Kontuzje barków w boksie

Podczas walki bokserskiej może dojść do ponad 1600 ciosów, więc zużycie stawu, takiego jak bark, jest jedną z najczęstszych rzeczy, które możemy zaobserwować, albo z powodu nadużywania, albo po prostu z powodu ciągłych ciosów otrzymywanych od przeciwnika.

W tym artykule dowiesz się, czym są kontuzje barku, które występują w boksie i innych sportach kontaktowych, abyś wiedział, jak sobie z nimi radzić, a przede wszystkim jak je zidentyfikować, aby zapobiec ich postępowi i przekształceniu się w przewlekły problem wymagający operacji.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów barku w sportach walki, takich jak boks?

Oprócz twarzy i kostek, barki również cierpią z powodu ciężkich treningów i profesjonalnych walk bokserskich. Jako bokser powinieneś być świadomy wszystkich możliwych urazów barku, których możesz się nabawić.

Uraz mankietu rotatorów

Wiele kontuzji wynika z problemów okołostawowych, które są zaburzeniami struktur w pobliżu stawu barkowego, ale nie samego stawu. Mankiet rotatorów to obszar składający się z czterech mięśni, których zadaniem i funkcją jest stabilizacja łopatki. Mięśnie te to: mięsień nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, teres minor i długa część mięśnia dwugłowego ramienia.

Mankiet rotatorów jest podatny na naderwania i zerwania w wyniku silnych uderzeń i powtarzających się ruchów, które wykonują bokserzy. Dzięki tym mięśniom ramiona poruszają się swobodnie i okrężnie, a w przypadku ich zapalenia niemożliwe jest nawet podniesienie ramienia bez bólu.

Zapalenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego

Chociaż mięsień nadgrzebieniowy jest częścią stożka rotatorów, ścięgno to również często ulega zapaleniu w całości, odizolowane od reszty mięśni w wyniku uderzenia o worek bokserski lub przeciwników, i jest jedną z niewielu kontuzji, na które cierpią zawodnicy atakujący. Jest to znane jako zapalenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego, stan, który powoduje ból podczas podnoszenia ramienia lub wykonywania innych czynności mechanicznych tego stawu.

W przypadku wykrycia zapalenia ścięgna tego typu, należy również sprawdzić mięśnie związane ze stawem ramienno-łokciowym. Dostępne są takie techniki, jak zespolenie tenoperiostealne i zespolenie mięśniowo-ścięgniste, aby zaradzić urazowi i osiągnąć powrót do zdrowia w jak najkrótszym czasie.

Zapalenie kaletki maziowej barku

Ciągłe powtarzanie uderzających ruchów na ringu powoduje znaczne zużycie stawów i zapalenie kaletki maziowej. Jest to mała, wypełniona płynem poduszka znajdująca się w każdym stawie, która amortyzuje silne uderzenia. Uraz ten zwykle nie występuje w wyniku pojedynczego uderzenia, ale z powodu postępującej degeneracji spowodowanej nadużywaniem barku do uderzeń podczas walki lub treningu.

Zwichnięcie barku

Może być częściowe lub całkowite i występuje, gdy kość ramienna zostanie wyciągnięta z pozycji, co zwykle powoduje również uszkodzenie więzadeł w pozostałej części stawu. Jest mało prawdopodobne, aby cios przeciwnika spowodował tę kontuzję, więc jest bardziej prawdopodobne, że zostanie ona zaobserwowana podczas treningu, chociaż zły upadek na ringu może również ją spowodować. Wielu bokserów ze zwichnięciami wraca do normalnej aktywności w ciągu kilku tygodni, jest to kwestia prawidłowego wykrycia uszkodzenia i rozpoczęcia leczenia.

Najlepsze produkty do regeneracji po kontuzjach ramion i barków w boksie

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów barku w boksie?

W obliczu kontuzji nie należy wykluczać żadnej możliwości, każdy staw, mięsień czy ścięgno może doznać urazu, dlatego najlepiej zastosować terapię taką jak PRICE, która ma na celu udzielenie pierwszej pomocy. Protokół PRICE jest aktualizacją terapii RICE, która jest bardziej znana na świecie.

• Ochrona: Stosuje się bandaż, który obejmuje całe dotknięte ramię lub szynę, aby je chronić i zapewnić, że uraz nie stanie się poważniejszy. Jest to najczęściej stosowane w przypadku zwichnięcia barku.
• Odpoczynek: Najważniejszą rzeczą do zrobienia jest zaprzestanie poruszania stawem barkowym. Odpoczynek powinien trwać od 24 do 48 godzin, w zależności od dyskomfortu boksera. Temblak jest dobrym wsparciem dla ramienia podczas rekonwalescencji.
• Lód: Lód należy przykładać przez maksymalnie 20 minut, a następnie odpocząć, gdy stan zapalny stawu barkowego ustąpi lub nie. Lód należy przykładać do kontuzjowanej strony, gdzie obrzęk jest najbardziej widoczny.
• Kompresja: Ta sama szyna lub specjalny bandaż mogą być używane do utrzymywania barku lekko ściśniętego, aby obrzęk nie postępował w niekontrolowany sposób.
• Uniesienie: W przypadku urazu barku ramię powinno znajdować się powyżej poziomu serca. Celem jest zmniejszenie obrzęku i ograniczenie przepływu krwi do tego obszaru. Ten krok w połączeniu z zastosowaniem zimna jest skuteczny w osiągnięciu jak najmniejszych komplikacji związanych z urazem.

Najważniejsząrzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że terapia PRICE jest przydatna w przypadku drobnych urazów. W przypadku podejrzenia skręcenia lub zwichnięcia najlepiej jest przerwać walkę i natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną.

Odniesienia

1. Cornelia, Z., Steiner, I., Robert, B., Fiala, R., & Krifter, R. M. (2021). Urazy barku w boksie. A systematic Review. https://assets.researchsquare.com/files/rs-457153/v1/67bcddc3-e6a9-40fc-b61e-381f20519025.pdf?c=1652083164
2. Lenetsky, S., Brughelli, M., & Harris, N. K. (2015). Funkcja barku i pozycja łopatki u bokserów. Physical Therapy in Sport, 16(4), 355-360. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1466853X15000097
3. Lemme, N. J., Ready, L., Faria, M., DeFroda, S. F., Gil, J. A., & Owens, B. D. (2018). Epidemiologia urazów kończyn górnych związanych z boksem w Stanach Zjednoczonych. The Physician and sportsmedicine, 46(4), 503-508. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00913847.2018.1516478
4. Quillen, D. A., Wuchner, M., & Hatch, R. L. (2004). Ostre urazy barku. American Family Physician, 70(10), 1947-1954. https://www.aafp.org/pubs/afp/issues/2004/1115/p1947.html
5. Cools, A. M., Johansson, F. R., Borms, D., & Maenhout, A. (2015). Zapobieganie urazom barku u sportowców uprawiających sporty nad głową: podejście oparte na nauce. Brazilian journal of physical therapy, 19, 331-339. https://www.scielo.br/j/rbfis/a/7XDTVZYkJK6sQJLhSvGJQFz/
6. Zazryn, T. R., McCrory, P. R., & Cameron, P. A. (2008). Urazy neurologiczne w boksie i innych sportach walki. Neurologic clinics, 26(1), 257-270. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0733861907001272
7. Ross, R. J., Casson, I. R., Siegel, O., & Cole, M. (1987). Urazy bokserskie: ocena neurologiczna, radiologiczna i neuropsychologiczna. Clinics in sports medicine, 6(1), 41-51. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0278591920310577
8. Bledsoe, G. H., Li, G., & Levy, F. (2005). Ryzyko kontuzji w boksie zawodowym. Southern medical journal, 98(10), 994-999. https://www.researchgate.net/profile/Guohua-Li-7/publication/7472412_Injury_Risk_in_Professional_Boxing/links/59a44bafa6fdcc773a373b70/Injury-Risk-in-Professional-Boxing.pdf
9. Loosemore, M., Lightfoot, J., & Beardsley, C. (2015). Urazy bokserskie według lokalizacji anatomicznej: przegląd systematyczny. Medicina Sportiva: Journal of Romanian Sports Medicine Society, 11(3), 2583. https://medicinasportiva.ro/SRoMS/RMS/43/boxing-injuries-anatomical-location-review.pdf.
10. Jordan, B. D. (1987). Neurologiczne aspekty boksu. Archives of neurology, 44(4), 453-459. https://jamanetwork.com/journals/jamaneurology/article-abstract/586343