🎄15% KORTING
🎅GRATIS VERZENDING
*Aankopen boven 70€
Coupon 15OFF4YOU
23U 11M 21S

Enkel tendonitis

Enkel tendinopathie, ook wel peroneus tendinopathie genoemd, is een blessure die optreedt in de peesvezels aan de achterkant van de voet. Deze aandoening veroorzaakt constante pijn en bewegingsverlies in het gewricht, wat kan leiden tot een duidelijke zwelling in het getroffen gebied.

Als u wilt weten wat deze aandoening inhoudt, nodigen wij u uit dit artikel tot het einde te lezen. We zullen op een eenvoudige en gedetailleerde manier uitleggen wat de symptomen van deze kwaal zijn en waarom ze ontstaat. En mis niet de tips over hoe je een enkelpeesontsteking kunt voorkomen.

Wat is enkel- of peroneuspeesontsteking?

Enkelpeesontsteking is een ontsteking die optreedt in de pezen van de peroneus longus lateralis longus, peroneus brevis en peroneus anterioris. De functie van deze pezen is het verbinden van de laterale malleolus met de m. pedius en de buigers van de voet. Deze ontsteking wordt veroorzaakt door microscheurtjes die ontstaan in de peesvezels en door de ophoping van stoffen of metabolieten die zich abnormaal in de weefsels vastzetten.

Dit is het gevolg van een gebrek aan bloedtoevoer om de toxische stoffen vrij te maken en zo de uitwisseling van zuurstof en voedingsstoffen tussen het bloed en de weefsels op gang te brengen. Meestal ontstaat deze kwaal door overbelasting van het gewricht.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren van een enkelpeesontsteking?

Hieronder vindt u alle informatie over de oorzaken en risicofactoren die het optreden van een enkelpeesontsteking vergroten

  • Repeterende oefeningen: Overmatige belasting van het gewricht kan ervoor zorgen dat de pezen in de enkel overmatig gaan werken. Dit leidt tot microscopische scheurtjes van de peesvezels. Deze factoren komen vaak voor bij sporters en werknemers die de enkel belasten.
  • Aangeboren misvormingen en botsporen: Imperfecte biomechanische vorming kan ervoor zorgen dat de spieren en pezen in dit deel van het lichaam op een veeleisende manier werken, waardoor ontstekingen en pijn ontstaan die leiden tot peesontsteking.
  • Overgewicht: Overgewicht kan leiden tot tendonitis in dit gewricht. Dit komt door het gebrek aan ruimte dat het gewrichtslichaam heeft om goed te kunnen werken, waardoor de pezen worden belast om de voet te bewegen.
  • Onvoldoende opwarming: Het gebrek aan oefeningen die een geleidelijke activiteit bevorderen, kan leiden tot blessures aan de peroneuspezen. Dit heeft ook te maken met het verblijf op plaatsen met vriestemperaturen, wat hetzelfde resultaat van letsel zal hebben.
  • Plotselinge bewegingen: Plotselinge bewegingen zijn factoren die de kans op enkelpeesontsteking vergroten.
  • Slechte voeding en een zittende levensstijl: Het eten van verkeerd voedsel of voedsel dat geen voedingsstoffen levert aan het lichaam zal leiden tot peesontsteking. Dit kan de kans vergroten als de patiënt niet regelmatig beweegt.
  • Trauma: Verwondingen en slagen kunnen leiden tot peroneuspeesontsteking door de druk waaraan de pezen worden blootgesteld.
  • Onjuist schoeisel: Schoenen met hoge hakken en strakke hakken kunnen onnodige stress veroorzaken op de peesstructuur, wat kan leiden tot ontstekingen in de weefsels.

Beste producten voor enkelpeesontsteking

Bestseller

.

Belangrijkste symptomen die ons waarschuwen voor een peesontsteking in de enkel

Belangrijkste symptomen die ons waarschuwen voor een peesontsteking in de enkel

De belangrijkste symptomen die waarschuwen voor de aanwezigheid van een peesontsteking in de enkel zijn de volgende

  • Ontsteking: Dit is het belangrijkste symptoom bij patiënten met peroneuspeesontsteking. Dit komt door de ophoping van bloed in het getroffen gebied als gevolg van onvoldoende bloedtoevoer.
  • Pijn: Dit symptoom treedt op wanneer men probeert de voet te bewegen, te lopen of het getroffen gebied aanraakt. Er is waarschijnlijk sprake van roodheid en een iets hogere temperatuur in dit gebied.
  • Beperkte beweging: Dit komt voor door strakke spieren en pezen in de enkel.
  • Kraken: Patiënten kunnen abnormale geluiden maken bij het lopen of bewegen van het gewricht. Dit komt door het gebrek aan ruimte dat het gewrichtslichaam heeft om zijn taak correct uit te voeren.
  • Knobbels: Het verschijnen van knobbels is gebruikelijk in dit gebied van het lichaam, dat ontstaat door de onwillekeurige aandacht van spieren en pezen. Daarnaast kunnen ontstekingen op bepaalde plaatsen ook uitstulpingen veroorzaken.

Welke behandelingen zijn er om peroneuspeesontsteking van de enkel te verbeteren en te genezen?

Er zijn verschillende behandelingen die helpen om peroneuspeesontsteking van de enkel te verbeteren en te genezen. In de volgende paragrafen laten we zien welke de meest gebruikte therapieën zijn.

Alternatieve en aanvullende therapieën

Leer meer over de verschillende aanvullende behandelingen voor peroneuspeesontsteking van de enkel:

  • Warmte- en koudetherapie: Deze behandeling bestaat uit het toepassen van beide temperaturen in dezelfde sessie op de peroneus van de enkel. Zo worden de voordelen van warmte - verbetering van de verwijding van de capillaire wanden - en koude - vermindering van ontsteking en pijn - verkregen om tendinitis te genezen. De toepassing van deze therapie mag niet langer duren dan 15 tot 20 minuten en moet worden begeleid door een arts, anders kan het letsel aan de huid veroorzaken. Het is belangrijk te beginnen en te eindigen met warmte.
  • Compressietherapie: De symptomen van peroneuspeesontsteking van de enkel kunnen worden verminderd door deze aanvullende behandeling. Hierbij wordt compressiekleding op de enkel gedragen om constante druk op het gewricht te houden. Dit verbetert de verwijding van de bloedvaten en vermindert de zwelling, wat leidt tot een effectiever herstel van microscopische breuken in de pezen van de voet. Compressieverbanden en enkelbraces kunnen worden gebruikt.
  • Massagetherapie: Het doel van dit type therapie is het stimuleren van de capillaire wanden voor de uitwisseling van voedingsstoffen tussen het bloed en de weefsels. Dit wordt bereikt door over het getroffen gebied te wrijven om interne warmte in de peesvezels te veroorzaken. Op deze manier is het mogelijk om de ontsteking en pijn van peroneuspeesontsteking van de enkel te verminderen.
  • Acupressuurtherapie: Deze oosterse therapie bestaat uit het indrukken van verschillende strategische gebieden van het lichaam met de vingers en handpalmen. Dit helpt om het centrale zenuwstelsel en de bloedsomloop te stimuleren en veroorzaakt een gevoel van algemeen welzijn bij de patiënt door ontspanning en geestelijke harmonie. Deze techniek moet worden toegepast door een professional na overleg met de behandelend arts.
  • Thermotherapie: Dit is een van de meest gebruikte behandelingen voor dit type peesblessure vanwege de voordelen van warmte op het getroffen gebied. Op deze manier wordt de bloedcirculatie verbeterd zodat het bloed de afvalstoffen verwijdert die zich in de vezels van de aangetaste weefsels bevinden. Het kan op verschillende manieren worden toegepast, de meest gebruikte zijn voetbaden en warmwaterkruiken.
  • Natuurlijke remedies met behulp van planten: Sommige geneeskrachtige planten hebben een ontspannende, ontstekingsremmende en pijnstillende werking, waardoor de patiënt in korte tijd een algemeen welbevinden voelt. Men mag niet vergeten dat het gebruik van deze kruiden moet worden toegestaan door de arts, aangezien zelfmedicatie nier-, lever- en maagdarmproblemen kan veroorzaken. Het kan worden toegepast door baden met warm water of door infusie. De meest gebruikte planten zijn linde, kamille en gember.
  • Gezonde levensstijl: Het herstel van een enkel tendinitis is niet alleen gericht op medische behandeling, maar ook op het opnieuw leren uitvoeren van dagelijkse activiteiten. Zo is het mogelijk om verschillende technieken toe te passen die helpen om de houding te verbeteren, gezond te eten, te bewegen en de andere risicofactoren van deze kwaal te verminderen. Deze therapie wordt uitgevoerd via medische consulten waarin de arts de patiënt een nieuwe manier van leven aanleert.

Voedingssupplementen

Bij sommige patiënten is het raadzaam om voedingssupplementen toe te voegen vanwege het gebrek aan micronutriënten in het lichaam. Zo kan door toevoeging van kalium, glucosamine, chondroïtinesulfaat en hyaluronzuur in poeders, siropen of tabletten de functie van de peesvezels van de peroneuspezen worden verbeterd. De toepassing ervan moet vooraf door de arts worden toegestaan.

Fysiotherapeutische behandelingen

Revalidatie-oefeningen bestaan uit het verbeteren van de enkelbewegingen door middel van verschillende technieken, die worden toegepast volgens de criteria van de fysiotherapeut. Het hoofddoel van deze behandeling is warmte op te wekken in het getroffen gebied om de doorbloeding te stimuleren.

Om deze reden kunnen patiënten versterkende oefeningen, percutane elektrolyse, regeneratieve radiofrequentie, dry needling en ultrageluid ondergaan. Al deze behandelingen wekken gericht interne warmte op zonder dat de patiënt pijn voelt.

Medicijnen

De medicamenteuze behandeling van peroneuspeesontsteking van de enkel is gebaseerd op paracetamol en andere opioïde pijnstillers. Er zijn ook kortdurende behandelingen mogelijk waarbij aspirine, naproxen en ibuprofen worden voorgeschreven. Deze niet-steroïde ontstekingsremmers helpen de symptomen van de zwelling in dit deel van het lichaam te verminderen.

Houd er rekening mee dat de behandeling moet worden voorgeschreven door een arts, dus zelfmedicatie is een ernstige actie die in de toekomst zeer ernstige gevolgen kan hebben. Tot deze reeks risico's behoren inwendige bloedingen, maagproblemen en complicaties bij tendinopathie.

Operaties

In zeer ernstige gevallen wordt een chirurgische behandeling aanbevolen om peroneuspezen met gescheurde peesvezels te herstellen. Arthroscopie is een van de meest gebruikte technieken en kan onder plaatselijke of algehele verdoving worden toegepast om de scheur te behandelen.

Preventie bij enkelpeesontsteking

Preventie bij enkelpeesontsteking

Het is mogelijk om een enkelpeesontsteking te voorkomen. Daarvoor moeten de volgende preventieve tips in acht worden genomen:

  • Sport dagelijks: Zo voorkomt u een zittende levensstijl, waardoor u de spier-peesstructuur in goede conditie kunt houden. Bovendien zal de doorbloeding goed werken.
  • Eet gezond: Opname van voedingsstoffen zoals collageen, kalium en andere mineralen zal helpen om je enkelpezen in een ideale staat te houden.
  • Doe vooraf een warming-up: Als je een sportactiviteit moet uitoefenen of moet werken met repeterende bewegingen, is het raadzaam om handelingen uit te voeren die de peesbelasting geleidelijk verhogen. Zo bereid je de peesvezels voor op de activiteit.
  • Vermijd overgewicht: Vergeet niet dat overgewicht overmatige belasting van de peroneuspezen veroorzaakt, dus het handhaven van een ideaal gewicht in overeenstemming met uw lengte zal u helpen het ontstaan van tendinitis te voorkomen.
  • Draag geen hoge hakken: Schoenen met hoge hakken zorgen ervoor dat de pezen voortdurend kracht moeten uitoefenen om het lichaam via de tenen in balans te houden. Hierdoor raken de zachte weefsels van de pezen ontstoken. Daarom helpt het kiezen van lichte, comfortabele wandelschoenen de gezondheid van de peroneuspezen te behouden.
  • Correcte houding overdag en tijdens nachtelijke pauzes: Wanneer u zware voorwerpen moet tillen, lopen of staan, moet u dat doen met de kracht van de hamstrings en quadriceps, bijgestaan door de kuitspieren. Zo voorkomt u dat u kracht moet uitoefenen op uw enkels.
  • Doe geen repetitieve activiteiten: Routinematige en repeterende bewegingen belasten de hamstrings sterk. Als je enkelpeesontsteking wilt voorkomen, moet je dit soort handelingen dus vermijden.
  • Bescherm je enkel: Wanneer je een risicovolle activiteit moet doen of op koude plaatsen verblijft, is het raadzaam bescherming te gebruiken, zoals enkelbraces of bandages, om de peesvezels van de peroneuspezen veilig te houden.
  • Oefening en stretching: Het is essentieel om een sterk en soepel spierstelsel te hebben om de pezen van de enkel te beschermen en ze minder schokbelasting te laten ondergaan, daarom is specifieke training voor het enkelgebied zeer belangrijk als preventieve maatregel.

Referenties

  1. Simpson, M. R., & Howard, T. M. (2009). Tendinopathieën van de voet en enkel. American family physician, 80(10), 1107-1114. https://www.aafp.org/pubs/afp/issues/2009/1115/p1107.html
  2. Backman, L. J., & Danielson, P. (2011). Low range of ankle dorsiflexion predisposes for patellar tendinopathy in junior elite basketball players: a 1-year prospective study. Amerikaans tijdschrift voor sportgeneeskunde, 39(12), 2626-2633. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546511420552
  3. Rabin, A., Kozol, Z., & Finestone, A. S. (2014). Beperkte dorsaalflexie van de enkel verhoogt het risico op mid-portie achilles tendinopathie bij infanterie rekruten: een prospectieve cohort studie. Journal of foot and ankle research, 7(1), 1-7. https://jfootankleres.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13047-014-0048-3
  4. Cook, J. L., Khan, K. M., & Purdam, C. (2002). Achilles tendinopathie. Manuele therapie, 7(3), 121-130. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1356689X02904583
  5. Sayana, M. K., & Maffulli, N. (2005). Insertionele achilles tendinopathie. Foot and ankle clinics, 10(2), 309-320. https://www.foot.theclinics.com/article/S1083-7515(05)00011-2/fulltext
  6. Millar, N. L., Silbernagel, K. G., Thorborg, K., Kirwan, P. D., Galatz, L. M., Abrams, G. D., ... & Rodeo, S. A. (2021). Tendinopathie. Nature reviews Disease primers, 7(1), 1. https://www.nature.com/articles/s41572-020-00234-1
  7. Rees, J. D., Maffulli, N., & Cook, J. (2009). Management van tendinopathie. The American journal of sports medicine, 37(9), 1855-1867. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546508324283
  8. Maffulli, N., Wong, J., & Almekinders, L. C. (2003). Types en epidemiologie van tendinopathie. Clinics in sports medicine, 22(4), 675-692. https://www.sportsmed.theclinics.com/article/S0278-5919(03)00004-8/fulltext
  9. Riley, G. (2008). Tendinopathie - van basiswetenschap tot behandeling. Nature clinical practice Rheumatology, 4(2), 82-89. https://www.nature.com/articles/ncprheum0700
  10. Xu, Y., & Murrell, G. A. (2008). De basiswetenschap van tendinopathie. Clinical orthopaedics and related research, 466, 1528-1538. https://link.springer.com/article/10.1007/s11999-008-0286-4
Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00