Elleboogblessures

Ellebogen zijn de gewrichten die de meeste lichte en matige klappen krijgen. Omdat we onze armen en handen voor alles gebruiken, staan deze extremiteiten meer bloot aan allerlei soorten blessures, omdat onze ellebogen onze verdedigingsschilden zijn. Ontdek alles wat je moet weten over dit lichaamsdeel.

In dit artikel leer je over de soorten milde, ernstige en chronische blessures aan het ellebooggewricht, de belangrijkste oorzaken van pijn en op welke tekenen je moet letten om grote kwalen te voorkomen.

Welke soorten elleboogletsel kunnen we oplopen?

Op een bepaald moment heb je misschien een klap op je elleboog gekregen die ontzettend pijn deed, maar na een paar seconden weer weg was. Of je hebt een lichte verrekking opgelopen, maar een paar dagen later ontstond er een ontsteking. Dit komt omdat er verschillende soorten blessures zijn die de beweeglijkheid van de elleboog beïnvloeden. Daarom moet je deze lijst kennen van kwalen en ongemakken die je in je dagelijks leven kunt hebben.

Jicht

Jicht is een opeenhoping van urinezuur in het bloed die slijtage van het kraakbeen veroorzaakt, wat resulteert in ernstige pijn en ontsteking in de gewrichten. Het is een aandoening waarbij de pijn intens en plotseling is. Het is zelfs waarschijnlijk dat de huid rood wordt en de temperatuur stijgt.

Hoewel het een zeldzame elleboogaandoening is, kan het voorkomen als er al bekende gevallen in de familie zijn, waardoor jicht een erfelijke aandoening is. Alcoholisme en obesitas zijn aandoeningen die de kans op jicht vergroten.

Artrose

Artrose is een ziekte die gewrichtsdegeneratie veroorzaakt door slijtage van het kraakbeen. In tegenstelling tot andere zachte weefsels heeft kraakbeen niet het vermogen om te regenereren, dus het is een progressieve en degeneratieve ziekte. Hoewel het geassocieerd wordt met het ouder worden, vanaf 50-55 jaar en meestal bij vrouwen, wordt het ook veroorzaakt door jarenlange sportactiviteiten of beroepen met repetitieve bewegingen die het kraakbeen van de elleboog doen slijten.

Reumatoïde artritis

Reumatoïde artritis is een progressieve, erfelijke auto-immuunziekte. Het tast de goede werking van de gewrichten aan, te beginnen met de elleboog, dan de pols en de vingers, maar verzwakt de gewrichtsstructuur in alle delen van het lichaam. Als de ziekte eenmaal optreedt, is het enige wat je nog kunt doen oefeningen en therapieën doen die de voortgang van de ziekte in het lichaam vertragen.

Cubitaal tunnel syndroom

Dit is een aandoening die voorkomt bij oudere volwassenen, na een leven van repetitieve en geconcentreerde bewegingen aan de elleboog. Het is de compressie van de zenuwen van de mediale epicondylus, gelegen aan de achterkant en binnenkant van de elleboog.

Het eerste wat je voelt is gevoelloosheid in dit deel van de arm en tintelingen in de handen en vingers. Het is mogelijk om de schade aan de cubital tunnel te herstellen door een operatie, maar als de schade mild is, kan fysiotherapie en langdurige rust de aandoening verhelpen.

Slijmbeursontsteking

De meest voorkomende slijmbeursontsteking treedt op in het deel van het bot dat de elleboogbaas vormt. De slijmbeurs bevat een vloeistof die de gewrichten smeert en beschermt tegen tegen elkaar wrijven. Wanneer de slijmbeurs het begeeft, hoor je een soort geluid tijdens het botsen tegen de botstructuur.

Ziekten zoals jicht en herhaalde zware klappen op de elleboog kunnen op lange termijn leiden tot de ontwikkeling van een slijmbeursontsteking. Pijn is een waarschuwingsteken van deze blessure en in extremere gevallen is het het beste om de gewrichtsvloeistof af te tappen.

Radiaal tunnel syndroom

Dit is een soortgelijke blessure als het cubitale tunnelsyndroom, maar in dit geval geeft de blessure tegelijkertijd pijn in de onderarm en elleboog. Het wordt veroorzaakt door een zware klap en ontsteking van de weefsels rondom het gewricht.

In gevorderde gevallen is er ook pijn op de handrug, die scherp is en komt en gaat, afhankelijk van de activiteit die de persoon doet op het moment van de pijn. Cryotherapie kan een geweldige bondgenoot zijn om deze kwaal te verlichten, hoewel het voor een volledige oplossing nodig kan zijn om een operatie te ondergaan.

Tendonitis

De beroemde "golferselleboog" en "tenniselleboog" vallen in de categorie peesblessures. Beide worden veroorzaakt door constante herhaalde en soms intense bewegingen die het gewricht verslijten. Bij peesontsteking raken de peesvezels ontstoken en geïrriteerd en als het te ver gaat, kunnen ze scheuren.

Als de lichte blessure zich ontwikkelt tot een volledige ruptuur van de pees, wordt dit tendinose genoemd. De enige manier om deze schade te herstellen is door middel van artroscopie, waarbij verschillende incisies worden gemaakt en de pees opnieuw wordt gehecht.

Fracturen

Bij ongevallen op het werk of thuis is het bot dat het vaakst gebroken wordt de radiuskop, het deel dat het gewricht vormt. Er zijn verschillende redenen waarom dit bot kan breken, waaronder ernstig trauma of weefselslijtage waardoor het bot onder grote spanning komt te staan. Wanneer een breuk de huid doorbreekt, is het dringend noodzakelijk om de weefselschade te herstellen en het bot opnieuw vast te zetten door middel van een open spoedoperatie.

Beste producten voor het herstel van elleboogblessures

Bestseller

Wat zijn de oorzaken van elleboogpijn?

Omdat we onze armen voor alles in het leven gebruiken, zijn er meerdere risicofactoren die de kans op elleboogletsel vergroten. Bekijk deze lijst met de belangrijkste oorzaken van letsel.

Repetitieve sportactiviteiten

Proberen een professionele atleet te zijn of sporten in het weekend zonder goede fysieke voorbereiding zorgt ervoor dat de elleboog intense stress en herhaalde bewegingen ondergaat die de slijtage van spieren, ligamenten, pezen en het kraakbeen dat de benige structuur bedekt, versnellen.

Bij tennis maken spelers bijvoorbeeld duizenden racketbewegingen per jaar tijdens trainingen en wedstrijden. Dit leidt tot versnelde slijtage van het gewricht totdat het kraakbeen niet meer aanwezig is en er inwendige ontstekingen ontstaan door wrijving met het bot.

Trauma

Er zijn grote, sterke botten zoals de heup, maar de elleboog is geen volumineuze structuur omgeven door veel weefsels of vetlagen. Daarom is er geen buitensporige kracht nodig voor een klap om te leiden tot ontwrichtingen, breuken en ontstekingen in dit gewricht.

Trauma ontstaat door een val, een harde klap of een ander incident dat oedeem, blauwe plekken, zwelling en pijn achterlaat. Het stoten van de elleboog tegen een stevige structuur veroorzaakt plotselinge en scherpe, maar tijdelijke pijn.

Ziekten

Zoals je misschien al weet, raakt de elleboog niet alleen gewond door een klap. Degeneratieve ziekten zoals osteoporose en artritis zorgen voor slijtage van de botten en gewrichten. Dit vergroot de kans op terugkerende blessures. Het is aan te raden om altijd samen met uw gespecialiseerde arts de beschikbare opties te evalueren en ervoor te zorgen dat de progressie van deze ziekten zo min mogelijk invloed heeft op de beweeglijkheid in de elleboog en wat dit zou betekenen in uw dagelijks leven.

Obesitas

Je zou kunnen denken dat er geen verband is tussen obesitas en elleboogpijn, maar dat is niet het geval. Hoewel de elleboog geen lichaamsgewicht draagt, verandert obesitas het metabolisme van het lichaam en dit heeft invloed op de juiste voeding en verwerking van voedingsstoffen die spiermassa opbouwen.

Als de functionaliteit van de spieren wordt aangetast, hebben de botten, ligamenten en pezen in de gewrichten, waaronder de elleboog, te lijden onder de negatieve effecten van obesitas. Het beeld verslechtert als de persoon artritis heeft, wat een verzwakking van het gewricht met zich meebrengt.

Slechte voeding en hydratatie

Wanneer je lichaam niet genoeg voedingsstoffen op een evenwichtige manierbinnenkrijgt, reageert je hele lichaam met een vertraging in de groei en het herstel van beschadigde cellen. Het advies is om gevarieerd te eten, zodat je evenwichtige bronnen van koolhydraten, eiwitten en vetten hebt.

Hetzelfde geldt voor de inname van water, dat ervoor zorgt dat voedingsstoffen beter door de bloedbaan naar de spieren worden getransporteerd. Drink meerdere keren per dag water, vooral 's ochtends vroeg of als je sport, voor, tijdens en na de activiteit.

Wat zijn de symptomen van elleboog- en armpijn?

Hoewel sommige pijn plaatselijk is, straalt de meeste pijn uit naar de onderarm. Het is heel belangrijk om een aandoening zo snel mogelijk te behandelen om mogelijke complicaties te voorkomen.

• Misvorming: De elleboog is geen gewricht dat voortdurend van vorm moet veranderen, dus je moet erop letten dat er geen harde knobbels aan de achterkant van de elleboog zitten, in de apofyse.
• Pijn: Dit is de meest voorkomende en gevreesde van de symptomen, het kan in vele vormen voorkomen maar het is ongetwijfeld het teken dat ons belemmert in onze dagelijkse activiteiten.
• Ontsteking: Ontsteking heeft altijd een oorsprong, het zal ook gepaard gaan met pijn, zelfs als het licht is. Wanneer de slijmbeurs geblesseerd is, veroorzaakt dit een kleine ontsteking in het gewricht die van buitenaf zichtbaar is.
• Moeite met het bewegen van de arm: Spiercontracturen en krampen in de arm kunnen de beweeglijkheid in de elleboog beïnvloeden, maar je hebt niet per se een gewrichtsletsel als je je arm niet vrij kunt bewegen. In deze gevallen moet je gewoon rusten.
• Roodheid en verhoogde temperatuur: Je kunt een soort branderig gevoel hebben in je elleboog en als je hem aanraakt, kun je merken dat de temperatuur in dat deel van je lichaam verhoogd is.
• Koorts: Bij een breuk of zelfs slijmbeursontsteking en peesontsteking kan het lichaam koorts krijgen als immuunreactie of als teken dat het gebroken bot geïnfecteerd is geraakt.
• Krachtverlies: Elke blessure aan de elleboog leidt tot krachtverlies in de onderarm.

Hoe pas je de RICE-therapie toe om elleboogletsel te behandelen?

Dit is een methode die in de sportwereld wordt gebruikt om kleine blessures te behandelen, maar thuis en op het werk is het heel nuttig voor duidelijk geïdentificeerde kwalen.

• Bescherming: Zoek een verband en wikkel het om de elleboog totdat je merkt dat de beweeglijkheid van het gewricht vermindert. Probeer het verband een beetje strak te houden zonder de doorbloeding af te snijden.
• Rust: Na controle door een arts kan het nodig zijn dat je thuis rust neemt om de elleboog te helpen herstellen. Dit kan drie dagen duren als het een kleine blessure is.
• IJs: Breng ijs aan met behulp van een ijsgelpakking. Het idee is dat de pijn afneemt en ook de ontsteking in het gewricht. Probeer niet langer dan 20 minuten per keer ijs aan te brengen en doe dit 3-4 keer per dag.
• Compressie: Het meest aan te raden is om een comprimerend kledingstuk te gebruiken waarmee je de beweging van de elleboog zoveel mogelijk kunt beperken, op deze manier bied je een betere rust, het gebruik van sportelleboogbraces wordt aanbevolen.
• Elevatie: Je moet de elleboog hoog houden boven het niveau van het hart, dit helpt ontstekingen en pijn te verminderen. Deze stap moet worden gevolgd als de pijn niet afneemt.

Veel voorkomende sportelleboogblessures

Bekijk deze lijst met mogelijke blessures die je kunt oplopen bij ongevallen in verband met sportactiviteiten. Hoewel er contactsporten zijn die vatbaarder zijn voor blessures, zoals basketbal, rugby en boksen, hebben we gezien dat de elleboog er ook onder lijdt bij sporten als tennis en golf.

Elleboog golf blessures

Elleboog tennisblessures

Elleboogblessures bij gewichtheffen en powerlifting

Meest voorkomende elleboogaandoeningen

Bekijk dit overzicht van de tekenen en aandoeningen die je lichaam afgeeft om je te waarschuwen dat een elleboogblessure waarschijnlijk is. Er zijn veel aandoeningen en ziektes die te maken hebben met de elleboog, of het nu gaat om slijtage van gewrichten, banden of pezen of spierschade. Als je ze kent, kun je ze voorkomen en op de juiste manier behandelen.

Elleboog artritis

Elleboog ontwrichting

Elleboog tendonitis

Elleboogslijmbeursontsteking

Verstuikte elleboog

Referenties

1. Field, L. D., & Savoie, F. H. (1998). Veel voorkomende elleboogblessures in de sport. Sportgeneeskunde, 26, 193-205. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199826030-00005
2. Kandemir, U., Fu, F. H., & McMahon, P. J. (2002). Elleboogblessures. Current opinion in rheumatology, 14(2), 160-167. https://journals.lww.com/co-rheumatology/Abstract/2002/03000/Elbow_injuries.13.aspx
3. Safran, M. R. (2004). Elleboogblessures bij atleten. Clinics in Sports Medicine, 23(4), xvii-xix. https://www.sportsmed.theclinics.com/article/S0278-5919(04)00072-9/fulltext
4. Fleisig, G. S., & Andrews, J. R. (2012). Preventie van elleboogblessures bij jeugdhonkbal werpers. Sports health, 4(5), 419-424. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/1941738112454828?journalCode=spha
5. Magra, M., Caine, D., & Maffulli, N. (2007). Een overzicht van de epidemiologie van pediatrische elleboogletsels in de sport. Sportgeneeskunde, 37, 717-735. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-200737080-00005
6. Olsen, S. J., Fleisig, G. S., Dun, S., Loftice, J., & Andrews, J. R. (2006). Risicofactoren voor schouder- en elleboogblessures bij adolescente honkbalpitchers. Amerikaans tijdschrift voor sportgeneeskunde, 34(6), 905-912. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546505284188
7. Harada, M., Takahara, M., Mura, N., Sasaki, J., Ito, T., & Ogino, T. (2010). Risicofactoren voor elleboogblessures bij jonge honkbalspelers. Tijdschrift voor schouder- en elleboogchirurgie, 19(4), 502-507. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1058274609004741
8. Kamien, M. (1990). Een rationeel beheer van de tenniselleboog. Sports Medicine, 9, 173-191. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-199009030-00005
9. Kraushaar, B. S., & Nirschl, R. P. (1999). Tendinose van de elleboog (tenniselleboog): klinische kenmerken en bevindingen van histologisch, immunohistochemisch en elektronenmicroscopisch onderzoek. Tijdschrift voor bot- en gewrichtschirurgie, 81(2), 259. https://www.proquest.com/openview/8ae7310b439893743b447bbd3b9d909d/
10. Noteboom, T., Cruver, R., Keller, J., Kellogg, B., & Nitz, A. J. (1994). Tenniselleboog: een overzicht. Tijdschrift voor Orthopedische & Sportfysiotherapie, 19(6), 357-366. https://www.jospt.org/doi/abs/10.2519/jospt.1994.19.6.357