Urazy kolana podczas wspinaczki

Interesujące badania potwierdziły, że wspinacze często doznają urazów sportowych tych samych części ciała. Urazy kolana nie są wyjątkiem, ponieważ jest to jedna z części ciała najbardziej podatnych na urazy lub kontuzje spowodowane nadużywaniem lub upadkami.

Niektóre techniki wspinaczki skałkowej wymagają naciskania na kolano w tym samym czasie, co skręcanie. Wszystko to generuje maksymalne obroty, powtarzające się obciążenia i niezamierzone poślizgnięcia, z których wszystkie prowadzą do urazów kolan u wspinaczy. Oto, jakie są najczęstsze z nich i jak je leczyć za pomocą terapii RICE.

Jakie są najczęstsze rodzaje urazów kolan podczas wspinaczki skałkowej?

Kolana są częścią najbardziej złożonych układów w naszym ciele. Mają zdolność do funkcjonowania jako zawias, który zgina się i rozciąga, ale może się również obracać. Składa się z rzepki, kości piszczelowej i kości udowej, pomiędzy którymi znajdują się łąkotki.

Ważne jest, aby porozmawiać o głównych urazach kolan u wspinaczy, aby być ich świadomym i móc im zapobiegać:

Zerwanie łąkotki

Jest to najczęstsza kontuzja kolana u wspinaczy, ponieważ jest spowodowana skręceniem lub obróceniem kolana z nadmierną siłą, pozostawiając ciężar na jednej stopie. Skręcenie to może być spowodowane półzgięciem podczas wspinaczki skałkowej, gdzie łąkotka zostaje ściśnięta między kością udową a piszczelową.

Może to być również spowodowane kucaniem i zużyciem łąkotki w miarę upływu czasu. Zerwanie łąkotki spowodowane tego typu ruchami nazywane jest spontanicznym skręceniem, które najczęściej związane jest z wiekiem i ma charakter zwyrodnieniowy. Powoduje to silny ból, zablokowanie kolana, upośledzone zginanie i związany z tym wysięk w stawie.

Skręcenie kolana

Skręcenia kolana we wspinaczce skałkowej są spowodowane urazami, upadkami, uderzeniami lub błędami ludzkimi podczas uprawiania sportu. Skręcenia są klasyfikowane jako najpoważniejszy, ale najmniej powszechny rodzaj kontuzji wspinaczkowych.

Główną przyczyną jest zgięcie lub skręcenie kolana poza anatomiczne granice stawu, podczas gdy stopa spoczywa mocno na ziemi. Najczęstsze objawy to silny ból, niezdolność do funkcjonowania, obrzęk, sztywność, niestabilność podczas chodzenia.

Zwichnięcie rzepki

W pewnym momencie swojego sportowego życia wspinacze doznają zwichnięcia lub zwichnięcia rzepki, dlatego jest to jedno z najczęstszych zwichnięć. Rzepka to trójkątna kość, która chroni kolano, umożliwiając jego zginanie i prostowanie.

Zwichnięcie jest spowodowane urazem, skręceniem lub upadkiem na nogę , gdzie rzepka przesuwa się lub wyślizguje z gniazda. W rezultacie wspinacz odczuwa ból wokół rzepki, obrzęk, ograniczenie ruchu i widoczne przemieszczenie rzepki.

Złamanie

Złamanie kolana występuje, gdy kości stawu kolanowego, takie jak rzepka, kość udowa, strzałkowa i piszczelowa, pękają lub kruszą się. Ogólnie rzecz biorąc, jest to poważny rodzaj urazu u wspinaczy, ale nie jeden z najczęstszych, spowodowany urazem, bezpośrednim stłuczeniem kolana i upadkami.

Jednak choroby zwyrodnieniowe, takie jak osteoporoza, są również czynnikiem ryzyka złamania kolana. Wspinacz odczuwa ból, obrzęk, stan zapalny, tkliwość, ograniczenie ruchu, deformację nogi oraz niezdolność do chodzenia i poruszania nogą.

Zapalenie kaletki stawu kolanowego

Bezpośrednie uderzenia, częste skoki i upadki na kolano, a także przeciążenia i powtarzalność ruchów są najczęstszymi czynnikami ryzyka zapalenia kaletki kolana we wspinaczce. Ten rodzaj urazu powoduje zapalenie kaletki maziowej znajdującej się w pobliżu stawu kolanowego.

Kaletka ta zawiera płyn maziowy odpowiedzialny za smarowanie stawów, dzięki czemu ruchy ścięgien i więzadeł są łatwiejsze. W przypadku zapalenia kaletki kolanowej wspinacz odczuwa ból, sztywność, ograniczenie ruchu, utykanie i stan zapalny mazi stawowej.

Najlepsze produkty do leczenia urazów kolan podczas wspinaczki i sportów górskich

Bestseller

Jak stosować terapię RICE w leczeniu urazów kolana podczas wspinaczki skałkowej?

Terapia RICE tobardzo prosty protokół zalecany przez lekarzy i specjalistów do leczenia drobnych urazów w ramach pierwszej pomocy. Celem jest zmniejszenie stanu zapalnego, złagodzenie bólu i przyspieszenie procesu gojenia. Jedną z najważniejszych zalet tej metody jest to, że można ją stosować w domu w przypadku sportowych urazów kolana. Jeśli jednak ból i obrzęk nie ustępują, kolejnym krokiem jest wizyta u lekarza.

Chociaż jest ona mniej znana niż RICE, dziś chcemy opowiedzieć o terapii PRICE i o tym, jak zastosować ją jako środek pierwszej pomocy w przypadku urazów kolana podczas wspinaczki:

• Ochrona: Ochrona kolana pomoże zapobiec pogorszeniu się urazu. Można to osiągnąć za pomocą nakolanników, które unieruchamiają staw i pomagają go przyspieszyć.
• Odpoczynek: Odpoczynek kolana to druga faza procesu zapobiegającego kontuzji i pogorszeniu się stanu kolana. Należy zaprzestać wszelkiej aktywności w tym obszarze i unikać obciążania go. Odpoczynek jest zalecany w ciągu pierwszych 24 do 48 godzin od urazu.
• Lód: Wykazano, że przykładanie lodu do urazu pomaga zmniejszyć ból i obrzęk. Zastosuj zimny okład wypełniony żelem w 10-15 minutowych sesjach na kolano z 1-2 godzinnymi przerwami na odpoczynek.
• Kompresja: Teraz należy owinąć kolano medycznym bandażem elastycznym, aby zapobiec obrzękowi. Należy jednak unikać zbyt ciasnego bandażowania. Jeśli zauważysz mrowienie, drętwienie lub zimną skórę, natychmiast skonsultuj się z lekarzem specjalistą.
• Uniesienie: Unieś kolano powyżej poziomu serca za pomocą poduszek podczas leżenia. Pomoże to zmniejszyć ból, pulsowanie i obrzęk.

Odniesienia

1. Schöffl, V., Lutter, C., & Popp, D. (2016). "Heel Hook" - technika wspinaczkowa specyficzna dla kontuzji nogi. Wilderness & Environmental Medicine, 27(2), 294-301. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1080603215004676
2. Lutter, C., Tischer, T., Cooper, C., Frank, L., Hotfiel, T., Lenz, R., & Schöffl, V. (2020). Mechanizmy ostrych urazów kolana u sportowców uprawiających bouldering i wspinaczkę skałkową. Amerykańskie czasopismo medycyny sportowej, 48(3), 730-738. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546519899931
3. Pardiwala, D. N., Rao, N. N., Anand, K., & Raut, A. (2017). Zwichnięcia kolana w urazach sportowych. Indian Journal of Orthopaedics, 51, 552-562. https://link.springer.com/article/10.4103/ortho.IJOrtho_229_17
4. Majewski, M., Susanne, H., & Klaus, S. (2006). Epidemiologia urazów kolana u sportowców: A 10-year study. The knee, 13(3), 184-188. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0968016006000032
5. Arden, N. K., Crozier, S., Smith, H., Anderson, F., Edwards, C., Raphael, H., & Cooper, C. (2006). Ból kolana, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego i ryzyko złamania. Arthritis Care & Research: Official Journal of the American College of Rheumatology, 55(4), 610-615. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/art.22088.
6. Maitland, M. (1992). Urazy związane ze wspinaczką skałkową. Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy, 16(2), 68-73. https://www.jospt.org/doi/abs/10.2519/jospt.1992.16.2.68
7. Neuhof, A., Hennig, F. F., Schöffl, I., & Schöffl, V. (2011). Ocena ryzyka urazu we wspinaczce sportowej. International Journal of Sports Medicine, 32(10), 794-800. https://www.thieme-connect.com/products/ejournals/abstract/10.1055/s-0031-1279723
8. Woollings, K. Y., McKay, C. D., & Emery, C. A. (2015). Czynniki ryzyka urazów we wspinaczce sportowej i boulderingu: systematyczny przegląd literatury. British Journal of Sports Medicine, 49(17), 1094-1099. https://bjsm.bmj.com/content/49/17/1094.short
9. Addiss, D. G., & Baker, S. P. (1989). Mountaineering and rock-climbing injuries in US national parks. Annals of Emergency Medicine, 18(9), 975-979. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0196064489804639
10. Schöffl, V., & Winkelmann, H. P. (1999). Statystyki wypadków na" krytych ścianach wspinaczkowych". Sportverletzung Sportschaden: Organ der Gesellschaft fur Orthopadisch-traumatologische Sportmedizin, 13(1), 14-16. https://europepmc.org/article/med/10407959