Enkel en voet tennisblessures

De enkel en de voet zijn essentieel voor de ondersteuning van het menselijk lichaam en in de tennissport nog veel meer. Het risico op blessures tijdens tennistrainingen kan groot zijn door de hoeveelheid beweging die gemaakt moet worden. Springende bewegingen, rennen met plotselinge stops genereren pathologieën en overbelastingsblessures.

Aangezien de goede werking van deze gewrichten belangrijk is voor het beoefenen van tennis, nodigen wij u uit om de meest voorkomende blessures te leren kennen. We zullen ook de eenvoudigste manier uitleggen om acute blessures bij tennissers te behandelen met de RICE-methode. Laten we eens kijken!

Wat zijn de meest voorkomende soorten enkel- en voetblessures bij het tennissen?

Het is essentieel om de enkel- en voetgewrichten in goede fysieke conditie te houden om goed te kunnen blijven presteren. Tennissers raken vaak geblesseerd door een slechte techniek tijdens het oefenen of tijdens wedstrijden. Een andere veel voorkomende reden voor blessures is een gebrek aan goede training.

Er zijn verschillende aandoeningen en blessures die kunnen optreden, maar de meest voorkomende bij tennis zijn de volgende:

Verstuikingen

Dit is een van de meest voorkomende weke delen blessures bij tennis. Tennis is een sport waarbij zeer snelle en intense bewegingen worden gemaakt. Door deze bewegingen kan de enkel naar binnen of naar buiten worden gedrukt, waardoor de elasticiteit van de banden wordt overschreden. Dit veroorzaakt letsel aan de harde vezels of ligamenten die het ene bot met het andere verbinden.

Bij tennissers is de externe laterale band het meest aangetast, vanwege de grote impact die de beoefening van deze sport met zich meebrengt. Ze worden ingedeeld volgens de staat van ernst in:

• Verstuiking graad I: Bij dit type verstuiking zijn de ligamenten alleen uitgerekt, maar niet gescheurd. De tennisser vertoont ook lichte tot matige pijn en een toename van het volume. In dit stadium is het enkelgewricht nog stabiel en kan de speler het gemakkelijk bewegen.
• Verstuiking graad II: Dit type verstuiking wordt gekenmerkt door een gedeeltelijke scheuring van de banden. De persoon voelt een knak of droog geluid dat gepaard gaat met pijn en een lichte tot matige kneuzing. Het gewricht kan een beetje instabiel zijn.
• Sprain graad III: Hier is er en totale scheuring van de ligamenten en een droog geluid zal ook te horen zijn op het moment van het letsel. Er zal intense pijn zijn die gepaard gaat met een aanzienlijke toename van het volume. Het gewricht zal volledig instabiel en wiebelig zijn en u kunt een krakend geluid horen wanneer u het probeert te bewegen.

Dislocatie

Een enkeldislocatie komt ook vaak voor bij tennis. Het treedt meestal op bij een sprong of een plotselinge beweging. Hierdoor komt het bot in het gewricht uit de kom, met als gevolg hevige pijn, toegenomen volume en het onvermogen om het gewricht te bewegen.

In dit geval breken ook de banden volledig, waardoor de talus uit zijn plaats valt. Hoewel dit niet vaak voorkomt bij tennis, kan het voorkomen en wordt het meestal operatief verholpen.

Osteochondritis

Dit treedt meestal op na een blessure zoals een ontwrichting of verstuiking waarbij een fragment kraakbeen loskomt. Het kan plotselinge, zeer pijnlijke symptomen veroorzaken die gepaard gaan met zwelling, verminderde beweeglijkheid en knakken van het gewricht. Het kan een chirurgische ingreep vereisen om de losse botfragmenten te verwijderen.

Enkel tendinitis

De enkel is een gewricht dat bestaat uit vele pezen. Daaronder bevinden zich de buigers en strekkers van de voet. Tendinitis is een ontsteking van een of meer pezen, waarvan de meest voorkomende bij tennissers de achillespees is. Het ontstaat door geforceerde bewegingen bij hardlopen of plotseling springen. Er kunnen ook scheuren optreden, die hevige pijn, zwelling, moeite met bewegen van het gewricht en gekraak veroorzaken.

Botbreuken

Fracturen ter hoogte van de enkel en de voet worden veroorzaakt door direct trauma, verhoogde activiteit of plotselinge bewegingen. Dit letsel veroorzaakt hevige pijn die vooral toeneemt bij aanraking of beweging van het voetgewricht. Het veroorzaakt ook een toename van het volume met vervorming, verminderde beweging en blauwe plekken.

Breuk door overbelasting

Stressfracturen zijn kleine, haarfijne breuken die in elk bot in de voet voorkomen. Ze kunnen zo klein zijn dat ze op röntgenfoto's moeilijk zichtbaar zijn. Ze worden veroorzaakt door constante belasting bij intensieve sporttraining bij tennis, zoals hardlopen of veel springen. Dit gebeurt vooral wanneer de sporter niet gewend is aan de activiteit of wanneer hij nieuw is met tennis.

Fasciitis plantaris

Dit is de ontsteking van de fascia plantaris en wordt veroorzaakt door een overbelasting bij hardlopen of springen met verkeerde schoenen. Het wordt ook veroorzaakt door misvormingen aan de voetzool. Dit veroorzaakt pijn in de hiel van de voet, die 's ochtends wordt geaccentueerd en afneemt bij dagelijkse activiteiten.

Beste producten voor herstel van tennis enkel- en voetblessures

Bestseller

.

Hoe RICE-therapie toe te passen bij de behandeling van enkel- en voetblessures bij tennissers?

Bij traumatische sportblessures die niet zo ernstig zijn, kun je helpen met een heel praktische verzorgingstherapie, RICE. RICE staat voor Rest, Ice, Compression en Elevation. Deze therapie is bijgewerkt en de letter P voor bescherming is toegevoegd, waardoor hij PRICE is geworden. De RICE-therapie is echter nog steeds de bekendste.

Dit zijn de stappen in de blessurezorg:

• Bescherming: De eerste stap is het bieden van bescherming aan de gewonde. Een functioneel verband, spalk, gewrichtssteun moet worden gebruikt om het risico van een nieuwe blessure door eventuele complicaties te verminderen.
• Rust: Vervolgens moet de activiteit van het getroffen gebied worden verminderd door middel van relatieve rust. Dit gebeurt door de bewegingen te verminderen, waardoor het getroffen gebied gedurende enkele dagen wordt ontlast. Deze rust moet 48 uur duren en mag deze tijd niet overschrijden om stijfheid te voorkomen.
• IJs: Rust moet worden gecombineerd met de toepassing van ijs om de ontsteking en de pijn in het getroffen gebied te verminderen. IJs veroorzaakt een plaatselijke vasoconstrictie die de bloedstroom plaatselijk vermindert. Het moet 6 tot 8 keer per dag gedurende minder dan 20 minuten worden toegepast met kompressen of gelpacks.
• Compressie: De volgende stap is het aanbrengen van een compressief verband dat de ontsteking in het getroffen gebied indamt. Het is noodzakelijk een elastisch verband te gebruiken dat helpt de zachte weefsels van het gekwetste deel te fixeren. Met dit verband kunnen de activiteiten veiliger en gemakkelijker worden uitgevoerd.
• Elevatie: Ten slotte moet het getroffen lichaamsdeel boven het hart worden opgetild om de veneuze terugkeer te vergemakkelijken en de ontsteking te verlichten. Dit verlaagt de bloeddruk en voorkomt hartkloppingen die meer pijn veroorzaken.

Referenties

1. Fong, D. T. P., Ha, S. C. W., Mok, K. M., Chan, C. W. L., & Chan, K. M. (2012). Kinematica analyse van enkel inversie ligamentaire verstuikingen in de sport: vijf gevallen van tenniswedstrijden op televisie. The American Journal of Sports Medicine, 40(11), 2627-2632. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546512458259
2. Garrick, J. G., & Requa, R. K. (1988). The epidemiology of foot and ankle injuries in sport. Clinics in sports medicine, 7(1), 29-36. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S027859192030956X
3. Chard, M. D., & Lachmann, S. M. (1987). Racquet sports--patterns of injury presenting to a sports injury clinic. British journal of sports medicine, 21(4), 150-153. https://bjsm.bmj.com/content/21/4/150.short
4. Trepman, E., Mizel, M. S., & Newberg, A. H. (1995). Gedeeltelijke ruptuur van de flexor hallucis longus pees bij een tennisser: een case report. Foot & Ankle International, 16(4), 227-231. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/107110079501600412
5. Cutts, S., Obi, N., Pasapula, C., & Chan, W. (2012). Fasciitis plantaris. The Annals of The Royal College of Surgeons of England, 94(8), 539-542. https://publishing.rcseng.ac.uk/doi/full/10.1308/003588412X13171221592456
6. Kibler, W. B., & Safran, M. (2005). Tennisblessures. Epidemiology of Pediatric Sports Injuries: Individual Sports, 48, 120-137. https://www.karger.com/Article/Abstract/84285
7. Pluim, B. M., Staal, J. B., Windler, G. E., & Jayanthi, N. (2006). Tennisblessures: voorkomen, etiologie en preventie. British journal of sports medicine, 40(5), 415-423. https://bjsm.bmj.com/content/40/5/415.short
8. Dines, J. S., Bedi, A., Williams, P. N., Dodson, C. C., Ellenbecker, T. S., Altchek, D. W., ... & Dines, D. M. (2015). Tennisblessures: epidemiologie, pathofysiologie en behandeling. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 23(3), 181-189. https://journals.lww.com/jaaos/Fulltext/2015/03000/Tennis_Injuries__Epidemiology,_Pathophysiology,.6.aspx
9. Nigg, B. M., & Segesser, B. (1988). The influence of playing surfaces on the load on the locomotor system and on football and tennis injuries. Sportgeneeskunde, 5, 375-385. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-198805060-00003