Enkel volleybal blessures

Sportblessures aan de enkel bij volleybal zijn geenszins uitzonderlijk. Ze komen zelfs vaak voor, vooral enkelverstuikingen. Het repetitieve springen en de zijwaartse bewegingen die met de sport gepaard gaan, zijn de belangrijkste boosdoeners.

Hier volgt een lijst van de meest voorkomende enkelblessures bij volleybal. Blijf bij ons en je leert wat ze allemaal zijn en waarom ze bij deze sport ontstaan. Plus, we laten je zien hoe je deze aandoeningen kunt behandelen met de PRICE-therapie. Daar gaan we!

Wat zijn de meest voorkomende soorten enkelblessures bij volleybal?

Veel voorkomende enkelblessures bij volleybal kunnen in twee categorieën worden verdeeld: traumatische en overbelastingsblessures. Van de eerste groep komen enkelverstuikingen ongetwijfeld het meest voor. Van de tweede groep springen stressfracturen van de botten waaruit dit gewricht bestaat (tibia, fibula en talus) eruit.

De sprongen en zijwaartse bewegingen die volleyballers op het veld maken, zijn de belangrijkste risicofactoren voor deze blessures bij deze sporters. Het effect van deze bewegingen is groter wanneer zij worden uitgevoerd op een harde ondergrond. Daarom komen deze blessures vaker voor bij baanvolleybal dan bij beachvolleybal, hoewel ze bij beachvolleybal wel voorkomen.

De meest voorkomende sportblessures aan de enkel bij volleybal zijn:

Enkelverstuikingen

Dit wordt beschouwd als de meest voorkomende acute enkelblessure bij volleybal. Ze bestaat uit het uitrekken of scheuren (geheel of gedeeltelijk) van de ligamenten in dit gewricht. In de meeste gevallen gaat het om een inversie enkelverstuiking, waarbij vooral de externe laterale ligamenten beschadigd zijn.

Het wordt veroorzaakt door een trauma dat de enkel uit positie dwingt. Het ontstaat meestal bij volleybal door gedwongen supinatie van de voet, meestal wanneer een speler op de voet van een andere speler landt. Dit gebeurt vooral bij blokken of spikes aan het net. Geassocieerde symptomen zijn: Pijn, gevoeligheid, zwelling, kneuzing, verminderde bewegingsvrijheid, instabiliteit en crepitus.

Stressfractuur van de enkel

In het algemeen is een stressfractuur een kleine breuk of barst in een bot. Het wordt meestal veroorzaakt door overbelasting, door herhaalde toepassing van lichte tot matige kracht. Ze kan ook worden veroorzaakt door een reeds bestaande botziekte zoals osteoporose.

Het komt vaak voor in de voet en het onderbeen, waar het gewicht van het lichaam wordt gedragen. De botten die het enkelgewricht vormen (tibia, fibula en talus) zijn gevoelig voor dit type breuk. Over het algemeen veroorzaakt dit letsel plaatselijke pijn die verergert bij activiteiten die druk uitoefenen op het getroffen bot. Ook kunnen zwelling, tederheid en blauwe plekken optreden.

Posterior tibiale peesdisfunctie (PTTD)

Treedt op wanneer de tibialis posterior pees zijn functie niet naar behoren kan vervullen als gevolg van een verandering of letsel aan de pees. Deze pees verbindt de gelijknamige spier die in de kuit ontspringt met verschillende botten van de voet, via de binnenkant van de enkel. Hij is essentieel voor de structuur en het mechanisme van de voet, vooral omdat hij het plantair gewelf ondersteunt.

PTTD is een aandoening die vooral wordt veroorzaakt door overbelasting. Daarom worden sporten waarbij herhaaldelijk wordt gesprongen en gerend beschouwd als een risicofactor voor deze aandoening. De algemene symptomen zijn: pijn aan de binnenkant van de voet en de enkel, afplatting van de voetboog en het naar binnen rollen van de enkel. Er kan ook sprake zijn van zwelling in het gebied.

Achillespeesontsteking

Dit is een ontsteking van de achillespees, een band van bindweefsel die de kuitspieren verbindt met het hielbeen (calcaneus). Hoewel het niet om een enkelblessure als zodanig gaat, treden de symptomen op in het nabijgelegen gebied. Zij wordt gekenmerkt door pijn langs deze pees, meestal uitgelokt door beweging (rennen, springen, enz.). In dit gebied kan ook stijfheid optreden.

De achillespees kan ontstoken raken bij herhaalde of intensieve belasting. Veelvuldig springen en bewegen bij volleybal staat centraal in de etiologie van deze blessure bij volleyballers. Als deze aandoening niet tijdig wordt behandeld, kan de pees scheuren.

Calcaneus apophysitis

Ook bekend als de ziekte van de server, is dit een ontsteking van de groeischijf van de calcaneus (hielbeen). Het is geen letsel aan de enkel zelf, maar ontstaat in de nabije omgeving. Zij wordt gekenmerkt door pijn aan de achterkant, zijkant en/of onderkant van de hiel, die meestal verergert bij bewegingen zoals lopen, rennen en springen. Het kan aan één of beide voeten voorkomen.

Deze blessure wordt voornamelijk veroorzaakt door herhaalde of overmatige belasting van de calcaneus. Het wordt ook vaak in verband gebracht met een versnelde groei van dit bot ten opzichte van de aangrenzende spieren en pezen, waardoor de druk op het gebied toeneemt. Zo komt het vaak voor bij sporten waarbij gesprongen of gerend wordt, zoals volleybal. Het komt vooral voor bij patiënten tussen 8 en 14 jaar, omdat de calcaneus zich tot 14 jaar ontwikkelt.

Fasciitis plantaris

Hoewel dit geen enkel letsel als zodanig is, treedt het op in een nabijgelegen gebied van de voet en komt het vaak voor bij volleybal. Het bestaat uit een ontsteking van de fascia plantaris, een bindweefsel op de voetzool. Het verbindt de calcaneus met de tenen en ondersteunt de voetboog.

Fasciitis plantaris wordt beschouwd als een overbelastingsblessure, hoewel vaak geen directe oorzaak wordt gevonden. Het wordt gekenmerkt door een stekende pijn in de hiel, die zich vaak manifesteert bij het ontwaken in de ochtend.

Beste producten voor herstel van enkelblessures bij volleybal

Bestseller

.

Hoe de RICE-therapie toepassen om enkelblessures bij volleybal te behandelen?

Het RICE-zorgprotocol is ideaal voor de behandeling van enkelsportblessures bij volleybal, vooral in het beginstadium. Het is eigenlijk heel eenvoudig toe te passen, volg gewoon een reeks stappen. Dit zijn: rust, ijs, compressie en elevatie. Er is nog een andere vergelijkbare maar minder bekende methode, het PRICE-protocol, dat eigenlijk een update is van RICE. Het voegt een nieuwe stap toe: bescherming.

Hier staat hoe je de PRICE-therapie toepast op veel voorkomende enkelblessures bij volleybal:

• Bescherming: Deze stap bestaat in feite uit het beschermen van de enkel. Het gaat erom de sportactiviteit onmiddellijk te stoppen voordat verdere schade optreedt. Daarnaast is het belangrijk om bewegingen te vermijden die schadelijk zijn, daarom wordt het gebruik van een enkelbrace of een soortgelijke immobilisator aanbevolen.
• Rust: In deze stap moet u de enkel ongeveer 48 uur laten rusten. Houd er rekening mee dat het noodzakelijk is om niet-schadelijke bewegingen te maken, anders treedt er stijfheid op in dit gewricht.
• IJs: Vervolgens moet u cryotherapie toepassen op de enkel om de pijn en de ontsteking te verminderen. Dit kan met behulp van een kompres dat gekoeld is tot een temperatuur van 10-20°C. Leg het gewoon op het letsel. Leg het gewoon 20 minuten op het letsel, ongeveer 6 tot 8 keer per dag.
• Compressie: Het comprimeren van de enkel zorgt voor meer stabiliteit en stevigheid. Het bevordert ook de doorbloeding en helpt de zwelling aanzienlijk te verminderen. Bij deze stap is het gebruikelijk de enkel te zwachtelen met een soepele stof die veilig bewegen mogelijk maakt. Wees voorzichtig, bedenk dat als u te veel spant, u de circulatie kunt afsnijden.
• Elevatie: In deze stap moet u de enkel verheffen tot een niveau boven het hart. U kunt dit doen door de enkel op een kussen of gedempte ondergrond te leggen. Dit vermindert de zwelling en verlicht de pijn.

Referenties

1. Bahr, R., Karlsen, R., Lian, Ø., & Øvrebø, R. V. (1994). Incidentie en mechanismen van acute enkelinversieletsels bij volleybal: een retrospectieve cohortstudie. The American journal of sports medicine, 22(5), 595-600. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354659402200505
2. Aagaard, H., & Jørgensen, U. (1996). Blessures in elite volleybal. Scandinavisch tijdschrift voor geneeskunde en wetenschap in de sport, 6(4), 228-232. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1600-0838.1996.tb00096.x
3. Garrick, J. G., & Requa, R. K. (1988). The epidemiology of foot and ankle injuries in sport. Clinics in sports medicine, 7(1), 29-36. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S027859192030956X
4. Glick, J. M., Gordon, R. B., & Nishimoto, D. (1976). The prevention and treatment of ankle injuries. The American journal of sports medicine, 4(4), 136-141. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/036354657600400402
5. Garrick, J. G., & Requa, R. K. (1989). The epidemiology of foot and ankle injuries in sport. Clinics in podiatric medicine and surgery, 6(3), 629-637. https://europepmc.org/article/med/2568882
6. Eerkes, K. (2012). Volleybalblessures. Current sports medicine reports, 11(5), 251-256. https://journals.lww.com/acsm-csmr/Fulltext/2012/09000/Volleyball_Injuries.10.aspx
7. Verhagen, E. A. L. M., Van der Beek, A. J., Bouter, L. M., Bahr, R. M., & Van Mechelen, W. (2004). A one season prospective cohort study of volleyball injuries. British journal of sports medicine, 38(4), 477-481. https://bjsm.bmj.com/content/38/4/477.short
8. Bahr, R., & Reeser, J. C. (2003). Blessures among world-class professional beach volleyball players: the Federation Internationale de Volleyball beach volleyball injury study. The American journal of sports medicine, 31(1), 119-125. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/03635465030310010401
9. Bahr, R., & Bahr, I. A. (1997). Incidence of acute volleyball injuries: a prospective cohort study of injury mechanisms and risk factors. Scandinavian journal of medicine & science in sports, 7(3), 166-171. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1600-0838.1997.tb00134.x
10. Agel, J., Palmieri-Smith, R. M., Dick, R., Wojtys, E. M., & Marshall, S. W. (2007). Descriptive epidemiology of collegiate women's volleyball injuries: National Collegiate Athletic Association Injury Surveillance System, 1988-1989 tot 2003-2004. Journal of athletic training, 42(2), 295-302. https://cdr.lib.unc.edu/concern/articles/4b29bc963