Urazy barku w badmintonie

Nie ma wątpliwości, że badminton jest najszybszym sportem na świecie, zarówno pod względem ruchów sportowca, jak i prędkości, z jaką lotka badmintona może osiągnąć 408 km/h w jednym uderzeniu.

Ze względu na całą tę aktywność, ramię często ulega zużyciu, a zły ruch może prowadzić do zapalenia ścięgien lub zwichnięć. Przedstawiamy najczęstsze urazy, jak sobie z nimi radzić za pomocą terapii PRICE i które produkty są najskuteczniejsze na rynku.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów barku podczas gry w badmintona?

Zwolnienie lekarskie z powodu kontuzji? Jest to nie do pomyślenia dla każdego sportowca, dla którego badminton jest zawodem. Ponieważ ten sport olimpijski nie jest łatwy do opanowania, nawet jeśli może się tak wydawać, istnieje ukryte ryzyko kontuzji.

Zwichnięcie barku

Zwichnięcie barku to skręcenie lub nadmierne rozciągnięcie więzadła. Więzadła to tkanki łączące kości stawu. Nawet upadki i kontuzje są ciosami, które powodują zwichnięcie. Głównym objawem jest ból, obrzęk, zasinienie i niemożność poruszania stawami. Czasami powrót na boisko zajmuje tylko kilka minut, chociaż tylko ból i obrzęk informują o tym, jak poważna jest sytuacja.

W badmintonie nie jest to bardzo częsta kontuzja, ale jedną z jej przyczyn jest upadek podczas próby dojścia do strzału przeciwnika zbyt daleko od naszej pozycji, przez co upadamy na bok z wyciągniętą ręką i uderzamy ją prosto w bark.

Zwichnięcie barku

Znane również jako zwichnięcia. Staw barkowy składa się z trzech kości: obojczyka, łopatki i kości ramiennej; gdy kość ramienna wyślizgnie się z miejsca, nazywa się to zwichnięciem. Ramię jest stawem o największym zakresie ruchu w ciele, więc jest to staw najbardziej podatny na zwichnięcia. Upadki powodują, że ciężar całego ciała koncentruje się na barku, co często jest największym powodem zwichnięcia barku podczas zawodów lub treningu podczas gry w badmintona.

Zapalenie ścięgna barku

Ścięgna to twarde sznury tkanek, które łączą mięśnie z kośćmi. Ich celem jest wspomaganie ruchu kości. Kiedy ścięgno ulega zapaleniu, dzieje się tak, ponieważ doszło do urazu lub urazu stawów. Chociaż nadgarstki i kostki są najczęstszymi częściami ciała, w których występuje zapalenie ścięgien, bark nie jest wyjątkiem. Dobry odpoczynek, unieruchomienie i uniesienie ramienia są zwykle wystarczające.

W badmintonie zapalenie ścięgna barku jest bardzo powszechne ze względu na zużycie, które jest generowane w tym stawie podczas wykonywania różnych rodzajów strzałów i zwrotów. Dlatego zaleca się wcześniejszą rozgrzewkę i schłodzenie po niej, aby wzmocnić więzadła i ścięgna stożka rotatorów.

Zapalenie kaletki stawu barkowego

W każdym stawie kości mają małą kaletkę, która amortyzuje naturalne wstrząsy i ruchy ciała. Kaletka również ulega zapaleniu i wtedy pojawia się zapalenie kaletki. Gracze badmintona często cierpią na zapalenie kaletki, gdy ten sam staw jest nadużywany lub z powodu urazu spowodowanego upadkiem podczas treningu lub zawodów.

Objawy obejmują ból i obrzęk, a czasami wymagane jest dalsze badanie fizykalne i prześwietlenie, aby upewnić się, że jest to zapalenie kaletki, a nie inna przyczyna. Leczenie nie wymaga inwazyjnych interwencji, a jedynie odpoczynku i przyjmowania leków.

Zamrożony bark

W rzeczywistości jest to adhezyjne zapalenie torebki stawowej, tak brzmi jego nazwa kliniczna. Objawy zaczynają się stopniowo i pogarszają w ciągu kilku dni, jeśli sportowiec nie wykrył, że coś jest nie tak. Ryzyko wzrasta w przypadku rekonwalescencji po chorobie lub zabiegu medycznym, który uniemożliwia poruszanie ramieniem, takim jak udar lub mastektomia. Na co należy zwracać uwagę? Zwracaj uwagę na każdy ruch ramienia, który może powodować ból podczas rzutu lub zwrotu.

Najlepsze produkty do rekonwalescencji po kontuzji barku w badmintonie

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów barku w badmintonie?

Wcześniej znana jako RICE, terapia PRICE jest bardziej skuteczną aktualizacją kroków, które należy wykonać w przypadku kontuzji:

• Ochrona: ochrona ta może być wykonana przez początkowy bandaż obejmujący cały kontuzjowany obszar. Oczywiste jest, że sportowiec powinien leżeć, jeśli dotyczy to kończyn dolnych, chociaż uraz barku można leczyć siedząc. Na tym etapie dąży się do względnego unieruchomienia. Jego zadaniem jest uniknięcie możliwych komplikacji w wyniku nieprawidłowego leczenia skręcenia lub nadwyrężenia.
• Odpoczynek: odpoczynek ma na celu maksymalne ograniczenie wszelkich ruchów dotkniętego stawu. Ponieważ nie wiadomo, czy jest to naciągnięcie mięśnia, nadciągnięcie ścięgna czy złamanie, najlepiej jest zachować spokój i odpoczywać, dopóki lekarz sportowy nie zakończy badania urazu. W niektórych przypadkach podczas odpoczynku stosuje się techniki fizjoterapii sportowej, takie jak drenaż limfatyczny, aby szybciej wchłonąć obrzęk w okolicy.
• Lód: nawet jeśli nie doszło do urazu, można zaobserwować, jak zawodnicy piłki nożnej lub koszykówki przykładają lód do stawów, aby uniknąć możliwego stanu zapalnego. Podczas kontuzji jest to właśnie to, co chcesz zrobić, aby zmniejszyć intensywność bólu i wyeliminować obrzęk tak bardzo, jak to możliwe. Stosowanie lodu ma dwa warunki: po pierwsze, należy go nakładać za pomocą chusteczki lub specjalnej torby, aby lepiej rozprowadzić zimno na kontuzji. Po drugie, długotrwałe stosowanie lodu powoduje zwężenie naczyń krwionośnych i zwiększenie obrzęku. Co jest zalecane? Przykładaj lód tylko przez 15 do 20 minut i zrób sobie przerwę.
• Kompresja: W tym kroku stosuje się inne bandaże funkcjonalne, aby wywrzeć nacisk na dotknięty staw. Ucisk powinien być umiarkowany, ponieważ nie chcemy powodować dalszych problemów z krążeniem. Tylko lekarz sportowy będzie wiedział, jaki ucisk i w jakim czasie zastosować, aby zapobiec pogłębieniu się kontuzji.
• Uniesienie: być może najprostszy etap, choć kluczowy. Ramię powinno być uniesione powyżej poziomu serca, aby zapewnić lepsze krążenie w dotkniętym obszarze. Pozwala to na mniejszy obrzęk spowodowany działaniem grawitacji.

Odniesienia

1. Van der Hoeven, H., & Kibler, W. B. (2006). Urazy barku u tenisistów. British journal of sports medicine, 40(5), 435-440. https://bjsm.bmj.com/content/40/5/435.abstract.
2. Quillen, D. A., Wuchner, M., & Hatch, R. L. (2004). Ostre urazy barku. American Family Physician, 70(10), 1947-1954. https://www.aafp.org/pubs/afp/issues/2004/1115/p1947.html
3. Cools, A. M., Johansson, F. R., Borms, D., & Maenhout, A. (2015). Zapobieganie urazom barku u sportowców uprawiających sporty nad głową: podejście oparte na nauce. Brazilian journal of physical therapy, 19, 331-339. https://www.scielo.br/j/rbfis/a/7XDTVZYkJK6sQJLhSvGJQFz/
4. Hudson, V. J. (2010). Ocena, diagnostyka i leczenie urazów barku u sportowców. Clinics in sports medicine, 29(1), 19-32. https://www.sportsmed.theclinics.com/article/S0278-5919(09)00068-4/fulltext
5. Braun, S., Kokmeyer, D., & Millett, P. J. (2009). Shoulder injuries in the throwing athlete. JBJS, 91(4), 966-978. https://journals.lww.com/jbjsjournal/Abstract/2009/04000/Shoulder_Injuries_in_the_Throwing_Athlete.29.aspx
6. Krøner, K., Schmidt, S. A., Nielsen, A., Yde, J., Jakobsen, B. W., Møller-Madsen, B., & Jensen, J. (1990). Urazy w badmintonie. British journal of sports medicine, 24(3), 169-172. https://bjsm.bmj.com/content/24/3/169.short
7. Fahlström, M., Björnstig, U., & Lorentzon, R. (1998). Ostre urazy w badmintonie. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 8(3), 145-148. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1600-0838.1998.tb00184.x.
8. Jørgensen, U., & Winge, S. (1987). Epidemiologia urazów w badmintonie. International Journal of Sports Medicine, 8(06), 379-382. https://www.thieme-connect.com/products/ejournals/abstract/10.1055/s-2008-1025689
9. Hensley, L. D., & Paup, D. C. (1979). Badanie urazów w badmintonie. British Journal of Sports Medicine, 13(4), 156-160. https://bjsm.bmj.com/content/13/4/156.short
10. Pardiwala, D. N., Subbiah, K., Rao, N., & Modi, R. (2020). Urazy badmintona u elitarnych sportowców: Przegląd epidemiologii i biomechaniki. Indian Journal of Orthopaedics, 54(3), 237-245. https://link.springer.com/article/10.1007/s43465-020-00054-1