Zapalenie stawu barkowego

Czynniki ryzyka powodujące zapalenie stawu barkowego są nieznane większości dorosłej populacji. Z tego powodu poniżej przedstawimy, czym jest choroba zwyrodnieniowa stawu barkowego i co ją powoduje. Wyjaśnimy również główne objawy tej dolegliwości.

Ale to nie wszystko, możesz również przeczytać o różnych rodzajach leczenia, które medycyna opracowała w celu poprawy i zmniejszenia objawów choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego. Zwróć uwagę na wszystkie szczegóły w tym poście, ponieważ powiemy Ci również o metodach zapobiegania tej chorobie.

Czym jest choroba zwyrodnieniowa stawu barkowego lub zapalenie stawu barkowego?

Chorobazwyrodnieniowa stawu łopatkowo-ramiennego to choroba, która wraz z upływem czasu pogarsza swój wpływ na tkanki barku, powodując przewlekłą erozję chrząstki szklistej. Stan ten wpływa na staw, który łączy panewkę łopatki z kością ramienną, powodując deformację jamy stawowej i obecność kolców kostnych.

Jedną z bezpośrednich konsekwencji tej choroby zapalnej jest utrata ruchu w ramieniu, ale dzięki masażowi, fizjoterapii i innym rodzajom leczenia możliwe jest kontrolowanie objawów i umożliwienie pacjentowi prowadzenia normalnego życia.

Jakie są przyczyny i czynniki ryzyka choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego?

Dowiedz się o okolicznościach i elementach, które narażają Twoje zdrowie na ryzyko, zwiększając prawdopodobieństwo wystąpienia choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego.

Zwróć uwagę na poniższą listę:

• Wcześniejsze urazy: Jest to jedna z najczęstszych przyczyn choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego, ponieważ staw doznał uderzeń, które wpływają na kość szklistą lub błonę maziową.
• Specyficzny dla choroby proces zwyrodnieniowy: Z czasem dochodzi do uszkodzenia tkanki chrzęstnej, co prowadzi do wystąpienia choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego. Może to być również spowodowane wcześniejszymi chorobami pacjenta.
• Zwichnięcia lub zerwania ścięgien: Chociaż urazy to wspomniane rodzaje wypadków, zdarzenia te można uznać za inne przyczyny choroby zwyrodnieniowej stawu łopatkowo-ramiennego.
• Wiek pacjenta: Choroba częściej występuje u osób w wieku powyżej 60 lat ze względu na utratę kolagenu w chrząstce stawowej.
• Ryzykowne czynności: Upadki, silne uderzenia i ciągłe podnoszenie ciężarów mogą prowadzić do choroby zwyrodnieniowej stawu łopatkowo-ramiennego. Powtarzające się ruchy przyczyniają się do rozwoju tej choroby zapalnej.
• Siedzący tryb życia i niezdrowa dieta: Spożywanie pokarmów bogatych w kwas moczowy zamiast witamin Omega 3 pomaga w nagłym wystąpieniu choroby zwyrodnieniowej stawów. Brak aktywności fizycznej również stymuluje stan zapalny w stawie.
• Czynniki dziedziczne: Możliwe, że genetyka może być przyczyną ryzyka u pacjentów, których rodzice i rodzeństwo cierpią na tę chorobę.

Najlepsze produkty na zapalenie stawu barkowego

Bestseller

Główne objawy, które ostrzegają nas przed zapaleniem stawu barkowego

Istnieją oznaki w ciele, których nie należy przeoczyć, ponieważ mogą one być znakami ostrzegawczymi choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego.

Zobacz poniżej, jakie są główne objawy, które pomogą Ci szybko wykryć ten rodzaj choroby:

• Trudności ze zginaniem i prostowaniem ramienia: Możliwe jest również znalezienie pacjentów z problemami z przywodzeniem i odwodzeniem, spowodowanymi niestabilnością i sztywnością stawu.
• Trudności w poruszaniu się: Problemy z ubieraniem się, podnoszeniem i wykonywaniem zwykłych codziennych czynności przy użyciu chorego ramienia.
• Ciągły ból barku: w górnej części pleców i ramienia.
• Sztywność mięśni w dotk niętym obszarze: która może nasilać się po nocnym odpoczynku.
• Pojawienie się osteofitów lub kolców kostnych w ramieniu: jest to spowodowane gromadzeniem się kryształów w szklistej chrząstce stawowej.
• Zapalenie i za czerwienienie barku: bez powodu lub z powodu wcześniejszego urazu.
• Niewspółosiowość kości ramienia: powodująca, że ramię znajduje się w innej linii niż pozostałe.

Jakie metody leczenia są dostępne w celu złagodzenia objawów choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego?

Obecnie istnieją różne techniki i zabiegi, które można stosować w celu złagodzenia objawów choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego. Zapoznaj się z pełną listą tych rodzajów terapii.

Terapie alternatywne i uzupełniające

Z biegiem czasu reumatologia włączyła różne metody leczenia oprócz farmakoterapii. Z tego powodu poniżej przedstawiamy metody rehabilitacji, które są stosowane w sposób komplementarny i które są dostępne w celu poprawy jakości życia pacjenta.

Zabiegi te obejmują:

• Terapia ciepłem i zimnem: w tego typu terapii celem jest zastosowanie termicznych właściwości ciepła i zimna. Poprawia to przepływ krwi, aktywuje tkanki miękkie w dotkniętym obszarze, zmniejsza obrzęk i promuje aktywność metaboliczną, wśród innych korzyści. Wymaga to zastosowania butelek z gorącą wodą, lodu, żeli lub urządzeń termicznych, które podnoszą temperaturę barku, a następnie schładzają go w krótkim czasie. Zalecana technika nie może przekraczać 15 do 20 minut stosowania, a najpierw należy zastosować ciepło, następnie zimno, a następnie ponownie ciepło.
• Terapia uciskowa: bandaże, odzież uciskowa lub ortezy, które pasują na ramię, mogą być stosowane do unieruchomienia stawu barkowego. Zapobiega to nieprawidłowej pracy chrząstki stawowej, zapobiega stykaniu się kości i poprawia ułożenie pleców i barku. Ten rodzaj leczenia jest stosowany w zależności od postępu choroby i rodzaju pacjenta.
• Terapia masażem: za pomocą umiarkowanego nacisku na tkanki naskórka możliwe jest emitowanie ciepła do mięśni, dzięki czemu pacjent odczuwa dobre samopoczucie i rozluźnia całą strukturę mięśniowo-ścięgnistą dotkniętego obszaru. Zmniejsza to ból i zmniejsza stan zapalny w stawach barkowych. Można stosować różne techniki, ale masaże są zwykle wykonywane ręcznie.
• Terapia akupresurowa: Możliwe jest złagodzenie objawów choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego za pomocą tej orientalnej medycyny. W tym celu konieczne jest uciskanie różnych strategicznych części ciała, aby układ nerwowy wysyłał sygnały komfortu do mózgu. W ten sposób można zrelaksować pacjenta i zmniejszyć sztywność mięśni, uzyskując lepszą postawę, dzięki czemu torebka stawowa może pracować z większą amplitudą.
• Termoterapia: jest to terapia podobna do terapii ciepłem i zimnem, ale w tym przypadku krioterapia jest wyeliminowana, aby wykorzystać tylko zalety ciepła. Dlatego w przypadku termoterapii na dotknięty obszar nakładane są worki z gorącą wodą, specjalne żele lub koce elektryczne, które pomagają emitować odpowiednią temperaturę. Celem jest rozszerzenie naczyń krwionośnych, a tym samym zmniejszenie sztywności mięśni w celu poprawy aktywności w jamie stawowej.
• Naturalne środki lecznicze z wykorzystaniem roślin: ten rodzaj terapii opiera się na czerpaniu korzyści z roślin oferowanych przez naturę i wykorzystywaniu ich w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego. W ten sposób można uzyskać związki chemiczne, które pomagają zmniejszyć stan zapalny mięśni i ścięgien, łagodzą ból i działają uspokajająco na pacjenta. Możliwe jest wdrożenie tej metody rehabilitacji, jeśli wcześniej skonsultuje się z lekarzem, co zapobiegnie przyszłym urazom i następstwom. Rumianek, jarrilla, rozmaryn i szałwia to niektóre z roślin stosowanych w fitoterapii.
• Ultradźwięki: w tym przypadku terapeuta, za pomocą urządzenia elektronicznego, wprowadza wibracje mechaniczne o bardzo wysokich częstotliwościach, które przekraczają dźwięk, do dotkniętego obszaru. W ten sposób przetworniki elektroakustyczne mogą generować ciepło w ramieniu, zmniejszając w ten sposób napięcie mięśni i łagodząc objawy pacjenta. W celu przeprowadzenia tego zabiegu konieczna jest konsultacja z lekarzem, aby uniknąć jakichkolwiek problemów w przyszłości.
• Medytacja i relaksacja: Celem medytacji i relaksacji jest kontrolowanie przez pacjenta własnego umysłu w sytuacjach bólu i stresu spowodowanych chorobą zwyrodnieniową stawu barkowego. W ten sposób możliwe jest zmniejszenie napięcia w uszkodzonej strukturze mięśniowej w okolicy stawu i skorygowanie położenia jamy stawowej za pomocą płynu. Skutkuje to płynniejszymi ruchami, a pacjent jest w stanie poradzić sobie z dolegliwościami przy jak najmniejszym stresie dzięki harmonii psychicznej.
• Aromaterapia: różne olejki eteryczne są stosowane w tym uzupełniającym leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego, dzięki czemu pacjent może odbierać zapachy za pomocą palaczy, palników lub po prostu za pomocą szmatki nasączonej pożądaną substancją. Technika ta aktywuje pewne sektory mózgu, które pomagają się zrelaksować i zachować równowagę psychiczną. Z tego powodu jest to bardzo przydatna terapia, gdy chcemy zdekompresować mięśnie barku, aby poprawić ruchy stawu. Najczęściej stosowane zapachy to mięta pieprzowa, rozmaryn i lawenda, choć dostępne są również inne odmiany.
• Akupunktura: podobnie jak w przypadku akupresury, zabieg ten, oparty na medycynie chińskiej, polega na stymulowaniu układu nerwowego za pomocą igieł umieszczonych w strategicznych obszarach ciała. Zmniejsza to ból i poprawia jakość życia pacjenta, ponieważ pozwala na poziom relaksu, który pomaga otworzyć torebkę stawową.
• Biofeedback: to uzupełniające leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego pomaga pacjentowi być świadomym różnych parametrów jego ciała, gdy jest zrelaksowany lub wyraża siebie. Różne urządzenia medyczne mogą być wykorzystywane do monitorowania tętna, napięcia mięśni i ciśnienia krwi. Raporty te pomagają pacjentowi uzyskać dogłębną wiedzę na temat zmian jego stanu fizjologicznego w obu skrajnych sytuacjach.
• Zdrowy styl życia: Wskazane jest, aby pamiętać, że siedzący tryb życia i zła dieta to dwa czynniki ryzyka, które mogą prowadzić do choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego. Z tego powodu terapia obejmująca nawyki zdrowego stylu życia ma na celu poinformowanie pacjenta o znaczeniu wykonywania czynności korzystnych dla jego zdrowia. Obejmuje to ćwiczenia, unikanie nadwagi, korygowanie postawy i unikanie nadmiernego obciążania stawu.

Suplementy diety

Siarczan chondroityny i glukozamina to dwie substancje występujące w chrząstce stawowej, które mogą być stosowane jako suplement diety w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego. Ponadto możliwe jest włączenie minerałów, które pomagają poprawić samopoczucie pacjenta poprzez zmniejszenie bólu i sztywności barku, pleców i ramienia. Suplementy te są dostępne w postaci tabletek, proszku, płynu i kapsułek. Należy zauważyć, że dawkowanie musi być przepisane przez lekarza.

Zabiegi fizjoterapeutyczne

Fizjoterapia pomaga przeciwdziałać objawom choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego za pomocą ćwiczeń fizycznych, promieni rentgenowskich i promieniowania stosowanego bezpośrednio na dotknięty obszar. Pomaga to zmniejszyć sztywność mięśni i ból w stawie. Fizjoterapeuta prowadzący zaproponuje serię rutynowych ćwiczeń, które zostaną zaplanowane wspólnie z traumatologiem.

Leki

Aby zmniejszyć stan zapalny i złagodzić ból barku, w terapii należy stosować miejscowe leki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Receptę i dawkowanie powinien przepisać lekarz. Samoleczenie jest bardzo niebezpieczną decyzją i może pogorszyć objawy choroby. Z tego powodu nigdy nie należy przyjmować leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

Inhibitory układu odpornościowego są również przepisywane w tym leczeniu, gdy choroba zwyrodnieniowa stawów jest typu autoimmunologicznego. Należy jednak wziąć pod uwagę pewne czynniki związane z tymi lekami, ponieważ mogą one powodować inne rodzaje chorób.

Chirurgia

Interwencja chirurgiczna w chorobie zwyrodnieniowej stawu barkowego jest zalecana tylko w ciężkich przypadkach, w których postęp choroby spowodował erozję chrząstki stawowej i powoduje dotyk kości. Ponadto w niektórych przypadkach może dojść do zaniku tkanki bogatej w kolagen i zużycia samych kości. Najczęstsze operacje to artroplastyka, gdy kość musi zostać usunięta, oraz hemiartroplastyka, w której zastępowana jest głowa kości ramiennej.

Jakie są najskuteczniejsze metody zapobiegania chorobie zwyrodnieniowej stawu barkowego?

Dowiedz się o wszystkich środkach zapobiegawczych, które pomogą Ci uniknąć wystąpienia choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego:

• Unikaj aktywności o dużej intensywności: Nie angażuj się w czynności, które narażają Twój bark na ryzyko i mogą powodować urazy. Jeśli z jakiegokolwiek powodu pracujesz lub uprawiasz sport, który wiąże się z uderzeniami w staw, powinieneś podjąć wszelkie niezbędne środki ostrożności, aby chronić obszar barku.
• Unikaj tłustych potraw: kwas moczowy, jeśli nie jest wydalany z moczem, gromadzi kryształy w chrząstce szklistej, powodując pojawienie się nadmiaru kości i utratę kolagenu w tkance.
• Codzienna aktywność fizyczna: Chodzenie pół godziny dziennie lub jazda na rowerze pomaga utrzymać poziom cholesterolu i kwasu moczowego w normalnych parametrach. Dlatego też, nawet jeśli nie należysz do grupy wiekowej ryzyka, zaleca się unikanie siedzącego trybu życia w celu znacznego ograniczenia wystąpienia choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego.
• Nie podnoś ciężkich przedmiotów: Może to prowadzić do zwichnięć i zerwania więzadeł, co może przyczynić się do choroby zwyrodnieniowej stawu łopatkowo-ramiennego. Staraj się nie nosić dużych, ciężkich plecaków, które mogą narazić staw na ryzyko.
• Unikajpalenia i picia alkoholu: Palenie jest jedną z głównych przyczyn, które mogą prowadzić do choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego z powodu zanieczyszczenia organizmu i nieprawidłowego funkcjonowania układu autoimmunologicznego.
• Zgłaszaj się dolekarza przy jakichkolwiek objawach: Jak najwcześniejsze zaatakowanie choroby jest najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, aby jak najszybciej uzyskać remisję. Pamiętaj, aby nie stosować samoleczenia, ponieważ może to mieć poważne konsekwencje dla rozwoju choroby.

Odniesienia

1. Chen, A. L., Joseph, T. N., & Zuckerman, J. D. (2003). Reumatoidalne zapalenie stawu barkowego. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 11(1), 12-24. https://journals.lww.com/jaaos/Abstract/2003/01000/Rheumatoid_Arthritis_of_the_Shoulder.4.aspx.
2. Nguyen, V. D. (1996). Szybkie destrukcyjne zapalenie stawu barkowego. Skeletal radiology, 25, 107-112. https://link.springer.com/article/10.1007/s002560050045
3. Leslie, B. M., Harris 3rd, J. M., & Driscoll, D. O. N. A. L. D. (1989). Septyczne zapalenie stawu barkowego u dorosłych. JBJS, 71(10), 1516-1522. https://journals.lww.com/jbjsjournal/Abstract/2002/10000/Shoulder_Arthroplasty_for_Arthritis_After.6.aspx
4. Hattrup, S. J., Sanchez-Sotelo, J., Sperling, J. W., & Cofield, R. H. (2012). Odwrotna proteza barku u pacjentów z zapaleniem stawów. The Journal of Hand Surgery, 37(9), 1888-1894. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0363502312006843.
5. Collins, D. N., Harryman, D. T., & Wirth, M. A. (2004). Shoulder arthroplasty for the treatment of inflammatory arthritis. JBJS, 86(11), 2489-2496. https://journals.lww.com/jaaos/Abstract/2017/08000/Septic_Arthritis_of_the_Shoulder__A_Comparison_of.13.aspx.
6. Aletaha, D., & Smolen, J. S. (2018). Diagnostyka i leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów: przegląd. Jama, 320(13), 1360-1372. https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/2705192
7. Firestein, G. S. (2003). Ewoluujące koncepcje reumatoidalnego zapalenia stawów. Nature, 423(6937), 356-361. https://www.nature.com/articles/nature01661.
8. Meenan, R. F., Gertman, P. M., & Mason, J. H. (1980). Pomiar stanu zdrowia w zapaleniu stawów. Arthritis & Rheumatism, 23(2), 146-152. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/art.1780230203
9. Fries, J. F., Spitz, P., Kraines, R. G., & Holman, H. R. (1980). Pomiar wyników leczenia pacjentów z zapaleniem stawów. Arthritis & Rheumatism, 23(2), 137-145. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/art.1780230202.
10. McInnes, I. B., & Schett, G. (2011). Patogeneza reumatoidalnego zapalenia stawów. New England Journal of Medicine, 365(23), 2205-2219. https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMra1004965.