Het is cruciaal om de beste oefeningen voor elleboogrevalidatie en pijnverlichting te kennen, omdat het ellebooggewricht een belangrijke rol speelt in de bewegingen van de bovenste extremiteit en betrokken is bij verschillende dagelijkse activiteiten. Elke blessure aan de elleboog kan het bewegingsbereik beperken, pijn veroorzaken en de functionaliteit van de hele bovenste extremiteit beïnvloeden.
Revalidatieoefeningen kunnen de functie van het ellebooggewricht herstellen en de pijn verlichten door het genezingsproces te bevorderen en de kracht en flexibiliteit van de omliggende spieren te vergroten. De juiste oefeningen kunnen de doorbloeding verbeteren, zwellingen en ontstekingen verminderen en helpen bij het herstellen van de stabiliteit en balans van het gewricht.
Beste elleboog revalidatie en mobiliteitsoefeningen
Verder kunnen pijnstillende oefeningen helpen het ongemak te verminderen en het comfort en de kwaliteit van leven te verbeteren. Het is cruciaal om de beste oefeningen voor elleboogrevalidatie en pijnverlichting te kennen om een effectieve behandeling te garanderen en verder letsel te voorkomen. Een op maat gemaakt oefenprogramma kan betere resultaten opleveren voor de patiënt en door regelmatige evaluatie en aanpassing kunnen patiënten hun dagelijkse activiteiten hervatten met verbeterde functie en minder pijn.
1 - Pols flexor stretch
De pols flexor stretch is essentieel voor het verbeteren van de flexibiliteit van de pols en het voorkomen van blessures zoals carpaal tunnel syndroom:
- Begin staand of zittend met een rechte rug.
- Strek je arm recht voor je uit en houd hem parallel aan de grond.
- Buig je pols, zodat je handpalm naar de grond wijst.
- Pak met je andere hand voorzichtig je vingers vast en oefen een lichte neerwaartse druk uit op je gebogen pols.
- Houd de strekking 15-30 seconden vast en voel een zachte rek langs de onderkant van je pols en onderarm.
- Laat de strekking langzaam los en wissel naar de andere hand.
Betrokken spieren:
- Flexor Carpi Radialis: Deze spier buigt de pols en wordt uitgerekt tijdens de oefening.
- Flexor Carpi Ulnaris: Deze spier draagt ook bij aan de polsflexie en wordt uitgerekt.
- Palmaris Longus: Indien aanwezig, helpt deze spier bij polsflexie en is betrokken bij de rek.
2 - Pols strekspier
Het strekken van de pols is cruciaal voor het verbeteren van de flexibiliteit van de pols en het voorkomen van aandoeningen zoals een tenniselleboog:
- Begin in een staande of zittende positie met je rug recht.
- Strek je arm recht voor je uit en houd hem parallel aan de grond.
- Buig je pols zodat je handpalm naar het plafond wijst.
- Gebruik je andere hand om voorzichtig je vingers vast te pakken en een lichte opwaartse druk uit te oefenen op je gestrekte pols.
- Houd de strekking 15-30 seconden vast en voel een zachte rek langs de bovenkant van je pols en onderarm.
- Laat de strekking langzaam los en wissel naar de andere hand.
Betrokken spieren:
- Extensor Carpi Radialis Brevis: Deze spier strekt de pols en wordt uitgerekt tijdens de oefening.
- Extensor Carpi Radialis Longus: Deze spier helpt bij het strekken van de pols en is betrokken bij de stretch.
- Extensor Carpi Ulnaris: Deze spier helpt ook bij het strekken van de pols en wordt tijdens de oefening gestrekt.
3 - Elleboog flexie en extensie (Dumbbell)
Het uitvoeren van elleboogflexie en -extensie met een halter is een effectieve oefening voor het versterken van de spieren van de bovenarm:
- Ga op een bank of stoel zitten met je rug ondersteund en voeten plat op de vloer.
- Houd een halter in één hand met de palm naar boven (voor flexie) of naar beneden (voor extensie).
- Voor elleboogflexie begin je met je arm volledig gestrekt en buig je vervolgens je elleboog, waarbij je de halter naar je schouder tilt.
- Voor het strekken van de elleboog begin je met een gebogen arm van 90 graden en strek je vervolgens je elleboog, waarbij je de halter omhoog brengt.
- Controleer de beweging en vermijd het gebruik van momentum.
- Voer 2-3 sets van 10-15 herhalingen uit voor elke oefening.
Betrokken spieren:
- Elleboogflexie (Biceps Brachii): Buigt de elleboog en tilt het gewicht op tijdens de curl.
- Elleboogverlenging (Triceps Brachii): Strekt de elleboog en brengt het gewicht omhoog tijdens het strekken.
- Brachialis: Assisteert bij het buigen van de elleboog.
- Brachioradialis: Ondersteunt zowel flexie als extensie.
4 - Pronatie en supinatie (Dumbbell)
Het uitvoeren van pronatie en supinatie van de onderarm met een halter is essentieel voor het versterken van de spieren die verantwoordelijk zijn voor deze bewegingen:
- Ga op een bank of stoel zitten met je onderarm rustend op je bovenbeen of op een tafel, handpalm naar beneden voor pronatie of omhoog voor supinatie.
- Houd een halter stevig vast in je hand.
- Voor pronatie draai je je onderarm en hand, zodat je handpalm naar boven draait.
- Voor supinatie draai je je onderarm en hand, zodat je handpalm naar beneden draait.
- Voer de beweging langzaam en beheerst uit, waarbij je je concentreert op de rotatie van je onderarm.
- Voer 2-3 sets van 10-15 herhalingen uit voor elke oefening.
Betrokken spieren:
- Pronatie (Pronator Teres en Pronator Quadratus): Deze spieren zijn verantwoordelijk voor het naar beneden draaien van de handpalm.
- Supinatie (Supinator en Biceps Brachii): deze spieren zijn verantwoordelijk voor het omhoog draaien van de handpalm.
- Brachioradialis: Deze spier helpt bij zowel pronatie als supinatie.
5 - Muur Push-Ups
Muur push-ups zijn een beginnersvriendelijke versterkende oefening voor het bovenlichaam die bijna overal met een muur kan worden uitgevoerd:
- Ga tegenover een muur staan met je voeten op schouderbreedte uit elkaar.
- Plaats je handen op de muur, iets wijder dan schouderbreedte uit elkaar, op borsthoogte.
- Leun je lichaam naar voren en houd het in een rechte lijn van hoofd tot hielen.
- Laat je borst naar de muur zakken door je ellebogen te buigen.
- Duw terug naar de beginpositie door je armen te strekken.
Betrokken spieren:
- Pectoralis Major: Deze borstspieren zijn de primaire bewegers tijdens de duwfase.
- Anterior deltaspieren: Deze schouderspieren helpen bij de duwbeweging.
- Triceps Brachii: Deze spieren aan de achterkant van de bovenarm strekken de elleboog tijdens het duwen.
- Serratus Anterior: Deze spier stabiliseert de schouderbladen tegen de muur.
- Core spieren: Je core spant zich in om een rechte lichaamshouding te behouden.
6 - Zenuwglijder - Basis
Zenuwglijoefeningen, ook wel zenuwflossen of neurale glijoefeningen genoemd, zijn cruciaal voor het verbeteren van de beweeglijkheid en flexibiliteit van neurale structuren zoals zenuwen en hun omliggende weefsels:
- Zit of sta met een goede houding en zorg ervoor dat je ruggengraat uitgelijnd is.
- Strek uw arm recht voor u uit met de palm naar boven.
- Buig je pols zodat je vingers naar beneden wijzen.
- Buig uw nek voorzichtig zijwaarts naar de tegenovergestelde kant.
- Breng je hoofd en pols terug naar de neutrale positie.
- Herhaal de beweging een paar keer.
Betrokken spieren:
- Zenuwen: Neurale weefsels zoals de nervus medianus of nervus ulnaris worden gemobiliseerd tijdens de oefening.
- Weefsels: Spieren, fascia en bindweefsel rondom de zenuwen worden ook beïnvloed.
- Nekspieren: Buig- en strekspieren van de nek helpen bij de beweging van het hoofd.
7 - Zenuwglijder - Mediaan
De Median Nerve Glide oefening is ontworpen om de beweeglijkheid te verbeteren en de spanning te verminderen in de Medianus zenuw, die door de arm loopt en beklemd of geïrriteerd kan raken:
- Ga zitten of staan met de juiste houding.
- Strek je arm recht voor je uit op schouderhoogte.
- Buig je pols en wijs je vingers naar beneden.
- Draai uw hoofd weg van de uitgestrekte arm.
- Buig uw hoofd voorzichtig zijwaarts naar de andere kant, waarbij u uw oor naar uw schouder brengt.
- Houd de strekking een paar seconden vast en keer dan terug naar de neutrale positie.
- Herhaal de beweging 10-15 keer en vergroot geleidelijk het bewegingsbereik.
Betrokken spieren:
- Mediane zenuw: De oefening richt zich op de mediane zenuw en de omliggende zachte weefsels.
- Nekspieren: Spieren in de nek helpen bij de hoofd- en nekbeweging.
8 - Zenuwglijder - Ulnaris
De Ulnar Nerve Glide oefening is ontworpen om de beweeglijkheid te verbeteren en de spanning te verminderen in de nervus ulnaris, die gecomprimeerd of geïrriteerd kan raken:
- Ga zitten of staan met de juiste houding.
- Strek je arm recht voor je uit op schouderhoogte.
- Buig je pols en wijs je vingers naar beneden.
- Draai uw hoofd naar de uitgestrekte arm.
- Buig uw hoofd voorzichtig zijwaarts naar de andere kant, waarbij u uw oor naar uw schouder brengt.
- Houd de strekking een paar seconden vast en keer dan terug naar de neutrale positie.
- Herhaal de beweging 10-15 keer en vergroot geleidelijk het bewegingsbereik.
Betrokken spieren:
- Ulnaire zenuw: De oefening richt zich op de nervus ulnaris en de omliggende zachte weefsels.
- Nekspieren: Spieren in de nek helpen bij de hoofd- en nekbeweging.
9 - Glijdende zenuw - Radiaal
De Radial Nerve Glide oefening is ontworpen om de beweeglijkheid te verbeteren en de spanning te verminderen in de radiale zenuw, die samengedrukt of geïrriteerd kan raken, wat kan leiden tot symptomen zoals pijn in de pols of elleboog:
- Ga zitten of staan met de juiste houding.
- Strek je arm recht voor je uit op schouderhoogte.
- Strek je pols uit en wijs met je vingers naar boven.
- Draai uw hoofd naar de uitgestrekte arm.
- Buig uw hoofd voorzichtig zijwaarts naar de andere kant, waarbij u uw oor naar uw schouder brengt.
- Houd de strekking een paar seconden vast en keer dan terug naar de neutrale positie.
- Herhaal de beweging 10-15 keer en vergroot geleidelijk het bewegingsbereik.
Betrokken spieren:
- Radiale zenuw: De oefening richt zich op de radiale zenuw en de omliggende zachte weefsels.
- Nekspieren: Spieren in de nek helpen bij de hoofd- en nekbeweging.
10 - Stoel dips
Stoeldips zijn een lichaamsgewichtoefening die voornamelijk de triceps, schouders en borst aanpakt, terwijl ook de kern wordt gebruikt voor stabiliteit:
- Ga op de rand van een stevige stoel of bank zitten met je handen aan de voorkant, vingers wijzen naar voren.
- Schuif je billen van de stoel en ondersteun je gewicht met je armen.
- Laat je lichaam zakken door je ellebogen te buigen tot ze een hoek van 90 graden of iets minder maken.
- Houd je rug dicht bij de stoel en laat je schouders niet omhoog komen.
- Duw door je handpalmen om je armen te strekken en terug te keren naar de beginpositie.
- Voer 2-3 sets uit van 10-15 herhalingen.
Betrokken spieren:
- Triceps Brachii: Dit zijn de primaire spieren die verantwoordelijk zijn voor het strekken van de elleboog tijdens de dip.
- Voorste deltaspieren: Deze schouderspieren helpen bij het strekken van de arm.
- Pectoralis Major (sternkop): Deze borstspieren dragen ook bij aan het strekken van de arm.
- Rhomboids en onderste trapezius: Deze spieren stabiliseren de schouderbladen tijdens de oefening.
- Kernspieren: Buikspieren en onderrugspieren zorgen voor stabiliteit.
Beste producten voor verlichting van elleboogpijn
Bestseller
Meest voorkomende elleboogblessures
Enkele van de meest voorkomende elleboogblessures die ik in mijn praktijk tegenkom zijn:
- Tenniselleboog: Deze aandoening wordt veroorzaakt door overbelasting van de spieren en pezen in de onderarm die aanhechten aan de laterale epicondylus (de benige bult aan de buitenkant van de elleboog). Symptomen zijn pijn en gevoeligheid aan de buitenkant van de elleboog, wat kan verergeren bij vastpakken of tillen.
- Golfelleboog: Net als een tenniselleboog wordt een golfelleboog veroorzaakt door overbelasting van de spieren en pezen in de onderarm die vastzitten aan de epicondyl medialis (de benige bult aan de binnenkant van de elleboog). Symptomen zijn pijn en gevoeligheid aan de binnenkant van de elleboog, die kunnen verergeren bij vastpakken of tillen.
- Elleboogverstuiking: Dit treedt op wanneer de gewrichtsbanden in de elleboog uitgerekt of gescheurd zijn door een plotselinge botsing of krachtige beweging. Symptomen zijn pijn, zwelling en een beperkt bewegingsbereik.
- Elleboogdislocatie: Dit is een ernstige blessure die optreedt wanneer de botten in de elleboog uit hun plaats worden geduwd door een plotselinge botsing of letsel. Symptomen zijn onder andere hevige pijn, zwelling en het onvermogen om het ellebooggewricht te bewegen.
- Slijmbeursontsteking: Dit is een ontsteking van de slijmbeurs, een met vocht gevulde zak die de gewrichten dempt. In de elleboog kan dit pijn, stijfheid en zwelling veroorzaken.
- Breuken: Elleboogfracturen kunnen ontstaan door een plotselinge botsing of letsel, met pijn, zwelling en moeite om de elleboog te bewegen als gevolg.
Voordelen van revalidatieoefeningen voor elleboogletsel
Het uitvoeren van revalidatie- en mobiliteitsoefeningen voor elleboogletsel kan tal van voordelen bieden, waaronder:
- Verlichting van pijn: Specifieke oefeningen kunnen de pijn bij elleboogblessures helpen verminderen door de bloedtoevoer naar het getroffen gebied te vergroten, ontstekingen te verminderen en genezing te bevorderen.
- Beter bewegingsbereik: Gerichte oefeningen kunnen helpen het bewegingsbereik in het ellebooggewricht en de omliggende spieren te verbeteren, stijfheid te verminderen en de flexibiliteit te vergroten.
- Meer kracht en stabiliteit: Versterkende oefeningen kunnen de spierkracht en stabiliteit helpen herstellen, waardoor de algehele elleboogfunctie verbetert en het risico op toekomstige blessures afneemt.
- Sneller herstel: Revalidatie- en mobiliteitsoefeningen kunnen het herstelproces helpen versnellen door genezing te bevorderen en ontstekingen te verminderen.
- Verbeterde houding en lichaamsmechanica: Elleboogblessures kunnen leiden tot compensatiebewegingen en een slechte houding, waardoor de elleboog en de omliggende spieren extra worden belast. Revalidatieoefeningen kunnen helpen deze problemen te corrigeren, waardoor de algehele lichaamsmechanica verbetert en het risico op verdere blessures afneemt.
- Betere algehele functie: Door het bewegingsbereik, kracht, stabiliteit, houding en lichaamsmechanica te verbeteren, kunnen revalidatie- en mobiliteitsoefeningen de algehele elleboogfunctie en levenskwaliteit helpen verbeteren.
Samengevat kan het uitvoeren van revalidatie- en mobiliteitsoefeningen voor elleboogletsel helpen de pijn te verlichten, het bewegingsbereik te verbeteren, de kracht en stabiliteit te vergroten, een sneller herstel te bevorderen, de houding en lichaamsmechanica te verbeteren en de algehele functie te verbeteren. Een op maat gemaakt oefenprogramma, ontworpen door een Manueel Fysiotherapeut, kan optimale resultaten opleveren voor de patiënt en hem helpen zijn dagelijkse activiteiten weer op te pakken met verbeterde functie en minder pijn.
F.A.Q: Veelgestelde vragen
.
.
.
Referenties
- Stasinopoulos, D., Stasinopoulou, K., & Johnson, M. I. (2005). Een oefenprogramma voor de behandeling van laterale elleboog tendinopathie. British Journal of Sports Medicine, 39(12), 944-947. https://bjsm.bmj.com/content/39/12/944.short
- Finestone, H. M., & Rabinovitch, D. L. (2008). Tenniselleboog niet meer: praktische excentrische en concentrische oefeningen om de pijn te genezen. Canadian Family Physician, 54(8), 1115-1116. https://www.cfp.ca/content/54/8/1115.short
- Stasinopoulos, D., Stasinopoulos, I., Pantelis, M., & Stasinopoulou, K. (2010). Vergelijking van de effecten van een oefenprogramma thuis en een oefenprogramma onder begeleiding voor de behandeling van laterale elleboog tendinopathie. Brits tijdschrift voor sportgeneeskunde, 44(8), 579-583. https://bjsm.bmj.com/content/44/8/579.short
- Kilmer, D. D., McCrory, M. A., Wright, N. C., Aitkens, S. G., & Bernauer, E. M. (1994). The effect of a high resistance exercise program in slowly progressive neuromuscular disease. Archives of physical medicine and rehabilitation, 75(5), 560-563. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0003999321016208
- Birinci, T., Razak Ozdincler, A., Altun, S., & Kural, C. (2019). Een gestructureerd oefenprogramma gecombineerd met proprioceptieve neuromusculaire facilitatie stretching of statische stretching bij posttraumatische stijfheid van de elleboog: een gerandomiseerde gecontroleerde trial. Klinische revalidatie, 33(2), 241-252. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0269215518802886
- Wilk, K. E., Arrigo, C., & Andrews, J. R. (1993). Revalidatie van de elleboog bij de werpende atleet. Tijdschrift voor Orthopedische & Sportfysiotherapie, 17(6), 305-317. https://www.jospt.org/doi/abs/10.2519/jospt.1993.17.6.305
- Yoon, S. Y., Kim, Y. W., Shin, I. S., Kang, S., Moon, H. I., & Lee, S. C. (2021). The beneficial effects of eccentric exercise in the management of lateral elbow tendinopathy: Een systematische review en meta-analyse. Tijdschrift voor klinische geneeskunde, 10(17), 3968. https://www.mdpi.com/2077-0383/10/17/3968
- Olsen, S. J., Fleisig, G. S., Dun, S., Loftice, J., & Andrews, J. R. (2006). Risicofactoren voor schouder- en elleboogblessures bij adolescente honkbalpitchers. The American journal of sports medicine, 34(6), 905-912. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0363546505284188
- Safran, M. R. (2004). Elleboogblessures bij atleten. Clinics in Sports Medicine, 23(4), xvii-xix. https://www.sportsmed.theclinics.com/article/S0278-5919(04)00072-9/fulltext
- Harada, M., Takahara, M., Mura, N., Sasaki, J., Ito, T., & Ogino, T. (2010). Risicofactoren voor elleboogblessures bij jonge honkbalspelers. Tijdschrift voor schouder- en elleboogchirurgie, 19(4), 502-507. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1058274609004741