle informatie over deze kwaal die in de enkel ontstaat. U zult ook leren over de symptomen en behandelingen die u zullen helpen om de ontsteking te verminderen. Laten we beginnen.

Wat is achillespees slijmbeursontsteking?

Slijmbeursontsteking van de achillespees is een inflammatoire, niet-degeneratieve en pijnlijke aandoening die voorkomt in de hielen van de voet. Het treedt op wanneer een van de retrocalcaneale of subcutane calcaneale slijmbeurzen gedurende langere tijd wordt blootgesteld aan druk, infectie of andere pathologische factoren. Men mag niet vergeten dat deze afgeplatte slijmbeurzen synoviale vloeistof bevatten om de wrijving bij beweging van de hiel te minimaliseren.

De afwijking in deze zakjes tussen het hielbeen en de achillespees (weefsel dat de soleus, plantaris delta en gastrocnemius met de benige formatie verbindt) veroorzaakt zwelling, verlies van beweeglijkheid en roodheid in het gebied. Bursitis kan worden behandeld met conventionele therapieën en, in ernstigere gevallen, met een operatie.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren voor slijmbeursontsteking van de hiel van de voet?

Oudere mensen hebben meer kans op een onderhuidse slijmbeursontsteking van de hiel, door de vervorming van de botten. Maar het is belangrijk te verduidelijken dat dit niet de enige risicofactor is die tot de ontstekingsziekte kan leiden.

Hier is een lijst van andere terugkerende oorzaken van achillesbursitis

• Nauwsluitende schoenen: schoenen met hoge hakken oefenen bij het bewegen een voortdurende druk uit op het enkelgewricht. Deze constante druk irriteert de slijmbeurzen, waardoor synoviaal vocht zich ophoopt, wat leidt tot slijmbeursontsteking.
• Activiteiten met een hoge impact: activiteiten zoals wandelen, springen, rennen of joggen zijn normaal. Maar als het te veel wordt gedaan, wordt de slijmbeurs blootgesteld aan meer stimulatie dan hij aankan, waardoor er smering nodig is om te voorkomen dat de botten elkaar raken. Hierdoor neemt de synoviale vloeistof toe.
• Trauma: het krijgen van klappen op de bovenkant van de hiel kan een ontstekingsafwijking in de slijmbeurs veroorzaken. Deze zwellen niet alleen op, maar er ontstaat soms ook oedeem door het vasthouden van bloed door kneuzingen.
• Overbelasting: wanneer het hielgewricht langdurig wordt blootgesteld aan bewegingen met overmatig gewicht, hetzij op het lichaam, hetzij door het tillen van zware voorwerpen, wordt er meer druk op het gewricht uitgeoefend dan normaal en kunnen de slijmbeurzen opzwellen.
• Inflammatoire reumatoïde artritis: Deze ziekte beschadigt de gewrichten in de weefsels, dus de synoviale slijmbeurzen zijn niet vrijgesteld van schade. In feite is artritis potentieel het schadelijkst voor de kleine delen van de ledematen. Daar zijn verschillende redenen voor, maar de meest voorkomende is de slechte botvorming die artritis veroorzaakt, waardoor de synoviale zakjes minder goed opengaan.
• Jichtziekte: Jicht met zijn afzettingen van urinezuur in het lichaam van de gewrichten speelt ook een rol bij de ontsteking van de gewrichtszakken. Wanneer deze kristalconcentraties optreden, zwellen de weefsels en slijmbeurzen op en veroorzaken ze pijn.
• Botafwijkingen: diverse afwijkingen in de botten van de voet zorgen meestal voor extra druk in de gewrichtszakken. Dit komt door de nauwe holte die pees, bot en slijmbeurs met elkaar verbindt. Zo wordt een hoge plantaire boog bij het syndroom van Haglund in verband gebracht met slijmbeursontsteking van de achillespees.
• Infectueuze bacteriën: om verschillende redenen, of het nu gaat om verwondingen of huidbreuken, kunnen schadelijke bacteriën zich in de gewrichtskapsels nestelen; een van de meest voorkomende ziekteverwekkers zijn grampositieve cocci. Bij infectie reageert het lichaam met verschillende afweermechanismen van het immuunsysteem door het vochtgehalte in de hiel te verhogen.
• Slechte voeding: patiënten die vetrijk voedsel in hun dieet opnemen, kunnen leiden tot de ophoping van microkristallen in het hyaliene kraakbeen. Hierdoor ontstaan botsporen, die we in eerdere hoofdstukken hebben besproken.
• Zittende levensstijl: gebrek aan beweging zorgt ervoor dat de spieren en pezen hun elasticiteit en stevigheid verliezen. Hierdoor wordt het gebied bij de geringste plotselinge of abrupte beweging belast, waardoor blessures ontstaan die kunnen leiden tot een toename van synoviaal vocht in de slijmbeurzen van de hiel.

Beste producten voor achillesbursitis

Bestseller

.

Belangrijkste symptomen die ons waarschuwen dat we achillesbursitis hebben

In het gewricht van de voet komen meerdere weke delen aandoeningen voor, waarvan de meest voorkomende zenuwcompressie, artritis, achillespeesontsteking en fasciitis plantaris zijn. Een belangrijk onderdeel om te bepalen of u lijdt aan achillespeesontsteking zijn daarom uw symptomen.

Daarom is het nuttig de meest kenmerkende tekenen van deze ziekte te kennen:

• Pijnscheuten: Bursitis is geen normale of gunstige situatie voor de patiënt. Daarom waarschuwt het lichaam vooraf door een zenuwreactie op te wekken die wordt waargenomen als intense, scherpe pijn in de hiel.
• Tintelend gevoel: als overbelasting, trauma of andere factoren het gewricht aantasten, beschadigen ze niet alleen de weefsels en botten, maar ook de zenuwen in de regio. Als gevolg daarvan kunnen tintelingen en gevoelloosheid optreden.
• Verlies van gevoel: net als het in het vorige punt genoemde symptoom van paresthesie is tijdelijk verlies van gevoel in de hiel een veel voorkomend teken van chronische slijmbeursontsteking. Dit wordt in verband gebracht met zenuwschade door langdurige zwelling en andere gerelateerde pathologieën.
• Toegenomen pijn bij het uitvoeren van bewegingen: omdat het zachte weefsel van de slijmbeurs geïrriteerd is, veroorzaakt elke beweging niet alleen pijn, maar verergert deze ook. Dit geldt vooral voor handelingen waarbij de voet wordt opgetild, neergelaten of gedraaid. Een gemakkelijke manier om dit te ontdekken is door op een ladder te klimmen of op uw tenen te gaan staan. Als er meer pijn optreedt, is het raadzaam met spoed een arts te raadplegen.
• Roodheid van de huid: de verhoogde bloedtoevoer naar het getroffen gebied veroorzaakt roodheid. Daarom kan de patiënt een zeer rode tint op de achterkant van de voet opmerken.
• Warmtegevoel: soms voelt de patiënt een hogere temperatuur bij de hiel, juist aan de achterkant van de voet. Dit symptoom is een gevolg van een hogere bloedstroom naar het getroffen gebied.
• Koorts: in tegenstelling tot een voorbijgaand warm gevoel is koorts een abnormaal hoge temperatuur in de regio. Als een dergelijk teken toeneemt, is het mogelijk dat de septische bursitis latent aanwezig is en onmiddellijke medische aandacht behoeft.
• Huiderosie: hoewel de ziekte inwendig is, heeft het lichaam de neiging merkbare uitwendige veranderingen te veroorzaken. Dat wil zeggen dat het getroffen gebied niet alleen rood en gevoelig is, maar ook een abnormale textuur kan hebben.

Welke behandelingen zijn er om de symptomen van achillespeesbursitis te verbeteren?

Bij de diagnose richt de behandeling zich op het verbeteren van de toestand van de slijmbeurs van de hiel. Dit gebied wordt vooral zo snel mogelijk ontlast en genezen, eventueel door de hele voet of de achterkant van de voet te immobiliseren. Daarnaast kunnen andere therapieën en gewrichtsbehandelingen worden aanbevolen, die hieronder worden besproken.

Alternatieve en aanvullende therapieën

Het doel van deze behandelingen is de symptomen te verminderen en de ziekte in remissie te brengen. We laten u hieronder de meest gebruikte therapieën zien:

• Warme en koude therapie: het afwisselen van koude kompressen op de hiel met warmte uitstralende elementen vermindert de ontsteking en de pijn door het activeren van de doorbloeding en het ontspannen van spieren en pezen. De warme of koude gelpacks moeten enkele minuten op het probleemgebied rusten om verbranding te voorkomen. Ongeveer 15 tot 20 minuten is meer dan genoeg.
• Compressietherapie: Het gebruik van compressie enkelbraces is gebruikelijk bij achillespeesbursitis. Dit gaat hand in hand met immobilisatie, compressie en het laten rusten van de voet op zachte delen zoals kussentjes. Terwijl deze enkelbeschermers de pees samendrukken, verlichten ze de druk in het gebied waardoor een doeltreffend compressie-effect ontstaat.
• Massagetherapie: om deze behandeling uit te voeren, moet u voorzichtig zijn en de arts vragen of het mogelijk is deze op de achilleshiel toe te passen. Hij/zij zal waarschijnlijk zeggen dat het alleen kan worden uitgevoerd door een professional, die het gewricht niet belast en geen druk uitoefent op de slijmbeurzen.
• Acupressuurtherapie: net als bij massagetherapie is het mogelijk om deze oosterse techniek, die gebaseerd is op druk op verschillende delen van het lichaam, alleen met de handen van de therapeut toe te passen. Maar dit moet worden toegepast door een acupressuurbeoefenaar.
• Thermotherapie: de toepassing van warmte op de hiel is een van de meest gebruikte technieken om de symptomen van deze ontstekingsziekte te verlichten. Het kan worden toegepast door middel van elektrische dekens, waterzakken of koude gels op het getroffen gebied. Dit stimuleert de verwijding van de bloedvaten, waardoor de ontsteking in de regio afneemt en de spier-peesstructuur ontspant.
• Natuurlijke remedies met planten: voetbaden zijn baden die op de voeten kunnen worden aangebracht om ontspanning en een gevoel van welzijn in de ledematen te veroorzaken. Meestal worden munt, gember, rozemarijn, wilg en citrusvruchten gebruikt. Men kan ook infusies innemen die ontspanning bevorderen, zoals boldo, lindebloesem en kamille.
• Gezonde leefgewoonten: om toekomstige blessures te voorkomen en de symptomen van bursitis te verbeteren, moet de patiënt opnieuw worden opgevoed. Dit houdt in dat ze veranderingen moeten aanbrengen in hun dagelijks leven. Zo wordt aanbevolen om te sporten, niet te roken of alcohol te drinken, gezond te eten, een correcte houding aan te nemen, enz.

Voedingssupplementen

Een behandeling met supplementen van magnesium, mangaan, selenium en zelfs chondroïtinesulfaat en glucosamine, de laatste twee aanwezig in hyalien kraakbeen, kan worden toegepast om de ontsteking te verminderen en de werking van de synoviale slijmbeurzen in de achilleshiel te verbeteren. Houd er rekening mee dat deze therapie alleen door de arts wordt aanbevolen, zodat de dosering en de frequentie van inname moeten worden voorgeschreven om toekomstige complicaties te voorkomen.

Fysiotherapeutische behandelingen

Bij fysiotherapie wordt de patiënt onderworpen aan verschillende technieken die helpen de opening van het gewricht te verbeteren en de ontsteking in de slijmbeurzen te verminderen.

De meest gebruikte technieken door fysiotherapeuten zijn:

• Oefeningen: herhalingen, stretching en hielbewegingen worden vastgesteld; deze omvatten plantair flexie, eversie, inversie en dorsiflexie. Daarnaast zijn er meerdere trainingen mogelijk die gericht zijn op verbetering van coördinatie en evenwicht.
• Low-level lasertherapie: In gevallen waarin conservatieve behandeling niet effectief is geweest, kan laagfrequente lasertherapie effectief zijn. Bij deze techniek wordt infrarood licht met een apparaat op het gewonde gebied toegepast om de cellen van energie te voorzien en herstel te bevorderen. Het beste van alles is dat het een pijnloze therapie is met weinig bijwerkingen.
• Microstroom: Microstroomtherapie wordt veel gebruikt voor retrocalcaneale aandoeningen. Er wordt een voor het menselijk oog onmerkbaar elektrisch signaal van lage intensiteit uitgezonden, dat de elektrochemie van de zachte weefsels activeert.
• Contrastbaden: het verschil met warme en koude therapie is dat bij deze behandeling oefeningen worden gedaan onder water van verschillende temperaturen. Het bestaat uit het onderdompelen van de voeten in koud water en vervolgens in heet water, maar niet te heet. Hierbij worden de warme en koude baden meerdere malen afgewisseld tot verlichting, vermindering van de zwelling en stopzetting van de pijn is bereikt. Het moet worden toegepast onder toezicht van een gezondheidsspecialist, die het gewricht met zachte en constante bewegingen beweegt.

Medicijnen

Het eerste dat duidelijk moet zijn, is dat farmacologische therapie moet worden toegepast door een arts, die de omvang van de ziekte en de soorten voor te schrijven medicatie zal bepalen. Daarom is zelfmedicatie nooit nuttig.

Het kan inwendige bloedingen, lever- en maagdarmstoornissen veroorzaken, naast het verergeren van de symptomen van achillespeesontsteking. Ontstekingsremmers, corticosteroïden en, in ernstigere gevallen, injecteerbare antibiotica behoren tot de geneesmiddelen bij uitstek voor achillesbursitis.

Chirurgie en vochtverwijdering

Dit type behandeling wordt alleen in ernstige gevallen toegepast. Drainage van het gewrichtsvocht kan worden toegepast door middel van een kleine klep die in het getroffen gebied wordt geplaatst of door middel van naalden waarbij het overtollige vocht in spuiten wordt gedeponeerd. Als de bovenstaande behandeling geen succes heeft gehad, wordt de patiënt waarschijnlijk doorverwezen voor een operatie om de aangetaste slijmbeurzen te verwijderen; dit staat bekend als een bursectomie.

Wat zijn de meest effectieve preventiemethoden voor hielspoorontsteking?

Het zware mechanische werk van de enkel en de hiel maakt dit gebied gevoelig voor slijmbeursontsteking. Daarom is het raadzaam de achilleshiel te verzorgen en slijmbeursontsteking te voorkomen, zodat het gewricht altijd goed blijft functioneren.

Wij tonen u hieronder verschillende preventieve methoden waarmee u rekening moet houden

• Opwarmingsoefeningen doen: het is raadzaam om vóór elke fysieke activiteit opwarmingsoefeningen te doen zodat het neuromusculaire systeem en het cardiorespiratoire systeem beginnen te activeren. Dit verhoogt de viscositeit van de synoviale vloeistof in de slijmbeurzen.
• Draag geschikt en comfortabel schoeisel: Aangezien de hielen het hele gewicht van het lichaam dragen en voortdurend beweging en wrijving hebben, is het essentieel om comfortabel schoeisel te dragen. Dit zal de impact van het lopen, rennen en klimmen zachter helpen opvangen. Op die manier werken de slijmbeurzen gewoon met de juiste gewrichtsbreedte en wordt een teveel aan gewrichtsvloeistof vermeden.
• Gebruik orthopedische inlegzolen: deze zijn ontworpen om een uniforme voetafdruk te behouden. Dit is nuttig voor iedereen, maar vooral voor sporters, arbeiders en mensen met een neiging tot plantaire afwijkingen. Dit voorkomt misvormingen zoals het ontstaan van osteofyten die uiteindelijk retrocalcaneale bursitis veroorzaken.
• Maak geen plotselinge bewegingen: als een lichte ontsteking of overbelasting wordt vermoed, is het niet verstandig om bewegingen te blijven maken die pijn veroorzaken. De slijmbeurs niet tot het uiterste drijven is een van de belangrijkste preventieve maatregelen om letsel te voorkomen.
• Eet gezond en vermijd een zittende levensstijl: altijd kiezen voor een evenwichtige voeding rijk aan vitamine D en Omega 3 zal u helpen een gezond gewricht te behouden, waardoor de slijmbeurs in uw voeten niet ontstoken raakt. Dit wordt ook bevorderd door minstens 30 minuten per dag te wandelen of te fietsen als u veel zit.

Referenties

1. Van Dijk, C. N., Van Sterkenburg, M. N., Wiegerinck, J. I., Karlsson, J., & Maffulli, N. (2011). Terminologie voor achillespees gerelateerde aandoeningen. Kniechirurgie, Sporttraumatologie, Arthroscopie, 19, 835-841. https://link.springer.com/article/10.1007/s00167-010-1374-z
2. Mazzone, M. F., & McCue, T. (2002). Veel voorkomende aandoeningen van de achillespees. American family physician, 65(9), 1805-1811. https://www.aafp.org/pubs/afp/issues/2002/0501/p1805.html
3. Schepsis, A. A., Jones, H., & Haas, A. L. (2002). Achillespeesaandoeningen bij sporters. The American journal of sports medicine, 30(2), 287-305. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/03635465020300022501
4. Mathieson, J. R., Connell, D. G., Cooperberg, P. L., & Lloyd-Smith, D. R. (1988). Sonography of the Achilles tendon and adjacent bursae. American Journal of Roentgenology, 151(1), 127-131. https://www.ajronline.org/doi/abs/10.2214/ajr.151.1.127
5. Kleinman, M., & Gross, A. E. (1983). Achillespeesruptuur na steroïde injectie. Verslag van drie gevallen. JBJS, 65(9), 1345-1347. https://journals.lww.com/jbjsjournal/Citation/1983/65090/Achilles_tendon_rupture_following_steroid.19.aspx
6. McAfee, J. H., & Smith, D. L. (1988). Olecranon en prepatellaire bursitis. Diagnose en behandeling. Western Journal of Medicine, 149(5), 607. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1026560/
7. Reilly, D., & Kamineni, S. (2016). Olecranon bursitis. Journal of shoulder and elbow surgery, 25(1), 158-167. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1058274615004693
8. Khodaee, M. (2017). Gemeenschappelijke oppervlakkige bursitis. American family physician, 95(4), 224-231. https://www.aafp.org/pubs/afp/issues/2017/0215/p224.html
9. Rasmussen, K. J. E., & Fanø, N. (1985). Trochanteric bursitis: behandeling door corticosteroïde injectie. Scandinavisch tijdschrift voor reumatologie, 14(4), 417-420. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3109/03009748509102047
10. Sayegh, E. T., & Strauch, R. J. (2014). Behandeling van olecranon bursitis: een systematische review. Archives of orthopaedic and trauma surgery, 134, 1517-1536. https://link.springer.com/article/10.1007/s00402-014-2088-3