Urazy golfowe łokcia

Znajomość pola golfowego, uwzględnienie pogody i zarządzanie siłą w każdym zamachu są kluczem do uniknięcia kontuzji w tym sporcie. Jeśli jesteś początkującym graczem, powinieneś być świadomy liczby możliwych urazów łokcia podczas gry w golfa.

Oto lista najczęstszych urazów łokcia i jak zastosować terapię PRICE , aby złagodzić ból i stan zapalny w ciągu pierwszych kilku minut, jeśli doznasz urazu. Dowiesz się również, które produkty są obecnie najlepsze na rynku i przyspieszają powrót do zdrowia.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów łokcia golfowego?

Pozycja przed piłką i rodzaj uderzenia określają zapotrzebowanie na łokcie. Wymach w jednej płaszczyźnie powinien być kierowany przez prawe ramię, podczas gdy lewe ramię kontroluje moc, ponieważ słaba technika lub chybienie strzałów z jakiegokolwiek powodu powoduje niepotrzebne zużycie ramion, co na dłuższą metę jest odczuwalne w łokciach.

Łokieć golfisty

Jest to silny ból w wewnętrznej części łokcia spowodowany powtarzającymi się ruchami, które przeciążają ścięgna łączące przedramię z tym stawem. Występuje również, gdy gracze nadmiernie zaciskają palce w poszukiwaniu większej przyczepności kija.

Jeśli problem zostanie rozwiązany wcześnie, przy pierwszych oznakach dyskomfortu, operacja nie jest konieczna. Konieczny jest jednak odpoczynek i dostosowanie sposobu zamachu, od sposobu trzymania kija po siłę zamachu.

Łokieć tenisisty

Nie ogranicza się do tenisistów, jest również powszechny w golfie. Chociaż ból koncentruje się w łokciu, uraz ma swoje źródło w sposobie poruszania nadgarstkiem i chwycie kija.

Dlatego ważne jest, aby znać każdy rodzaj uderzenia, które będziesz wykonywać, a każdy z nich powinien być ćwiczony z niską intensywnością przed rozpoczęciem gry. Jaka jest różnica w przypadku łokcia golfisty? Ból pojawia się po zewnętrznej stronie łokcia. Nadal będziesz potrzebować odpoczynku i leczenia regeneracyjnego, aby złagodzić dyskomfort i utrzymać aktywność.

Zapalenie kaletki łokciowej

Złe skręcenie łokcia lub silne uderzenie powoduje zapalenie kaletki maziowej z tyłu ł okcia i tworzy bolesne guzy, jeśli nie zostaną one na czas usunięte.

Kaletki to wypełnione płynem worki, które amortyzują staw przed tarciem i pomagają wytrzymać urazy. Gdy kaletka jest nadmiernie uciskana przez nieprawidłowe zgięcie łokcia, powoduje to również ten stan. Dyskomfort ten można zauważyć w postaci nieoczekiwanego, niewielkiego zgrubienia na łokciu.

Skręcenie stawu łokciowego

Jest to skręcenie, które powoduje zerwanie więzadeł otaczających stawy w łokciu. Może to być uszkodzenie kilku włókien lub całego odcinka więzadła, co określa stopień skręcenia i czas rekonwalescencji.

Jakie są przyczyny skręcenia stawu łokciowego? Może być spowodowane upadkiem z wyciągniętym ramieniem lub skręceniem, na które ramię nie jest odporne. Wskazane jest rozpoznanie pola i ocena miejsca, w które należy uderzyć, zanim dowiemy się, jaką pozycję przyjąć, pamiętając, że transfer energii w uderzeniach jest wysoki.

Pęknięcie kości

Nadmierne skręcenie ramienia może spowodować pęknięcie jednej z trzech kości tworzących staw łokciowy. Często nie odczuwa się bólu, ale zauważa się nacisk na łokieć lub silne ruchy, które ostrzegają, że coś jest nie tak.

Jest to minimalne złamanie, które nie wymaga unieruchomienia ramienia, ale dużo odpoczynku, aby szczeliny ponownie się zrosły.

Podwichnięcie łokcia

Uraz ten występuje, gdy występuje już nadmierny transfer energii, powodując odłączenie jednej z kości od stawu. Najczęściej głowa kości promieniowej zostaje przesunięta z miejsca przez pociągnięcie za kończynę, a także w zwykłej pozycji ramienia podczas chwytania kija i zamachu.

Najlepiej jest natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną, bez stosowania metody PRICE, ponieważ nie są to urazy tkanek miękkich.

Nadwyrężenie więzadeł

Ciągłe powtórzenia wykonywane przez golfistę czasami nie skutkują skręceniami ani rachunkami, ale może wystąpić dyskomfort spowodowany nadmiernym obciążeniem więzadeł w łokciu.

Więzadło poboczne przyśrodkowe jest tym, które najbardziej cierpi z powodu przeciążenia pracą, jest to dyskomfort, który rozwiązuje się poprzez zaprzestanie aktywności i utrzymanie względnego odpoczynku, to znaczy, że powrócisz do działania, gdy stan zapalny ustąpi i przejdziesz fizjoterapię. W takim przypadku wskazane jest zastosowanie terapii PRICE, którą poznasz w tym artykule.

Najlepsze produkty do leczenia urazów łokcia w golfie

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów łokcia u graczy w golfa?

Jest to zestaw kroków, które należy wykonać, aby zmniejszyć negatywne skutki niewielkiego urazu, tj. można go zastosować tylko wtedy, gdy masz do czynienia z dyskomfortem tkanek miękkich. Terapia RICE jest lepiej znana na świecie, choć obecnie została zmodernizowana do wersji PRICE z dużym ulepszeniem dla większych korzyści.

• Ochrona: Zawsze powinieneś mieć pod ręką klasyczny bandaż, aby zakryć łokieć i zapobiec nagłym i mimowolnym ruchom powodującym dalsze uszkodzenia urazu. Nie zaciskaj go zbyt mocno. Ten krok da czas na lepszą ocenę dotkniętego obszaru i poszukiwanie specjalistycznej opieki.
• Odpoczynek: Należy unikać niepotrzebnych ruchów, które mogłyby spowodować dalsze uszkodzenie urazu, dlatego na początku należy całkowicie odpocząć, a następnie można wykonywać lekkie ruchy. Dobry odpoczynek powinien trwać od 48 do 72 godzin, w zależności od postępów w rekonwalescencji.
• Lód: Celem jest kontrolowanie stanu zapalnego i bólu. Jeśli przykładanie lodu do skóry trwa dłużej niż 20 minut, prawdopodobne jest drętwienie dotkniętego łokcia.
• Kompresja: Ortezy łokcia są najlepsze w takich przypadkach, ponieważ mają idealny kształt, aby zapewnić większą ochronę i zmniejszyć obrzęk. Jeśli nie masz ortezy na łokieć, użyj elastycznego bandaża, który powinien pozostać na miejscu tak długo, jak długo utrzymuje się obrzęk.
• Uniesienie: Wymieszaj tę technikę z poprzednimi, pomaga ona obniżyć obrzęk poprzez podniesienie łokcia powyżej poziomu serca. Dobrym sposobem na to jest położenie się i uniesienie całego ramienia na podkładce.

Odniesienia

1. Stockard, A. R. (2001). Urazy łokcia w golfie. Journal of Osteopathic Medicine, 101(9), 509-516. https://www.degruyter.com/document/doi/10.7556/jaoa.2001.101.9.509/html.
2. Simunovic, Z., Trobonjaca, T., & Trobonjaca, Z. (1998). Leczenie zapalenia nadkłykcia przyśrodkowego i bocznego - łokcia tenisisty i golfisty - za pomocą laseroterapii niskiego poziomu: wieloośrodkowe, podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badanie kliniczne na 324 pacjentach. Journal of clinical laser medicine & surgery, 16(3), 145-151. https://www.liebertpub.com/doi/abs/10.1089/clm.1998.16.145
3. Ciccotti, M. G., & Ramani, M. N. (2003). Medial epicondylitis. Sports Medicine and Arthroscopy Review, 11(1), 57-62. https://journals.lww.com/sportsmedarthro/Abstract/2003/11010/Medial_Epicondylitis.8.aspx
4. Shiri, R., Viikari-Juntura, E., Varonen, H., & Heliövaara, M. (2006). Prevalence and determinants of lateral and medial epicondylitis: a population study. American Journal of Epidemiology, 164(11), 1065-1074. https://academic.oup.com/aje/article/164/11/1065/61970.
5. Jobe, F. W., & Ciccotti, M. G. (1994). Boczne i przyśrodkowe zapalenie nadkłykcia kości łokciowej. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 2(1), 1-8. https://journals.lww.com/jaaos/Abstract/1994/01000/Lateral_and_Medial_Epicondylitis_of_the_Elbow.1.aspx.
6. Thériault, G., & Lachance, P. (1998). Urazy golfowe: przegląd. Sports medicine, 26, 43-57. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199826010-00004
7. McCarroll, J. R. (1996). Częstotliwość urazów golfowych. Clinics in sports medicine, 15(1), 1-7. https://europepmc.org/article/med/8903705
8. McHardy, A., Pollard, H., & Luo, K. (2006). Urazy golfowe: przegląd literatury. Sports Medicine, 36, 171-187. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-200636020-00006
9. Batt, M. E. (1992). Badanie urazów golfowych u golfistów amatorów. British Journal of Sports Medicine, 26(1), 63-65. https://bjsm.bmj.com/content/26/1/63.short
10. Edwards, N., Dickin, C., & Wang, H. (2020). Ból krzyża i golf: Przegląd biomechanicznych czynników ryzyka. Sports Medicine and Health Science, 2(1), 10-18. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2666337620300068