🎁 10% Zniżki na Pierwsze Zamówienie! ⏩ KLIKNIJ!

Zwichnięcia stawów

W organizmie człowieka może dojść do wielu urazów stawów, a zwichnięcia są najczęściej powtarzającymi się stłuczeniami kości w tych okolicach anatomicznych. Zwichnięty staw powoduje u pacjenta ból, bezruch, obrzęk i deformację stawu.

Ponieważ to ważne osunięcie kości jest w dzisiejszych czasach bardzo powtarzalne, zapraszamy do zapoznania się z tym, czym jest zwichnięcie. Pokażemy Ci jakie są rodzaje zwichnięć i jakie są czynniki ryzyka, które powodują tę dolegliwość. Poznasz również główne objawy zwichniętego stawu oraz dowiesz się jak pomóc osobie ze zwichnięciem.

Definicja: Co to są zwichnięcia kości?

Zwichnięcie to rodzaj urazu mięśniowo-szkieletowego, który występuje, gdy dwie kości w tym samym stawie są częściowo lub całkowicie rozdzielone (jeśli występuje ta druga sytuacja, nazywa się to podwichnięciem). Jeśli kość przechodzi przez skórę, nazywa się to zwichnięciem zewnętrznym lub odsłoniętym, w przeciwnym razie jest to zwichnięcie zamknięte.

Aby zmniejszyć i wyrównać zwichnięcie, musi być ono leczone przez lekarza za pomocą zabiegów mechanicznych lub specjalnych operacji, choć u niektórych pacjentów uraz przechodzi w naturalną remisję. Do najbardziej nawracających objawów należą: ból, deformacja wewnętrzna i obrzęk stawu.

Jakie są najczęstsze rodzaje zwichnięć stawów?

Jakie są najczęstsze rodzaje zwichnięć?

Oprócz klasyfikacji zwichnięć otwartych lub zamkniętych, można je również sklasyfikować według innych parametrów. Zapoznaj się z.

W zależności od rodzaju zwichnięcia

Jeśli weźmie się pod uwagę pochodzenie patologii zwichnięcie może być:

  • Zwichnięcie niezupełne lub podwichnięte: Uraz ten występuje, gdy dochodzi do częściowego oddzielenia kości z uwzględnieniem jej średnicy w stosunku do osi.
  • Zwichnięcie przez przegięcie: Ta patologia występuje, gdy rozdzielona kość znajduje się w pozycji kątowej, łamiąc swoją wypukłość lub wklęsłość.
  • Urazowe: Stopień urazu w tym schorzeniu jest znaczny. Polega na rozdzieleniu dwóch kości diafebrycznych (w niektórych przypadkach towarzyszy temu złamanie pozostałych tkanek kostnych w stawie). Występuje powszechnie w biodrach, ramionach i kolanach.
  • Ze zmiażdżeniem trabekularnym: jest to typ urazu polegający na oddzieleniu powierzchni kości gąbczastej i krótkiej, generujący wyraźną deformację obrysu tych tkanek.
  • Zwichnięcie chochlika stawowego lub "zmiana Bankarta": Zwichnięcie to występuje, gdy dochodzi do nieprawidłowego przemieszczenia między diafazą jednej kości a metafizą gąbczastą drugiej. Występuje powszechnie w głowie kości ramiennej i w dolnej części labrum łopatki.
  • Zwichnięcie całkowite: Jest to całkowite oddzielenie się dwóch kości, przy czym część tkanek kostnych pozostaje prostopadła lub skośna w stosunku do osi podłużnej kości.
  • Złamanie spiroidalne: Ten typ urazu występuje, gdy dochodzi do skręcenia pomiędzy dwiema kośćmi długimi, zwykle spowodowanego złamaniem.

W zależności od rodzaju nawrotu

Jeśli weźmie się pod uwagę historię pacjenta, zwichnięcia można sklasyfikować w następujący sposób:

  • Zwyczajowe: Zwichnięcia tego typu występują, gdy są spowodowane wcześniejszą chorobą stawów (zapalenie stawów, osteoporoza itp.) u pacjenta urazowego.
  • Zwichnięcianawracające: Są to urazy występujące w ciałach stawowych, w których doszło już do zwichnięcia.
  • Zwichnięcia ostre: Ten typ schorzenia występuje, gdy nie ma wcześniejszej historii zwichnięć w stawie. Przyczyny mogą być różne, ale najczęstsze to uderzenia i urazy.
  • Przewlekłe: Znane również jako inveterate dislocation. Ten typ jest spowodowany brakiem prawidłowego gojenia się lub redukcji poprzedniego zwichnięcia, co uniemożliwia powrót kości do normalnej pozycji.

W zależności od stawu, którego dotyczy zwichnięcie

Z drugiej strony, zwichnięcie może być sklasyfikowane według stawu, którego dotyczy. Patrz poniżej:

  • Zwichnięcie biodra: Ten rodzaj zwichnięcia występuje, gdy dochodzi do oddzielenia głowy kości udowej od panewki miednicy. Powoduje to trudności w chodzeniu, sztywność stawów i silny ból. Może być spowodowany przez upadki, uderzenia lub wcześniejszą chorobę.
  • Zwichnięcie łokcia: Jest to uraz spowodowany brakiem kontaktu dolnej części kości ramiennej z głową kości łokciowej i promieniowej. Najczęstszym urazem jest zwichnięcie tylne łokcia, w którym dochodzi do przemieszczenia dolnej części kości do dalszej części kości ramiennej.
  • Zwichnięcie barku: Ten uraz występuje, gdy dochodzi do rozdzielenia połączenia kości ramiennej, obojczyka i łopatki. Klasyfikacja zależy od zaangażowanych kości. Można spotkać zwichnięcie podkorowe (kość ramienna - wyrostek rylcowaty łopatki), podgłowowe (kość ramienna - jama glenoidalna łopatki) i podobojczykowe (kość ramienna - żebra).
  • Zwichnięcie nadgarstka: Do najczęstszych zwichnięć występujących w nadgarstku należą zwichnięcie między kością księżycową a łokciową (zwichnięcie księżycowe) oraz między kością wielką, łękotką, II, III i IV kością śródręcza, hakiem, trapezem i kością księżycową (zwichnięcie okołoksiężycowe). Najczęściej są one spowodowane upadkami.
  • Zwichnięcie kolana: W tym przypadku uraz polega na utracie kontaktu między kłykciami kości udowej a nasadami kości piszczelowej. Powoduje to sztywność stawu, obrzęk i stały ból.
  • Zwichnięcie rzepki: Gdy dochodzi do przesunięcia normalnego położenia tej płaskiej, zaokrąglonej kości, dochodzi do utraty stabilności z powodu nieprawidłowego ustawienia stawu. Aby do tego doszło może dojść do naderwania więzadeł pobocznych i bocznych oraz ścięgien wywodzących się z mięśnia czworogłowego udowego lub rzepki.

Najlepsze produkty na zwichnięcia stawów

Bestseller

Jakie są przyczyny i czynniki ryzyka zwichnięcia?

Jakie są przyczyny i czynniki ryzyka zwichnięcia?

Istnieją różne czynniki ryzyka lub przyczyny, które mogą prowadzić do zwichnięcia. Oto najczęstsze z nich:

  • Nagłe ruchy: Każdy rodzaj ruchu, który jest wykonywany szybko, może spowodować, że więzadła podtrzymujące kości nie będą przygotowane, co spowoduje ich przesunięcie. Ramiona cierpią najbardziej z powodu tych czynników.
  • Brak wcześniejszej rozgrzewki: Przed wykonaniem danej czynności konieczne jest rozgrzanie struktury mięśniowo-ścięgnistej, aby nie doznać urazów, które mogą wpłynąć na brak zjednoczenia dwóch kości. Kolana i kostki są podatne na urazy z tego powodu.
  • Urazy: Uderzenia i upadki mogą spowodować częściowe lub całkowite przemieszczenie kości.
  • Nadwaga: Obciążenie stawów przez otyłość zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zwichnięć biodra, kolana i kostki.
  • Nieaktywność fizyczna: Siedzący tryb życia lub stały brak aktywności powoduje, że ciało przyzwyczaja się do określonej pozycji. Jeśli z jakiegoś powodu pacjent chce wykonywać ruchy, do których nie jest przyzwyczajony, może to doprowadzić do zwichnięcia.
  • Wcześniejsze choroby stawów: Artroza jest ważnym czynnikiem ryzyka, który może prowadzić do zwichnięć z powodu zużycia chrząstki stawowej między dwiema kośćmi stawu.
  • Wiek pacjenta: Chociaż zwichnięcia mogą wystąpić w każdym wieku, często spotyka się ten rodzaj urazu u osób, które tracą siłę mięśni, co powoduje osłabienie obszaru stawu.
  • Osteofity: Pojawienie się ostróg kostnych lub przerostów w stawie może zwiększyć ryzyko przemieszczenia tkanek kostnych, powodując zwichnięcie przez przegięcie, generowane przez nienaturalną dźwignię.
  • Predyspozycje pacjenta: Wiele osób, ze względu na własną anatomię, jest bardziej predysponowanych do doznania tego urazu ze względu na, w niektórych przypadkach, nadmierną elastyczność więzadeł pokrywających stawy.

Główne oznaki i objawy, które ostrzegają nas o zwichniętym stawie

Oznaki i objawy, które mogą ostrzegać o obecności zwichnięcia w stawie to:

  • Zaczerwienienie: Nagromadzenie krwi jest spowodowane w dotkniętym obszarze, gdy występuje zwichnięcie, co prowadzi do pojawienia się siniaków lub czerwonawego koloru skóry.
  • Sztywność stawów: Jest to jeden z głównych objawów zwichnięcia z powodu niezdolności bursy ciała stawowego do amortyzacji ruchów.
  • Ciągły ból: Gdy dochodzi do częściowego lub całkowitego przemieszczenia kości, naciska ono na korzenie nerwowe, powodując natychmiastowy ból od momentu urazu. W niektórych przypadkach powoduje ból i zawroty głowy.
  • Parestezja: Nudności i mrowienie to również notoryczne objawy w zwichnięciach. Jest to spowodowane brakiem normalnego dopływu krwi do dotkniętego obszaru.
  • Osłabienie: Brak kontaktu między dwiema kośćmi powoduje, że mięśnie, ścięgna i więzadła nie są w stanie prawidłowo wykonywać swojej pracy. Prowadzi to do osłabienia podczas wykonywania codziennych czynności.
  • Zauważalna deformacja: Rozdzielenie dwóch kości powoduje bardzo widoczne guzki lub grudki w kontuzjowanym stawie.
  • Obrzęk: Obrzęk stawu jest również spowodowany nagromadzeniem krwi, która jest wysyłana przez układ autoimmunologiczny do komórek odpornościowych, aby spróbować wyleczyć uraz.

Jakie metody pierwszej pomocy są dostępne w leczeniu zwichnięcia stawu?

Ważne jest, aby wyjaśnić, że nie wszystkie przypadki nagłe są takie same. Jeśli mamy do czynienia z ciężkim wielonarządowym urazem spowodowanym wypadkiem komunikacyjnym lub upadkiem ze znacznej wysokości, wskazane jest wezwanie pogotowia medycznego, aby nie spowodować innych urazów.

Jeśli jednak mamy do czynienia z łagodniejszą sytuacją, należy wykonać poniższe czynności związane z udzieleniem pierwszej pomocy pacjentowi urazowemu:

  • Unieruchomić staw do przeniesienia: Nie należy tracić celu tego zadania, gdyż jest nim opieka medyczna nad pacjentem urazowym. Z tego powodu unieruchomienie stawu może być całkowite lub częściowe, przy czym zalecane jest to drugie, ponieważ nie stosuje się specjalnych szyn ani odzieży uciskowej.
  • Unieruchomienie ciała stawowego: Należy zastosować czysty bandaż, aby jak najlepiej (z odpowiednim uciskiem) podtrzymać obie części stawu. Wskazane jest użycie noszy (lub możliwie płaskiej i stabilnej powierzchni, np. drzwi), jeśli uraz dotyczy kończyn dolnych, w celu uzyskania całkowitego oparcia stawu.
  • Zastosuj zimno na dotknięty urazem obszar: Krioterapia to nieinwazyjny zabieg, który jest bardzo ważny dla zmniejszenia bólu i stanu zapalnego, ponieważ stymuluje przepływ krwi. Okłady z lodu lub zimne kulki żelowe mogą być stosowane w celu zapewnienia efektu przeciwbólowego.
  • Przeniesienie do ośrodka opieki medycznej: Ważne jest, aby towarzyszyć osobie przez cały czas, zwłaszcza gdy lekarz zapyta o przyczyny, które zraniły staw i czynniki ryzyka, które pacjent może mieć.
  • Zachowanie odpoczynku przez cały czas: Przed i po interwencji medycznej ważne jest, aby dotknięty obszar był unieruchomiony i w absolutnym spoczynku. Zapobiegnie to przyszłym urazom i komplikacjom, ponieważ ciało stawowe nie będzie naprężone.

Ważne jest, aby wyjaśnić, że stosowanie maści, maści i spożywanie leków przed diagnozą medyczną nie jest zalecane w żadnej sytuacji.

Jakie są najskuteczniejsze metody profilaktyki, aby uniknąć zwichnięcia kości?

Jakie są najskuteczniejsze metody profilaktyki, aby uniknąć zwichnięcia kości?

Aby uniknąć zwichnięcia między dwiema kośćmi, należy wziąć pod uwagę następujące aspekty:

  • Unikać czynności wysokiego ryzyka: Sporty kontaktowe i czynności manualne, które obejmują powtarzające się ruchy, mogą powodować obciążenie stawów, co doprowadzi do zwichnięcia. Jeśli z jakiegoś powodu zdecydujesz się na uprawianie tych sportów, upewnij się, że nosisz ochronną odzież kompresyjną.
  • Wcześniej wykonaj rozgrzewkę: Aby uniknąć zwichnięć, przykurczów i skręceń, konieczne jest wykonywanie ćwiczeń przed zawodami, aby przyzwyczaić układ kostny mięśni do aktywności.
  • Staraj się nie wykonywać gwałtownych ruchów: Nie zapominaj, że jest to jedna z głównych przyczyn urazów stawów.
  • Jeśli zamierzasz podróżować motocyklem lub rowerem, unikaj upadków i staraj się szczególnie chronić stawy barkowe, kolanowe i skokowe.
  • Postaw na regularne ćwiczenia fizyczne, aby uniknąć siedzącego trybu życia i otyłości oraz poprawić swoją ogólną jakość życia.
  • Włącz do swojej diety pokarmy bogate w wapń i unikaj tłuszczów nasyconych, a także ogranicz pokarmy, które wytwarzają nadmiar kwasu moczowego. W ten sposób utrzymasz swoje kości i chrząstki w doskonałym stanie, unikając pojawienia się mikrokryształów, które mogą działać jak dźwignia między dwiema kośćmi, prowadząc do zwichnięcia.
  • Odwiedzaj często swojego lekarza, jeśli cierpisz na zwyrodnieniową chorobę kości lub dolegliwości stawów, aby uzyskać bardziej szczegółową diagnozę.

F.A.Q: Najczęściej zadawane pytania

Poniżej pokażemy Ci powtarzające się pytania, które istnieją na temat zwichnięć kości. Proszę spojrzeć:

Jakie są różnice między zwichnięciem, zwichnięciem a złamaniem?

  • Zwichnięcieto częściowe lub całkowite oddzielenie dwóch kości tworzących staw.
  • Skręcenie to przerwanie tkanek łącznych (więzadeł), które łączą kości należące do tego samego ciała stawowego.
  • Złamanie to uraz, który występuje w każdej kości, gdy jest ona złamana poprzecznie lub podłużnie. W wyniku złamania może dojść do zwichnięcia i skręcenia w tym samym stawie.

Jakie są różnice między zwichnięciem a podwichnięciem?

  • Zwichnięcie to uraz szkieletowy, który skutkuje całkowitym rozdzieleniem obu stron kości tworzących staw.
  • Podwichnięcie również powoduje poślizg kości, ale część obwodu powierzchni czołowych obu kości pozostaje w kontakcie.

Jak długo trwa gojenie się zwichniętego stawu?

Aby zwichnięcie uległo zmniejszeniu lub wyrównaniu i przeszło w stan remisji, będzie to zależało od stopnia poślizgu, jaki wystąpił w stawie, co spowodowało rozciągnięcie więzadeł trzymających obie kości razem. Odpowiednio, zwichnięty staw może potrzebować od 3 do 6 tygodni, aby powrócić do zdrowia, chociaż w niektórych przypadkach, takich jak zwichnięcie stawu biodrowego, czas powrotu do zdrowia do 10 miesięcy lub więcej jest normalny.

Referencje

  1. Beitzel, K., Cote, M. P., Apostolakos, J., Solovyova, O., Judson, C. H., Ziegler, C. G., ... & Mazzocca, A. D. (2013). Current concepts in the treatment of acromioclavicular joint dislocations. Arthroscopy: The Journal of Arthroscopic & Related Surgery, 29(2), 387-397. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0749806312018907
  2. Tauber, M. (2013). Management of acute acromioclavicular joint dislocations: current concepts. Archives of orthopaedic and trauma surgery, 133(7), 985-995. https://link.springer.com/article/10.1007/s00402-013-1748-z
  3. Tischer, T., Salzmann, G. M., El-Azab, H., Vogt, S., & Imhoff, A. B. (2009). Incidence of associated injuries with acute acromioclavicular joint dislocations types III through V. The American journal of sports medicine, 37(1), 136-139. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546508322891
  4. Josefsson, P. O., Johnell, O., & Wendeberg, B. (1987). Ligamentous injuries in dislocations of the elbow joint. Clinical Orthopaedics and Related Research®, 221, 221-225. https://journals.lww.com/clinorthop/Abstract/1987/08000/Ligamentous_Injuries_in_Dislocations_of_the_Elbow.27.aspx
  5. Arntz, C. T., Veith, R. G., & Hansen Jr, S. T. (1988). Fractures and fracture-dislocations of the tarsometatarsal joint. JBJS, 70(2), 173-181. https://journals.lww.com/jbjsjournal/Abstract/1988/70020/Fractures_and_fracture_dislocations_of_the.3.aspx
  6. Cooper, A. (1851). A Treatise on Dislocations and Fractures of the Joints. Blanchard and Lea. https://books.google.es/books?hl=en&lr=&id=EK99doHVY_AC
  7. Cotton, F. J. (1924). Dislocations and joint-fractures. Annals of Surgery, 80(2), 286. https://journals.lww.com/annalsofsurgery/Citation/1924/08000/Dislocations_and_Joint_fractures.13.aspx
  8. Richter, M., Wippermann, B., Krettek, C., Schratt, H. E., Hufner, T., & Thermann, H. (2001). Fractures and fracture dislocations of the midfoot: occurrence, causes and long-term results. Foot & Ankle International, 22(5), 392-398. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/107110070102200506
  9. AITKEN, A. P., & POULSON, D. (1963). Dislocations of the tarsometatarsal joint. JBJS, 45(2), 246-383. https://journals.lww.com/jbjsjournal/Abstract/1963/45020/Dislocations_of_the_Tarsometatarsal_Joint.3.aspx
  10. Chen, C. H., Dong, Q. R., Zhou, R. K., Zhen, H. Q., & Jiao, Y. J. (2014). Effects of hook plate on shoulder function after treatment of acromioclavicular joint dislocation. International journal of clinical and experimental medicine, 7(9), 2564. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4211760/

Dodano do koszyka.
0 produktów - 0,00