Zapalenie ścięgna rzepki

Zapoznaj się z poniższymi akapitami, jeśli chcesz wiedzieć, czym jest zapalenie ścięgna rzep ki kolana i jakie są czynniki ryzyka, które powodują to uszkodzenie włókien ścięgnistych. Aby to zrobić, będziesz musiał uważnie przeczytać wszystkie informacje, które pokażemy Ci w prosty sposób na temat objawów, które ostrzegą Cię o obecności mikropęknięcia w ścięgnach rzepki.

Ale to nie wszystko, co znajdziesz, wspomnimy również o różnych terapiach i zabiegach, które są obecnie stosowane w celu zmniejszenia objawów tendinopatii kolana. Zapraszamy do przeczytania tego artykułu do końca.

Czym jest tendinopatia rzepki?

Zapalenie, które występuje w ścięgnie rzepki znajdującym się w kolanie i łączącym rzepkę z kością piszczelową, znane jest jako tendinopatia rzepki. Uraz ten powoduje zerwanie włókien tkanki ścięgna, które może być bardzo małe lub, w ciężkich przypadkach, kilkumilimetrowe.

Zapalenie ścięgna jest spowodowane nadużywaniem kolana i brakiem dopływu krwi do dotkniętego obszaru. Prowadzi to do gromadzenia się mikrocząsteczek z toksycznymi substancjami, które powodują ból i niezdolność do prawidłowego poruszania stawem.

Jakie są przyczyny i czynniki ryzyka zapalenia ścięgna rzepki?

W poniższych punktach pokażemy, jakie są najczęstsze przyczyny, które mogą prowadzić do pojawienia się zapalenia ścięgna rzepki kolana

• Wymagające praktyki sportowe: Często spotyka się sportowców z tego typu dolegliwościami ze względu na wymagania stawiane stawowi podczas biegania lub skakania. Jest to również związane z tymi zawodami, w których tego typu działania są wymagane do wykonania zadania. Z drugiej strony, brak wcześniejszej rozgrzewki może również prowadzić do tendinopatii rzepki.
• Nadwaga pacjenta: Utrzymywanie nadmiernej masy ciała może prowadzić do mikro-naderwań włókien ścięgien, co będzie powodować stany zapalne w ścięgnach rzepki. Ponadto niezabezpieczone podnoszenie ciężkich przedmiotów również wywiera nadmierny nacisk na staw, prowadząc do zapalenia ścięgien w przyszłości.
• Wcześniejsze urazy: Zarówno uderzenia, jak i złamania mogą prowadzić do rozwoju zapalenia ścięgna rzepki. Wynika to z ekspozycji ścięgien w strukturze stawu, co może wpływać na włókna ścięgien lub je rozrywać.
• Brak aktywności fizycznej: Siedzący tryb życia jest czynnikiem sprzyjającym tego typu urazom ścięgien. Wynika to z faktu, że mięśnie i ścięgna nie są przyzwyczajone do utrzymywania aktywności, więc przy najmniejszym wysiłku cierpią i powodują nadmiar kwasu mlekowego, który nie może zostać całkowicie wyeliminowany przez krew.
• Choroby reumatoidalne: Zapalenie stawów i osteoporoza mogą powodować zapalenie ścięgien z powodu korozji kości tworzących kolano. Skutkuje to wadliwą amplitudą stawu, co prowadzi do zapalenia ścięgien.
• Zaawansowany wiek: Osoby powyżej 50 roku życia tracą elastyczność i kolagen w mięśniach, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zapalenia ścięgien.
• Nieodpowiednia dieta: Brak między innymi potasu i selenu prowadzi do tego, że struktura włókien ścięgien nie działa prawidłowo. Prowadzi to do pojawienia się zapalenia ścięgna rzepki spowodowanego pojawieniem się zanieczyszczeń we włóknach tkanek ścięgien.

Najlepsze produkty na zapalenie ścięgna rzepki

Bestseller

Główne objawy, które ostrzegają nas, że mamy zapalenie ścięgna kolana

Podobnie jak w przypadku wszystkich chorób, ciało ostrzega o nieprawidłowościach w organizmie, więc zapalenie ścięgna ma również charakterystyczne objawy.

Zobacz poniżej wszystkie objawy, które ostrzegają o obecności zapalenia ścięgna kolana:

• Skrzypiące odgłosy w dotkniętym obszarze: Stan zapalny powoduje, że przestrzeń ciała stawu nie działa prawidłowo, więc gdy pacjent porusza kolanem, wydaje odgłosy klikania.
• Obrzęk stawu: Jest to jeden z najbardziej charakterystycznych objawów zapalenia ścięgna rzepki i powstaje w wyniku gromadzenia się toksycznych substancji, które odkładają się we włóknach ścięgna. Wynika to z niezdolności przepływu krwi do ich wyeliminowania.
• Przenikliwy ból w okolicy ścięgna rzepki: Ostry ból pojawia się podczas zginania kolana, stania, chodzenia lub dotykania dotkniętego obszaru. Objaw ten jest spowodowany dużą liczbą korzeni nerwowych, które są uciskane przez stan zapalny.
• Utrata ruchomości stawu: Niezdolność do zginania kolana lub chodzenia jest charakterystycznym objawem tego urazu ścięgna. Drętwienie jest generowane w mięśniach i ścięgnach z powodu braku dopływu krwi do dotkniętego obszaru.
• Uczucie mrowienia: Parestezje i utrata czucia są częstymi objawami tego typu zapalenia ścięgien spowodowanego nadmierną ekspozycją nerwów w tym obszarze.
• Osłabienie mięśni: Pacjenci mogą mieć problemy z chodzeniem lub wstawaniem z krzesła. Jest to spowodowane brakiem dopływu krwi do ścięgien, które są odpowiedzialne za poruszanie strukturą mięśni.

Jakie metody leczenia są dostępne, aby poprawić i wyleczyć zapalenie ścięgna rzepki?

Objawy zapalenia ścięgna rzepki można kontrolować, a nawet doprowadzić do ich ustąpienia poprzez wdrożenie różnych metod leczenia i terapii.

Dowiedz się, które z nich są najważniejsze:

Terapie alternatywne i uzupełniające

Wśród różnych terapii uzupełniających i alternatywnych, które są stosowane w celu poprawy i leczenia zapalenia ścięgna rzepki, są następujące:

• Terapia ciepłem i zimnem: Właściwości zimna pomagają zmniejszyć stan zapalny i ból poprzez stymulowanie uwalniania endorfin, które działają jak naturalny środek przeciwbólowy. Ciepło natomiast przyczynia się do rozszerzenia ścian naczyń włosowatych znajdujących się we włóknach ścięgien, powodując lepsze krążenie krwi. W ten sposób produkty przemiany materii w ścięgnach są eliminowane, poprawiając samopoczucie i zwiększając prawdopodobieństwo remisji choroby.
• Terapia uciskowa: Zapalenie ścięgna rzepki kolana można leczyć za pomocą ortez kolana, elastycznych bandaży uciskowych lub taśm rzepkowych. Pomaga to utrzymać staw w prawidłowej pozycji, co stymuluje rozszerzenie naczyń włosowatych i umożliwia lepsze krążenie krwi. W ten sposób możliwe jest zmniejszenie obrzęku i bólu. Ponadto dzięki temu zabiegowi ścięgna tracą stały nacisk, pod którym znajdują się z powodu urazu i mogą odzyskać sprawność w krótszym czasie.
• Terapia masażem: Objawy spowodowane zapaleniem ścięgien w kolanie można zmniejszyć za pomocą terapii masażem. Polega ona na pocieraniu i rozcieraniu dotkniętego obszaru w celu stymulacji żyłek i tętniczek w tej części ciała. W ten sposób uzyskuje się lepsze krążenie krwi, generując lepszą wymianę składników odżywczych i tlenu między krwią a dotkniętymi włóknami.
• Terapia akupresurowa: Ten rodzaj orientalnej terapii medycznej ma na celu stymulację centralnego układu nerwowego i krążenia krwi. Odbywa się to poprzez strategiczne masowanie różnych punktów ciała przy użyciu samych palców i dłoni. Fizjoterapeuta wywiera kontrolowany nacisk na różne obszary, aby wywołać równowagę emocjonalną i ogólne dobre samopoczucie pacjenta.
• Termoterapia: Objawy wynikające z zapalenia ścięgien rzepki można poprawić i leczyć poprzez zastosowanie ciepła na dotkniętym obszarze. Stymuluje to dopływ krwi i optymalizuje wymianę tlenu i składników odżywczych między krwią a tkankami ścięgna. Rozszerzenie naczyń włosowatych zmniejsza ból i poprawia ruchy stawów.
• Naturalne środki zaradcze wykorzystujące rośliny: Istnieją różne rośliny lecznicze, które zapewniają korzyści w przypadku objawów zapalenia ścięgna rzepki. Wynika to z faktu, że składniki tych ziół zawierają środki przeciwbólowe i przeciwzapalne, chociaż możliwe jest również znalezienie roślin łagodzących. Z tego powodu pacjent poddany tego typu terapii zauważy zmniejszenie bólu i stanu zapalnego. Wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem przed spożyciem lub zastosowaniem ciepłych kąpieli z tymi ziołami.
• Nawyki zdrowego stylu życia: Zdrowe odżywianie, unikanie nadwagi i doskonalenie postawy to niektóre z celów tej terapii reedukacyjnej w celu poprawy i zwalczania zapalenia ścięgna rzepki. Leczenie koncentruje się na objazdowych konsultacjach z lekarzem, co pomaga lepiej radzić sobie z codziennymi zadaniami i sportem.

Suplementy diety

Celem tej terapii jest włączenie do diety pacjenta mikroelementów, których może brakować w organizmie. W ten sposób możliwe jest spożywanie proszków, płynów, tabletek lub pigułek, w których dominują sole mineralne i witaminy; nie można zapominać, że wszystkie te elementy są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania ścięgien kolana. Przed wdrożeniem tej terapii wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem, aby uniknąć możliwego zatrucia.

Zabiegi fizjoterapeutyczne

Fizjoterapia polega na stopniowej rehabilitacji pacjenta za pomocą ćwiczeń wzmacniających mięśnie i mobilność kolana. Osiąga się to poprzez zastosowanie wewnętrznego ciepła w dotkniętym obszarze, które nie generuje bólu i skutków ubocznych u pacjenta. Różne techniki mogą być stosowane w zależności od stopnia zaawansowania urazu i kryteriów fizjoterapeuty. Do najczęściej stosowanych należą laseroterapia, ultradźwięki i manewry koaptacji stawów.

Leki

W terapii farmakologicznej stosuje się opioidowe leki przeciwbólowe, przeciwzapalne NLPZ, a w niektórych przypadkach kortykosteroidy. Należy zauważyć, że leki te muszą być przepisane przez lekarza, który zweryfikował i potwierdził obecność stanu zapalnego w ścięgnach rzepki. Z tego powodu samoleczenie nie jest zalecane w żadnych okolicznościach ze względu na poważne konsekwencje, jakie może mieć.

Operacje

Aby przywrócić ruchomość kolana, lekarz może podjąć decyzję o przeprowadzeniu operacji ze względu na postęp i ciężkość choroby, której nie można leczyć konwencjonalnymi metodami. Z tego powodu stosuje się znieczulenie miejscowe lub ogólne w celu naprawy struktury ścięgna lub wymiany stawu w bardzo zaawansowanych przypadkach. Należy podkreślić, że przed przystąpieniem do zabiegu chirurgicznego należy wyczerpać wszystkie nieinwazyjne lub zapobiegawcze metody leczenia i środki zaradcze.

Zapobieganie zapaleniu ścięgna podkolanowego

Poznaj wszystkie metody, które pomogą Ci zapobiegać zapaleniu ścięgien kolana

• Kontroluj siedzący tryb życia: Codzienne ćwiczenia pomogą utrzymać ścięgna rzepki w dobrym stanie. W ten sposób tkanki ścięgien będą przyzwyczajone do aktywności, co pomoże uniknąć urazów ścięgien.
• Unikaj nadmiernej masy ciała: Nie zapominaj, że otyłość powoduje nadmierne obciążenie kolana, przez co ścięgna rzepki pracują nieprawidłowo. Z tego powodu utrzymanie idealnej wagi pomoże uniknąć zapalenia ścięgna kolana.
• Regularnie odwiedzaj swojego lekarza: Badania kliniczne i radiologiczne pomogą wykryć występowanie zerwania włókien ścięgien. Dlatego zaleca się odwiedzanie lekarza w celu wykonania serii badań profilaktycznych.
• Nie wykonuj niebezpiecznych czynności: Grupa ta obejmuje sporty lub prace, które stawiają nadmierne wymagania ścięgnom zlokalizowanym w kolanie. Jeśli jednak z jakiegoś powodu chcesz kontynuować te zadania, zaleca się wcześniejsze rozgrzanie struktury mięśniowo-ścięgnistej i użycie nakolanników lub odzieży uciskowej w celu ochrony stawu.
• Uwzględnij pokarmy bogate w białko: Składniki odżywcze w diecie pomogą utrzymać ścięgna kolanowe w dobrej kondycji.
• Zawsze staraj się poprawić propriocepcję: Konieczne jest utrzymywanie prawidłowej postawy, aby ruchy biometryczne nie wpływały na ekspozycję ścięgien rzepki. W tym celu należy wiedzieć, jak stać lub siedzieć, chodzić, a nawet podnosić przedmioty z ziemi.

Odniesienia

1. BENTLEY, G. (1970). Chondromalacja rzepki. JBJS, 52(2), 221-232. https://journals.lww.com/jbjsjournal/Abstract/1970/52020/Chondromalacia_Patellae.2.aspx
2. Levine, J. (1979). Chondromalacja rzepki. The Physician and Sportsmedicine, 7(8), 39-54. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00913847.1979.11948468.
3. Warden, S. J., & Brukner, P. (2003). Tendinopatia rzepki. Clinics in sports medicine, 22(4), 743-759. https://www.sportsmed.theclinics.com/article/S0278-5919(03)00068-1/fulltext
4. Visnes, H., & Bahr, R. (2007). Ewolucja treningu ekscentrycznego w leczeniu tendinopatii rzepki (kolano skoczka): krytyczny przegląd programów ćwiczeń. British Journal of Sports Medicine, 41(4), 217-223. https://bjsm.bmj.com/content/41/4/217.short
5. Blazina, M. E., Kerlan, R. K., Jobe, F. W., Carter, V. S., & Carlson, G. J. (1973). Kolano skoczka. Orthopedic Clinics of North America, 4(3), 665-678. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0030589820323439.
6. Millar, N. L., Silbernagel, K. G., Thorborg, K., Kirwan, P. D., Galatz, L. M., Abrams, G. D., ... & Rodeo, S. A. (2021). Tendinopatia. Nature reviews Disease primers, 7(1), 1. https://www.nature.com/articles/s41572-020-00234-1
7. Rees, J. D., Maffulli, N., & Cook, J. (2009). Postępowanie w przypadku tendinopatii. The American journal of sports medicine, 37(9), 1855-1867. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546508324283.
8. Maffulli, N., Wong, J., & Almekinders, L. C. (2003). Rodzaje i epidemiologia tendinopatii. Clinics in sports medicine, 22(4), 675-692. https://www.sportsmed.theclinics.com/article/S0278-5919(03)00004-8/fulltext
9. Riley, G. (2008). Tendinopatia - od nauk podstawowych do leczenia. Nature clinical practice Rheumatology, 4(2), 82-89. https://www.nature.com/articles/ncprheum0700.
10. Xu, Y., & Murrell, G. A. (2008). Podstawy naukowe tendinopatii. Clinical orthopaedics and related research, 466, 1528-1538. https://link.springer.com/article/10.1007/s11999-008-0286-4